біяграфія
Ілля Лагуценка - расійскі рок-музыкант, заснавальнік і лідэр рок-гурту «Мумій Троль». Артыст валодае харызмай, запамінальным голасам і унікальным стылем, што не пакінула абыякавымі шматлікіх слухачоў. Пік папулярнасці яго калектыва прыйшоўся на 90-е, але іх музыка застаецца актуальнай і зараз.Дзяцінства і юнацтва
Будучы музыка нарадзіўся ў Маскве ў архітэктара Ігара Вітальевіча Лагуценкі і яго жонкі Алены Барысаўны, якая была мастаком-мадэльерам. Ілля не адзіная знакамітасць ў сям'і. Яго дзед Віталь Паўлавіч быў аўтарам праекта жылых дамоў, якія ў народзе называюць хрушчоўкамі. Быў у родзе артыста і мастак Канстанцін Лагутэнок.
Будучаму спеваку не было і года, калі ў сям'і здарылася трагедыя - памёр бацька. Гэта адбылося ў выніку няўдалай аперацыі па выдаленні апендыцыту. Яго мама не стала заставацца ў Маскве і вярнулася на радзіму, ва Уладзівасток. Там прайшлі раннія гады біяграфіі выканаўцы.
Неўзабаве Алена Барысаўна выйшла замуж за капітана далёкага плавання Фёдара Кибиткина, які і замяніў хлопчыку бацькі. У 1984 годзе ў сям'і нарадзілася дачка Марыя.
У падлеткавым узросце Лагуценка захапіўся рок-музыкай. Ён слухаў пласцінкі Pink Floyd, Alice Cooper, Kiss і ўжо тады марыў стаць знакамітым выканаўцам. Зрабіць крок насустрач мары яму дапамог сусед па лесвічнай пляцоўцы, разам з якім ён заснаваў гурт «Боні Пі». Неўзабаве да іх далучыліся і іншыя юныя артысты. Яны гулялі песні на англійскай, які вучылі, слухаючы радыё BBC. Пазней калектыў быў перайменаваны ў «Шок», а ў рэпертуары з'явіліся рускамоўныя трэкі. Але да прызнання музыканту было яшчэ далёка.
Ілля скончыў школу з паглыбленым вывучэннем кітайскай мовы, але, па яго ўспамінах, паспеў асвоіць пару фраз, паколькі ўзровень выкладання быў невысокім. Куды лепш ішлі справы ў Далёкаўсходняй дзяржаўным універсітэце, куды артыст паступіў на факультэт усходазнаўства. Выкладчыкаў ВНУ ён нават праз гады ўспамінае з цеплынёй.
Вучобу прыйшлося перапыніць, калі знакамітасць забралі ў войска. Ён праходзіў службу ў складзе ВПС Чырванасцяжнага Ціхаакіянскага флоту. Аддаўшы доўг радзіме, Лагуценка скончыў Далёкаўсходні універсітэт, а затым адвучыўся ў Кітаі.
У цяжкія для Расеі 90-е артыст пераехаў у Лондан, дзе працаваў перакладчыкам па запрашэнні знаёмых. Пазней ён паспрабаваў сябе ў розных прафесіях, не звязаных з творчасцю, але ў выніку вярнуўся ў родны край.
«Мумій Троль»
Кастрычнік 1983 гады адзначыўся з'яўленнем гурта «Муми Тролль». Назва была спасылкай да дзіцячай казцы фінскай пісьменніцы Туве Янсан. Удзельнікі запісалі альбом «Новы месяц красавіку», аднайменная песня з якой не прайшла цэнзуру, з-за чаго калектыў быў прызнаны сацыяльна небяспечным.Неўзабаве назва была зменена. Гэта звязваюць з тым, што групе доўгі час не ўдавалася дамагчыся поспеху і аднойчы Ілля ў сэрцах усклікнуў: «Мы не Муми, мы сапраўдныя муміі!». Так калектыў быў перайменаваны ў «Мумій Троль».
Артысты паспелі выпусціць альбом "Рабі Ю-Ю», пасля чаго здарыўся доўгі перапынак, звязаны з ад'ездам лідэра. Дзейнасць групы была адноўлена толькі ў канцы 90-х. На гэты перыяд прыйшоўся выхад кружэлкі «Марская», якая зрабіла фурор. Яна стала самай прадаецца ў 1997 годзе, а хіты калектыву гучалі ці ледзь не з кожнага акна.
На хвалі поспеху музыканты паспяшаліся выпусціць другі альбом - «Ікра», атрыманы не менш удалым. Кліпы на трэкі «Ранетка» і «Дэльфіны трансляваліся на MTV, а артысты сталі частымі гасцямі музычных прэмій. Неўзабаве яны прадставілі зборнік «Шамора», які складаўся з старых трэкаў ў новай апрацоўцы.
Па прызнанні лідэра калектыву, рэакцыя на іх наступны рэліз - «Сапраўды ртуць алоэ» - была не такой захопленай. Некаторыя слухачы ўспрынялі пласцінку неадназначна, назваўшы яе занадта цяжкай па гучанні. Нягледзячы на гэта, альбом падарыў публіцы 4 новыя хіта, але галоўным упрыгожваннем стала песня «Нявеста?».
У 2001 годзе ўдзельнікі «Мумій Троль» ўдастоіліся гонару прадстаўляць Расію на конкурсе «Еўрабачанне». Па выніках галасавання яны занялі 12-е месца. Гэта прынесла яшчэ больш увагі Лагуценка, які стаў прыкладам для пераймання не толькі ў музыцы, але і ў стылі, адзначаным часопісамі Glamour і GQ.
У далейшым артыст працягваў тварыць разам з калектывам. Выхад 8-га альбома стаў сімвалічным, бо ён быў прымеркаваны да 25-годдзя праекту «Мумій Троль». На песню «Кантрабанды» быў створаны кліп, які прынята лічыць новым словам у гісторыі стварэння музычных відэа. Шведскі рэжысёр Б'ёрн Тагемос узнавіў ілюзію падвойнага руху з выкарыстаннем праекцыі. Прыём пазней увайшоў у практыку кліпмэйкераў і кінематаграфістаў.
Праз год адбыўся першы замежны рэліз групы - альбом Comrade Ambassador на рускай мове. У гонар гэтага яны правялі тур па Паўночнай Амерыцы, наведаўшы 60 гарадоў. Вопыт выдаўся ўдалым, і ў наступныя гады музыканты неаднаразова ладзілі гастролі па кантыненце. Пласцінка на англійскай ўпершыню выйшла ў 2012-м і называлася Vladivostok.
Не пераставала папаўняцца і дыскаграфія для рускамоўнай аўдыторыі. У 2018-м ўдзельнікі прэзентавалі плыту «ВостокХСеверозапад», пасля чаго адправіліся ў вялікі гастрольны тур па гарадах Расіі і Паўночнай Амерыкі з праграмай «Марскі Х Северозапад». У наступным годзе яны былі жаданымі гасцямі на фестывалях, наведалі «Дзікае мяту» і «Нашэсце».
Перыяд пандэміі коронавируса выдаўся для выканаўцы няпростым, паколькі прыйшлося перанесці ўсю працу ў онлайн-рэжым. Незадоўга да ўвядзення каранцінных абмежаванняў Лагуценкі і яго каманда паспелі запісаць трэкі для новага дыска, афармленнем якой займаліся дыстанцыйна. Рэліз атрымаў назву «Пасля зла» і быў прадстаўлены ў снежні 2020 го. Незадоўга да гэтага дыскаграфія гурта папоўнілася міні-альбомам «Прывіды заўтра» з удзелам Скриптонита і T-Fest.
іншыя праекты
Хоць асноўная дзейнасць Лагуценка звязаная з групай «Мумій Троль», ён паспявае ўдзельнічаць і ў развіцці іншых праектаў. Ілля супрацоўнічае з папулярнымі выканаўцамі, сярод якіх Земфіра, AERONAUTICA, Svoy.
Стварэннем артыста з'яўляецца супергруппа «Гарнастай», якая аб'ядноўвае музыкантаў розных стыляў і жанраў. У 2011 годзе калектыў прадставіў дэбютны студыйны альбом «Паветра свабоды».
Неўзабаве пасля гэтага была выпушчаная пласцінка «дзёрзкасць», запісаная ў рамках праекта «кета». Яго Лагуценка стварыў разам з электроншчыкам Андрэем Антонцом.
Не менш значным для зоркі з'яўляецца фестываль V-ROX, які дзякуючы яму штогод праводзіцца ва Уладзівастоку. Мерапрыемства адбылося нават у разгар пандэміі коронавируса, але ў онлайн-фармаце.
Асабістае жыццё
Музыкант заўсёды карыстаўся поспехам у супрацьлеглага полу, але, па яго словах, не дазваляў сабе інтрыжак з прыхільніцамі. У інтэрв'ю для Viva! Лагуценка расказаў, што з-за жорсткага графіка і стомных канцэртаў на гэта нават не застаецца сіл.У першы раз Ілля ажаніўся ў маладосці, калі жыў ва Уладзівастоку. Жонкай стала Алена Тройновская, вучоны-іхтыёлагі. У гэтым шлюбе нарадзіўся сын Ігар, названы так у гонар рана загінулага бацькі музыкі. Пазней юнак захапіўся гульнёй у рэгбі і стаў трэнерам. У кола яго інтарэсаў таксама ўваходзіць музыка - ён заняўся прадзюсаваннем.
Адносіны мужа і жонкі падоўжыліся да 2003 года. Прычынай растання, па інфармацыі прэсы, стаў раман спевака са сталічнай свецкай ільвіцай і модным дызайнерам Надзяй Казкай. Пасля музыканту прыпісвалі мімалётныя захапленні з прадстаўніцамі фешен-індустрыі.
Здабыць шчасце ў асабістым жыцці зоркі атрымалася толькі ў 2007-м. Ён пазнаёміўся з гімнасткай і фотамадэллю Ганнай Жукавай, якая стала яго жонкай. У шлюбе нарадзіліся двое дзяцей - дочкі Валянціна-Вераніка, якую бацькі скарочана клічуць Віві, і Летыцыя. Дзяўчынкі паспелі зняцца ў кліпе на песню «З чыстага ліста».
Сям'я жыве адразу ў некалькіх краінах, маючы кватэры як у Расіі, так і за мяжой. Па словах зоркі, у яго няма месца, якое мог бы назваць домам, таму што ён любіць падарожнічаць.
Ілля Лагуценка зараз
Зараз Ілля актыўна займаецца творчасцю і выступае разам з групай. Фота і навіны пра канцэрты з'яўляюцца ў инстаграм-акаўнце калектыву. Таксама выканаўца наведвае свецкія мерапрыемствы. Ён стаў уладальнікам прэміі «Муз-ТБ» у катэгорыі «За ўклад у развіццё музычнай індустрыі».
Паспявае Лагуценкі і ўзаемадзейнічаць з журналістамі. Улетку 2021 гады ён даў інтэрв'ю для шоў «А пагаварыць?» Ірыны Шихман. У ім Ілля прызнаўся, што эпоха «Мумій Троля» прайшла яшчэ на мяжы стагоддзяў. Карыстальнікі пахвалілі зорку за смеласць, але падтрымалі словамі аб тым, што яго творчасць застаецца любімым кожным пакаленнем.
Дыскаграфія
- 1985 - «Новы месяц красавіку»
- 1990 - «Рабі Ю Ю»
- 1997 - «Марская»
- 1998 года - «Шамора»
- 2000 - «Сапраўды ртуць алоэ»
- 2002 - «Меамуры»
- 2005 - «Зліццё і Паглынанне»
- 2007 - «амба»
- 2008 - «8»
- 2012 - Vladivostok
- 2013 - «SOS матросу»
- 2016 - Malibu Alibi
- 2018 - «ЎСХОД X Северозапад»
- 2020 працэнта - «Прывіды Заўтра»
- 2020 працэнта - «Пасля зла»