біяграфія
Алёна Іўчанка - расійская акторка беларускага паходжання, якой удалося за час кінакар'еры рэалізаваць сябе ў многіх амплуа. Гэта і станоўчыя гераіні, і інтрыганкі, і авантурніцы, і злачынцы. Звязвае іх толькі адно - чароўная ўсмешка і прамяністы погляд самой выканаўцы.Дзяцінства і юнацтва
Алёна Уладзіміраўна Іўчанка нарадзілася ў сталіцы Беларусі ў маі 1974 года. Бацькі - прафесійныя музыканты, таму атмасфера творчасці ў доме лунала пастаянна. У 5 гадоў Алёна ўжо ведала, што будзе артысткай.
Ад таты і мамы ёй дастаўся добры слых, і дачка наведвала музычную школу, дзе навучылася гульні на фартэпіяна. А яшчэ Іўчанка паспявала займацца танцамі і мастацкай акрабатыкай.
У 7-м класе Алёна Іўчанка перавялася са школы, дзе паглыблена вывучаўся англійская мова, у навучальную ўстанову з тэатральным ухілам, якое як раз адкрылася ў Мінску.
У 1991 годзе, атрымаўшы школьны атэстат, дзяўчына адправілася ў Ленінград, дзе паспрабавала паступіць у ЛГИТМиК, але нечакана для сябе не паступіла. Алёна ня страціла надзею і не зьмяніла дзіцячай мары.
Яна ўладкавалася памочніцай рэжысёра на «Беларусьфільм» і на працягу года рыхтавалася да паступлення, уважліва назіраючы за здымкамі карціны «Палёт матылька». Дзяўчыне пашчасціла заваяваць павагу каскадзёраў праекта: яна паўдзельнічала ў сцэне аўтагонак, дзе замяніла галоўную гераіню.
У 1992 годзе Іўчанка прыехала ў Маскву і паступіла Шчукінскае тэатральную вучэльню. Дзяўчына была залічана на курс вядомага артыста і выкладчыка Юрыя Шлыкава. Гэта быў яго першы педагагічны вопыт. Акрамя асноўнага майстры, юным акцёрам выкладалі Людміла Стаўскі, Міхаіл Семакоў, Аляксандр Жвір і іншыя.
Як пазней прызнавалася ў інтэрв'ю спявачка, у Шчукінскае вучылішча вялізная школа падрыхтоўкі артыстаў. Студэнты доўга адточваюць майстэрства на эцюдах на памяць дзеянняў, на назірання, і толькі потым у практыцы з'яўляюцца самастойныя і педагагічныя урыўкі.
Асабістае жыццё
Цяжка знайсці другую такую ж закрытую артыстку, як Алена Іўчанка. Асабістае жыццё актрысы, што называецца, тройчы засакрэчаная. У сацсетках ёсць інфармацыя аб тым, што яна шчаслівая ў сямейным жыцці, у Алены падрастаюць двое дзяцей. Але кім з'яўляецца муж Іўчанка і як клічуць спадчыннікаў, дакладнай інфармацыі няма.Журналістам ні разу не ўдалося выклікаць артыстку на адкрытасць. Тым не менш розумы прыхільнікаў бударажыць інфармацыя аб раманах выканаўцы. Ёй прыпісвалі адносіны з Аляксандрам Дзячэнка і Станіславам Эрклиевским, але каментароў ад самой Алены фолавераў так і не атрымалі.
А вось на іншыя тэмы Алёна Іўчанка ахвотна кантактуе. Актрыса распавядае, што падтрымлівае трывалыя адносіны з мамай, якая жыве далёка - у Новай Зеландыі. Сваякі рэгулярна маюць зносіны па скайпе, за што акторка палюбіла кампутар.
З часам артыстка асвоіла і «Инстаграм» - у яе з'явілася афіцыйная старонка, дзе Алёна выкладвае упадабаныя фота і знаёміць публіку з апошнімі навінамі свайго творчага жыцця.
Аб адносінах ў сваёй сям'і Іўчанка кажа, што яны трымаюцца на бясконцым кампрамісе. Бо шлюб - гэта тытанічная праца, калі двое розных людзей дзеля агульнай шчаслівага жыцця абавязаны саступаць адзін аднаму.
Алёна Іўчанка любіць вадзіць машыну, любіць хуткасць і працяглыя падарожжа на аўтамабілі. Актрыса шые і сама прыдумляе сабе мадэлі адзення, але апошнім часам з-за велізарнай занятасці даручае пашыў прафесіяналам. На постаці артысткі з яе доўгімі нагамі і тонкай таліяй любы касцюм або сукенка выглядаюць нібы на мадэлі.
Дзякуючы ўважліваму адносінах да фізічнай форме Алёна Іўчанка у сваім узросце выглядае не горш, чым у маладосці. Прыхільнікі нярэдка параўноўваюць артыстку з яе калегамі Марыяй Кажэўнікавай, Алёнай Яковлевой і Кацярынай Кузняцовай.
Алёна займаецца рознымі духоўнымі практыкамі. У свой час яна пазнаёмілася з тэхнікай тэта-хилинга, а таксама авалодала навыкамі энергетычнага масажу Access Bars.
Артыстка не каментуе інфармацыю наконт правядзення пластычных аперацый. Дзякуючы спартовым трэніровак яе фігура захоўвае ранейшыя параметры - пры росце 174 см вага складае 62 кг.
Тым не менш выканаўца не спяшаецца дэманстраваць свае формы ў купальніку, хоць вельмі любіць адпачынак на моры. У звычайным жыцці Алёна аддае перавагу мінімум касметыкі, таму на сваіх паўсядзённых фотаздымках паўстае без макіяжу.
У вольны ад працы час Іўчанка піша вершы і сцэнары. Сярод яе любімых фільмаў - савецкая класіка: "Дзяўчаты", «Гараж», «Службовы раман», «Сцеражыся аўтамабіля».
тэатр
Па заканчэнні вучылішча Алену Іўчанка прынялі ў трупу тэатра Et Cetera, дзе артыстка дэбютавала на сцэне ў спектаклі «Дзядзька Ваня». Потым пачаткоўкі акторцы даверылі ключавую ролю Порцыі ў пастаноўцы Роберта Стуруа «Шейлок». За гэтую працу яна атрымала першую тэатральную ўзнагароду - прэмію «Чайка».
Пазней Алена пачала супрацоўніцтва з прадзюсарскай кампаніяй «Імперыя зорак», дзе згуляла ў спектаклі «Оскар» гераіню Бернадетт. У 2007 годзе артыстка пакінула трупу і з тых часоў удзельнічае толькі ў разавых пастаноўках.
У 2019 году акторка была ўведзена ў антрэпрызны спектакль «На адным дыханні», дзе яе партнёрам выступіў Аляксандр Дзьячэнка. Раней галоўную жаночую ролю ў пастаноўцы гуляла Кацярына Волкава. Лёгкая камедыя пра каханне заваявала гарады Расіі і замежжа - са спектаклем артысты пабывалі ў Прыбалтыцы і Еўропе.
фільмы
Кінематаграфічная біяграфія Алены Іўчанка пачалася раней, чым тэатральная. Ужо на 1-м курсе студэнтку задзейнічалі ў карціне «Брунэтка за 30 капеек», у якой галоўную гераіню згуляла Ганна Самохіна.
Потым былі і іншыя ролі, але прыкметная, якая прынесла маладой артыстцы пазнавальнасць, дасталася толькі ў 28 гадоў. Іўчанка з'явілася ў 3-м сезоне рэйтынгавага «Марша Турэцкага», дзе ў тандэме з Аляксандрам Домогаровым згуляла гераіню Марыну ў серыі пад назвай «Трансфер на той свет".
У пачатку 2000-х фільмаграфія актрысы папаўнялася у асноўным працамі ў рэйтынгавых серыялах «Рускія амазонкі - 2», «Віёла Тараканова. У свеце злачынных запалу - 2 ». Рэпертуар Алены склалі ролі маладых журналістак і звычайных дзяўчат, але былі і гістарычныя персанажы, якія з лёгкасцю ёй атрымоўваліся.
У экранізацыі «Д'яблы» з Юрыем Колокольниковым і Уладзімірам Вдовиченковым у галоўных ролях дзяўчына адыграла гераіню Віргінскіх. У серыяле «Бедная Насця» акторка прымерыла ўборы фрэйліны імператарскага двара.
Прыкметнай працай, якая прынесла беларускай артыстцы немалую вядомасць, апынулася ролю Валянціны Ільіной у шматсерыйнай меладраме «Асуджаная стаць зоркай». Гэтая казка пра Папялушку нашых дзён выходзіла на экраны з 2005 па 2007 год.
Яшчэ адна зорная роля дасталася акторцы, калі ёй споўнілася 32 гады. Алёна Іўчанка згуляла адразу двух гераінь ў драме «Ты - гэта я». Пранізлівая карціна пра сясцёр Алене і Грэце, якіх развяла лёс у сталінскія гады, запомнілася многім тэлегледачам. Разам з Іўчанка на экране з'явіліся зоркі расійскага кінематографа Дзмітрый Дзюжаў і Уладзіслаў Галкін.
Адмоўны вобраз акторка ўвасобіла на экране, зняўшыся ў крымінальнай камедыі «Формула зеро». Алёна паўстала ў ролі «стервозной» уладальніцы казіно, якая бессаромна высяляюць на вуліцу маладых навукоўцаў і настаўніка з займанага імі будынка лабараторыі. Каб вярнуць сабе памяшканне, навукоўцы вырашаюць пайсці ва-банк і спустошыць казіно. Гэтых адчайных герояў згулялі Ігар Ясулович, Уладзімір Жарабцоў і Святлана Іванова.
Праектам, які падарыў Алёне Іўчанка чарговую прэстыжную ўзнагароду, апынуўся гістарычны серыял «Гасударыня і разбойнік», які выйшаў у 2009 годзе. Тут артыстка з'явілася ў вобразе імператрыцы Кацярыны II. За бліскуча выкананую працу Іўчанка атрымала прыз 12-га Міжнароднага кінафестывалю ў Бярдзянску.
Сярод запамінальных работ Алены Іўчанка - ролі ў фільмах «Дом узорнага ўтрымання», «Метад Лаўрова», «Экскурсантка», «Шпік». Актрыса майстэрску пераўвасабляецца ў зладзейку-крымінальніца, капітана міліцыі, лагапеда і жонку генерала. Яна арганічна глядзіцца і ў камедыйным амплуа. У 2012 годзе Алена з'явілася ў фільме «Вялікая ржака» з удзельнікамі КВЗ.
У 2016 годзе рэпертуар выканаўцы папоўніўся фільмамі «Больш, чым лекар», «Васіліса». У меладраме "Не таго поля ягада» Алёна выканала галоўную ролю Алены Шаўцовай, а ў камедыі «Гатэль" Элеон "» адыграла гераіню Жанну.
Актрыса часта прыцягваецца да дубляжу і агучванню розных праектаў на тэлеканалах СТС, ТБ-6, ТВЦ і Першым канале. Голасам Алены Іўчанка казалі актрысы Шэран Стоўн, Ніколь Кідман, Джулія Робертс, Сальма Хаек.
Алёна ўдзельнічала ў агучванні гераіні Скалі ў мастацкім фільме па серыяле «Сакрэтныя матэрыялы», а ў шэрагу эпізодаў франшызы «Зорныя войны» яе голасам кажа Лея Органа. Актрыса таксама агучыла персанажаў з рэйтынгавых фільмаў «Людзі Ікс», «Каханне і іншыя непрыемнасці», «Кароль гаворыць!», «Ганна Карэніна», «Расамаха: Бяссмертны».
На вялікім экране Алёна Іўчанка ў 2017 годзе не з'явілася, за выключэннем эпізоду ў сіткомаў «СашаТаня», але на студыі дубляжу ёй удалося паўдзельнічаць у працы над двума значнымі праектамі.
У крымінальным блокбастары «Фарсаж-8» Іўчанка агучыла гераіню Сайфер (Шарліз Тэрон). У сусветным пракаце фільм сабраў $ 1,2 млрд, а ў Расіі, як і ў астатніх краінах, карціна стала рэкардсменам па касавых зборах першага ўік-энду. Голасам Іўчанка таксама кажа імператрыца хаба-Ліма у фантастычным фільме «Валяр'ян і горад тысячы планет», які зняў Люк Бессон.
У 2018 годзе на тэлеканале «Хатні» стартаваў праект «Няроўны шлюб». Галоўную ролю Алены Великановой, псіхолага, спецыяліста па унутрысямейных адносінам, згуляла Алёна Іўчанка. Кожная серыя псіхалагічнай меладрамы прысвечана праблемам адной сям'і, з якой гледачы сустракаюцца на прыёме ў псіхатэрапеўта.
Алёна Іўчанка зараз
Цяпер усё часцей можна сустрэць Іўчанка ў акцёрскім складзе камедый. У 2019 годзе Алёна згуляла ў праектах «Жукі», «Дзве дзяўчыны на мелі». З яе ўдзелам у эфіры канала «Расія-1» стартаваў паказ меладрамы «Заўтра будзе новы дзень». У сакавіку 2020 га адбылася прэм'ера біяграфічнага серыяла «Магамаеў», у якім Алёна паўстала ў вобразе Кацярыны Фурцевой.фільмаграфія
- 1991 г. - «Брунэтка за трыццаць капеек»
- 2001 года - «Золата Югры»
- 2003 - «Бедная Насця»
- 2006 - «Формула зеро»
- 2006 - «Ты - гэта я»
- 2008 - «Я лячу»
- 2009 г. - «Гасударыня і разбойнік»
- 2010 - «Дом узорнага ўтрымання»
- 2011 - «Метад Лаўрова»
- 2012 - «Экскурсантка»
- 2016 - «Гатэль" Элеон "»
- 2018 - «Няроўны шлюб»
- 2019 - «Жукі»
- 2020 працэнта - «Магамаеў»