біяграфія
Дзмітрый Сычоў - расійскі форвард, перыядычна выступаў і на пазіцыі паўабаронцы. Прызёр чэмпіянату Еўропы па футболе, чэмпіён Расіі, самы юны аўтар гола на ЧС-2002. За намаганні па папулярызацыі гэтага віду спорту яго празвалі рускім Дэвідам Бэкхэмам. Вялікую частку кар'еры Дзмітрый гуляў за ФК «Лакаматыў».Дзяцінства і юнацтва
Лёс першапачаткова падрыхтавала Дзмітрыя Сычова да вялікіх здзяйсненняў у спорце, бо хлопчык рос у сям'і спартсменаў. Маці Алена Сямёнаўна была прафесіяналам у лёгкай атлетыцы, а бацька Яўген Міхайлавіч у маладосці гуляў у футбол у ніжэйшых саюзных лігах, а затым трэніраваў дзіцячыя і жаночыя каманды. У Зьмітра ёсць малодшы (розніца ў 16 гадоў) брат Андрэй, які хоць і не стаў спартсменам, але ведае, што такое рэгулярныя знясільваючыя трэніроўкі і рэпетыцыі: ён з'яўляецца танцорам вядомага гурту «Тодес». У бацькоў ёсць падстава ганарыцца нашчадкамі.
Бацька з ранніх гадоў прывучаў Дзіму да мяча, у дзяцінстве браў сына з сабой на трэніроўкі омскага «Дынама» і нават дазваляў біць па варотах. Сычёв пайшоў не ў агульнаадукацыйную сярэднюю школу, а ў спецыялізаваны спартыўны клас для хлопчыкаў. Дарэчы, да 10 гадоў Дзмітрый Сычоў паралельна займаўся хакеем і толькі з 4-га класа вызначыўся з гульнёй свайго жыцця.
Далейшае адукацыю юнак працягнуў ў Тамбоўскім інстытуце фізічнай культуры, але на апошніх курсах перавёўся ў Расійскі дзяржаўны універсітэт фізічнай культуры, спорту, моладзі і турызму. Пазней Дзмітрый паступіў на факультэт сусветнай палітыкі МДУ імя М. В. Ламаносава.
Асабістае жыццё
Дзмітрый Сычоў - сталы і даўно які адбыўся мужчына, тым не менш спартсмен да гэтага часу не быў жанаты. У інтэрв'ю футбаліст прызнаваўся, што самыя доўгія яго адносіны падоўжыліся 5 гадоў, пасля чаго было хваравітае растанне. За нападаючым зборнай Расіі замацавалася званне лавеласа. Так, журналісты звязвалі імя Дзмітрыя з салісткай гурта «Бліскучыя» Ганнай Дубавіцкага, актрысай Святланай Светиковой, тэлевядучай рэаліці-шоў «Дом-2» Ксеніяй Барадзіной, мадэллю і актрысай Ганнай Гаршкова, спявачкай Кэці Топурией з групы «А-студыі», гімнасткай Яўгеніяй Канаевай, настаўніцай танцаў Кацярынай Сурковай. З некаторымі з іх футбаліст з'яўляўся на свецкіх мерапрыемствах, клубных вечарынках, выязджаў на курорты, але раманы кожны раз канчаліся растаннем.Сам Сычёв заўсёды адмаўляў наяўнасць рамантычных адносін з гэтымі дзяўчатамі. Спартсмен імкнецца не раскрываць сувязяў з каханымі, што спараджае мноства чутак і плётак, якія распаўсюджваюцца прыхільнікамі. Футбаліст не адмаўляе, што хоча наладзіць асабістае жыццё - знайсці такую спадарожніцу, якая стане дакладнай жонкай, і завесці з ёй дзяцей. Але пакуль у афіцыйным акаўнце ў «Инстаграме» Сычёв размяшчае толькі фота з розных мерапрыемстваў і з вандровак, а таксама здымкі любімага ката.
Дзмітрый любіць чытаць кнігі, прычым ён прыхільнік традыцыйных папяровых выданняў і пазбягае рыдэраў. Сычёв стаў вялікім прыхільнікам серфінгу, якім захапіўся, жывучы ў Сіднэі. Іншымі хобі спартсмена з'яўляюцца рыбалка, тэніс і хакей. Дзмітрый - шляхетны меламан, прызнаваўся, што ў яго трэк-лісце можна выявіць кампазіцыі розных жанраў і стыляў.
футбол
У 10 гадоў Дзмітрый Сычоў стаў на сур'ёзным узроўні займацца ў омскай дзіцяча-юнацкай секцыі «Дынама». Хлопчык адрозніваўся такой стараннасцю і стараннасцю, што трэнер Міхаіл Семерня неўзабаве зрабіў яго капітанам каманды. Склад быў даволі моцным. Хлопцы выйгралі Кубак Урала і пышна выступілі на дзіцячым чэмпіянаце Расіі па футболе. Сычёв, гуляючы на пазіцыі «пад нападаючымі», забіў мноства галоў і звярнуў на сябе ўвагу вядучых школ краіны.
У выніку перспектыўны падлетак апынуўся ў санкт-пецярбургскай акадэміі «Змена» і быў прызваны пад сцягі зборнай Расіі 1983 года нараджэння. Трэнеры Дзмітрыя адзначалі, што ўжо ў той час ён вылучаўся стараннем і талентам, але самае галоўнае, што бывае рэдка з юніёрамі, - уважліва прыслухоўваўся да патрабаванням і рэкамендацыям настаўнікаў. Сычёв за час станаўлення здабыў уласны спартыўны стыль. Яго ўдары па мячы былі аднолькава выніковымі, забіваў Ці Дзмітрый правай ці левай нагамі. Пры сярэднім росце (176 гл) ён заўсёды даваў моцны пас галавой.
Першым прафесійным клубам Сычова стаў Тамбоўскі «Спартак» (2000-2001 гады). За гэтую каманду спартсмен правёў дэбютны афіцыйны матч, забіў першы гол у вялікім спорце і зарабіў першы штраф у выглядзе жоўтай карткі. Выступ футбаліста за Тамбоўскі клуб можна назваць паспяховым, бо на перспектыўнага гульца звярнулі ўвагу ўкраінскі «Шахцёр», расійскі ЦСКА, нямецкі «Гамбург», французскія «Мец» і «Нант».
Аднак барацьбу за трансферны ліст Сычова выйграў дзеючы чэмпіён - маскоўскі «Спартак». Тут Зміцер стаў зоркай, патрапіў у нацыянальную каманду, прычым апынуўся самым маладым гульцом за гісторыю СССР і Расіі, уключаным ў заяўку на сусветнае першынство. У Маскве футбаліст адыграў адзін сезон, пасля чаго пакінуў клуб з вялікім скандалам, названым прэсай «справай Сычова».
На гульца была накладзеная дыскваліфікацыя на 4 месяцы, і ён трэніраваўся з кіеўскім «Дынама», хоць у склад украінскага клуба так і не ўвайшоў, нягледзячы на жаданне трэнерскага штаба бачыць футбаліста ў бел-блакітны футболцы. Сычёв падпісаў кантракт з французскім клубам «Алімпік» з Марсэлю, але там правёў няпоўных 1 сезона, адзначыўшыся толькі пяццю галамі.
Рушыла ўслед вяртанне ў расійскі чэмпіянат. У 2004 годзе Дзмітрый трапіў у маскоўскі «Лакаматыў». 11 гадоў спартовай біяграфіі ён аддаў гэтай камандзе, якая стала для яго другім домам. З «чыгуначнікамі» Сычёв станавіўся чэмпіёнам і прызёрам Расіі, выйграваў Кубак чэмпіёнаў Садружнасці ў 2005-м, сваёй гульнёй і галамі паспрыяў рэкорднай пераможнай серыі.
У жніўні 2005 года Дзмітрый атрымаў сур'ёзную траўму ў матчы з «Рубінам». З-за разрыву крыжападобнай звязкі на назе яму давялося рабіць аперацыю і выдаткаваць на аднаўленне паўгода.
Нягледзячы на гэта, у першы сезон у «Лакаматыве» Сычёв атрымаў тытул лепшага футбаліста года па версіі спартыўных выданняў і заўзятараў. Наступныя 2 гады ён прызнаваўся самым папулярным гульцом краіны, але галоўнай перамогай для сябе лічыць 3-е месца на чэмпіянаце Еўропы ў 2008 годзе ў складзе зборнай Расіі.
У 2013 годзе Дзмітрый Сычоў пакінуў Маскву і на заходзе футбольнай кар'еры пагуляў за мінскае «Дынама», «Волгу» з Ніжняга Ноўгарада і казахстанскую каманду «Окжетпес».
Афіцыйна буцы на цвік Сычёв ў той перыяд не вешаў. Спартсмен разлічваў працягнуць кар'еру, так як меў і сілы, і жаданне гуляць на высокім узроўні яшчэ шэраг сезонаў. Улетку 2016 года некаторыя СМІ казалі аб далучэнні Дзмітрыя да адной з каманд чэмпіянату Малайзіі. Затым геаграфія футбаліста пашырылася - ён пабываў у Аўстраліі, Бельгіі, Інданезіі, В'етнаме, Індыі, Іране, дзе таксама спрабаваў гуляць за мясцовыя клубы. Пасля непрацяглага ваяжу вырашыў вярнуцца на радзіму.
У 2017 годзе па прапанове трэнерскага складу ФК «Лакаматыў» Сычёв вярнуўся ў каманду, але на гэты раз у другой склад клуба «Казанка», дзе трэніруецца моладзь. Спартсмен атрымаў 11-ы нумар. Настаўнікі чакалі ад яго новых поспехаў і вяртання да ранейшай фізічнай форме, футбаліст трэніраваўся па індывідуальнай праграме. Тут ён адзначыўся ў 20 гульнях, у 15 выходзіў на поле на замену.
Дзмітрый Сычоў пашыраў сферу сваіх магчымасцяў удзелам у матчах пляжнага футбола. У сакавіку 2017 года, выступаючы за каманду «Лакаматыў» першы раз, спартсмен праявіў сябе ў пасляматчавых пенальці, забіўшы гол «Спартаку».
Далей рушыў услед перапынак у прафесійным футболе, які зацягнуўся для Сычова больш чым на год. У канцы жніўня 2019-га спартсмен заключыў кантракт з армянскім клубам «Пюнік». Менш чым праз 4 месяцы па пагадненні бакоў дагавор быў скасаваны, хоць меркаваў гадавое супрацоўніцтва. Праз 4 дні, 10 снежня, Зміцер апублікаваў у сваім профілі ў «Инстаграме» развітальны пост - абвясціў прыхільнікам аб завяршэнні кар'еры. Футбаліст выказаў падзяку ўсім трэнерам і фанатам, якія падтрымлівалі яго падчас нялёгкага спартовага шляху.
творчасць
2017 год аказаўся ўдалым на творчыя прапановы. Дзмітрый Сычоў стаў кансультантам і акцёрам новага спартыўнага фільма «Трэнер» Данілы Казлоўскага. Сам артыст выканаў ролю галоўнага героя Юрыя Столешникова, пацярпелага фіяска ў зборнай краіны. Сычёв паўстаў у ролі Додзіна - вядучага гульца правінцыйнай каманды, якая пад кіраўніцтвам Столешникова зрабіла прафесійны рывок.
Як адзначыў Дзмітрый, у дэбютнай працы Казлоўскага-рэжысёра футбол у кадры упершыню паказаны на прафесійным узроўні. Група акцёраў, куды ўвайшлі Уладзімір Ільін, Андрэй Смалякоў, Ірына Гарбачова, Павел Ворожцов, а таксама футбаліст Алан Гатагов, працавала ў знясільваючай тэмпе, па 16-18 гадзін у суткі, заканчваючы часам здымачную змену ў 6-й раніцы. Прэм'ера кінакарціны адбылася 19 красавіка 2018 года, напярэдадні чэмпіянату свету па футболе, краінай правядзення якога была абраная Расія.
Сычёв з'яўляўся на экранах не толькі дзякуючы кіно. За 10 гадоў да «Трэнера» ён паўдзельнічаў у здымках рэкламы «Пепсі». У эфіры нацыянальных каналаў форвард з'явіўся ў асяроддзі зорак сусветнага футбола Раналдзіньё, Ліянэля Месі, Цьеры Анры і Фрэнка Лэмпарда. Ролік да гэтага часу можна адшукаць на прасторах «Ютьюба». У розныя гады спартсмен таксама ўдзельнічаў у рэкламных кампаніях брэнда Puma.
У 2008-м выйшла карціна рэзідэнтаў Comedy Club «Самы лепшы фільм». Футбаліст згуляў камео у камедыйным праекце. Годам раней Дзмітрый прыняў удзел у здымках эпізоду гумарыстычнага шоу «Наша Russia».
Спартсмен не пазбягае свецкага жыцця і наведвае спартыўныя, музычныя, кінематаграфічныя падзеі. Аднойчы ён разам з аднаклубнікам Дыніяр Білялетдзінава нават ўручаў прыз MTV беларускаму выканаўцу Сержыку за лепшы хіп-хоп-праект, пры гэтым прадставіў на суд гледачоў кампазіцыю пра футбол у стылі рэпу. Яшчэ раз Сычёв вярнуўся да музычнай творчасці ў 2009 годзе, калі запісаў і выпусціў на кампакт-дысках 13 трэкаў пад імем DJ Сычёв. Праграма выступаў называлася «Лепшы DJ ў Лізе чэмпіёнаў».
Дзмітрый Сычоў зараз
За некалькі месяцаў да развітання з футболам Дзмітрый стварыў ютьюб-канал «Сычёв падкаст і Дзяніс Казанскі». У відэароліках вядучыя гутараць з гасцямі аб жыцці і спорце. Ва ўтульнай студыі пабывалі Дзмітрый Тарасаў, Ігар Акінфееў, Раман Паўлючэнка, Леван Горозия, Аляксандр Кержаков і іншыя. У 2020 годзе ютьюб-канал працягваў папаўняцца новымі інтэрв'ю.Зараз Зміцер Сычёв спрабуе сябе ў новым спартыўным амплуа - прамяняў футбольнае поле на лядовую сцэну. Пад пільным кіраўніцтвам трэнераў праекта «Ледніковы перыяд» ён спасцігае асновы фігурнага катання. Атрымоўваецца на першым часе ўсё, але спартсмен прывык да напружанай працы і цяжкасцяў. Партнёркай былога форварда стала двухразовая чэмпіёнка Еўропы ў парным катанні Марыя Пятрова.
Прэм'ера новага сезона шоу адбылася на Першым канале 3 кастрычніка 2020 года.
дасягненні
- 2002 - Срэбны прызёр кубка чэмпіёнаў Садружнасці
- 2002-2003 - бронзавы прызёр чэмпіянату Францыі
- 2004 г. - чэмпіён Расіі
- 2004 г. - уладальнік прэміі «Прэм'ер» лепшага нападніку
- 2004 г. - футбаліст года ў Расіі ( «Спорт-Экспресс»)
- 2004 г. - футбаліст года ў Расіі (штотыднёвік «Футбол»)
- 2005, 2006 - бронзавы прызёр чэмпіянату Расіі
- 2005, 2008 - уладальнік залатога і сярэбранага медалёў кубка чэмпіёнаў Садружнасці
- 2006/07 - пераможца Кубка Расіі
- 2008 - бронзавы прызёр чэмпіянату Еўропы