біяграфія
Святаслаў Астрамович - беларускі кінаакцёр, які актыўна здымаецца ў расійскіх праектах. Артыст аднолькава пэўна спраўляецца з ролямі і вайскоўцаў, і бандытаў, і творчых асоб, і герояў-палюбоўнікаў. У яго няма выразна выяўленага амплуа: Астрамович з стараннасцю бярэцца і за станоўчыя, і за адмоўныя вобразы.Дзяцінства і юнацтва
Зорка кінематографа, якога бацькі далі прыгожым імем Святаслаў, нарадзілася ў беларускім горадзе Віцебску. Яшчэ ў дзяцінстве Астрамович зразумеў, што хацеў бы мець публічную прафесію, якая магла б падарыць яму магчымасць стаць знакамітым.
Пасля атрымання адукацыі малады чалавек патрапіў у трупу Мінскага тэатра Беларускай арміі. Там ён паспеў згуляць дзве галоўныя ролі ў спектаклях рэжысёра-пастаноўшчыка Марыны Дударевой «Вераб'іная ноч» і «Радавыя».
Калі Святаслаў Астрамович зразумеў, што ў кіно яго чакаюць значна больш сур'ёзныя перспектывы, ён пакінуў тэатральную сцэну і засяродзіўся на працы ў кінематографе.
Асабістае жыццё
Акцёр стварыў сям'ю з Маргарытай Гасцюхін, але пра падрабязнасці асабістага жыцця ў інтэрв'ю мужчына катэгарычна не распаўсюджваецца. Вядома, што жонка Святаслава - дачка зоркі савецкага і расійскага кінематографа Уладзіміра Гасцюхіна. Яна на 4 гады маладзейшы за свайго мужа, з якім пазнаёмілася на кінастудыі «Беларусьфільм», дзе працуе грымёрам.У маладосці Маргарыта захаплялася музыкай, нават заснавала ўласную рок-гурт «Тэрыторыя сну», дзе стала салісткай і аўтарам шматлікіх песень. Музыкі выступалі з канцэртамі, знялі адзін кліп, але праз 3 гады пасля заснавання гурт распаўся. Сёння Гасцюхіна працягвае пісаць вершы, але робіць гэта для сябе і сваіх блізкіх.
Акцёр жыве на дзве краіны - асноўны час праводзіць у Мінску з жонкай, але дзеля здымак у расійскіх серыялах часта прыязджае ў Маскву.
У кіно Астрамович нярэдка з'яўляецца ў амплуа бацькі сямейства, але ці ёсць у акцёра дзеці ў рэальным жыцці, журналістам даведацца не ўдалося. Акрамя таго, што Святаслаў не адказвае на асабістыя пытанні, ён не афішуе сямейнае жыццё ў сацыяльных сетках. Артыст вядзе афіцыйны рахунак на «Инстаграме», ёсць у яго і старонка ў «Фэйсбуку».
Фільмы і серыялы
Кінематаграфічная біяграфія акцёра пачалася ў 2007 годзе. Спачатку Святаслаў Астрамович пачаў здымацца ў карцінах беларускай вытворчасці, у асноўным у ваенных драмах, такіх як «Чаклун і Румба» і «У чэрвені 41-га".
Затым ён паступова пераключыўся на расійскі кінематограф - з'явіўся ў некалькіх эпізодах рэйтынгавага дэтэктыўнага серыяла «Каменская» з Аленай Якаўлевай, біяграфічным шматсерыйным фільме «Вольф Месінга: які бачыў скрозь час» з Яўгенам Князевым і іншых вядомых праектах.
Вялікая вядомасць прыйшла да Астрамовичу ў 2012 годзе, пасля выхаду на экраны меладрамы «Не сыходзь», у якой ён упершыню атрымаў галоўную ролю і разам з Андрэем Фраловым і Марынай Дзянісавай распавёў пра цяжкую жыццёвай сітуацыі герояў карціны.
Таксама карысталіся попытам у публікі і іншыя карціны: драма пра каханне «Пакліч, і я прыйду», псіхалагічная стужка «Хто я», дэтэктыў «Шэпт» і меладрама «Апошняя ахвяра Ганны».
Святаслаў становіцца запатрабаваным як акцёр другарадных і эпізадычных роляў у меладрамах і дэтэктывах. Сярод герояў, якіх ён увасабляе на экране, найбольш прыкметнымі становяцца следчыя, супрацоўнікі праваахоўных органаў, вайскоўцы. Персанажы Астрамовича з'яўляюцца ў такіх карцінах, як «Снайпер - 2. тунгусаў», «ганчакоў-5», «ментовско вайны - 7».
Наступную галоўную ролю артыст атрымаў у 2015 годзе ў сямейнай драме «Хатняя работнiца». Астрамович гуляе ролю бізнэсмэна, які пасля разводу выставіў былую жонку з хаты. Каб зарабіць на жыццё, жанчына ўладкоўваецца хатняй прыслужніцай і выпадкова пазнае пра змову вакол былога мужа. Лёс бізнэсмэна трапляе ў рукі адданай жанчыны, якая выбірае - паступіць высакародна або ўзгадаць старыя крыўды.
Гэты ж год прынёс акцёру яшчэ адну галоўную ролю. Астрамович сыграў Барыса Липатова ў 4-серыйнай меладраме «Каханне, якой не было». Персанаж артыста неадназначны. Барыс спрабуе аддзячыць сямейную пару, якая выратавала яму жыццё. Але ў выніку дабрыні мужчыны шлюб пачынае развальвацца.
У 2016 годзе Святаслаў атрымаў галоўную ролю ў меладраматычнага міні-серыяле «Расплата за шчасце». Карціна паказвала жыццё шчаслівай сям'і, якая выпадкова аказваецца на мяжы краху. Жонка персанажа Астрамовича збівае дзяўчыну і ў якасці кампенсацыі запрашае пацярпелую пажыць у загарадным доме сямейства. З гэтага моманту адносіны пачынаюць сыпацца, а дамачадцы падазраюць, што мілая і незнаёмая дзяўчына на самай справе ведае навакольных і помсціць гаспадарам хаты за забытую памылку.
У траўні 2016 года на экраны выйшла якія прыцягнулі ўвагу прыхільнікаў праца акцёра - жыццёвы міні-серыял «Пах лаванды», у якім таксама бліскала Таццяна Колганова.
У тым жа годзе артыст сыграў другарадныя ролі ў меладраматычнага міні-серыяле «Муж з дастаўкай на дом» і ў трох дэтэктыўных меладрамах: міні-серыял «Нераскрытыя талент», экранізацыі раманаў Таццяны Паляковай «Выйсці замуж любой цаной» і Таццяны Усцінавай «Вечнае спатканне ».
У студзеня 2017-га выйшлі два меладраматычных серыяла з удзелам Астрамовича - «адагрэю маё сэрца» і «Ключы». У першым з іх акцёр з'явіўся на адным экране разам з Вікторыяй Палтарака, Аляксандрам Канстанцінавым, Марынай Дзянісавай, у другой згуляў у акцёрскім ансамблі з Палінай Філоненкам і Вадзімам Колганова.
Чарговым праектам, які падарыў артысту галоўную ролю, стала меладрама «Выбар», дзе ён зноў увасобіў на экране адмоўнага персанажа. У далейшым фільмаграфія Астрамовича папоўнілася працамі ў серыялах «Жывая міна», «Мішэль», «Пакуль б'ецца сэрца» і іншымі.
Святаслаў Астрамович зараз
У 2019 годзе Святаслаў здолеў значна пашырыць палітру вобразаў. Калі ў серыяле «Заступнікі» ён сыграў які апусціўся чалавека, то ў папулярнай стужцы «Моцная слабая жанчына» ператварылася ў мадэльера і выкладчыка Барыса Червина.Новымі праектамі для Астрамовича у 2019 годзе таксама сталі фільмы «Амаль сямейны дэтэктыў» і «Дрыжыкі». У 2020-м акцёр з'явіўся ў ролі капітана Струнеўская ў ваеннай драме «Дзед Марозаў». Зараз выканаўца плануе папоўніць рэпертуар меладрамай «Гаспадыня гары», галоўныя ролі ў якой адведзены Вікторыі Толстоганова, Ганне Снаткиной і Сяргею Перагудавай.
фільмаграфія
- 2007 - «Шчыт айчыны»
- 2009 г. - «Дарога, якая вядзе да шчасця»
- 2012 - «Каханне для бедных»
- 2014 - «Не пакідай мяне»
- 2014 - «Разарваныя ніткі»
- 2014 - «Пакліч, і я прыйду»
- 2015 - «Апошняя ахвяра Ганны»
- 2015 - «Хатняя работнiца»
- 2016 - «Выйсці замуж любой цаной»
- 2016 - «Пах лаванды»
- 2016 - «Расплата за шчасце»
- 2017 - «адагрэю маё сэрца»
- 2017 - «Спальваючы масты»
- 2017 - «Чорная кроў»
- 2018 - «Пакуль б'ецца сэрца»
- 2019 - «крёстная»
- 2019 - «Заступнікі»
- 2019 - «Моцная слабая жанчына
- 2019 - «Амаль сямейны дэтэктыў»
- 2019 - «Дрыжыкі»
- 2020 працэнта - «Дзед Марозаў»