біяграфія
Валерый Рыжак - савецкі кінаактор, вельмі папулярны ў гледача ў 70-90 гады. У гэты перыяд у акцёра былі закаханыя мільёны глядачак па ўсім Савецкім Саюзе. Рыжак пачаў акцёрскую кар'еру яшчэ падлеткам, але грандыёзны поспех прыйшоў да Рыжакова пасля таго, як акцёр выканаў галоўную ролю ў сацыяльнай драме «Юркін рассветы». Доўгі час Валерый лічыўся акцёрам, вызначальным вобраз станоўчага героя ў Савецкім кінематографе.
Валерый Рыжак нарадзіўся і вырас у Маскве. Хлопчыку дасталася цяжкі пасляваенны дзяцінства, у якім было не так ужо шмат забавак. Але калі Валерыю было 14 гадоў, юнак ўпершыню трапіў на здымачную пляцоўку. І тады кіно стала для Рыжакова і хобі, і аддушынай, і прафесіяй.
Пасля школы малады чалавек паступае ва Усесаюзны дзяржаўны інстытут кінематаграфіі. Набіраў той курс вялікі майстра Міхаіл Ромм, але неўзабаве, пасля таго як Рыжак стаў вучыцца ў акцёрскай майстэрні, кіраўніком курса стаў Уладзімір бялявая. Дарэчы, у адной майстэрні з Валерыем Рыжакова вучыліся і іншыя будучыя зоркі Кацярына Васільева і Валянціна Цялічкіна.
Пасля заканчэння ВНУ малады акцёр працягваў сваю паспяховую кінакар'еру, а таксама выходзіў пару гадоў на сцэну Цэнтральнага тэатра Савецкай Арміі. Пазней Валерый стаў лічыцца артыстам кінастудыі імя Горкага, дзе быў запатрабаваны і як акцёр, і як спецыяліст па дубляжу і агучванню прыбалтыйскіх і каўказскіх кінаакцёраў.
фільмы
Творчая біяграфія акцёра пачалася яшчэ ў дзяцінстве. Валерый Рыжак здымаўся ў дзіцячых фільмах «Аповесць палымяных гадоў» і «Сябар мой, Колька!», А ў карціне «Мішка, Сярога і я» хлопцу дасталася галоўная роля.
Ужо пасля інстытута Рыжак з'яўляўся ў многіх навінках савецкага кінематографа. Найбольш буйнымі працамі акцёра сталі спартыўная драма «Трэнер», ваенна-прыгодніцкі фільм «Юнга Паўночнага флоту», дэтэктыў «Куфар Марыі Медычы» і сацыяльная драма «Смак хлеба».
Ўсесаюзную славу Валерый Рыжак набыў пасля выхаду на экраны чатырохсерыйнага фільма аб працоўных буднях і праблемах сельскай моладзі «Юркін рассветы». Акцёр выканаў ролю Юрыя Хмеля, маладога спецыяліста, які ўступае ў канфлікт з старшынёй калгаса.
Таксама яркія і запамінальныя ролі акцёр выканаў у лірычнай камедыі «Я вас кахаў ...» і гісторыка-рэвалюцыйным мастацкім фільме «Бой на скрыжаванні».
Аж да развалу Савецкага Саюза акцёр быў вельмі запатрабаваны. З наступных праектаў варта назваць вытворчую карціну «Наперадзе акіян», крымінальную драму «барханы» і фільм пра Вялікую Айчынную вайну «Перад світаннем».
У гэты перыяд акцёр таксама падтрымаў ініцыятыву стварэння Гільдыі акцёраў савецкага кіно, так як, хоць сам Рыжак і быў запатрабаваны, артыст бачыў бядотнае становішча калегаў-акцёраў.
Разам з Яўгенам Герасімавым, Барысам Токаравым і Яўгенам Жарыкава Валерый Рыжак стаяў ля вытокаў гэтага прафесійнага саюза. Галоўная задача новай акцёрскай арганізацыі заключалася ў дапамозе калегам, якія засталіся без сродкаў да існавання. Першае, што зрабіў Рыжак ў гэтай арганізацыі - заснаваў папулярны сёння кінафестываль «Сузор'е».
80-я гады сталі асабліва цяжкімі для многіх акцёраў. І Валерый Рыжак не стаў выключэннем.
Па словах актрысы Кацярыны Васільевай, у асабістых гутарках Валерый Рыжак перажываў, што не здымаўся ў 90-я гады, але, як адзначаюць калегі акцёра, гэта было правільным рашэннем, так як адораны артыст не стаў марнаваць талент на пасродкавае кіно, як гэта былі вымушаныя зрабіць шэраг калегаў Рыжакова.
Каб выжыць і забяспечыць сям'ю ў гэты перыяд, Валерый Рыжак працаваў над агучваннем і дубляжом фільмаў. У пачатку 90-х гадоў, калі Валерый Мікалаевіч вырашыў спыніць акцёрскую кар'еру, былы артыст разам з групай таварышаў арганізаваў уласнае выдавецкая справа.
І выдавецкі дом, і Гільдыя акцёраў кіно, якія арганізаваў Валерый Рыжак, апынуліся вельмі паспяховымі прадпрыемствамі, а выдавецкая справа яшчэ і на доўгі час стала галоўнай крыніцай даходаў сям'і.
У новай прафесіі выдаўца былы акцёр нават стаў мільянерам, але, як і шмат хто ў той перыяд, страціў назапашаныя грошы падчас падзенняў курсу. Такі ўдар прывёў акцёра ў царкву, дзе Валерый Мікалаевіч знайшоў некаторы заспакаенне і надзею.
Ўзрушэнні ў краіне, крызіс і адсутнасць рэгулярных роляў для артыстаў зусім не азначалі, што рэжысёры ўміг забыліся пра Валерыя Рыжакова. Наадварот, у нейкі момант акцёра пачалі пастаянна клікаць вярнуцца на кінастудыю. А Барыс Токараў ў 2000 годзе спецыяльна пад яго распрацаваў сцэнар фільма "Не пакідай мяне, каханне».
Аднак такая перамена настрояў адбылася ўжо пасля падзей з грашовымі і прафесійнымі ўзрушэннямі, таму Валерый Мікалаевіч на той момант ужо перажыў шэраг асабістых абставінаў, якія цалкам змянілі ўспрыманне жыцця артыста. Таму пасля акцёр ужо сам пачаў адмаўляцца ад прапанаваных роляў. У выніку апошняй працай артыста стаў невялікі эпізод у меладраме «Маскоўская любоў», якая выйшла ў 1991 годзе.
Асабістае жыццё
Вядома, што Валеры Рыжак быў жанаты тройчы. Але калі сямейнае жыццё з першымі двума мужамі асабліва не склалася, то з трэцяй, якую звалі Валянціна Васільеўна, акцёр пражыў 38 гадоў, аж да самай смерці. Будучыя муж і жонка пазнаёміліся на кінастудыі «Масфільм», куды маладая жанчына прыйшла працаваць грымёрам. Рыжак стаў даглядаць за дзяўчынай, і іх раман перарос у працяглыя і моцныя адносіны.
З гадамі Валерыя Рыжакова стала ўсё больш цягнуць да Бога. Ці сталі прычынай гэтаму крызіс у краіне і страта бізнесу або толькі ўнутраныя парывы ў душы артыста, невядома.
Па чутках, яшчэ падчас сваёй акцёрскай кар'еры артыст задумваўся пра тое, каб стаць манахам, але жыццёвыя абставіны не давалі ажыццявіць яго жаданне. Віной таму тры афіцыйных шлюбу, што недапушчальна па кляштарным паняццях.
Па іншай інфармацыі, акцёр не збіраўся сыходзіць у манастыр, а хацеў стаць святаром. У інтэрв'ю сябры і калегі акцёра распавядалі, што Рыжак планаваў прыняць сан, але гэтаму таксама перашкодзіла тое, што да апошняй жонкі артыст ужо быў двойчы разведзены, што для святароў недапушчальна, як і для манахаў, бо супярэчыць асноватворным канонах царквы.
Але, нягледзячы на такія перашкоды, артыст знайшоў сябе ў веры: у інтэрв'ю Валерый Рыжак заяўляў, што не бачыць жыцця па-за Богам.
У выніку мужчына стаў працаваць цесляром пры храме Тройцы Жываначальнай у Траецкім-Голенищеве. Пазней там жа стаў Панамароў і пявучым: нават у такой аддаленай ад славы жыцця застаўся элемент творчасці. Голас, які зрабіў акцёра зоркай дубляжу, цяпер гучаў толькі ў царкоўным хоры.
Паступова Рыжак цалкам адышоў ад зямных спраў і вельмі рэдка выходзіў за царкоўную агароджу. Акцёр не прапускаў ні адной ранішняй царкоўнай службы, а таксама навучыўся чытаць на царкоўнаславянскай. Цікавасць Валерыя Мікалаевіча да рэлігіі падзяліла і жонка Валянціна Васільеўна.
смерць
У апошнія гады жыцця былую зорку экрана пераследвала хвароба сэрца. У канца 2015 года акцёру нават быў зроблены неабходная хірургічная аперацыя, пасля якой пажылы мужчына адчуў сябе лепш. Валерый Мікалаевіч паспеў справіць 70-гадовы юбілей, але незадоўга да навагодняга бою курантаў 31 снежня 2015 года Валерый Рыжак нечакана сканаў.
Смерць наступіла імгненна, як высветлілася пазней, прычынай смерці стаў тромб, які адарваўся. Пахаванне прайшлі праз чатыры дні на Востряковском могілках Масквы.
фільмаграфія
- 1961 - «Мішка, Сярога і я»
- 1967 - «Восеньскі эцюд»
- 1969 - «Трэнер»
- 1974 - «Юркін рассветы»
- 1979 г. - «Смак хлеба»
- 1980 - «Куфар Марыі Медычы»
- 1983 - «Наперадзе акіян»
- 1986 - «Дасье чалавека ў« Мэрсэдэсе »
- 1989 - «барханы»
- 1989 - «Перад світаннем»