біяграфія
Сурганава Святлана Якаўлеўна - расійскі музыка, спявачка, аўтар песень, скрыпачка і былая салістка музычнай групы «Начныя снайперы». З 2003 года лідэр гурта «Сурганава і Аркестр».Дзяцінства і юнацтва
Таленавітая рок-зорка нарадзілася ў культурнай сталіцы Расіі ў 1968 годзе. Пасля нараджэння Светы родная маці адмовілася ад дачкі ў 19 гадоў. Дзяўчынка да 3 гадоў расла і выхоўвалася ў доме малюткі, пакуль яе не ўдачарылі. Аб сапраўдных бацьках Сурганава нічога не ведае. Толькі праз паўстагоддзя стала вядома, што біялагічную маці Святланы клікалі Галіна Ўласава.
Прыёмнай маці Светы стала кандыдат біялагічных навук Лія Давыдаўна Сурганава, якая ў дзяцінстве перажыла жахі блакады. Дапамагала выхоўваць дзяўчынку бабуля Зоя Міхайлаўна, па прафесіі лекар-фтызіятр.
Па словах спявачкі, яна моцна адставала ў развіцці на момант усынаўлення, да таго ж у дзяўчынкі выявіліся праблемы са здароўем. Мама і бабуля ўклалі шмат сіл, каб Святлана пачала жыць паўнавартасным жыццём дзіцяці. Дзяўчынка зацікавілася музыкай. Мама любіла паэзію. Жанчына пастаянна начытваць літаратурныя творы ўслых, тым самым сфармаваўшы ў дачкі цікавасць да творчасці.
У школьныя гады Святлана па рэкамендацыі сяброўкі маці, Людмілы Яфімаўна, выкладчыцы фартэпіяна, паступіла ў музычную школу, дзе займалася вакалам і вучылася іграць на скрыпцы. Святлана настолькі палюбіла музычны інструмент, што нават клала скрыпку побач з сабой падчас сну. З гэтага часу дзяўчынка ўжо пачала пісаць свае кампазіцыі.
Сурганава скончыла агульнаадукацыйную школу №163, паступіла ў педыятрычнай акадэмію Санкт-Пецярбурга. Але ў канчатковым выніку зразумела, што хоча звязаць жыццё не з медыцынай, а з музыкай. Бо ўжо ў чатырнаццаць гадоў дзяўчына пісала песні. Да музычных кампазіцый гэтага перыяду адносяцца "Дожджык», «Музыка», «22 гадзіны расстання», «Час».
музыка
Першую музычную групу - «Камертон» - Святла стварыла, будучы вучаніцай дзевятага класа. Гэтая група праіснавала некалькі месяцаў. Неўзабаве дзяўчына сабрала другі музычны калектыў, які назвала «Ліга». Група праіснавала крыху даўжэй першай, а таксама ўдзельнічала на конкурсах і музычных фестывалях Санкт-Пецярбурга.Больш сур'ёзны перыяд у творчай біяграфіі спявачкі пачаўся пасля знаёмства з таленавітым музыкантам і выкладчыкам Пятром Малахоўскі. Тады Святла распусціла «Лігу», каб стварыць новую групу «Нешта іншае». Ансамбль выконваў песні ўласнага сачынення, але часам Святлана брала вершы класічных і сучасных паэтаў.
Калектыў даваў сольныя канцэрты, удзельнічаў на фестывалях, зборных канцэртах і акцыях. Студыйных альбомаў «Нешта іншае» не запісала, пра існаванне групы кажуць запісы з канцэртаў, якія былі аб'яднаны ў зборнікі «Ліхтары» і «Ідучы па ходніках».
Папулярнасць прыйшла да Святланы Сургановой ў 1993 годзе, калі яна і Дыяна Арбеніна стварылі групу «Начныя снайперы». Святлана стала вакалісткай і скрыпачкай. Дзяўчына ўдзельнічала ў запісе альбомаў «Кропля дзёгцю ў бочцы мёду», «Алмазны брытанец», «Дзіцячы лепет», «Канарскі», «Жывы», «Рубеж», «Цунамі». Песні рок-гурты гралі на папулярных расійскіх радыёстанцыях, калектыў гастраляваў па гарадах СНД. На песні «Катастрафічна», «Ты дарыла мне ружы», «31-я вясна» былі выпушчаныя кліпы.
Нягледзячы на поспех, 17 Снежня 2002 года Сурганава пакінула рок-гурт «Начныя снайперы». Прычынай гэтага рашэння сталі творчыя рознагалоссі, якія ўзніклі ўнутры калектыву. Пасля распаду групы Дыяна Арбеніна захавала брэнд і працягнула працаваць у класічным рокавым стылі, а Святлана Сурганава стварыла свой калектыў, дзе магла эксперыментаваць з тэкстамі і стылістыкай твораў.
Некалькі месяцаў Святлана разам з гітарыстам Валерыем Тхаем выступала з рознымі акустычнымі канцэртамі. Ужо ў красавіку 2003 года сфармаваўся склад калектыву «Сурганава і Аркестр», у якім спявачка стала лідэрам. Неўзабаве адбыўся рэліз першага альбома «Жывы», куды ўвайшлі трэкі «Муракамі», «Абяцаны снег», «Ты маё дыханне».
З часам Сурганава паспрабавала сілы ў трып-Хапе, класіцы, выкананні рамансаў, панк-року. На канцэртах артыстка не толькі спявае, але і чытае паэзію. Адным з першых яркіх альбомаў гурта стала пласцінка з назвай «Каханая Шапэна», музыка якога апынулася працятая класічнымі рамансавая інтанацыямі.
Далей рушыў услед выпуск дыскаў «Караблі», «Кругосветка», «Соль», «Убачымся хутка», «Гульня ў класікі». Дыскаграфію музычнага калектыву складаюць дзевяць студыйных альбомаў. Найбольш папулярнымі кліпамі сталі відэаролікі на трэкі «Белая песня», «Партугальская», «Я губляю цябе».
У 2017 годзе гурт «Сурганава і Аркестр» выпусціла ЕР «Дарэчы« Жыццё », куды ўвайшлі шэсць новых трэкаў. Натхняльнікам і аўтарам напісання песень стаў бас-гітарыст «Аркестра» Дзяніс Сусин. Сама Сурганава занялася переаранжировками старых песень. Новыя спявачка запісвае, толькі калі адчувае асаблівую патрэбу. У тым жа годзе выйшлі канцэртны альбом «Парыжская акустыка» і дыск «Песні ваенных гадоў».
Асабістае жыццё
Сурганава ніколі не хавала, што з'яўляецца бисексуалкой. Артыстка часта выступае за абарону правоў лесбіянак і геяў.
У 2014 годзе ў СМІ з'явілася інфармацыя, што спявачка сустракаецца з маладым чалавекам, якога клічуць Мікіта Мяжэвіч. Ён маладзейшы Святланы на дваццаць гадоў, але гэта не бянтэжыла закаханых. Сурганава свяцілася ад шчасця, называла Мікіту Апалонам. Хадзілі нават чуткі, што пара рыхтавалася ўзаконіць адносіны. Але ў Мяжэвіч адбылося вяселле з другой дзяўчынай. Святлану разрыў з каханым не збянтэжыў. Музыкі захавалі сяброўскія і творчыя адносіны.
Ва ўзросце 27 гадоў Святлана Сурганава пачала адчуваць вострыя болі ў жываце. Страх пачуць нешта нядобрае прымушаў адтэрмінаваць візіт да ўрача. Праз два гады, калі самаадчуванне спявачкі рэзка пагоршыўся, дзяўчыне зрабілі аперацыю і выявілі рак кішачніка другой стадыі. У яе пачалося заражэнне - прыйшлося зрабіць другую аперацыю.
Хвароба праходзіла пакутліва і прыкавала Сурганаву да ложка на доўгі час. Святлана кажа, што тады рыхтавалася да смерці, дапамагалі блізкія. У 2005 годзе спявачцы зрабілі апошнюю аперацыю, пасля якой Святлане стала лепш. Спявачка адолеў страшная хвароба.
Сёння Святлана выдатна выглядае, не карыстаецца касметыкай, вядзе здаровы лад жыцця, займаецца тыбецкай гімнастыкай. Адзін час Святлана Сурганава задумвалася аб усынаўленнi дзiцяцi, але зразумела, што пакуль не гатовая браць на сябе адказнасць за чужое жыццё.
Зараз галоўным чалавекам у жыцці Святланы з'яўляецца мама, дзеля якой спявачка пабудавала загарадны катэдж недалёка ад Санкт-Пецярбурга. З будаўніцтвам дома спявачцы дапамог блізкі чалавек, імя якога Святлана не выдае. У сям'і Сургановой ёсць яшчэ адзін любімы гадунец - кот Мішка, шатландскі аблавухі страйт. Яго фота артыстка часта дэманструе ў «Инстаграме».
Святлана Сурганава зараз
У 2018 годзе гурт «Сурганава і Аркестр» адзначыла юбілей - 15 гадоў творчай дзейнасці. У рамках гастрольнага тура калектыў наведаў не толькі расійскія гарады, але і Канаду і ЗША.А ў 2019-м спявачка адзначыла яшчэ адзін юбілей - уласнае 50-годдзе. Незадоўга да дня нараджэння Святлана Якаўлеўна з'явілася ў «кватэрнік» у Яўгена Маргуліса, дзе згуляла ўпадабаныя кампазіцыі і распавяла аб які мае быць гастрольны тур.
Таксама Сурганава стала госцяй праграмы Андрэя Малахава «Прамы эфір». Размова з вядучым і гледачамі атрымаўся душэўным і адкрытым.
Дыскаграфія
«Начныя снайперы»
- 1998 года - «Кропля дзёгцю ў бочцы мёду»
- 1999 - «Дзіцячы лепет»
- 2001 года - «Рубеж»
- 2002 - «Цунамі»
«Сурганава і Аркестр»
- 2003 - «Няўжо не я?»
- 2005 - «Каханая Шапэна»
- 2007 - «Соль»
- 2008 - «Праверана часам»
- 2009 г. - «Чужыя як свае»
- 2011 - «Убачымся хутка»
- 2014 - «Гульня ў класікі»
- 2017 - «Песні ваенных гадоў»