біяграфія
Мікіта Емшанов - расійскі акцёр тэатра і кіно, зорка баевікоў «Другое дыханне» і «Дэсантура». Трагічная гібель перапыніла кар'еру артыста, якая была на самым узлёце.
Мікіта нарадзіўся і вырас у Санкт-Пецярбургу. Па словах Мікіты, яго бацька Уладзімір Емшанов быў сербам. Мама Ніна Іванаўна ў сталым узросце ўладкавалася працаваць медсястрой у «Дом малюткі». Хлопчык наведваў школу з глыбокім вывучэннем англійскай мовы. Там дзякуючы вучнёўскім пастановак зразумеў, што бачыць сябе ў будучыні менавіта ў акцёрскай прафесіі.
Атрымаўшы атэстат сталасці, Емшанов адпраўляецца ў Маскву і падае дакументы ва ўсе сталічныя ВНУ. Талент юнака змаглі разглядзець адразу ў двух інстытутах, з якіх малады чалавек спыніў выбар на ГІТІСе. Там мастацкім кіраўніком пачаткоўца акцёра стаў народны артыст Расійскай Федэрацыі Леанід Хейфец.
Яшчэ на пачатковым этапе творчай біяграфіі, падчас вучобы ў тэатральным інстытуце, Мікіта Емшанов пачаў выходзіць на сцэну. Прычым не толькі ў студэнцкіх спектаклях. Акцёра часта можна было ўбачыць у Цэнтры драматургіі і рэжысуры Аляксея Казанцава і Міхаіла Рошчына, дзе юнак ўпершыню прадэманстраваў монаспектакль ўласнага сачынення «Бамбукоповал». Дыпломным жа спектаклем артыста стала пастаноўка «20 хвілін з анёлам" па п'есе Аляксандра Вампилова, дзе Емшанов паўстаў у ролі Ступака.
Мікіта Емшанов цікавіўся творамі сучаснай драматургіі, яго прыцягвалі эксперыментальныя пастаноўкі. Таму кар'еру артыст аддаў перавагу рабіць у тэатрах, дзе рэпертуар будаваўся з твораў маладых драматургаў. Емшанов гуляў у пастаноўках Театра.doc і тэатра «Практыка», а таксама супрацоўнічаў са «Школай сучаснай п'есы». Сярод работ артыста - ролі ў спектаклях «Людзі самых старажытных прафесій», «Трансфер», «Прыход цела», «Жыццё ўдалося». У 2008 годзе спрадусаваў спектакль «Хлам».
фільмы
Здымацца ў кіно Мікіта Емшанов пачаў ва ўзросце 20-ці гадоў. Малады артыст з брутальным профілем прыцягваў увагу рэжысёраў нестандартнай знешнасцю. Спачатку акцёр з'яўляўся ў эпізадычных ролях у серыялах «Next 3» і «На рагу ў Патрыяршых-3». У 2004 годзе Мікіта сыграў матроса Дзяругін ў драме Уладзіміра Хаціненка «72 метра». Ролю стала адпраўной кропкай для кінакар'еры Емшанова.
У гэтым жа годзе рушылі ўслед здымкі ў эпізодах тэлефільмаў «блізняты», «Маскоўская сага», «Салдаты». Засвяціўся артыст і ў кінапраекце Мікалая Досталь «Штрафбат», дзе галоўных герояў згулялі Аляксей Серабракоў і Юрый Сцяпанаў.
Ролі ваенных і ахоўнікаў добра даваліся моцнаму і мужнаму акцёру. Ды і ў далейшым Мікіта стане часта згаджацца на ўдзел у баевіках і ваенных драмах. Але першую вядомасць Емшанову прынёс фільм іншага жанру - хорар Паўла Руминова «Мёртвыя дачкі», у якім той паўстаў у абліччы рок-музыкі з суіцыдальнымі схільнасцямі.
Гучна загаварылі пра акцёра пасля выхаду на экраны ваеннага фільма «Другое дыханне", за які Емшанов быў ўдастоены спецыяльнай медалі «За ўмацаванне баявой садружнасці". У акцёрскі ансамбль разам з Мікітам Емшановым ўвайшлі Пётр Красилов, Кацярына Клімава, Дзяніс Нікіфараў. Далей рушыла ўслед праца ў меладраме «Карункі» і камедыі «Каханне на раёне».
Таксама стала паспяховай сямейная драма «Небяспечная сувязь», дзе Мікіта зноў стаў у галоўнай ролі. Яго партнёркай стала Рэгіна Мянник. Разам акцёры пераўвасобіліся ў шлюбную пару, якая сутыкнулася з сямейнымі праблемамі. Абодва пачынаюць пошукі выхаду з сітуацыі, якая склалася. Разам з Вольгай Арнтгольц Мікіта Емшанов з'явіўся ў крымінальнай драме «Прыватнік». Галоўную ролю акцёр атрымаў у шостым сезоне серыяла «Адвакат», дзе паўстаў у вобразе памочніка героя Андрэя Сакалова, адваката Зіміна.
Для большасці прыхільнікаў Мікіта будзе заўсёды асацыявацца з роляй маладога афіцэра Анатоля Лощилина з вострасюжэтнага тэлесерыяла «Дэсантура». Па словах артыста, яму было цікава зірнуць на ўнутраны свет чалавека, які прайшоў праз гарачыя кропкі і назаўсёды страціў спакой. Галоўныя ролі ў праекце таксама дасталіся Ягору Бероеву і Кірылу Плетнева.
Наогул Емшанов здымаўся шмат, фільмаграфія налічвае 50 карцін. Шэраг фільмаў выйшлі пазней раптоўнай смерці таленавітага акцёра. Сярод значных праектаў 2011 года апынуліся драма Валерыі Гай Германікі «Кароткі курс шчаслівага жыцця», крымінальны фільм «У зоне рызыкі», містычны дэтэктыўны серыял «Грак», спартыўная драма «Легенда №17». Меладрама «Мама па кантракце» пабачыла свет толькі праз чатыры гады пасля трагедыі.
Асабістае жыццё
Доўгі час Мікіта Емшанов складаўся ў рамантычных адносінах з украінскай актрысай, кіяўлянка Яўгеніяй гладзілі. Маладыя людзі нават каля года пражылі ў фактычным шлюбе, але затым па ўзаемнай рашэнню рассталіся.
Мікіта і Яўгенія засталіся сябрамі: перыядычна стэлефаноўваліся, дзяліліся адзін з адным навінамі і поспехамі ў кар'еры. Дарэчы, Жэня была адной з апошніх, хто меў зносіны з акцёрам перад яго раптоўнай смерцю. Неўзабаве пасля растання з Яўгеніяй асабістае жыццё акцёра наладзілася, Мікіта пачаў сустракацца з Кацярынай Біруковай.
Афіцыйна ажаніцца Емшанов так і не паспеў. Хоць з Кацярынай Біруковай, таксама вядомай як віджэй Каця Вясна, яго звязвалі настолькі блізкія адносіны, што шмат хто лічыў дзяўчыну нявестай акцёра. Пара выглядала шчаслівай, што засталося захавана на сумесных фота. Напярэдадні трагічнага здарэння ў крузе агульных сяброў Мікіта і Кацярына абмяркоўвалі магчымасць сумеснага жыцця.
Апошні год для Мікіты Емшанова склаўся складана. Спачатку пайшоў з жыцця бацька Уладзімір Емшанов. Прычынай смерці Емшанова-старэйшага стаў цукровы дыябет і інсульты. Неўзабаве пасля гэтага памерла бабуля Ганна Васільеўна, з якой акцёр быў блізкі. І без таго цяжкі і выбухны характар Мікіты не вытрымаў нагрузкі, і акцёр апынуўся удзельнікам сур'ёзнага канфлікту з вартавымі правапарадку, які дайшоў да рукапрыкладства. Усё гэта адмоўна адбівалася на псіхалагічным стане артыста.
смерць
17 жніўня 2011 года, у дзень свайго 28-годдзя, Мікіта Емшанов ехаў на аўтамабілі Mercedes па Маскве, значна перавышаючы хуткасць. З ім у машыне сядзела ўмілаваная Кацярына Бірукова, якая, як мяркуецца, была на раннім тэрміне цяжарнасці, а таксама блізкі прыяцель, рэжысёр Канстанцін Камышанов.
Мэрсэдэс на вялікай хуткасці ўрэзаўся ў якія едуць наперадзе аўтамашыну, пасля чаго адляцеў на сустрэчную паласу, што пацягнула за сабой новыя сутыкнення. У выніку транспартны сродак акцёра ўрэзалася ў дарожны слуп і загарэлася. Мікіта Емшанов і Канстанцін Камышанов памерлі на месцы, а Кацярына Бірукова памерла ў той жа дзень у інстытуце імя Скліфасоўскага.
Як усталявала следства пазней, у крыві артыста знаходзіўся алкаголь, хоць і ў невялікіх колькасцях. Але галоўнай прычынай катастрофы стала тое акалічнасць, што на машыне Емшанова ў разгар лета стаялі зімовыя шыпаваныя аўтапакрышкі, якія не дазволілі манеўраваць неабходным чынам. З-за гэтых прычын, на думку Дзяржаўтаінспекцыі, Мікіта апынуўся віноўнікам гэтага ДТЗ. Пахавалі акцёра праз тры дні пасля смерці на могілках у Сестрарэцк, мястэчку-спадарожніку Санкт-Пецярбурга. Зараз на магіле артыста ўсталяваны помнік.
У апошні лета свайго дабра Мікіта Емшанов быў задзейнічаны ў 7 праектах. Артыст працаваў на знос і стараўся кожны вобраз давесці да дасканаласці. Мікіта будаваў планы на будучыню, выношваў ідэю ўласнага фільма, але нікога не прысвячаў ў падрабязнасці сюжэта кінастужкі. Да выхаду ў верасні рыхтаваўся спектакль «Экспанаты», які пасля гібелі выканаўцы галоўнай ролі быў зняты з рэпертуару.
фільмаграфія
- 2007 - «Мёртвыя дачкі»
- 2008 - «Другое дыханне»
- 2008 - «Небяспечная сувязь»
- 2008 - «Прыватнік»
- 2009 г. - «Дэсантура. Ніхто, акрамя нас »
- 2009 г. - «Парыў ветру»
- 2009 г. - «Адвакат-6»
- 2009 г. - «Цуд»
- 2012 - «Сіндром дракона»
- 2013 - «Легенда № 17»