Аляксей Маклакоў - біяграфія, асабістае жыццё, фота, навіны, песні, акцёр, фільмы, сын, жонка 2021

Anonim

біяграфія

Напэўна, на ўсім вялізнай прасторы былога Савецкага Саюза не знайсці больш любімага прапаршчыка, чым Шматко. Ўвасобіць на экране гэтага хітравата ваеннага акцёр Аляксей Канстанцінавіч Маклакоў імгненна ператварыўся ў зорку расійскага кінематографа. Але ў артыста ёсць і мноства іншых таленавіта згуляных роляў.

Дзяцінства і юнацтва

У большасці крыніц, у тым ліку ў "Вікіпедыі", указваецца, што Аляксей Маклакоў нарадзіўся ў Новасібірску. Але гэта не так. Хлопчык з'явіўся на свет у Маскве 6 студзеня 1961 года. Што здарылася ў сям'і будучага артыста, невядома, але амаль адразу пасля нараджэння сына мама адправілася разам з ім у Сібір. Жанчына выхоўвала Аляксея адна. У Новасібірску прайшлі дзяцінства і маладосць Маклакова. У гэтым горадзе юнак зрабіў першыя крокі ў прафесіі.

Мама Аляксея Маклакова працавала бібліятэкарам. Адсюль каханне вядомага акцёра да чытання і эрудыцыя. Апроч захаплення кнігамі ў хлопца было яшчэ адно, не менш моцнае. У сярэдніх класах школы Аляксей запісаўся ў тэатральны гурток і з задавальненнем гуляў у аматарскіх спектаклях. Таму пасля атрымання атэстата сталасці адправіўся вучыцца ў мясцовае тэатральную вучэльню, якое пазней, у 2003 годзе, ператварылася ў інстытут.

творчасць

Атрымаўшы дыплом аб тэатральным адукацыі, Аляксей Маклакоў адправіўся на сцэну. Маладога чалавека прынялі ў новасібірскі тэатр «Чырвоны факел». А яшчэ начытанасць, пастаўлены голас і прыемная дыкцыя дапамаглі акцёру знайсці месца на радыё «Юнитон».

Новы імпульс творчая біяграфія выканаўцы атрымала ў 1996 годзе, калі новасібірскі артыст пераехаў у Маскву. Тут Маклакова ўзялі ў тэатр імя В. В. Маякоўскага. На гэтай сцэне гледачы на ​​свае вочы пераканаліся ў высокім акцёрскім майстэрстве Аляксея Канстанцінавіча. Тэатралы з задавальненнем глядзелі спектаклі з удзелам Маклакова «Сінтэзатар кахання», «Дзеці Ванюшына», «Чума на абодва вашы дамы» і «Як вам гэта пакахае».

Паплечнікам артыста ў тэатры быў Андрэй Іванавіч Краско. Тады яшчэ маладыя акцёры гулялі аднаго персанажа - Робін Гуда. Аляксей Канстанцінавіч успамінае, што яны абодва былі маленькага росту і кепскія, у што складана паверыць цяперашнім фанатам знакамітасці.

Усерасейскае папулярнасць Маклакоў атрымаў пасля з'яўлення на экране. Зняўшыся ў шэрагу эпізодаў у расійскіх серыялах, у 2001 годзе Аляксей сыграў галоўную ролю ў сацыяльнай драме «Прывітанне, маляня!», Дзе пераўвасобіўся ў дзівакаватага дарослага, які жыве разам з беспрытульнікамі кітом і Алёнка.

Гульню Маклакова адзначыў рэжысёр і прадзюсар Цімур Бекмамбетаў і запрасіў акцёра з «Маяковке» у праект «Начны дазор» на ролю магічнага шафёра Сямёна. Партнёрамі артыста па працоўнай пляцоўцы сталі Канстанцін Хабенскі, Уладзімір Меньшов, Валерый Залатухін, Марыя Парошына. Нягледзячы на ​​тое, што крытыкі скептычна паставіліся да фільма, у пракаце карціна сабрала нядрэнную суму для расійскага праекта - $ 34 млн.

Здымачная група «Начнога дазору» распавяла журналістам пра неверагоднае працавітасці Аляксея Маклакова і высокім прафесіяналізме акцёра. А гледачы і крытыкі сышліся ў меркаванні, што артыст дакладна «трапіў у вобраз". Немагчыма ўявіць, што ролю кіроўцы сыграў бы хтосьці іншы. Гэты вобраз Аляксей Маклакоў увасобіў і ў «Дзённы дазор», прэм'ера якога рушыла ўслед праз год.

Такі поспех у гледачоў адразу павысіў акцёрскія рэйтынгі выканаўцаў галоўных і другарадных роляў, таму ўслед за блокбастарам у фільмаграфіі Аляксея Канстанцінавіча з'явіліся не менш цікавыя працы. Рушыла ўслед яго ўдзел і ў сямейнай сазе «Громава», якая, па словах рэжысёра карціны Аляксандра Баранава, служыла тэрапеўтычным мэтам. Яна стваралася, каб любы які глядзіць мог зразумець, што ў яго бед нашмат менш, чым у герояў серыяла, і не апускаў рукі.

Сапраўдную папулярнасць Маклакоў набыў пасля выхаду на экраны культавага серыяла «Салдаты». Прапаршчык Шматко настолькі палюбіўся гледачам, што Аляксею Канстанцінавічу прыйшлося на нейкі час наймаць ахоўніка: выйсці з дому і прайсціся па вуліцы аказалася немагчымым.

Пазней Маклакоў зняўся ў наступных сезонах «Салдат», у якіх акцёрскі склад перажываў немалыя змены. Але ўявіць серыял без Шматко было немагчыма. Праект настолькі палюбіўся гледачам, што стваральнікі вырашылі зняць па яго матывах ваенны фільм з Аляксеем Канстанцінавічам у галоўнай ролі. У 2007 годзе выйшла камедыя «Прапаршчык Шматко, або Ё-маё», якая таксама мела поспех.

Акцёр удзельнічаў і ў запісе саўндтрэка да карціны. У яго выкананні прагучала песня «Таполі». Прыхільнікі артыста падтрымалі захапленне музыкай, іх адабрэнне натхніла знакамітасць на стварэнне зборніка. Дыскаграфія Маклакова змяшчае ўсяго адзін альбом «Ё-маё», у які ўвайшлі трэкі «Мамчыны вочы», «Я цябе люблю» і яшчэ 9 кампазіцый.

Сёння Аляксей Маклакоў знаходзіцца на піку папулярнасці. У яго, што называецца, 100-працэнтная пазнавальнасць і велізарная армія прыхільнікаў. Абаянне і неверагодную харызму можна адчуць, калі акцёр мае зносіны з гледачамі наўпрост на творчых канцэртах.

Асабістае жыццё

Прыцягненне гэтага таленавітага чалавека адчуваюць яго прыхільнікі і жанчыны. У артыста ўжо трэці шлюб і чацвёра дзяцей.

У маладосці Аляксей пазнаёміўся са студэнткай тэатральнай вучэльні Таццянай, яна і стала яго першай грамадзянскай жонкай. Праз год акцёр захапіўся дзяўчынай па імені Вольга, якая вучылася на медыка. Маклакоў быў настолькі ўражаны стрыманасцю і інтэлігентнасцю дзяўчыны, што павёў каханку ў загс. Неўзабаве Вольга падарыла Аляксею сына Іллю. Шлюб падоўжыўся нядоўга, так як акцёр яшчэ не адчуваў адказнасці за сям'ю, якая была неабходная Вользе. Рушыў услед развод.

Сын пайшоў па слядах бацькі і скончыў тую ж ВНУ ў Новасібірску, нягледзячы на ​​тое, што выхоўваўся айчымам і насіў прозвішча маці - Белокобыльский. Аляксей Канстанцінавіч браў Іллю на здымкі серыяла «Салдаты», дзе юнак адыграў у шэрагу эпізодаў.

Па апавяданні артыста Барысу Корчевникову у шоў «Лёс чалавека», яго мама да самага скону падтрымлівала адносіны з абодвума ўнукамі - Іллёй і старэйшым пазашлюбным сынам Прохараў.

Трэцяя жонка Марыя Кархоткина таксама не вытрымала пастаяннай занятасці Аляксея Маклакова, у той час ён быў заняты здымкамі ў Маскве. Ня ўтрымала шлюб нават наяўнасць дачкі Ніколь. Пасля разводу бацькоў дзяўчынка разам з мамай паехала ў Канаду.

Асабістае жыццё Аляксея Маклакова сёння стабільная. З будучай жонкай Ганнай Раманцава акцёр пазнаёміўся на здымках праекта «Салдаты». Дзяўчына працавала каардынатарам па агучванні. Ганна апынулася на 23 гады маладзейшы за Аляксея, але гэта не збянтэжыла мужчыну. Аднойчы артыст запрасіў дзяўчыну ў сумесную паездку ў Кіеў, дзе праходзілі творчыя вечары Маклакова, і з таго часу Ганна заўсёды побач з мужам.

Разам муж і жонка выхоўваюць дваіх дзяцей - дачок Ірыну і Сафію. Малодшая дзяўчынка нарадзілася ў 2012 годзе. У перадачы «Калі ўсе дома» галава сям'і распавёў, што захоўваць гармонію ім дапамагае расстанне, якая ўзнікае дзякуючы рабочым камандзіроўках.

Маклакоў - заўзятар «Спартака», фота артыста з футбольных матчаў часта з'яўляюцца на афіцыйным запісе Аляксея ў «Инстаграме».

У сакавіку 2021 года выканаўца зрабіў прышчэпку ад коронавируса і заклікаў грамадскасць да вакцынацыі.

Аляксей Маклакоў зараз

Зараз Аляксей Маклакоў па-ранейшаму радуе прыхільнікаў з'яўленнем на экране. Ён удзельнічаў у стварэнні спартыўнай стужкі «Крук», прысвечанай хакеі. Стваральнікі выкарыстоўвалі сучасны падыход: для перадачы імклівага палёту шайбы звярнуліся да дапамогі Дронов, якія здымаюць з хуткасцю 150 км / ч.

У поўнаметражнай экранізацыі коміксаў «Маёр Гром: чумных доктар», якая выйшла на экраны ўвесну 2021, акцёру дасталася роля начальніка аддзялення паліцыі Хведара Пракапенка.

Для стварэння фільма на вуліцах Санкт-Пецярбурга здымачная каманда нарабіла шмат шуму: былі і аварыі, і пажары, і масавыя беспарадкі. І зроблена гэта было настолькі праўдападобна, што некалькі мясцовых таблоідаў у той час апублікавалі артыкулы пад палохалымі загалоўкамі «Страшная аварыя ў цэнтры Пецярбурга!» або «Пратэстны мітынг на вуліцах горада!». Потым яны абвяргалі іх, апраўдваючыся здымкамі экшэна.

фільмаграфія

  • 2001 года - «Прывітанне, маляня!»
  • 2004 г. - «Начны дазор»
  • 2004-2013 - «Салдаты»
  • 2005 - «Хлопцы з сталі»
  • 2005 - «Дзённы дазор»
  • 2006 - «Афіцэры»
  • 2007 - «Усё па-сумленнаму»
  • 2008 - «Прысуд»
  • 2013 - «Цёмны свет: Раўнавага»
  • 2014 - «Сям'я 3D»
  • 2016 - «Эластико»
  • 2017 - «удачлівым выпадак»
  • 2017 - «Навагодні перапалох»
  • 2020 працэнта - «Свет, дружба, жвачка»
  • 2020 працэнта - «Адпачынак па ўласным жаданні»
  • 2021 - «Маёр Гром: чумных доктар»

Чытаць далей