біяграфія
Таццяна Аляксееўна Голікава - расійскі высокакваліфікаваны эканаміст, які рэалізуе свае таленты як дзяржаўны і палітычны дзеяч. Ва ўрадзе Дзмітрыя Мядзведзева яна займала пасаду віцэ-прэм'ера па сацыяльнай палітыцы. Раней адзначылася ў Міністэрстве аховы здароўя і Міністэрстве фінансаў, а таксама працавала старшынёй Падліковай палаты Расійскай Федэрацыі.Дзяцінства і юнацтва
Таццяна Голікава нарадзілася ў горадзе Мыцішчы Маскоўскай вобласці. Яна адбываецца з рабочай сям'і: маці Любоў Міхайлаўна была таваразнаўцам у краме, а бацька Аляксей Генадзевіч працаваў на заводзе. Першыя некалькі гадоў жыцця дзяўчынка жыла ў родным мястэчку з бабуляй і стрыечнай сястрой.
У школу Таццяна Голікава пайшла ў пасёлку Лясны Гарадок, дзе на той момант жыла яе сям'я. Вучылася яна добра, была актывісткай камсамольскай арганізацыі і камсоргам школы. Разам з атэстатам сталасці Таццяне ўручылі сярэбраны медаль.
Яна адправілася паступаць у Маскоўскі інстытут народнай гаспадаркі імя Г. В. Пляханава, які з адзнакай скончыла ў 1987 годзе, атрымаўшы на агульнаэканамічным факультэце дыплом па спецыяльнасці «эканоміка працы».
Праз шмат гадоў на базе Санкт-Пецярбургскага дзяржаўнага інжынерна-эканамічнага універсітэта Таццяна Голікава абараніла кандыдацкую дысертацыю, а пазней і дысертацыю на атрыманне вучонай ступені доктара эканамічных навук.
Пасля заканчэння інстытута народнай гаспадаркі маладая спецыялістка атрымала размеркаванне ў аддзел Навукова-даследчага iнстытута працы, дзе пачынала працу малодшым навуковым супрацоўнікам.
Кар'ера і палітыка
У 1990 годзе Таццяна Голікава перайшла на працу ў Міністэрства фінансаў РСФСР. Яе аддзел распрацоўваў бюджэт краіны. Ужо на пачатковым этапе прафесійнай біяграфіі Голікава цалкам аддавалася рабоце, таму неўзабаве яе чакаў кар'ерны рост.У 1995 годзе Таццяна Аляксееўна ўзначаліла аддзел кансалідаванага бюджэту дэпартамента Мінфіна Расіі, а праз 3 гады заняла пасаду кіраўніка Дэпартамента бюджэтнай палітыкі. Паступова таленты Таццяны Голікавай прыводзяць яе на пасаду намесніка міністра фінансаў Расіі. Гэта прызначэнне лабіяваў асабіста прэм'ер-міністр Міхаіл Касьянаў, і Таццяна была правай рукой Аляксея Кудрына аж да 2007-га.
Характэрна, што большасць калег Таццяны Голікавай станоўча выказаліся аб яе фантастычнай працаздольнасці, за што яна атрымала мянушку Трудоголикова. Хадзілі чуткі, што намеснік міністра ўсе лічбы федэральнага бюджэту памятае на памяць.
Так як прасунуцца вышэй па кар'ернай лесвіцы ў Міністэрстве фінансаў у бліжэйшы час не ўяўлялася магчымым, Таццяна Голікава пагадзілася ўзначаліць Міністэрства аховы здароўя і сацыяльнага развіцця Расійскай Федэрацыі ва ўрадзе Віктара Зубкова.
За час працы на пасадзе Таццяна Голікава правяла пенсійную рэформу, аб'яднаўшы базавую і страхавую часткі пенсіі і замяніўшы адзіны сацыяльны падатак страхавымі ўнёскамі. Акрамя таго, быў прыняты закон аб новай сістэме ўрэгулявання цэн на лекавыя сродкі, выстаўляе дадатковыя патрабаванні да фармацэўтычнай прамысловасці.
Аднак і нямала крытыкі гучала ў яе адрас. Галоўным апанентам Таццяны стаў педыятр Леанід Рошаль. На форуме медыцынскіх работнікаў ён рэзка раскрытыкаваў шэраг ініцыятыў міністэрства. Па сутнасці, ён абвінаваціў ведамства Голікавай ў некампетэнтнасці і няздольнасці кіраваць і развіваць сферу аховы здароўя. Усё гэта было сказана ў прысутнасці Уладзіміра Пуціна, на той момант прэм'ер-міністра краіны.
Тым не менш Таццяне Голікавай удалося справіцца з задачай пракантраляваць расходаванне сродкаў, выдзеленых на рэфармаванне галіны аховы здароўя. Як раз пры ёй было зроблена перааснашчэнне дзяржаўных клінік.
Калі прэзідэнтам Расіі зноў стаў Уладзімір Пуцін, ён выдаў указ аб падзеле Міністэрства аховы здароўя і сацыяльнага развіцця на дзве асобныя складнікі. Ўзначалілі новыя структуры першыя намеснікі Таццяны Голікавай: Максім Тапілін стаў кіраваць Міністэрствам працы і сацыяльнай абароны, а Вераніка Скварцова ўстала ў руля Міністэрства аховы здароўя.
Сама Таццяна Аляксееўна была прызначаная на пасаду памочніка прэзідэнта Расійскай Федэрацыі і занялася пытаннямі ўзняцця ўзроўню сацыяльна-эканамічнага развіцця Абхазіі і Паўднёвай Асеціі. Таксама яна кіравала камісіямі па справах ветэранаў і інвалідаў. А 20 верасня 2013 года Дзяржаўная дума па рэкамендацыі Уладзіміра Пуціна падтрымала кандыдатуру Таццяны Голікавай большасцю галасоў і прызначыла яе старшынёй Падліковай палаты Расійскай Федэрацыі.
У траўні 2018 года Дзярждума датэрмінова вызваліла Таццяну Аляксееўну Голікава ад пасады старшыні Падліковай палаты. Напярэдадні Дзмітрый Мядзведзеў прапанаваў прызначыць яе намеснікам старшыні ўрада па сацыяльных пытаннях. 18 мая Таццяна Аляксееўна была зацверджана на гэтую пасаду.
Па дадзеных УЦДГМ, менавіта Голікава ў грамадзян Расіі стала рэйтынгавым лідэрам сярод членаў новага ўрада. Таццяна Аляксееўна карыстаецца вялікім аўтарытэтам у расейцаў. Яны адзначылі, што палітык выдатна спраўлялася са сваімі абавязкамі ў Падліковай палаце.
Асабістае жыццё
Таццяна Голікава была замужам двойчы. З першым мужам, з якім пазнаёмілася ў маладосці, яна пражыла 5 гадоў. Палітык не любіць успамінаць пра той перыяд асабістым жыцці, таму грамадскасці аб першым мужу Голікавай нічога не вядома. Па словах Таццяны Аляксееўны, яны рассталіся, так як мелі розныя інтарэсы.
У 2003 годзе Таццяна Голікава выйшла замуж паўторна. Яе новым выбраннікам стаў намеснік старшыні ўрада Расіі Віктар Хрысценка, з якім жанчына была знаёмая шмат гадоў, а сустракалася на працягу года. Дарэчы, муж і жонка не толькі распісаліся ў загсе, але і абвянчаліся ў праваслаўнай царкве.
Уласных дзяцей у Таццяны Аляксееўны няма, але яна ў выдатных адносінах з трыма дзецьмі Віктара Хрысценка, якія нарадзіліся ў яго першым шлюбе.
Таццяна Голікава і Віктар Хрысценка жывуць ва ўласным асабняку ў элітным пасёлку Востраў фантазій, які размешчаны ў Татаровской пойме на тэрыторыі прыродна-гістарычнага парка «Москворецкой». Таццяна Аляксееўна любіць рыхтаваць, лепш за ўсё ў яе атрымліваюцца супы. Сама яна прытрымліваецца паасобнага харчавання і рэгулярна пасціцца.
Таццяна Аляксееўна - чалавек рэлігійны. Яна рэгулярна ходзіць на царкоўную службу, прасоўвае праваслаўную культуру ў масы. Для гэтага Голікава і яе муж заснавалі дабрачынны Фонд адраджэння Старыцкага Свята-Успенскага манастыра і ўдзельнічалі ў аднаўленні гэтага будынка, за што атрымалі спецыяльныя царкоўныя ўзнагароды.
СМІ не раз адзначалі каханне Голікавай да дарагіх, а часам вельмі экстравагантным нарадах і упрыгожванням. Некаторыя аглядальнікі адзначалі іх неадпаведнасць дзелавой этыцы. Таццяна Аляксееўна перыядычна з'яўляецца на дзелавых сустрэчах у касцюмах ружовых, малінавых колераў або напаўпразрыстых блузках. Падобныя фота размяшчаюцца ў адкрытых крыніцах інфармацыі, а таксама ў сацыяльных сетках, у тым ліку і «Инстаграме».
Таццяна Голікава зараз
У сярэдзіне студзеня 2020 года адбылося 16-е выступ Уладзіміра Пуціна з пасланнем да Федэральнага сходу. Прэзідэнт адзначыў шэраг важных ініцыятыў, прыняцце рашэння па якіх наспела да гэтага часу. У прыватнасці, гаварылася аб падтрымцы сем'яў з дзецьмі, а таксама аб неабходнасці пашырэння паўнамоцтваў Дзярждумы, Савета Федэрацыі і Дзяржсавета, што прадугледжвае ўнясенне паправак у канстытуцыю Расіі.У сваю чаргу Таццяна Голікава запэўніла, што сродкі на рэалізацыю прэзідэнцкай сацыяльнай праграмы ў бюджэце ёсць, да 2021-га плануецца цалкам выкараніць беднасць ў сем'ях з дзецьмі.
Пасля абвяшчэння паслання Дзмітрый Мядзведзеў абвясціў аб адстаўцы ўрада ў поўным складзе. Навіна стала нечаканасцю для расійскіх СМІ. На пасаду прэм'ер-міністра быў прызначаны Міхаіл Мишустин, Дзмітрыю Анатольевічу прапанавана пасаду намесніка старшыні Савета бяспекі.
Праз дзень члены фракцыі «Адзіная Расія» у Дзярждуме звярнулі ўвагу Міхаіла Мишустина на станоўчыя вынікі працы чальцоў папярэдняга Кабміна Таццяны Голікавай, Дзмітрыя Козака, Аляксея Гардзеева і Дзмітрыя Патрушава. Па словах Міхаіла Уладзіміравіча, ён плануе сур'ёзна паставіцца да фарміравання ўрада і цалкам перагледзець яго склад і структуру.
Неўзабаве быў абнародаваны новы склад урада краіны. Таццяна Голікава захавала за сабой крэсла віцэ-прэм'ера.
ўзнагароды
- 2001 года - Медаль ордэна «За заслугі перад Айчынай» II ступені
- 2004 г. - Медаль ордэна «За заслугі перад Айчынай» I ступені
- 2006 - Ордэн Пашаны
- 2006 - Ордэн Дружбы
- 2008 - Ордэн «За заслугі перад Айчынай» IV ступені
- 2010 г. - Ордэн святой роўнаапостальнай княгіні Вольгі I ступені
- 2012 - Ордэн «За заслугі перад Айчынай» III ступені
- 2016 - Ордэн «За заслугі перад Айчынай» II ступені
- 2016 - Медаль Сталыпіна П. А. I ступені
- 2017 - Ордэн прападобнай Еўфрасінні, вялікай княгіні Маскоўскай I ступені