біяграфія
Аліса Сапегін - расійская актрыса тэатра і кіно, зорка расійскіх гістарычных тэлесерыялаў «Інстытут шляхетных дзяўчат» і «Сафія».
Аліса нарадзілася ў Дзень ведаў у 1987 годзе ў мястэчку Лясным, які размясціўся ў Свярдлоўскай вобласці. На жаль, будучая актрыса расла без бацькі, яе выхаваннем займаліся мама і бабуля, таму сям'я жыла далёка не багата. Тым не менш, мама Алісы знаходзіла магчымасць даваць дочкі не толькі стандартнае адукацыю, але і развіваць яе творчы патэнцыял. Дзяўчынка наведвала гарадскую школу мастацтваў, і ўжо тады многім было зразумела, што біяграфія Алісы Сапегін будзе звязана са сцэнай.
Там жа маці часта вазіла Алісу ў Екацярынбург, дзе яны глядзелі спектаклі ў абласных тэатрах. Таму нічога дзіўнага, што перад выпускам са школы ў Сапегін канчаткова сфармавалася жаданне стаць прафесійнай актрысай. Пачуўшы пра гэта, маці ўзяла дачку за руку і павезла яе ў Маскву паступаць у прэстыжнае Вышэйшая тэатральнае вучылішча імя Міхаіла Шчэпкіна. Да апошняга імгнення Аліса не верыла, што яна, простая дзяўчына з далёкага правінцыйнага гарадка, зможа стаць студэнткай аднаго з лепшых ВНУ сталіцы. Але яе прынялі ў майстэрню Віктара Коршунава, якую Аліса і скончыла ў 2008 годзе. Аліса дагэтуль ўпэўненая, што без мамінай падтрымкі не адбылася б яе творчая кар'ера.
Дыпламаваных акторка Аліса Сапегін трапіла ў трупу Маскоўскага мастацкага акадэмічнага тэатра імя Максіма Горкага, а паралельна выступала ў тэатральным цэнтры «Вішнёвы сад». Актрыса ўдзельнічала ў асноўным у класічных пастаноўках: «Майстар і Маргарыта», «Сіняя птушка», «Неразумны Журдэн». Праз год Сапегін перайшла ў Маскоўскі тэатр «Ленком», дзе з'яўляецца на сцэне ў спектаклях «Тартюф», «Пер Гюнт» і «Іспанскія вар'яцтвы».
фільмы
Першыя карціны ў фільмаграфіі Алісы Сапегін сталі з'яўляцца праз год пасля заканчэння тэатральнага вучылішча. Артыстка дэбютавала ў меладраме «Агні вялікага горада», а таксама згуляла эпізадычную ролю ў серыяле «Адвакаты-6». У меладраме «Выйшаў вожык з туману», у якой распавядалася пра любоўныя адносінах паміж героямі Аленай, Ігарам і Вадзімам (Ала Юганавай, Сяргей Горобченко і Прохар Дубравин), Алісе Сапегін дасталася невялікая роля медсёстры.
Дзяўчына працягнула адточваць акцёрскае майстэрства ў папулярных серыялах. У сіткомаў «Інтэрны» Алісе дастаўся вобраз парадзіхі, з якой героі Варачы і Глеб (Крысціна Асмус і Ілля Гліннік) затрымаліся ў ліфце. У выніку інтэрнаў прыйшлося выконваць працу акушэраў. Неўзабаве рушыла ўслед прыкметная ролю ў эпізодзе камедыі "Каханне і іншыя дурасці». У тэлефільме гаворка пайшла пра наведвальнікаў салона прыгажосці, якія штодня раскрывалі душу і дзяліліся неверагоднымі гісторыямі свайго жыцця з супрацоўнікамі майстэрні.
А ў 2010 годзе актрыса ў раптоўна атрымала усерасейскае папулярнасць. Яна выканала ролю галоўнай гераіні Соф'і Гарчаковай ў гістарычным тэлесерыяле «Інстытут шляхетных дзяўчат», прычым згуляла так, што здолела закахаць у сябе шматмільённую аўдыторыю прыхільнікаў расійскага кінематографа. У карціне дзяўчыне давялося таксама прадэманстраваць свае вакальныя дадзеныя.
Цікава, што першапачаткова Аліса спрабавалася на кастынгу на ролю менш значнага персанажа, Анастасіі Черневской, якую ў выніку згуляла Юлія Гусева. Па словах актрысы, яна прыйшла на пробы, не верачы ў свае сілы, так як разумела, што конкурс быў занадта вялікім. Толькі на ролю пепиньерки налічвалася 400 прэтэндэнтак. Але пасля прагляду матэрыялу рэжысёр запрасіў Алісу на ролю Соф'і, нават нягледзячы на тое, што знешнасць Сапегін ня супадала з тыпаж гераіні, названым у сцэнары. Галоўную гераіню фільма, паводле задумы аўтараў, павінна была гуляць пякучая чарнавокая брунэтка.
У першым сезоне гераіні серыяла, выхаванкі выпускнога класа навучальнай установы, рыхтуюцца да самастойнага жыцця. Штодня дзяўчыны наведваюць неабходныя ўрокі, прымаюць высокапастаўленых гасцей, вечарам адпраўляюцца на балі, дзе адбываюцца сустрэчы з будучымі жаніхамі. Разам з Алісай Сапегін у галоўных ролях бліскалі маладыя выканаўцы Алёна Созинова, Кацярына Астахава, Паліна Беленькая, Яўгена Водзинская.
Папулярнасць серыяла падштурхнула стваральнікаў зняць праз два гады працяг карціны пад назвай «Таямніцы інстытута высакародных дзяўчын», у якой персанаж Алісы «даслужыўся» да пасады начальніцы Інстытута. У асабістым жыцці Соф'я таксама атрымала поспех - яе мужам стаў граф Варанцоў (Сяргей Астахаў).
За час працы над фільмам акторка паспела зняцца ў містычным дэтэктыве «Петля часу», які тэматычна быў звязаны з папярэднім серыялам. У ім актрыса паўстала ў звыклай для сябе ролі. Толькі цяпер Соф'ю Варанцову і яе падапечных чакала сустрэча з сучаснымі персанажамі, якія перанесліся ў мінулае з XXI стагоддзя.
Апроч гістарычнага праекта, актрыса засвяцілася ў трэцім сезоне баевіка «братацца», дзе яе партнёрамі па працоўнай пляцоўцы сталі Аляксей Краўчанка і Сяргей Селін.
Яшчэ адна цікавая ролю Алісы - маці князя Гвідон ў новай версіі «Казкі пра цара Салтана». Карціна была знятая яшчэ ў 2012 годзе, але да гэтага часу на экраны не выйшла. У 2014 годзе актрыса з'явілася ў фільме-спектаклі тэатра Ленком «Нябесныя вандроўнікі». Прыхільнікі актрысы, а таксама зорак Ленкома - Сяргея Дз'ячкоўскі, Аляксандры Захаравай, Аляксандра Балуева, Віктара Ракава - атрымалі магчымасць атрымліваць асалоду ад відэаверсіяй папулярнага спектакля.
А ў канцы восені 2016 года Сапегін зноў паўстае перад тэлегледачамі ў вобразе гістарычнага асобы. Актрыса сыграла ролю Настенька, дачкі знатнага баярына Мамонава (Барыс Няўзораў), у шматсерыйнай стужцы «Сафія», якая распавядае пра сярэднявечнай Русі і апошняй спадчынніцы візантыйскага прастола Сафіі Палеолаг. Галоўныя ролі ў фільме выканалі Яўген Цыганоў і Марыя Андрэева.
Асабістае жыццё
З-за вялікай нагрузкі ў тэатры і на здымачнай пляцоўцы асабістае жыццё Алісы Сапегін да гэтага часу не наладжана ўжо. Вядома, што ў акторкі няма мужа і дзяцей, а пра свае рамантычных прыгодах дзяўчына аддае перавагу не распаўсюджвацца і ня прыцягвае ўвагу да сваёй персоны з дапамогай падрабязнасьцяў прыватнага жыцця. Па ўсім відаць, гэтая закаханая ў тэатр і кіно акторка выйсці замуж і не спяшаецца, бо менавіта ў культурным жыцці бачыць сваё прызначэнне. Як кажа Аліса Сапегін, акторка не можа працаваць адзін раз у тыдзень. Творчай прафесіяй трэба жыць бесперапынна, а гэта не размяшчае да сямейнага жыцця.
Актрыса Аліса Сапегін яшчэ ў юнацтве знайшла ў сабе веру ў Бога. Калі падлеткам займалася ў дзіцячай школе мастацтваў, яна вельмі хвалявалася перад адказнай роляй і ў выніку вырашыла зайсці ў бліжэйшы да студыі храм. У царкве дзяўчынку спрабавалі адгаварыць ад тэатральнай дзейнасці, матывуючы гэта тым, што праваслаўе лічыць лицедейство грахом. Але бачачы сур'ёзнасць Алісы, святар навучыў ёй малітвах, якія дапамагаюць справіцца з хваляваннем. І Сапегін неўзабаве зразумела, што вера сапраўды дае ёй сілы спраўляцца з цяжкасцямі як у прафесіі, так і ў побыце.
Навінамі з свайго творчага жыцця Аліса дзеліцца са старонак «Фэйсбука», акаўнта ў «Инстаграме» у Сапегін няма. Прыхільнікі таксама арганізавалі афіцыйнае супольнасць актрысы ў сацыяльнай сетцы «Укантакце», дзе рэгулярна з'яўляюцца фота каханай артысткі.
Аліса Сапегін зараз
Цяпер акторка працягвае з'яўляцца ў рэйтынгавых праектах, але не так часта, як хацелася б яе прыхільнікам. Па словах Алісы, да любой ролі яна ставіцца адказна, бо лічыць, што акцёр - гэта прафесія дзейсная, ня церпіць прастою. Так у 2017 годзе дзяўчына знялася ў камедыі рэжысёра Жоры Крыжовникова «Ёлкі новыя», дзе на здымачнай пляцоўцы яе калегамі сталі Іван Ургант, Сяргей Светлакоў, Дзмітрый Нагіеў, Юлія Аляксандрава, Антон Багданаў, Валянціна Мазунина, Алена Якаўлева, Сяргей Пускепалис, Кацярына Клімава. Пракат фільма прынёс яго стваральнікам $ 15,6 млн.У сярэдзіне года таксама стала вядома, што Аліса Сапегін зацверджана на ролю дачкі футбаліста Льва Яшына ў спартыўным фільме «Леў Яшын. Брамнік маёй мары ». Прэм'ера кінастужкі чакаецца ў 2018 годзе.
фільмаграфія
- 2009 г. - «Агні вялікага горада»
- 2010 - «Каханне і іншыя дурасці»
- 2010 - «Выйшаў вожык з туману»
- 2010-2011 - «Інстытут шляхетных дзяўчат»
- 2012 - «Казка пра цара Салтана»
- 2012 - «братацца-3»
- 2013 - «Таямніцы інстытута высакародных дзяўчын»
- 2013 - «Петля часу»
- 2014 - «Нябесныя вандроўнікі»
- 2016 - «Сафія»
- 2017 - «Ёлкі новыя»
- 2018 - «Леў Яшын. Брамнік маёй мары »