Гісторыя персанажа
Як толькі падзьме заходні вецер, у кожнага дзіцяці з'яўляецца шанец абзавесціся самай знакамітай няняй ў свеце - Мэры Попінс. Такое ўжо здарылася аднойчы ў Лондане на вуліцы Вішнёвы: вецер з усходу прынёс у дом сямейства Бэнкс дзіўную выхавальніцу, і жыццё змянілася да непазнавальнасці.Ангельская пісьменніца аўстралійскага паходжання Памэла Трэверс падарыла малым не проста казку. Прытча ўтрымлівае духоўныя урокі, якія робяць твор цікавым для чытання і дарослымі.
Гісторыя стварэння персанажа
Ідэя казкі пра няні-чараўніцы Памэлу Трэверс наведала ў доме ў Сасэксе, дзе яна аднаўлялася пасля працяглай хваробы. Здаравець пісьменніца зімой 1933 году дала волю фантазіі, запісваючы думкі ў нататнік. Спачатку Памэла не збіралася афармляць задумку ў кнігу - проста забаўлялася, лежачы ў ложку. Да стварэння займальнай гісторыі яе падштурхнуў сябар, які прыйшоў у захапленне, прачытаўшы нататкі ў запісной кніжцы.
Так абвяшчае легенда. У рэчаіснасці цудоўная чараўніца нарадзілася на 13 гадоў раней. У 1926 годзе на старонках новазеландскай газеты пабачыла свет аповесць «Мэры Попінс і прадавец запалак», цяпер жа ад аўтара патрабавалася развіць вобраз да паўнавартаснай кнігі.
Трэверс не кахала распаўсюджвацца аб сваёй біяграфіі і публікаваць фота, на занадта асабістыя або недарэчныя пытанні журналістаў адказвала, што дэталі яе жыцця заключаны ў казках пра няні і іншых літаратурных працах, маўляў, шукайце і знойдзеце. Затое ахвотна прызнавалася ў тым, што пісала твор, знаходзячыся пад вялікім уражаннем ад кнігі пра хлопчыка Піцеры Пэне.
Вясной 1934 года першая аповесць пад лаканічнай назвай «Мэры Попінс» адправілася ў падарожжа да чытачоў Англіі, а затым і па ўсім свеце. На вокладцы сціпла значылася аўтарства - П.Л. Трэверс.
Кніга пра няні дзяцей сям'і Бэнкс маментальна заваявала прызнанне, увайшоўшы ў залатое спадчына класікі ангельскай літаратуры для дзяцей. Праз год казачніца парадавала кнігалюбаў працягам. У выніку святло ўбачыла трылогія, якая апавядае аб незвычайных будні дзяцей у кампаніі няні-чараўніцы, а пазней фантазіі Памэлы Трэверс хапіла яшчэ на пяць прыкладанняў, дапоўнілі асноўную серыю.
Як звычайна, шэдэўр літаратуры дабраўся да Расіі з спазненнем. Шлях Мэры Попінс ў СССР заняў 26 гадоў - толькі ў 1960 годзе за пераклад казкі сеў Барыс Заходер. Не прайшло і дзесяцігоддзі, як чытачы часопіса «Піянер», нарэшце, пазнаёміліся з брытанскай няняй, праўда, ва ўрэзаным выглядзе - перакладчык апусціў частка кіраўнікоў. А ў 1968 годзе кніга з двума аповесцямі выйшла ў выдавецтве "Дзіцячая літаратура".
Вобраз і біяграфія Мэры Попінс
Прапрацоўваючы вобраз Мэры Попінс, ангельская казачніца надзяліла персанажа рысамі знаёмых і блізкіх з свайго дзяцінства. Так, асаблівасці характару, уменне напускаць флёр таямніцы на падзеі і рэчы Памэла Трэверс запазычыла ў служыла ў бацькоўскай хаце пакаёўкі ці то Бэлы, ці то Берты - імя пісьменніца запамятовала. У мемуарах Памэла ўспамінала яе чароўны парасон, ручку якога ўпрыгожвала галава пеўня. Пасля прагулак парасон абавязкова хаваўся ў абгортачнай паперы ў зацішным месцы.Фантастычныя гісторыі, якія здарыліся з ёй, Бэла ніколі не заканчвала, пакідаючы поле для фантазій. Дзеці згаралі ад цікаўнасці, схаваныя элементы здаваліся чымсьці значным і чароўнымі, а ад гэтага ўсё жыццё пакаёўкі - выключнай і незвычайнай.
Добрае сэрца і востры мову Попінс ўзяла ў сваёй цёткі Крысціны Сарасет. А вось паходжанне імя да гэтага часу загадка: па адной версіі, Трэверс ў юнацтве ўбачыла яго надрапаць на вокладцы кнігі, па іншай - персанаж названы ў гонар завулка ў Лондане.
Трылогія брытанскай казачніца апавядае пра будні дзяцей сям'і Бэнкс, якія напоўніла яркімі фарбамі і прыгодамі няня Мэры Попінс. Маладая жанчына прыляцела з усходнім ветрам у прыгарад сталіцы Вялікабрытаніі ў дом на Вішнёвы вуліцы. А так як запытала за сваю працу капейкі, бацькі Джэйн, Майкла і блізнят з радасцю прынялі госцю на пасаду. З тых часоў сумаваць дзецям не прыйшлося.
Элегантная лэдзі з бездакорнымі манерамі і несамавітай знешнасцю - такое апісанне ангельская казачніца дала Мэры Попінс. Хударлявая маладая жанчына з маленькімі блакітнымі вачыма аж непрыстойна акуратная, яе маёмасць складае парасон і ёмістая сумка, пашытыя з габелена. А яшчэ Мэры па характары строгая і непрыступная, але за такі своеасаблівай вокладкай хаваецца сапраўдная чараўніца.
Сярод магічных здольнасцяў няні - уменне гаварыць з жывёламі і перамяшчаць сябе і іншых у розныя месцы, у тым ліку і няісныя, напрыклад, ўнутр малюнка на асфальце або размалёванага стравы. Пасля заканчэння прыгоды Мэры не толькі забараняе абмяркоўваць яго, але і люта адмаўляе любыя намёкі на тое, што адбылося, мабыць, для таго, каб захаваць гэта ў таямніцы.
Мэры Попінс ў фільмах
Цудоўная няня дэбютавала на тэлеэкранах ў 1949 годзе, ўвасобіць вобраз ўзялася студыя CBS. Ролі галоўных герояў кніг Памэлы Трэверс выканалі Мэры Уикс (Мэры Попінс), Эверетт Маршал (містэр Бэнкс), Том Реттиг (Майкл).
Амерыканскі мюзікл «Мэры Попінс" 1964 года выпуску стаў сапраўды зорным - ганараваўся пяці «Оскараў». Карціна сабрала акцёраў Джулі Эндрус (няня-чараўніца), Дзіка Ван Дайк (Берт, лепшы сябар Мэры), Дэвіда Томлінсан (містэр Бэнкс). Працэс стварэння карціны быў няпростым: пісьменніца адкідаем адзін сцэнар за адным, сцвярджаючы, што для фільма абраны самыя няўдалыя апавяданні, прапаноўвала іншую музыку. Працэс перамоваў заняў 4 гады, а выніковы вынік Трэверс зусім не спадабаўся. Яна фармальна пахваліла працу рэжысёра, але пазней жорстка раскрытыкавала стужку, асабліва сцэны, дзе няня танчыць на даху, і заявіла, што кнігу «пераблыталі».
У параўнанні з арыгіналам многія ключавыя характары сапраўды змененыя: Мэры канчаткова страціла строгасць і чапурыстасць, місіс Бэнкс з нясмелай хатнія гаспадыні, ня здольнай «пабудаваць» прыслугу, ператварылася ў абаронцу правоў жанчын, а містэра Бэнкса і зусім ператварылі ў тырана, не церпіць ў сваіх дзецях ні найменшага праявы фантазіі й самаволі.
Расійская кінаіндустрыя звярнула ўвагу на літаратурны шэдэўр англічанкі праз 20 гадоў пасля амерыканскай пастаноўкі. У 1983 году Краіна Саветаў спявала песні з філасофскім сэнсам «Вецер пераменаў» і «Леў і цырульнік», а фраза з адценнем самалюбавання «Ах, якое шчасце ведаць, што я дасканаласць» гучала з кожнага кута. На савецкія экраны выйшаў фільм «Мэры Попінс, да пабачэння».
Рэжысёр Леанід Квініхідзе таксама зняў музычны фільм, але разлічваў стварыць карціну не для падрастаючага пакалення, а больш дарослай аўдыторыі. Для пастаноўшчыка стала поўнай нечаканасцю, што сярод прыхільнікаў экранізацыі ў выніку апынуліся ў асноўным дзеці.
На ключавую ролю айчыннага мюзікла спачатку запрасілі Насту Вярцінскі, але Квініхідзе забракаваў кандыдатуру - выкананне і бачанне выявы артысткі яго не задаволілі. Тады выпрабаваў Наталлю Андрэйчанка і зразумеў, што трапіў у дзясятку.
Здымачная пляцоўка аб'яднала Наталлю з акцёрамі Альбертам Филозовым (містэр Бэнкс) і Ларысай Удавічэнка (місіс Бэнкс). На ролі атожылкаў сямейнай пары ўзялі Піліпа Рукавишникова і Ганну Плісецкую.
У 2018 годзе выйшаў новы музычны фільм пра чароўнай няні, дзе галоўную ролю адыграла акторка Эмілі Блант. Рэжысёр Роб Маршал майстэрску ўвасобіў на экране класічны сюжэт, і фільм атрымаў 4 намінацыі на «Оскар» і 4 - на «Залаты глобус», у тым ліку за касцюмы і працу мастака-пастаноўшчыка.
Цікавыя факты
- На тэму, якой паўстане кніжная няня на малюнках, паміж аўтарам казкі і мастачкай разгараліся спрэчкі. Кропку ў баталіях паставіў адзін эпізод: Тревэрс, у якой ужо бракавала красамоўства перадаць сваё бачанне выявы Попінс, паказала на парцалянавую ляльку са словамі: «Вось такі павінна быць Мэры!» Грацыёзная цацка з бліскучымі чорнымі валасамі і блакітнымі маленькімі вачыма - зараз экспанат бібліятэкі Доннел ў Нью-Ёрку.
- Імя Мэры Попінс з часам ператварылася ў намінальнае - гэта лепшая пахвала для выхавальніц і нянь.
- Дзеці, якія зняліся ў расійскай стужцы «Мэры Попінс, да пабачэння», так і не звязалі жыцця з акцёрскай сьцежак: Філіп Рукавішнікаў падаўся ў архітэктуру, а Ганна Плісецкая стала балярынай.
цытаты
Дзе ж вы спалі ў гэтую ноч? На такія пытанні лэдзі не адказваюць, таму што джэнтльмены іх ня задают.Ах, якое шчасце ведаць, што я дасканаласць, ведаць, што я - ідэал! У кедах на баль? Абуральна!бібліяграфія
- 1934 - «Мэры Попінс»
- Кастрычніка 1935 - «Мэры Попінс вяртаецца»
- 1943 г. - «Мэры Попінс адкрывае дзверы»
- 1952 - «Мэры Попінс ў парку»
- 1962 - «Мэры Попінс ад А да Я»
- 1975 - «Мэры Попінс на кухні»
- 1982 - «Мэры Попінс у Вішнёвым завулку»
- 1988 г. - «Мэры Попінс і суседні дом»
фільмаграфія
- 1949 - «Мэры Попінс» (телепостановка, ЗША)
- 1964 - «Мэры Попінс» (мюзікл, ЗША)
- 1983 - «Мэры Попінс, да пабачэння»
- 2018 - «Мэры Попінс вяртаецца»