біяграфія
Вольга Арефьева - расійская паэтка, пісьменніца, спявачка, музыкант, стваральнік групы «Каўчэг» і яе лідэр. Вядомая ў культурнай асяроддзі як шматгранная і таленавітая асоба. Яе біяграфія - гэта пошук сябе ў творчасці, раскрыццё і рэалізацыя свайго таленту, музычная, тэатральная і пісьменніцкая дзейнасць.
Арефьева Вольга Віктараўна нарадзілася 21 верасьня 1966 гады ў горадзе Верхняя Салда Свярдлоўскай вобласці. У гэтым ўральскім гарадку яе бацькі апынуліся па размеркаванні пасля заканчэння Саратаўскага універсітэта. Захапленне Вольгі музыкай пачалося яшчэ ў школьныя гады, а з'яўленне ў доме гітары дапамагло раскрыць яе здольнасці.
Нягледзячы на нізкую якасць інструмента, Оля не выпускала яго з рук. Самастойна асвоіла гульню на гітары, замалёўваў акорды, цярпліва развучвала іх і праз некаторы час прадэманстравала сваё ўменне. Ужо тады яна пісала песні, спявала ў мастацкай самадзейнасці, удзельнічала і перамагала ў школьных і гарадскіх конкурсах.
Самастойна спасцігаючы азы гульні на гітары, дзяўчынка атрымлівала асалоду ад яе гучаннем. «Перазняць» і перайграла хіты Акуджавы і Жанны Бичевской, палюбіла цыганскія песні і з задавальненнем іх выконвала. Большая частка з іх так і не выйшла за сцены ўласнай кватэры, дзе галоўным слухачом была яе сям'я.
У 1983 годзе яна пераехала ў абласны цэнтр, дзе паступіла ва ўніверсітэт на факультэт фізікі.
Сапраўдны талент знаходзіць спосаб рэалізавацца, як бы яго не «закопвалі ў зямлю». Так здарылася і з Вольгай. Праз два гады яна здзяйсняе адчайны ўчынак: паступае ў музычную вучэльню і без шкадавання кідае універсітэт. Адзінае, пра што шкадуе, так гэта пра страчаны час.
У вучылішчы ім. П. І. Чайкоўскага яна навучаецца эстрадным вакале ў знакамітага педагога Валерыя Барысавіча Гурэвіч. Які выхаваў плеяду таленавітых выканаўцаў, якія працуюць на сцэнах лепшых тэатраў свету, ён быў настаўнікам і творчым натхняльнікам юнай студэнткі, якія паверылі ў талент. Ставячы голас, разам яны скрупулёзна падбіралі рэпертуар.
Пасля заканчэння вучылішча Вольга Арефьева становіцца вакалісткай гурта «раут», актывісткай славутага рок-клуба і дае ўрокі аэробікі. Далейшая яе біяграфія звязана з пераездам з Свярдлоўска ў Маскву, з вучобай у «Гнесінку», з удзелам у музычных конкурсах, з вялікімі і маленькімі перамогамі таленавітага музыканта і аўтара-выканаўцы.
музыка
Папулярнасць да Вольгі Арэф'евай як да выканаўцы песень прыйшла пасля ўдзелу ва ўсесаюзным песенным конкурсе «Юрмала-87», на якім яна атрымлівае званне лаўрэата. Вяртаючыся да вынікаў таго конкурсу, варта адзначыць, што з усіх удзельнікаў папулярнымі музыкамі сталі не прызёры і пераможцы, а Вольга Арэф'ева і Ала Перфилова (Валерыя).
Акрамя конкурсу ў Юрмале, Вольга ўдзельнічае і атрымлівае дыпломы на фэстах песень аўтараў-выканаўцаў. У 1990 годзе ўдзельнічае ў фестывалі «Рок-Акустыка» ў Чарапаўцы. Таксама менавіта яна арганізавала першы фестываль рок музыкі ў Свярдлоўску.
Пазней Вольга пераехала ў Маскву, дзе стварыла групу «Каўчэг», з якой працягвае гастраляваць і па гэты дзень.
У розныя перыяды калектыў выконвае музыку розных жанраў, пры гэтым і называецца ён па-рознаму - «Блюз-Каўчэг», «Раяль-Каўчэг», «Акустык-Каўчэг», «Рэгі-Каўчэг» і «Шансон-Каўчэг». На пытанні журналістаў, чаму гурт называецца «Каўчэг», Вольга адказвае, што як карабель назавеш, так ён і паплыве, а каўчэг непотопляем. У Маскве Арефьева паступае ў інстытут ім. Гнесіных і заканчвае яго ў 1995 годзе. Яе настаўнікам у «Гнесінку» быў не хто іншы, як Леў Лешчанка. У аўтабіяграфіі мэтр назваў яе «адной з трох самых годных вучаніц».
У гэты ж час група стала называцца проста «Каўчэг», і цяпер гэта назва застаецца нязменным. З 1995 года каманда рэгулярна выступае перад суайчыннікамі, а таксама выязджае на гастролі ў Германію. Якраз тады былі напісаныя песні «галубочак», «Дарога ў рай» ( «А ты гуляй»), «Яна зрабіла крок» і іншыя. Часам яна выступае без калектыву, пад уласнае суправаджэнне на гітары. Рэпертуар сольных выступаў, як правіла, не «ковчеговский».
У сферу інтарэсаў Вольгі ўваходзіць не толькі музыка. У 90-я гады вершы Вольгі заўважылі папулярныя часопісы. У перыяд 1996-1997 гадоў у часопісах «Сцяг» і «Кастрычнік» былі апублікаваныя падборкі яе вершаў, большасць з якіх ужо былі песнямі.
За публікацыі ў 1998 годзе паэтка атрымала літаратурную прэмію ад часопіса «Знамя». У наступным годзе яе як пераможцу конкурсу сярод якія спяваюць паэтаў прымаюць у Саюз пісьменнікаў Масквы.
У тым жа годзе яна пазнаёмілася з Аленай Калагиной, з якой працягвае працаваць да гэтага часу. Разам яны стварылі тэатр «KALIMBA». Тэатр не зусім звычайны, для выражэння ідэй ён выкарыстоўвае танец, міміку, жэсты, перформансы. Таксама разам з Аленай Вольга зняла масу кліпаў.
У 2001 годзе Вольга ўдзельнічала ў Калядных сустрэчах Алы Пугачовай, дзе яна выканала адразу дзве песні: "Алілуя" і "На храна нам вайна». Іх выбрала сама Ала Барысаўна.
З 2003 года яна ўдзельнічае ў трэнінгу «Чалавечая камедыя». Тут Вольга раскрывае свой шматгранны талент, выкарыстоўваючы магчымасці голасу і цела, рэалізуючы іх у спевах і гаворкі, рытме і перформансе.
Галоўная задача трэнінгу - развіццё ў чалавека здольнасцяў да імправізацыі ў любой сітуацыі. Створаны ў 2005 годзе спектакль разам з тэатрам «KALIMBA» быў названы лепшым танцавальным спектаклем года ў Маскве.
Вольга Арефьева супрацоўнічае з віяланчэлістам Пятром Акімава. З творчага саюза двух таленавітых людзей атрымаўся музычна-тэатральны дуэт з элементамі блазнавання. Абодва выканаўца лічаць іх сустрэчу лёсавызначальнай, прызнаючы адзін аднаго галоўнымі сцэнічнымі партнёрамі. Пётр Акімаў быў і застаецца удзельнікам усіх «ковчеговских" складаў.
Паралельна з музычнай і сцэнічнай дзейнасцю Вольга Арефьева піша кнігу пад назвай «Смерць і прыгоды Ефрасінні Выдатнай». Кніга выйшла ў 2007 годзе, была ўзнагароджана літаратурнай прэміяй «Астрея» і ўвайшла ў лонг-ліст прэміі «Вялікая кніга». Праз год у святло выходзіць яшчэ адзін твор, якое называецца «Одностишия». Тыражы хутка раскупляюцца, дадрукоўваюцца і перавыдаюцца.
У 2014 годзе выйшаў новы зборнік вершаў «Иноходец». Першапачаткова кніга задумвалася як дзіцячая, і таму Вольга хацела, каб у ёй былі ілюстрацыі. Але ёй ніяк не ўдавалася знайсці такога мастака, які б перадаў усё тое, што яна збіралася данесці чытачу. Так яна ўзялася за гелиевую ручку і зрабіла ўсё сама. Але падчас працы ўсё больш вершаў прасіўся ў зборнік, і ўсё складаней было аддзяліць дзіцячае ад дарослага. У выніку атрымалася кніга, у якую ўвайшлі як пацешкі для малых, так і філасофскія творы, якія смела можна разабраць на цытаты і афарызмы. У 2016 годзе свет пабачыў зборнік «Одностишия. Кніга 2 ».
У 2014 годзе адбылося знаёмства Вольгі Арэф'евай і Алега Жукоўскага - акцёра тэатра DEREVO і кіраўніка тэатра La Pushkin. Іх сумесны спектакль «Прыгоды ў рамане" быў створаны па яе кнізе «Смерць і прыгоды Ефрасінні Выдатнай». Як акторка Вольга была задзейнічана ў спектаклі «Кахай мяне» Жукоўскага.
Сёння Арефьева займаецца гастрольнай, тэатральнай і канцэртнай дзейнасцю, не забываючы пра свае хобі. Вольга працягвае пісаць, ствараць кліпы. А яшчэ яна шмат фатаграфуе, танчыць, жанглюе, вядзе трэнінгі па руху і голасу. Рэалізуе творчыя ідэі ў супрацоўніцтве з «Акадэміяй дурняў» Вячаслава Палуніна і з тэатрам DEREVO Антона Адасинского.
Асабістае жыццё
Асабістае жыццё Вольгі Арэф'евай не абмяркоўваецца ў прэсе. Яна лічыць, што гэты бок жыцці не павінна станавіцца здабыткам публікі, ды і няма ў яе асабістае жыцьцё, нічога такога, што магло б зацікавіць грамадскасць.
Сябе яна характарызуе як ня влюбчивого чалавека, з якім не здаралася інтрыгуючых гарачых гісторый, цікавых публіцы. Вольга не хавае, што ў яе ёсць прыхільнікі, але адзначае, што мужчынам падабаецца створаны ёю вобраз, а не яна сама.
Арефьева - сацыяльна-актыўная асоба. Яна ўжо шмат гадоў вядзе блог у «ЖЖ», ёсць у яе і старонка ў «Фэйсбуку». Як і любая пісьменніца, піша яна шмат і цікава, таму падпісчыкаў на яе старонцы хапае. Таксама ёсць у Вольгі і афіцыйны сайт, дзе сабрана велізарная колькасць матэрыялаў пра спявачцы і яе калектыве.
Дарэчы, як бы Вольга не хавала сваё асабістае жыццё, як раз у «Жывым Журнале» і з'явілася інфармацыя пра тое, што Вольга ўсё ж такі была замужам. Зразумела, напісала пра гэта не сама спявачка. Пацвердзіў гэта журналіст і прамоўтэр Дзмітрый Урюпин, які не аднойчы ладзіў канцэрты для Вольгі Арэф'евай і «Каўчэга».
Яе мужам быў нейкі Руслан Індзеец - байкер, як кажа сама Вольга, «рамантык і дзе-то вар'ят». У 2009 годзе пра яго з'явіўся пост і ў блогу Арэф'евай. Жанчына паведаміла, што Руслан памёр. Яна не абмовілася аб тым, што ён быў яе мужам, з яе слоў стала зразумела, што з ім яна перажыла як шмат дрэннага, так і масу прыгожага. Там жа яна сказала, што пара не бачылася ўжо 12 гадоў. Набліжаныя да іх людзі кажуць, што многія песні Вольгі прысвечаны Руслану.
А вось з нагоды дзяцей яна дала адказ у часопісе FUZZ, чытачы спыталі Вольгу, чаму яна не нараджае, а таксама хацелі даведацца пра яе дачыненні да дзяцей. Спявачка сказала, што да дзяцей яна ставіцца добра, але не імкнецца да «чадоплодию». Хоць лічыць, што падобнае пытанне некарэктнае. У кожнай жанчыны свае прычыны для адсутнасці дзяцей.
У 2016 годзе Арефьева адсвяткавала 50-годдзе, але варта прызнаць, што выглядае спявачка нашмат маладзей сваіх гадоў. Хоць у інтэрв'ю яна прызналася, што вечна не задаволена адлюстраваннем у люстэрку. Кажа, што яна доўгая і худая (яе рост 175 см, вага - 54 кг, у вопратцы носіць 44 памер).
Вольга Арефьева зараз
У 2015 годзе Арефьева дала канцэрты ў Крыме, пасля чаго яе ўнеслі ў спісы ўкраінскага сайта «Міратворац». Нягледзячы ні на што, спявачка працягвае тварыць.
У 2017 годзе выйшлі адразу два новых альбома: «Анёл і дзяўчынка» і «Триптиц». У чэрвені 2018 года Вольга разам з музыкамі калектыву «Каўчэг» выпусцілі новую кружэлку «ИЯО", у падтрымку якога далі два вялікія канцэрты ў Маскве і Санкт-Пецярбургу.
Дыскаграфія апошніх гадоў
- 2001 года - «Анатомія»
- 2004 г. - «Кон-Цікі»
- 2005 - «Круціцца-круціцца»
- 2006 - «А і Б»
- 2010 - «Авіятар»
- 2011 - «Снег»
- 2012 - «Хвоін»
- 2013 - «Тэатр»
- 2015 - «Час назад»
- 2016 - «Джэйн»
- 2016 - «Гліна»
- 2017 - «Анёл і дзяўчынка»
- 2017 - «Триптиц»
- 2018 - «Ияо»