біяграфія
Яўген Віктаравіч Белавусаў - савецкі і расійскі эстрадны спявак, яркі прадстаўнік поп-культуры дзевяностых гадоў. Атрымаў шырокую вядомасць пад імем Жэні Белавусава. Найбольшую папулярнасць мелі кампазіцыі артыста: «Дзяўчынка мая сінявокая», «Алешка», «Дзяўчынка-девчоночка», «Вечерок - вечерочек» і «Залатыя купалы».Дзяцінства Жэні Белавусава
Яўген Белавусаў і яго брат-блізнюк з'явіліся на свет 10 верасня 1964 года ў вёсачцы Жыхар ў Харкаўскай вобласці. Праз некалькі месяцаў сям'я пераехала ў горад Курск. Брат - блізнюк Белавусава нарадзіўся на некалькі хвілін раней, хлопчыка назвалі Сашам. Жэня з'явіўся на свет другім, таму лічыўся малодшым дзіцем у сям'і. У хлопчыкаў была старэйшая сястра Марына. Дзеці раслі ў звычайнай працоўнай сям'і. Яўген і Аляксандр апынуліся творчымі хлопчыкамі. З юных гадоў Саша захапляўся маляваннем, а Жэня - музыкай.
У дзяцінстве з будучым спеваком здарыўся непрыемны выпадак. Хлопчык стаў ахвярай ДТЗ. З-за наезду аўтамабіля Жэня атрымаў сур'ёзную чэрапна-мазгавую траўму. Доктара папярэдзілі, што пасля гэтага інцыдэнту ў школьніка могуць быць праблемы са здароўем. Яўген нават не пайшоў у войска, бо ў яго была адпаведная папера ад лекара.
Пачатак кар'еры
Белавусаў хацеў быць музыкам, таму паступіў у Курскі музычную вучэльню на клас бас-гітары. Бацькі настойвалі, што ў маладога чалавека павінна быць «нармальная» прафесія, і Яўген перайшоў вучыцца ў ПТВ №1 па спецыяльнасці «слесар-рамонтнік».
У пачатку васьмідзесятых Яўген пачаў падпрацоўваць у Курску барах і рэстаранах, выступаючы з музычнымі нумарамі. На адным з такіх выступаў музыканта прыкмеціў Бары Алибасов. Прадзюсер запрасіў Белавусава у сваю групу «Інтэграл» у якасці бас-гітарыста і вакаліста.
росквіт творчасці
Група «Інтэграл» была толькі пачаткам творчага шляху Яўгена. Найбольшую вядомасць спявак атрымаў пасля пачатку сольных выступаў. У 1987 году артыст з'явіўся ў тэлеперадачы «Ранішняя пошта», затым у навагодняй праграме «Шырэй круг», а ў 1988 выйшаў яго першы кліп на песню «Дзяўчынка мая сінявокая». Кампазіцыя стала вельмі папулярнай.
Першымі прадзюсарамі артыста былі Віктар Дорахаў і яго жонка Любоў Варапаева. Дзякуючы гэтым людзям краіна даведалася спевака Жэню Белавусава. Цікава, што ўзрост артыста і сямейны стан прадзюсары змянілі, каб даць магчымасць усім дзяўчатам СССР закахацца ў новага куміра. За час супрацоўніцтва з Дорахава і Варапаева спявак выпусціў два альбомы.
У 1991 годзе Белавусаў знайшоў сабе новага прадзюсара ў асобе Ігара Мацвіенка. Гэта супрацоўніцтва дапамагло Яўгену дасягнуць новых вышынь. Першая ж песня, напісаная Ігарам Мацвіенка, пад назвай «Девчонка-девчоночка» імгненна стала шлягерам, які гучаў з дынамікаў усіх магнітафонаў і радыёпрыёмнікаў краіны ў 1991 годзе. Поспех быў настолькі ашаламляльным, што пры падтрымцы Юрыя Айзеншпіс было арганізавана 14 канцэртаў спевака Жэні Белавусава на малой спартовай арэне стадыёна «Лужнікі». Выступы суправаджаліся аншлагамі. Касеты і фота артыста разыходзіліся велізарнымі тыражамі.
Яўгену падабаўся статус савецкай поп-зоркі, але змена прадзюсара не дапамагла яму пазбавіцца ад абрыдлую амплуа салодкага хлопчыка. Рэпертуар Белавусава складаўся з песень пра падлеткавую любові і рамантычных пачуццях, але сам ён ужо быў трыццацігадовым бацькам дваіх дзяцей і хацеў перайсці да больш сталага творчасці. Спробай пераменаў для Яўгена стала купля невялікага Разанскага гарэлачнага завода.
камерцыйны правал
На хвалі сваёй папулярнасці Белавусаў вырашыў паўтарыць поспех некаторых калегаў па цэху і займаўся камерцыяй. Ён зрабіў шэраг інвестыцый, якія прынеслі яму не прыбытак, а банкруцтва. Гарэлачны бізнэс, які артыст хацеў зрабіць асноўнай крыніцай свайго даходу, прынёс праблемы з падатковымі органамі і разбурыў артыста.
Папулярнасць песень падала, новы альбом «І зноў пра каханне» быў прыняты публікай халаднавата. Апошні прыжыццёвы зборнік песень, выпушчаны ў 1995 годзе таксама не змог вярнуць спеваку былую папулярнасць.
Асабістае жыццё
Дзяўчыны Савецкага саюза схадзілі з розуму па Белавусава. Яго асабістае жыццё цікавіла прыхільніц нават больш, чым творчасць. Яўген марыў стаць савецкім Майклам Джэксанам, таму наўмысна заніжаў свой век і падтрымліваў вобраз халасцяка. У Белавусава не было праблем з асабістым жыццём. У юным узросце Яўген ажаніўся на сваёй сяброўцы Алене Худик.
Яна вучылася ў інстытуце, а Белавусаў толькі пачынаў сваю музычную кар'еру ў групе «Інтэграл», якой кіраваў Бары Алибасов. У 1987 годзе Алена Худик нарадзіла Яўгену дачка Крысціну. Папулярнасць Белавусаў разбурыла гэты шлюб, пара распалася.
У 1989 году афіцыйнай жонкай Белавусава стала спявачка Наталля Ветліцкая. Гэты шлюб праіснаваў дзесяць дзён. У адным з інтэрв'ю Ветліцкая прызналася, што хутка зразумела, што не адчувае да мужа цікавасці як да мужчыны, ён быў для яе сябрам, паплечнікам, калегам. Сябры Белавусава казалі, што ён сур'ёзна перажываў з-за сыходу каханай жанчыны, але змог перанакіраваць свае эмоцыі ў творчасць.
Пачуцці да першай каханай Алене Худик дапамаглі спеваку загаіць сардэчныя раны і сям'я ўз'ядналася. Белавусаў ажаніўся на сваёй сяброўцы другаснае. Алена была цярплівая і прабачала Яўгену здрады. Белавусаў сябе не абмяжоўваў у праяве сімпатый, і ў 1992 годзе ў яго нарадзіўся сын Раман, але не ад законнай жонкі. У Яўгена была сувязь з замужняй жанчынай, удзельніцай яго музычнай групы Аксанай Шыдлоўскай.
Да жаніцьбы на Ветліцкая Белавусаў каля года жыў у грамадзянскім шлюбе з музычным прадзюсарам Мартай Магілёўскай. Яны пазнаёміліся на здымках перадачы «Ранішняя пошта». Раман падоўжыўся некалькі месяцаў.
У 1994 годзе Яўген сустрэў дзяўчыну, якая стала яго апошняй любоўю. Васемнаццацігадовая студэнтка Алена Савіна была добрая сабой, і ўжо праз гадзіну пасля знаёмства Белавусаў прызнаўся ёй у сімпатыі. Пара пражыла разам больш за тры гады. Маладыя людзі старалася шмат часу праводзіць разам, часта ездзілі на адпачынак за мяжу, апошні раз - зімой 1997 года.
смерць
Смерць спевака Жэні Белавусава абвеяная арэолам версій і легенд, як гэта часта бывае пры сконе маладых і паспяховых людзей. Яўген пайшоў з жыцця летам 1997 года. Афіцыйная прычына смерці спевака - кровазліццё ў мозг. Яўген трапіў у бальніцу ў сакавіку 1997 года. Маці спевака ўспамінала, што яе сын 40 дзён праляжаў у коме. У бальніцы Яўген перанёс аперацыю на мозгу, звязаную з інсультам, але пражыў пасля яе менш за месяц. У дзяцінстве Белавусаў меў траўму галавы з-за наезду аўтамабіля, лекары папярэджвалі, што магчымыя наступствы.
Маці Белавусава прызналася ў інтэрв'ю, што ўпэўненая, што на здароўе сына паўплывалі жорсткія дыеты, якіх артыст прытрымліваўся, каб скінуць вагу. Менавіта галаданне і няправільнае харчаванне, са слоў знаёмых, прывялі Яўгена ў лякарню з прыступам вострага панкрэатыту ў 1997 годзе. Лёс і прычыны смерці спевака падрабязна разгледжаны ў дакументальным фільме Першага канала «Кароткае лета Жэні Белавусава».
Пахаванне спевака прайшлі 5 чэрвеня 1997 г. пры вялікай колькасці народа. Праводзіць артыста прыйшлі за ўсё яго сябры і жонкі, на могілках з'явілася нават Наталля Ветліцкая, на якой Белавусаў быў жанаты ўсяго 10 дзён. Магіла спевака знаходзіцца на Кунцаўскі могілках у Маскве.
памяць
У 2006 годзе ў Курску быў адкрыты музей памяці Жэні Белавусава. Экспазіцыя размясцілася ў ПТВ №1, у якім вучыўся Яўген. У дзень адкрыцця музей наведалі дзве жонкі Белавусава, яго брат-блізнюк Аляксандр і сястра Марына.
Пасля смерці спевака выйшла каля дзясятка дакументальных фільмаў, якія распавядаюць пра яго лёс, творчасць, асабістым жыцці, смерці і спадчыне. Адной з апошніх карцін стаў праект Першага канала пад назвай «Жэня Белавусаў. Ён не любіць цябе ніколькі ... ». Фільм паказалі ў эфіры ў 2015 годзе.