біяграфія
Уладзімір Кузьмін - таленавіты рок-музыкант, кампазітар і выканаўца, які здолеў заваяваць сэрцы мільёнаў людзей. На світанку кар'еры яго называлі лепшым рокерам Савецкага Саюза, а гурт «Дынамік» займала першы радок рэйтынгу папулярнасці па версіі выдання «Маскоўскі камсамолец», пакідаючы ззаду сябе такіх зорак, як «Машына часу» і «Акварыум».Дзяцінства і юнацтва
Рок-музыка нарадзіўся ў Маскве 31траўня 1955 года. Яго бацька Барыс Рыгоравіч служыў у марской пяхоце, а маці Наталля Іванаўна выкладала ў школе замежныя мовы. Улічваючы спецыфіку працы бацькі, Кузьмін не жылі доўга ў адным горадзе. Неўзабаве пасля з'яўлення дзіцяці раздзел сям'і перавялі служыць у Мурманскую вобласць.
Акрамя Уладзіміра, бацькі выхоўвалі яшчэ яго брата і сястру. Аляксандр Кузьмін пасля таксама заняўся музыкай, адзін час гуляў на клавішных у групе «Дынамік», пасля іміграваў у ЗША і толькі ў 2010 годзе вярнуўся на радзіму. Сястра Ірына ўсё жыццё пражыла ў Маскве.
У 1961 году Ўладзімір пайшоў у звычайную школу ў гарнізоне Быхаў (БССР). Ён вучыўся ў пасёлку Печанге і быў дзіўна старанным вучнем, цешачы бацькоў бездакорнай паспяховасцю.
Любоў да музыкі ў хлопчыка з'явілася яшчэ ў дзяцінстве. Ужо ў 5 гадоў ён зацікавіўся гульнёй на электрагітары, а праз год напісаў першую песеньку. Таксама Уладзімір наведваў музычную школу, дзе 4 гады адвучыўся на скрыпцы, затым перайшоў у клас кларнета і саксафона. Актыўны вучань імкнуўся выказаць сябе ў музыцы, а таму ў 6-м класе стварыў свой рок-гурт. Кузьмін выступаў на ўсіх школьных канцэртах і вечарынах, дзе выконваў свае песні, а таксама каверы вядомых груп.
Вышэйшую адукацыю Уладзімір вырашыў атрымліваць у сталічным чыгуначным інстытуце. Аднак хлопец правучыўся толькі 2 гады і сышоў з ВНУ, бо не хацеў усё жыццё займацца нялюбым справай. Ён вырашыў працягнуць навучанне толькі ў музычнай вучэльні і ўдасканальваць сваю гульню на драўляных духавых і іншых інструментах.
Пачатак кар'еры
Пасля заканчэння вучылішча ў 1977 годзе Уладзімір увайшоў у склад ВІА «Надзея». Упершыню ён з'яўляецца на сцэне ў складзе групы прафесійнага ўзроўню. Таленавіты хлопец быў вельмі хутка заўважаны і запрошаны ў знакаміты ансамбль «Самацветы».Толькі адзін год Кузьмін быў удзельнікам калектыву, але гэта дазволіла яму дэталёва вывучыць спецыфіку працы ў камандзе знутры і значна павысіць свой музычны ўзровень. На маладога артыста аказаў моцны ўплыў Уладзімір Праснякоў - старэйшы, які дапамагаў пачаткоўцу фармаваць свой асаблівы стыль гульні на гітары.
Група «Карнавал»
Двое адораных музыкаў - Уладзімір Кузьмін і Аляксандр Барыкіна - ў 1979 годзе вырашылі заснаваць сваю групу пад назвай "Карнавал". Неўзабаве яна набыла папулярнасць, бо Кузьмін ужо меў шмат гатовых кампазіцый, якія толькі чакалі сваёй прэзентацыі. Рэпертуар новай каманды складаўся з яго песень, што надало ёй навізны і арыгінальнасці.
Праз год «Карнавал» меў у актыве 10 кампазіцый, якія адрозніваюцца рамантызмам. Яны ўвайшлі ў альбом «Супермэн», якому быў характэрны бездакорны ўзровень музычнага выканання. У 1981 годзе асобным мін'ёнаў былі выдадзены тры кампазіцыі з названага альбома. У выніку ўвесь наклад мін'ёнаў, на якім упершыню ў СССР было паказана «Рок-група», разышоўся маментальна. Гэта быў музычны прарыў з прымешкай забароненасці і скандальнасці.
З дапамогай Тульскай абласной філармоніі група «Карнавал» правяла першы гастрольны тур. Але ў калектыве мяняліся ўдзельнікі, і пасля чарговых рэарганізацый ён распаўся. Галоўнай прычынай сталі творчыя рознагалоссі паміж Барыкіна і Кузьміным. Двум талентам было цяжка ўжывацца ў адной «запрэжцы». Пазней Аляксандр аднавіў дзейнасць групы "Карнавал", але ўжо без калегі.
Група «Дынамік»
1982 год стаў для Уладзіміра лёсавызначальным: спявак стварыў гурт «Дынамік». Ён ужо быў папулярным музыкам, таму яго новае стварэнне адразу атрымала прызнанне. Удзельнікі «Дынаміка» ўключыліся ў звышактыўнасці працу і гастралявалі па краіне.Рэпертуар вылучаўся стылявым разнастайнасцю - ад неўтаймоўнага рок-н-ролу да рэгі і блюзу. Уладзімір, валодаючы чуласцю не толькі ў адносінах да музыкі, але і да навакольнага рэчаіснасці, увасабляў у песнях свае штодзённыя назірання. Ён даў гэтаму кірунку назва музычнага фельетона.
Тым не менш ўмовы для працы рок-групы былі не самымі лепшымі. Міністэрства культуры праводзіла адназначную антироковую палітыку, што паспрыяла распаду калектыву «Дынамік» ў 1983 годзе. Але Кузьмін знайшоў выйсце з гэтай сітуацыі. Ён стаў працаваць як самастойны спявак і музыкант, а астатняя частка групы ператварылася ў акампануючы калектыў.
Пры гэтым артысты працягвалі гастраляваць, а іх прыхільнікі ледзь змяшчаліся на стадыёнах і палацах спорту. Уладзімір кожны год значыўся ў верхніх радках разнастайных хіт-парадаў. Але паступова гэты фармат групы вычарпаў сябе, а ў жыцці і кар'еры Кузьміна пачаўся новы этап.
сольная кар'ера
Зусім нечакана Кузьмін стаў удзельнікам музычнай групы ў Тэатры песні, каб працаваць разам з Алай Пугачовай. Так пачаўся асаблівы этап у творчасці музыканта, напоўнены не толькі супрацоўніцтвам з спявачкай, але і рамантычнымі адносінамі.
Гэта былі таемныя пачуцці двух моцных людзей, якія прыцягвалі адзін аднаго прыгажосцю і талентам, але і адштурхоўвалі, так як абодва былі лідэрамі і не жадалі нікому падпарадкоўвацца. Пад уплывам спявачкі змянілася нават стылістыка песень Кузьміна: рок-н-рол сышоў на другі план, а асноўнае месца занялі балады, лірычныя песні і эстрадныя нумары.
Уладзімір пісаў для Прымадонны дзіўныя песні, якія маментальна станавіліся хітамі. У 1985 годзе музыка выпускае свой першы сольны дыск пад шматзначнай назвай «Маё каханне». Але ён не змясціла ўсе напрацоўкі Кузьміна і Пугачовай, толькі праз 12 гадоў яны былі прадстаўлены ў альбоме «Дзве зоркі».
На 1987 год прыпадае чарговае аднаўленне дзейнасці групы «Дынамік». Далей рушылі ўслед шматлікія канцэрты, запіс новых песень і вяртанне былой славы. У 1989-м Кузьмін стварыў альбом «Слёзы ў агні», які стаў асаблівым для самога музыкі і яго прыхільнікаў.
Жыццё ў ЗША
На пачатак 90-х прыходзіцца не самы лепшы этап у жыцці Уладзіміра Кузьміна. Жорсткая крытыка з боку нядобразычліўцаў, а таксама зараджаюцца адносіны з амерыканскай мадэллю вымусілі музыканта пакінуць краіну і пераехаць у Каліфорнію (ЗША). Змяніўшы месца жыхарства, ён застаўся верны сваім прыхільнасцях - працягнуў займацца музыкай, выконваючы ў клубах любімы блюз і рок-н-рол.У 1991-1992 гадах Уладзімір перайграў кампазіцыі Эрыка Клэптана, Джымі Хендрыкса і іншых папулярных гітарыстаў. Таксама ён паспеў запісаць два новых альбома. Над іх стварэннем працавалі як музыканты з ЗША, так і былыя ўдзельнікі групы «Дынамік».
вяртанне дадому
У 1992 годзе знакамітасць вяртаецца ў Расію і бярэцца за аднаўленне групы «Дынамік». Адразу былі арганізаваны гастролі па тэрыторыі Расіі, якія карысталіся неверагодным поспехам. Кузьміну атрымалася нават рэалізаваць даўнюю мару - стварыць музычную студыю.
У 1992 і 1995 гадах спявак выдае альбомы «Мая сяброўка Поспех» і «Нябеснае прыцягненне», якія пацвердзілі яго статус музыканта найвышэйшага ўзроўню. Лепшымі песнямі гэтых дыскаў сталі «Пяць хвілін ад дома твайго», «Гэй, красуня!», «Сібірскія маразы», «Нябеснае прыцягненне». 1996 год адзначыўся выхадам альбома «Сем мораў», дзякуючы якому Уладзімір стаў пастаянным удзельнікам ўсерасійскіх байк-шоў.
Неаднаразова Кузьмін быў лаўрэатам прэміі «Залаты грамафон», пастаянна гастраляваў і здымаў кліпы. На канцэртах фэсту «Песня года» гучалі такія кампазіцыі ў выкананні рокера, як «Просты сюжэт», «Белыя дзікія коні», «Капітан».
Музыка працаваў плённа: ў 1999 годзе прэзентаваў альбом «Нашы лепшыя дні», у 2000-м - "Сеткі", у 2001-2002 гадах - «Рокер-1» і «Рокер-2». У апошніх пласцінках ён прадэманстраваў сябе з самых нечаканых бакоў - шчырым, закаханым, правакацыйным і выбухным.
Акрамя таго, у 2003 годзе музыка выпусціў альбом «Пра што-то лепшым», куды ўвайшлі трэкі «Усё, што я шукаў», «Светлы анёл», «Белая месяц».
Яркім для зоркі стаў і 2008 год, які вызначыўся прадуктыўнасцю. Прац гэтага часу была характэрная сталасць, па вартасці ацэненая крытыкамі.
У 2011 годзе таленавіты музыкант заслужана стаў народным артыстам Расіі. Узнагарода толькі паўплывала на яго да новых дасягненняў. Так, у 2012-м Кузьмін парадаваў прыхільнікаў альбомам пад назвай «Эпілог», у 2013-м - «арганізм», а ў 2014-м - «анёламі-марамі».
Перажыўшы невялікі перапынак у творчым жыцці, артыст зноў пачаў плённа працаваць над напісаннем новых кампазіцый. Рэпертуар Кузьміна папоўнілі хіты «Дом», «Ведзьма» і іншыя. З новымі трэкамі спявак знаёміць прыхільнікаў праз афіцыйны сайт і сацыяльныя сеткі. Разам з Эмін Уладзімір запісаў кліп на несмяротны шлягер «Сібірскія маразы».
Кузьмін працягнуў ўвасабляць у жыццё шматлікія ідэі і радаваць войска прыхільнікаў. У творчай біяграфіі артыста яшчэ рана ставіць кропку, бо рокер здольны пакараць сэрцы людзей новымі хітамі.
У 2019 годзе ён парадаваў прыхільнікаў альбомам «Благая рэпутацыя», у 2020-м папоўніў дыскаграфію працай «Я - твой рокенрол». Таксама ў гэты час выходзяць новыя кліпы на песні «Сэксуальны маньяк» і «Аднавокі Джон» ( «Пірат»). Відэа Кузьмін публікуе на ютьюб-канале.
Асабістае жыццё
У асабістым жыцці Уладзіміра Кузьміна было шмат пачуццяў і рамантыкі, сур'ёзных адносін і мімалётных захапленняў. Нягледзячы на сярэдні па мужчынскім мерках рост (173 см пры вазе 75 кг), артыст вырабляў незгладжальнае ўражанне на прадстаўніц супрацьлеглага полу. У маладосці і нават у сталыя гады рок-музыканта пераследавалі натоўпу дзяўчат, тым не менш яго жонкі заўсёды адчувалі сябе самымі прыгожымі і любімымі.Кузьмін быў жанаты тройчы. Першы раз ён абраў сабе ў спадарожніцы жыцця Таццяну Арцем'ева, з якой знаходзіўся ў шлюбе з 1977 па 1985 год. Яна была цудоўнай паэткай і выступіла аўтарам слоў некалькіх песень мужа. У пары нарадзіліся трое дзяцей - Лізавета (1977), Сцяпан (1983) і Соня (1985). Уладзімір стаў прыёмным бацькам і сыну Таццяны Мікіту (1988). Акрамя таго, у яго нарадзіліся дзве дачкі па-за шлюбам - Марта (1986) ад Ірыны Мільцава і Ніколь (1987) ад прыхільніцы Таццяны.
Другі раз Кузьмін ажаніўся ў 1990 годзе на фотамадэлі Кэлі Керзон пасля пераезду ў Каліфорнію. Адносіны пары былі яркімі і захапляльнымі, але шлюб падоўжыўся нядоўга.
Бацька дзяўчыны паведаміў, што пакіне яе без спадчыны, калі яна рушыць услед ў Расію разам з мужам, а Уладзіміру неабходна было вяртацца: на радзіме яго чакалі шматабяцаючыя кантракты. Пазней спявак прызнаў, што амерыканскі развод - гэта лепшае, што магло з ім адбыцца. У ЗША ён мог так і не рэалізаваць свой творчы патэнцыял, назаўжды застаўшыся толькі клубным музыкам.
У 1993 годзе ў знакамітасці завязаліся сур'ёзныя адносіны з Верай Сотнікавай - актрысай і тэлевядучай. Для каханага мужчыны яна ўзяла на сябе рэжысуру яго кліпаў. Зорная пара пражыла разам да 2000-га, але ўступіць у законныя адносіны так і не адважылася.
Праз год Уладзімір ажаніўся ў трэці раз. Музыкант пазнаёміўся з будучай жонкай Кацярынай Трафімавай ў Анапе. На той час дзяўчыне ледзь споўнілася 18 гадоў. Розніца ва ўзросце паміж знакамітым музыкам і яго абранніцай складала 27 гадоў, але гэта не стала перашкодай для кахання.
Сямейны саюз Уладзіміра і Кацярыны доўжыцца ўжо не адзін дзясятак гадоў. Сам артыст запэўнівае, што ўпершыню па-сапраўднаму палюбіў. Жонка не толькі стала «баявой сяброўкай» музыканта, з ёй ён не раставаўся падчас гастроляў. Менавіта Кацярына была з Кузьміным побач падчас цяжкіх падзей, якія здарыліся ў яго сям'і.
У 2002 годзе старэйшая дачка знакамітасці Лізавета Кузьміна была забітая ў Маскве ва ўласнай кватэры. Падазраваным выступіў малады чалавек дзяўчыны, але сам ён запэўніваў суд у сваёй невінаватасці.
У 2009 годзе трагічна загінуў сын артыста Сцяпан Кузьмін. Хлопец жыў на 18-м паверсе, і калі ў яго кватэры здарыўся пажар, паспрабаваў перабрацца праз акно да суседзяў, каб выратавацца ад агню, але не ўтрымаўся і сарваўся. Ад першага шлюбу засталася толькі родная дачка Соня Кузьміна, якая таксама цікавіцца музыкай і паўдзельнічала ў тэлепраекце «Фабрыка зорак - 3».
Прыёмны сын артыста Мікіта Кузьмін стаў фігурантам афёры на $ 50 млн. Пракуратура Манхэтэна абвінаваціла маладога чалавека і яго саўдзельнікаў у адмыванні грошай, махлярстве і незаконных фінансавых аперацыях. За гэтыя злачынствы ім пагражала турэмнае зняволенне да 95 гадоў. Але рашэнне суда аказалася мякчэй - Мікіту прысудзілі да трох гадоў зняволення і вызвалілі ў зале суда, бо ён адбыў ўказаны тэрмін за час следства. Зараз прыёмны сын знакамітасці жыве ў Санкт-Пецярбургу, працуе дызайнерам.
Сёння радасць Уладзіміру Кузьміну дастаўляюць яго дачкі. Сакавік Кузьміна працуе дыджэем. У інтэрв'ю яна паведаміла, што даведалася пра тое, хто яе бацька, у 5-гадовым узросце. Ён падарыў дзяўчынцы на дзень нараджэння дзіцячую гітару, а пазней, пасля таго як дачка скончыла дыджэйскую школу, набыў для яе прафесійнае абсталяванне.
У 2013 годзе ў жыцці сямейнай пары з'явілася яшчэ адна дачка Уладзіміра Ніколь Кузьміна. Дзяўчына прыехала з ЗША пазнаёміцца з бацькам. Спявак прызнаў яе, а Каця нават пасябравала з амерыканкай.
У 2015 годзе Кузьмін трапіў у буйны скандал, калі з'явіўся на сцэне ў Растове-на-Доне п'яным. Многія гледачы выклалі на YouTube і ў «Инстаграме» відэа і фота музыканта з крытычнымі заўвагамі аб яго стане, а таксама якасці гульні.
З'явіліся чуткі пра тое, што спявак злоўжывае спіртнымі напоямі з-за сварак з жонкай. Але гэтая інфармацыя не знайшла пацвярджэнняў ад самога артыста і Кацярыны: ў 2016 годзе муж і жонка сталі гасцямі ток-шоў «Няхай гавораць» Андрэя Малахава, дзе абверглі ўсе здагадкі.
Тым не менш у сям'і Кузьміна намецілася расколіна, пара нават падавала на развод. Як пасля растлумачылі жонкі ў эфіры праграмы «Лёс чалавека» Барыса Корчевникова, за доўгія гады паміж імі назапасілася шмат крыўд, а яны проста не ўмелі лаяцца і высвятляць адносіны.
У жыцці Уладзіміра Кузьміна з'явілася новая выбранніца - 26-гадовая Святлана Карпухина з Калінінграда. Раман падоўжыўся нядоўга, аднак стаў падставай для разводу. У 2019 годзе спявак вырашыў вярнуцца да былой жонкі, яны нават прайшлі працэдуру вянчання.
У інтэрв'ю Кацярына Трафімава шчыра прызналася, што не магла «не дараваць генія». Цяпер «Инстаграм» музыканта ўпрыгожваюць сумесныя фота з жонкай - відавочна, што іх адносіны прайшлі праверку і толькі ўмацаваліся.
У 2019 годзе адзін з прыхільнікаў у сваім акаўнце ў «Фэйсбуку» размясціў пост пра тое, што Кузьмін лечыцца ад анкалагічнага захворвання. Ала Пугачова ў сваю чаргу прызнавалася ў тым, што ў музыкі праблемы са здароўем, ён пакутуе ад хваробы сасудаў галаўнога мозгу. Гэта захворванне хейтеры, па яе словах, прымалі за алкагалізм. Але сам Уладзімір Барысавіч абверг усе чуткі, паведаміўшы журналістам, што абсалютна здаровы.
Уладзімір Кузьмін зараз
У міжнародны жаночы дзень - 2018 артыст выйшаў на сцэну маскоўскага установы «Весткі Hall». Не абыйшлося і без сюрпрызаў - Кузьмін парадаваў гледачоў з новым калектывам Kuzmin Absolute Band, прадставіўшы дэбютны альбом. У музычную групу ўвайшлі легендарныя ўдзельнікі «Дынаміка» Сяргей Тяжин і Аляксандр Бах.
А на 27 траўня 2021 года быў запланаваны канцэрт у Crocus City Hall. Мерапрыемства было прымеркавана да юбілею спевака (у 2020 годзе правесці шоу не атрымалася з-за абмежаванняў у сувязі з пандэміяй). На выступе музыкант паабяцаў выканаць кампазіцыі з свежага альбома «Мне самотна, дзетка». Акрамя таго, гледачы чакалі пачуць такія хіты, як «Маё каханне» і «Я не забуду цябе».
Дыскаграфія
- 1982 - «Дынамік I»
- 1982 - «Дынамік II»
- 1983 - «Вазьмі з сабой»
- 1984 - «Цуд-сны»
- 1985 - «Музыка тэлеграфных правадоў»
- 1983 - «Сцюардэса летніх ліній»
- 1985 - «Голас»
- 1985 - «Маё каханне»
- 1986 - «Пакуль не прыйшоў панядзелак"
- 1987 - «Рамэа і Джульета»
- 1988 г. - «Глядзі на мяне сёння»
- 1989 - «Слёзы ў агні»
- 1991 г. - Dirty Sounds
- 1992 - Crazy About Rock'n'Roll
- 1992 - «Мая сяброўка Поспех (My Girlfriend Luck)»
- 1995 - «Нябеснае прыцягненне»
- 1996 г. - «Сем мораў»
- 1997 - «Дзьве зоркі»
- 1997 - «Грэшны анёл»
- 1999 - «Нашы лепшыя дні»
- 2000 - "Сеткі"
- 2001 года - «Рокер»
- 2002 - «Рокер-2»
- 2003 - «Пра што-то лепшым»
- 2006 - «Святой ручай»
- 2007 - «Таямніца»
- 2012 - End or Fin (Дыск 1 Эпілог)
- 2013 - End or Fin (Дыск 2 Арганізм)
- 2013 - End or Fin (Дыск 3 Інтэрферон)
- 2014 - End or Fin (Дыск 4 Ангелы-мары)
- 2014 - «азораныя»
- 2017 - «Рокер-3 / Закрыццё сезону»
- 2018 - «Вечныя гісторыі. Collection »
- 2019 - «Благая рэпутацыя»
- 2020 працэнта - «Я - твой рокенрол»
- 2020 працэнта - «Мне самотнага дзетка»