біяграфія
Малады акцёр Данііл Пяўцоў нарадзіўся ў пачатку лета 1990 года. Заліты сонцам раніцу яго нараджэння нібы прадвяшчала такую ж прамяніста і шчаслівы лёс маленькаму хлопчыку. Як успамінала потым яго мама Ларыса Вітальеўна Блажко, каб паглядзець на прыгожага немаўля, збегліся ўсе медсёстры радзільні.І сапраўды, маляня з самага нараджэння быў вельмі мілавідны, а ўсмешка, якая потым часта асвечвала яго твар, выклікала ў навакольных сімпатыю і замілаванне.
Немаўля з'явіўся на свет ад любоўнай сувязі маладых тады яшчэ акцёраў, студэнтаў ГІТІСа Дзмітрыя Пяўцова і яго аднакурсніц Ларысы, якая вучылася на завочным аддзяленні. Пара жыла разам некалькі гадоў грамадзянскім шлюбам, але неўзабаве пасля нараджэння дзіцяці гэты саюз распаўся. Як успамінаў потым бацька хлопчыка Дзмітрый Пяўцоў, тады ён быў малады і не разумеў ўсёй сутнасці бацькоўства.
У 1994 годзе Дзмітрый ажэніцца на акторцы Вользе Драздовай, а Ларыса разам з сынам эмігруюць у Канаду. Такое рашэнне дзяўчына прыняла па прычыне знаёмства са сваім будучым мужам, ураджэнцам Паўночнай Амерыкі. Некаторы час яна яшчэ здымалася ў эпізадычных ролях, але потым вырашыла памяняць прафесію і стала псіхааналітыкам.
У Канадзе маленькі Данііл ідзе ў школу. Ён настолькі зліўся з навакольным яго асяроддзем, што спрэс губляе нават той невялікі навык рускай гаворкі, які набыў у раннім узросце.
Калі хлопчыку было 12 гадоў, яго мама вырашыла вярнуцца ў Маскву і ўладкавацца на радзіме. У сталіцы Ларыса пачынае вельмі паспяхова займацца нерухомасцю. Бо з Дзмітрыем Пяўцовым яна захавала паразуменне, яны сустракаюцца, і хлопчык знаёміцца з сапраўдным татам. Дзмітрый быў ад дзіцяці без розуму, ён адразу ж прыняў сына. У старэйшага і малодшага Пяўцовым завязаліся сяброўскія адносіны.
Вельмі часта Дзмітрый браў маленькага Даню ў госці да сваёй мамы, Ноэм Сямёнаўне, ён праславіўся яшчэ ў часы СССР як вядучы спартыўны лекар. Наведваў Данііл з бацькам і розныя спартыўныя заняткі па хакеі, каратэ. Але больш за ўсё палюбіў жыццярадасны хлопчык катацца на лыжах. Пазней яго вялікім захапленнем стане сноўборд, дзеля якога ён часцяком будзе выязджаць на схілы зімовых гор.
У расійскай школе ў Дані спачатку былі праблемы з вымаўленнем і з зносінамі, але неўзабаве ўсё наладзілася дзякуючы яго хуткай навучальнасць і абаянню. Адразу ж пасля заканчэння школы ён спрабуе паступіць у тэатральны інстытут, але з першага разу не праходзіць на курс.
Каб асвойтацца ў свеце тэатральнага закулісся і не губляць час, Данііл ідзе працаваць рабочым сцэны ў тэатр Ленком. Затым, праз год, яго ўсё-ткі бяруць у Расійскую акадэмію тэатральнага мастацтва, дзе ён вучыцца 2 гады.
Падчас вучобы ў тэатральным юнак прымае рашэнне аб пераводзе ў ВГIК ў майстэрню да Аляксандра Міхайлаву, так як адчуў, што кінематограф яму бліжэй. І ўжо завяршае ён сваю адукацыю ў інстытуце кінематаграфіі ў 2012 годзе. Яго дыпломнымі працамі былі ролі херувіма ў пастаноўцы «Зойкина кватэра», Мікалая ў спектаклі «У пошуках радасці» і Івана Пятровіча Пціцын ў «Ідыёце» па Дастаеўскім.
Пасля заканчэння ВНУ Данііл уладкаваўся акцёрам у «Тэатр Месяца". Але асноўны марай маладога артыста быў Галівуд, ён падумваў паехаць у ЗША і ўжо нават вёў перамовы з некаторымі амерыканскімі прадзюсарамі.
фільмы
У студэнцкія гады малады акцёр пачынае здымацца ў тэлестужках. Першым з іх быў серыял «Чэмпіёны з падваротні», зняты ў Адэсе ў 2011 годзе. Другі працай была невялікая роля Данііла ў чатырохсерыйнай стужцы «Скрыня пандоры».
У 2012 годзе малады Пяўцоў выканаў ролю галоўнага героя ў меладраме Алены Нікалаевай «Анёл ў сэрцы". Як і ў папярэдніх фільмах, тут разам з сынам здымаўся яго бацька Зміцер. Па сюжэце яны гулялі аднаго персанажа ў маладосці і ў сталым узросце. Іх партнёркамі па здымачнай пляцоўцы былі маладая перспектыўная акторка Ганна Міхайлоўская і жонка Дзмітрыя Вольга Драздова.
Асабістае жыццё
Артыст мала меў зносіны з прэсай і ў СМІ практычна няма звестак пра асабістае жыццё і яго дзяўчыне. Але па некаторых крыніцах, ёю была юная ураджэнка Беларусі Юлія Арешко, якую Данііл аднойчы сустрэў у Маскве.Закаханы юнак пераканаў сваю дзяўчыну паступаць на акцёрскі факультэт, што яна і зрабіла. Але пасля смерці Данііла, моцна перажываючы страту, Юлія з'ехала зваротна на радзіму ў Мінск. Вядома, што самым блізкім сябрам Данііла быў Зміцер Гаравы, з якім яны пазнаёміліся яшчэ ў Бостане, калі Ларыса з сынам была там праездам. Да самай смерці маладыя людзі падтрымлівалі блізкія адносіны.
смерць
Трагічная выпадковасць, якая скончылася смерцю Данііла Пяўцова, адбылася ў ноч на 26 жніўня. Данііл Пяўцоў напярэдадні прыняў удзел у сустрэчы аднакласнікаў, якія адзначалі пяцігоддзе заканчэння школы. Кампанія з 15 маладых людзей адправілася ў адзін з маскоўскіх рэстаранаў. Хлопцы паводзілі сябе шумна і заказвалі алкаголь.
Ноччу пасля закрыцця забаўляльнай установы многія адправіліся па хатах, але шэсць аднакласнікаў вырашылі працягнуць весялосць на кватэры адной з дзяўчат. На досвітку, выйшаўшы на балкон для гутаркі, Данііл няёмка павіс на парэнчах. На некаторы час ён страціў раўнавагу і ўпаў з балкона трэцяга паверха на вуліцу. Дзяўчыны, якія стаялі побач з ім, спачатку не зразумелі, што з ім здарылася.
Пазней да іх прыйшло ўсведамленне таго, што адбылося, і яны выклікалі хуткую. Маладога артыста хутка даставілі ў Боткінскую лякарню ў стане клінічнай смерці, са шматлікімі траўмамі галавы, хрыбетніка і ўнутраных органаў. Былі праведзены дзве вялікія аперацыі, якія не змянілі сітуацыю. Малады чалавек знаходзіўся ў коме 9 дзён, пасля чаго памёр.
Прычынай смерці сталі тупая траўма галаўнога мозгу і пералом хрыбетніка. Многія гледачы і прыхільнікі падумалі, што Данііл быў наркаманам і вырашыў скончыць жыццё самагубствам, але гэта не так. Малады акцёр будаваў планы і думаў пра будучыню, ён быў шчаслівы і паспяховы.
Пахаванне прайшла 5 верасня 2012 года. На грамадзянскую паніхіду ў рытуальная зала Боткінскай бальніцы сябры, знаёмыя, калегі сталі прыходзіць яшчэ з ранняга раніцы. Сярод развітваецца можна было ўбачыць Аляксандра Збруева, Гарыка Сукачова, Мікіту Праснякова, Сяргея Праханава, выкладчыкаў ВДІКа. Усяго было больш за 100 чалавек. Апошнімі ўвайшлі бацькі Данііла.
Яго маці не магла стаяць і пастаянна абапіралася на Дзмітрыя Пяўцова. Бацька ледзь стрымліваў сьлёзы. Ён вельмі любіў і ганарыўся сваім сынам. Працэсія адправілася на адпяванне ў храм Спаса Нерукатворнага на Сетунь. Пахавалі Данііла Пяўцова на Траякураўскіх могілках. Да гэтага часу кожны дзень на яго магілу прыносяць свежыя кветкі.