біяграфія
Эндру Скот - ірландскі акцёр тэатра і кіно, яго называюць адным з найвялікшых артыстаў свайго пакалення, суперзвездой, якому падуладныя дыяметральна супрацьлеглыя вобразы. Удзел знакамітасці ў тэлевізійных блокбастарах і галівудскіх фільмах рэжысёры ўспрымаюць як поспех, а гледачы любяць яго за харызму і яркасць пераўвасаблення.Дзяцінства і юнацтва
Эндру Скот нарадзіўся ў Дубліне 21 кастрычніка 1976 гады, па знаку задыяку Шалі. Яго бацькамі сталі Нара і Джым Скот, выхадцы з раёна Ома ў Паўночнай Ірландыі. Джым Скот працаваў у агенцтве па працаўладкаванні, а Нара выкладала ў сярэдняй школе выяўленчае мастацтва. Эндру быў не адзіным дзіцем у сям'і: у яго ёсць дзве сястры, Сара і Ханна.
Сара захаплялася спортам і пасля стала спартыўным трэнерам. Малодшая сястра усімі любімага Марыярці вырашыла пайсці па слядах старэйшага брата і спрабуе дамагчыся поспеху на акцёрскім ніве.
Эндру ў дзяцінстве навучаўся ў дублінскай каталіцкай школе для хлопчыкаў і ўжо ў падлеткавым узросце пачаў спрабаваць сябе на тэатральных падмостках. Па завяршэнні школы ён паступіў у Трыніці-каледж пры дублінскія універсітэце, аднак вучобу ня скончыў з-за працы ў Тэатры Абацтва ў Дубліне.
Асабістае жыццё
Эндру Скот - адкрыты гей. Камінг-аўт ён здзейсніў 15 лістапада 2013 года падчас інтэрв'ю The Independent. Акцёр не любіць шмат гаварыць пра сваё асабістае жыццё, і таму доўга яго нестандартная арыентацыя заставалася ў таямніцы. Але Эндру не палічыў патрэбным штучна хаваць сваю гомасэксуальнасць ці выдумляць неіснуючых сябровак, таму згадаў пра тое, што ён гей, як бы няўзнак.Пастаянным партнёрам Скота з'яўляецца акцёр і сцэнарыст Стывен Бересфорд. Хлопец артыста ў 2014 годзе зняў фільм «Гонар», у якасці выканаўцы адной з галоўных роляў у якім выступіў Эндру. Па стане на 2018-ы мужчыны сустракаліся ўжо больш за 10 гадоў. Сумесныя фота рэдка з'яўляюцца ў Сеткі, і то ў «Инстаграме» іх агульных сяброў. Сам акцёр публічную старонку ў «Инстаграме» не мае, але затое рэгулярна піша ў "Твітэр».
Нягледзячы на тое, што ў Англіі дазволеныя аднаполыя шлюбы, інфармацыі аб тым, што Стывен стаў афіцыйным мужам Эндру, няма. Вядома, што ў пары няма дзяцей.
Скот спадзяецца, што сучаснікі не разглядаюць гомасэксуальнасць як недахоп асобы, а ўспрымаюць яе як факт.
Эндру прызнаецца, што на самой справе ў яго замкнёнае характар. Любым вяселлі ён аддасць перавагу ціхія вячоркі дома. З захапленняў акцёра можна назваць спартыўная зала, які ён імкнецца наведваць рэгулярна. Зрэшты, мужчына ў выдатнай фізічнай форме - пры росце 173 см яго вага складае 67 кг.
фільмы
Дублінскі Тэатр Абацтва даў юнаму акцёру пуцёўку ў жыццё. Яму без сумненняў аддавалі галоўныя ролі, і за выкананне кожнай з іх ён атрымліваў захопленыя водгукі гледачоў і крытыкаў. Таленавітага маладога чалавека неўзабаве заўважылі і кінарэжысёры: Эндру атрымаў галоўную ролю ў кінокартіне «Карэя», на той момант яму было 19 гадоў.
Далей рушыла ўслед эпізадычная роля ў папулярным праекце Стывена Спілберга пад назвай «Выратаваць радавога Райана». Карціна была вельмі паспяховай, хоць самога Эндру Скота, які адыграў малаважнага персанажа, ніхто не запомніў.
Важным этапам у яго творчай біяграфіі стала супрацоўніцтва з рэжысёрам Карэлам Райз, які вырашыў паставіць класічную п'есу «Доўгі дзень сыходзіць у ноч». Гэтая карціна, зноў жа, не прынесла Скоту сусветную папулярнасць, аднак крытыкі і рэжысёры звярнулі на яго пільную ўвагу. За гульню ў гэтай п'есе Эндру быў ганараваны незалежнай прэміі «Дух жыцця» у катэгорыі «Лепшы акцёр другога плана».
Далей рушылі ўслед здымкі ў біяграфічнай драме «Нара», якая выйшла на экран у 2000 годзе. Галоўную ролю ірландскага пісьменніка Джэймса Джойса ў гэтым фільме выканаў папулярны акцёр Юэн Макгрэгар. Адначасова з развіццём сваёй кінакар'еры Эндру Скот працягваў аддаваць нямала сіл і таленту тэатру, і неўзабаве яму ўдалося выступіць у прэстыжным лонданскім тэатры Royal Court Theatre ў складзе трупы ў пастаноўцы «Песьня Дубліна».
У 2003 году акцёр зняўся ў чорнай камедыі «Трупы», прычым атрымаў у ёй галоўную ролю. Над праектам працаваў ірландскі рэжысёр Роберт Куін. Гульня Скота настолькі ўразіла публіку і крытыкаў, што ён атрымаў прэмію Irish Film Awards як лепшы акцёр. На тую ж прэмію былі намінаваныя знакамітыя Кiллiан Мэрфі, Колін Фарэл і Эйдан Куін. На Берлінскім кінафестывалі гульня Эндру у «трупы» была ўдастоена ўзнагароды Shooting Star.
У 2006 годзе Скот зняўся ў парадыйным камедыйным міні-серыяле «Мая жыццё ў кіно» для BBC, а таксама атрымаў прэстыжную прэмію ім. Лоуренса Аліўе за таленавітую гульню ў спектаклі A Girlin a Carwitha Man, які быў паказаны ўсё ў тым жа Royal Court Theatre.
Не менш яркай была гульня Эндру у п'есе «Паміраючы горад» Крыстафера Шына, пастаўленай у тым жа праслаўленым лонданскім тэатры і намінаванай на Пулітцэраўскую прэмію. Акцёр бліскуча ўвасобіў вобразы братоў-блізнят. А за ролю ў пастаноўцы «Арыстакраты» Нацыянальнага тэатра будучага Марыярці ўзнагародзілі прэміяй «Выбар гледачоў».
У 2009 годзе Скот сыграў адну з галоўных роляў у пастаноўцы Cock, дзе творчую кампанію яму склалі Пол Джессон, Бэн Уишоу і Кэтрын Паркінсан. Гэтая пастаноўка таксама выйграла прэмію Лоуренса Аліўе. Далей рушыла ўслед ролю ў дэтэктыўным серыяле «Вайна Фойл».
Самай папулярнай працай, якую ўтрымлівае яго фільмаграфія, стаў тэлевізійны серыял BBC пад назвай «Шэрлак», дзе таксама зняліся Бенедыкт Камбербэтч і Марцін Фрыман. Эндру выканаў ролю Джыма Марыярці. У 2012 годзе ён стаў лучим акцёрам другога плана і атрымаў прэмію BAFTA, а ў наступным годзе - прэмію IFTA.
Дарэчы, з Камбербэтчем яны сустрэліся і на здымках іншага праекта - цыкла экранізацый гістарычных п'ес Уільяма Шэкспіра «Пустая карона». Скот сыграў Людовіка XI. Выканаўчым прадзюсарам серыяла стаў Сэм Мэндэс. Цыкл быў зроблены ў традыцыях ангельскай драматургіі і атрымаў нямала ўзнагарод і намінацый.
Пазней з удзелам Эндру стартаваў паказ драматычнай камедыі «Гонар», у якой Скот паўстаў у ролі гей-актывіста. У фільме гаворка пайшла аб рэальным падзеі, што адбыліся ў 1984 годзе. ЛГБТ-супольнасць вырашыла падтрымаць гарнякоў падчас іх ўсеагульнай забастоўкі.
Аднак шахцёры публічна не здолелі прыняць ад геяў іх фінансавую дапамогу, пасля чаго апошнія адправіліся на асабістую сустрэчу з страйкоўцаў ў невялікі працоўны гарадок. Кінастужка была з захапленнем прынятая на Канскім фестывалі, дзе атрымала ўзнагароду Queer Palm.
Наступная праца Скота - роля паліцэйскага, фанатычна адданага сваёй справе, у фільме жахаў «Віктар Франкенштэйн». Разам з Эндру на экране з'явіліся іншыя зоркі брытанскага і сусветнага кіно - Дэніэл Рэдкліф і Джэймс Макэвой.
У 2016 годзе ён таксама зняўся ў папулярным фільме Ціма Бертана "Аліса ў Залюстаркоўе». Эндру пераўвасобіўся ў другараднага героя апавядання - псіхіятра Эддисона Беннетта. Нягледзячы на зорны склад карціны, куды ўвайшлі Міа Васікоўска, Джоні Дэп, Хелена Бонэм Картэр, Эн Хэтэуэй, і зборы практычна ў $ 300 млн, кінакрытыкі засталіся незадаволеныя гэтай працай таленавітага рэжысёра.
Яшчэ адна драма з удзелам ірландца - фільм «Адмаўленне» аб барацьбе пісьменніцы з гісторыкам па пытанні халакоста. Эндру пераўвасобіўся на экране ў юрыста, які абараняе інтарэсы галоўнай гераіні.
У красавіку 2017 года адбылася прэм'ера кранальнай меладрамы Саймана Эбауда «Фантастычная любоў і дзе яе знайсці». На галоўныя ролі рэжысёр запрасіў Джэсіку Браўн-Фіндл і Эндру Скота.
Акцёрам удалося далікатна і лісліва распавесці дзіўную гісторыю дружбы і любові, якія сталі магчымымі дзякуючы аўтызму галоўнай гераіні. Атрымаўся свайго роду брытанскі адказ французскаму фільму «Амелі». «Фантастычна каханне» была цёпла сустрэтая і гледачамі, і кінакрытыкамі.
З тэмай аўтызму акцёр сутыкнуўся і ў працы Роба Браўна «Ціхія рэчы». Гэта кароткаметражны фільм, які апавядае пра глыбокія ўзаемаадносінах двух людзей з засмучэннем аутистического спектру.
У тым жа годзе на экраны выйшла драма «Злачынны сезон». Разам з Эндру Скотам ў карціне зняліся Кiллiан Мэрфі, Ева Бертистл і Катрын Уолкер. Гісторыя разгортваецца вакол двух пар, у адносінах якіх аднойчы ноччу выяўляюцца расколіны.
У 2018 годзе ён удзельнічаў у тэлевізійнай экранізацыі «Кароль Лір» аднайменнай п'есы Уільяма Шэкспіра, знятай па замове канала BBC. Разам з ім у праекце з'явіліся Энтані Хопкінс, Эма Томпсан, Эмілі Уотсан і іншыя папулярныя акцёры.
У 2018 годзе тэлеканал BBC паказаў прафесійную кинозапись нашумелага тэатральнага спектакля «Гамлет». Гэтую пастаноўку Роберта Ике чакалі ў Лондане з асаблівым хваляваннем. Кожны раз спектакль праходзіў з аншлагам.
Характэрна - крытыкі лічаць, што Эндру Скот «перайграў» свайго суперніка па «Шэрлаку» Бенедыкта Камбербэтча, які яшчэ 2015 годзе паўстаў перад публікай у ролі Гамлета. У гульні Скота яны адзначаюць неардынарнасць, ён літаральна зачароўвае сваім уменнем дэманстраваць экстрэмальныя стану псіхікі.
За ролю Гамлета Эндру Скот быў ганараваны ўзнагароды Critics 'CircleTheatre Awards у намінацыі «Лепшае выкананне ў п'есе Шэкспіра».
Эндру Скот зараз
У кастрычніку 2019 года Эндру прыбыў у Расію для ўдзелу ў найбуйнейшым фестывалі поп-культуры Comic Con Russia 2019. Навіна ўзрадавала айчынных прыхільнікаў творчасці таленавітага ірландца. У рамках праекта артыст выступіў перад публікай са сцэны маскоўскага «Крокус Экспа», а затым адбылася яго автограф- і фотасесія.Зараз Эндру Скот працягвае эксперыментаваць на экране з рознымі вобразамі. У 2019 годзе ён выканаў ролю святара ў камедыйным серыяле «Дрэнь», за што атрымаў прэмію Critics 'Choice Awards.
Таксама ён выканаў ролю галоўнага героя - таксіста па імі Крыс - у фільме «Чорнае люстэрка: аскепкі». У пачатку 2020 года пракат выйшла ваенная драма «1917», у якой Скот паўстаў у вобразе лейтэнанта брытанскай арміі.
фільмаграфія
- 1995 - «Карэя»
- 2001 года - «Браты па зброі»
- 2003 - «Трупы»
- 2004 г. - «Маё жыццё ў кіно»
- 2007 - «Сакрэты ядзернай зброі»
- 2008 - «Джон Адамс»
- 2010-2017 - «Шэрлак»
- 2012 - «Гарадок»
- 2014 - «Гонар»
- 2015 - «Віктар Франкенштэйн»
- 2016 - «Аліса ў Залюстаркоўе»
- 2016 - «Фантастычная любоў і дзе яе знайсці»
- 2018 - «Кароль Лір»
- 2019 - «Дрэнь»
- 2019 - «Чорнае люстэрка: аскепкі»
- 2019 - «1917»