біяграфія
Кузняцоў Алег Уладзіміравіч - савецкі і ўкраінскі футбаліст. У канцы мінулага стагоддзя ён лічыўся адным з самых лепшых абаронцаў савецкага футбола. Без гэтага гульца складана было ўявіць лінію абароны зборнай СССР і кіеўскага «Дынама».
Вымушаны быў завяршыць гульнявую кар'еру з-за траўмы спіны. Сябры і калегі апісваюць спартсмена як чалавека валявога, патрабавальнага і цвёрдага. Але як раз гэтыя якасці і дапамаглі Кузняцову дасягнуць такіх высокіх вынікаў у спорце.
Дзяцінства і юнацтва
Нарадзіўся будучы спартсмен 22 сакавіка 1963 году ў нямецкім Магдэбургу ў сям'і вайскоўца. Пасля пераезду ў Чарнігаў бацька футбаліста звольніўся з войска і ўладкаваўся працаваць інжынерам на мясцовым радыёзаводзе. Маці Алега працавала інжынерам у будаўніча-праектным інстытуце, адкуль і пайшла на пенсію.
З дзяцінства Алег Кузняцоў захапляўся гульнёй у футбол, але бацькі хацелі, каб сын стаў вайскоўцам, як і яго бацька. Маці настойліва пераконвала Алега паступіць у ваенную вучэльню, а захапленне футболам выкінуць з галавы. Праз некаторы час хлопцу ўдалося пагаварыць з бацькам і пераканаць яго ў тым, што ваенная кар'ера яму не падыходзіць. Ўдваіх яны патлумачылі маці, што гульня ў футбол сыну нашмат мілей ваеннага вучылішча.
У школе Алег вучыўся добра. Ён з поспехам скончыў 10 класаў. У яго атэстаце - толькі чацвёркі і пяцёркі. Нягледзячы на тое, што Алег прысвячаў футболе увесь вольны час, сур'ёзных планаў, звязаных з гэтым відам спорту, у яго не было. Былі толькі мары. Ён скончыў Чарнігаўскую спартыўную школу, але шанцы, што яго запросяць у мясцовую каманду, былі мінімальнымі.
Некаторы час Алег гуляў за зборную завода. І толькі потым яму пашчасціла папоўніць шэрагі прафесійнай каманды, якая насіла ганарлівае назву «Дзясна". Яму на той момант было ўсяго 17 гадоў. Гэта была мяжа мараў для Алега. У той час усе гульцы каманды здаваліся яму багамі, хай і мясцовага маштабу.
футбол
З такіх перамог пачалася спартыўная кар'ера Кузняцова Алега Уладзіміравіча. У камандзе спартсмен правёў два сезоны. Пасля гэтага ён захацеў патрапіць у юнацкую зборную Украіны. У 1982 году «Дзясна" заняла другое месца ва ўкраінскай зоне Другой лігі. Дзякуючы паспяховаму сезона і актыўнага ўдзелу Алега падчас гульняў яго заўважыў Валерый Лабаноўскі. Менавіта ён забраў хлопца ў кіеўскае «Дынама».
Спартсмену дасталася роля пярэдняга абаронцы. Дэбют Алега ў складзе «Дынама» адбыўся ў Адэсе, дзе кіяўляне перамаглі з лікам 2: 1. Кавалёў адрозніваўся высокім ростам (182 см), нястрымнай энергіяй і калянасцю ў адзінаборствах. Усе гэтыя якасці не аднойчы дапамагалі Кузняцову прывесці каманду да перамогі.
Далей гульнявая кар'ера футбаліста развівалася імкліва. У 1986 году Кузняцоў Алег Уладзіміравіч увайшоў у склад зборнай СССР.
А ў 1990 годзе спартсмен пераехаў у Шатландыю, дзе стаў выступаць за футбольны клуб «Рэйнджэрс». Ужо ў першую гульню за каманду ён быў прызнаны лепшым гульцом. Так што дэбют Кузняцова ў Шатландыі атрымаўся. Але ў другім матчы здарылася неспадзяванае - ён атрымаў штуршок у спіну, упаў на калена і парваў звязкі. На гэтым сезон для Кузняцова скончыўся.
Пасля рэабілітацыі амаль увесь наступны сезон ён быў на полі. Але ў 1994 годзе стаў выступаць за ізраільскі клуб «Макабі». Па сутнасці, яго запрасілі ў гэтую каманду адмыслова пад Лігу чэмпіёнаў, але клуб кваліфікацыю не прайшоў. Таму ўжо ў наступным годзе ён вярнуўся ў Украіну і стаў гуляць за «ЦСКА-Барысфен».
Рашэнне аб завяршэнні гульнявой кар'еры спартсмен прыняў у міжсезонне 1995/1996 гадоў. Такі паварот падзей быў абумоўлены якая абвастрылася траўмай спіны.
Пасля заканчэння гульнявой дзейнасці Кузняцоў Алег Уладзіміравіч стаў трэнерам. Спачатку трэніраваў кіеўскае ЦСКА, потым «Дынама». У 2002 годзе быў прызначаны галоўным трэнерам зборнай Украіны. У 2008 годзе ён быў памочнікам галоўнага трэнера ФК «Масква» Алега Блахіна, з якім яны ўжо разам працавалі з нацыянальнай камандай Украіны.
У 2010 годзе вярнуўся ў Беларусь і стаў трэніраваць юнацкія зборныя краіны.
Асабістае жыццё
Ажаніўся Кузняцоў Алег Уладзіміравіч у 1985 годзе. Яго абранніцай стала ўкраінская лёгкаатлетка Ала Барысенка. У інтэрв'ю футбаліст распавёў, што вяселле іх супала з часам, калі краіна змагалася за цвярозасць. Зразумела, ён чуў пра «сухім законе», але ніяк Кузняцоў не меркаваў, што яму з такой цяжкасцю дазволяць на вясельны стол паставіць шампанскае. Кавалёў оббил не адзін чынавенскі парог. Трэнера Лобановского на імпрэзе не было, але ў ЗАГС ён павіншаваць маладых усё ж прыйшоў. Там-то і папярэдзіў свайго падапечнага: «Глядзі, Алег, каб вечарам усё было добра».
Нягледзячы на табу, алкаголь на свяце усё-такі быў. Гарэлку пералілі ў бутэлькі з-пад мінералкі, а шампанскае - у збаны. Але, па словах спартоўца, адчувалі сябе школьнікамі, якія хаваюцца ад настаўнікаў з цыгарэтай за вуглом.
З-за пастаянных футбольных збораў у Алега не атрымлівалася шмат часу надаваць сям'і. Усе бытавыя абавязкі ўзяла на сябе яго жонка. Яна ж выхоўвала іх дачка Кацярыну, якая нарадзілася ў 1987 годзе.
Нягледзячы на пастаянную занятасць, мужам атрымалася захаваць цёплыя адносіны. І хоць дачка Каця выхоўвалася ў спартыўнай сям'і, для сябе яна абрала іншы шлях. Пасля школы Кацярына паступіла ў Кіеўскі нацыянальны універсітэт тэатра, кіно і тэлебачання імя Карпенка-Карага. Дачка спартсмена Кацярына Кузняцова стала актрысай. Публіцы яна вядомая па ролі афіцыянткі Аляксандры бубновай ў серыяле «Кухня». На 2018 год у яе кинокопилке звыш трыццаці прац.
У 2014 годзе дачка Алега выйшла замуж за акцёра Яўгена Проніна, з якім яны пазнаёміліся ў Кіеве на здымках серыяла «Сэрцу не загадаеш». Праўда, і Алег Уладзіміравіч, і яго жонка былі першапачаткова супраць гэтага шлюбу. Бо закаханыя жылі ў розных краінах.
Інтуіцыя бацькоў не падвяла. Ужо праз 9 месяцаў пара расталася - жонкі развяліся з-за палітычных рознагалоссяў.
Алег Уладзіміравіч са сваёй жонкай Алай жывуць ва Украіне. Гэтую краіну сям'я спартсмена лічыць сваёй радзімай.
Алег Кузняцоў зараз
Сёння Алег Уладзіміравіч Кузняцоў працягвае сваю трэнерскую дзейнасць. Ён з'яўляецца галоўным трэнерам юнацкай зборнай Украіны U-17 - каманды, якая складаецца з гульцоў да 17 гадоў. Пад яго кіраўніцтвам каманда з поспехам ўдзельнічала ў эліт-раундзе "Еўра 2018.". Гэта апошні кваліфікацыйны этап перад трапленнем у фінальную частку чэмпіянату Еўропы.
У сакавіку 2018 года трэнер трапіў у скандальную сітуацыю. Па рашэнні УЕФА зборная Украіны U-17 была дыскваліфікаваная, а Федэрацыю футбола Украіны аштрафавалі на € 2 тыс. Трэнерскі штаб па памылцы выпусціў на поле дыскваліфікаваных гульцоў. У выніку зборнай Украіны U-17 у гульні з Сербіяй залічылі тэхнічнае паражэнне (0: 3), хоць матч скончыўся перамогай украінцаў з лікам 2: 1. З-за таго, што адбылося каманда Кузняцова не паехала на Еўра, хоць заслужана заваявала пуцёўку на турнір.
Алег Уладзіміравіч зарабіў вымову за неналежны ўзровень кантролю за дзеяннямі падначаленых у трэнерскім штабе, а таксама яго абавязалі сфармаваць новы трэнерскі штаб. Затое футбалістам выплацілі прэмію за ўдзел у Еўра ў поўным памеры, так як іх віны ў нетрапляння на турнір не было.
У 2018 годзе Алег Кузняцоў адсвяткаваў свой 55-гадовы юбілей. І хоць у футбаліста няма «Инстаграма», сотні віншаванняў атрымала яго дачка Каця ў сваім запісе. Дзяўчына паабяцала падпісчыкам, што абавязкова перадасць бацьку ўсе гэтыя цёплыя словы.
ўзнагароды
- 1985, 1986, 1990 - Чэмпіён СССР
- 1985, 1987, 1990 - Уладальнік Кубка СССР
- 1987 - паўфіналістам Кубка чэмпіёнаў УЕФА
- 1992 г., 1993 годзе, 1994 - Чэмпіён Шатландыі
- 1993 - Уладальнік Кубка Шатландыі