біяграфія
Кацярына Рабава - расійская актрыса тэатра і кіно, служыць у тэатры Сатыры на Васільеўскім. Атрымала вядомасць пасля ўдзелу ў серыялах «Аперацыя лялькавод», «Ленінград 46».Дзяцінства і юнацтва
Нарадзілася будучая артыстка ў горадзе Кірсанава Тамбоўскай вобласці 25 жніўня 1985 года. З дзяцінства захаплялася музыкай і пасля 9 класа адправілася ў Санкт-Пецярбург паступаць у музычна-педагагічнае вучылішча, якое з поспехам скончыла ў 2004 годзе.
У тым жа годзе дзяўчына прайшла па конкурсе ў Акадэмію тэатральнага мастацтва горада Санкт-Пецярбурга на курс да майстра А.Р. Байрамкулову, доўгі час працаваў у ленінградскім Тэатры юнага гледача, а цяпер рэжысёру тэатра Сатыры на Васільеўскім. Пасля завяршэння вышэйшай адукацыі ў 2008 годзе Кацярына Рабава становіцца актрысай гэтага тэатра.
На сталічнай сцэне Кацярына Рабава з'яўлялася неаднаразова. Найбольш паспяховымі працамі актрысы лічацца яе ролі ў спектаклях «Ноч перад Калядамі" М.В. Гогаля, «Сайлемские вядзьмаркі» А. Мілера, «Веселенькая п'еса пра развод» Э. Радзінскага, «Ідыёт» Ф. Дастаеўскага, «Навальніца» А. Астроўскага.
фільмы
Дэбют Рабавай ў кінематографе адбыўся праз год пасля заканчэння ВНУ. Першай працай малады актрысы стаў эпізод з шматсерыйнага дэтэктыва «Агент адмысловага прызначэння». Праз год дзяўчына знялася ў крымінальнай стужцы "Тульскі Токараў» з Аляксеем Гуськова і Андрэем Смалякова у галоўных ролях.У 2012 годзе Кацярына Рабава згуляла ролю судмедэксперта Вікторыю Лапаціну ў дэтэктыўным серыяле «Права на праўду». У акцёрскі склад кінастужкі ўвайшлі таксама Алена Ксенофонтова, Барыс Хвошнянский, Марына Коняшкина, Арцём Осіпаў. Праз год на экраны выйшла ваенная драма «Знішчальнікі» з Дзмітрыем Дзюжаў і Кацярынай Волкавай у галоўных ролях, у якой Рабава згуляла ролю сяржанта Людмілы Пархоменка.
Тады ж актрыса атрымлівае адразу дзве галоўных ролі ў серыялах «Аперацыя лялькавод» і «Сярэдні род адзінае твар». У дэтэктыве Кацярына ганаравалася ролі лейтэнанта ФСБ Юліі Харламава, а ў меладраме згуляла настаўніцу французскай мовы Аляксандру. У сямейным меладраме «Трэцяя спроба» Кацярына зноў выконвае ролю галоўнага персанажа - медсёстры Анастасіі.
У дэтэктыўнай драме Ігара Копылова аб пасляваенным горадзе на Няве «Ленінград 46» з Сяргеем Гармаш і Яўгенам Мілерам Кацярыне Рабавай дастаецца эпізадычная роля медсёстры Ірачка. Пасля чаго ў творчай біяграфіі Рабавай варта яшчэ некалькі другарадных роляў у тэлесерыялах: «Прынц Сібіры», «Такая праца», «Паліцэйскі ўчастак», «Марскія д'яблы», «Ад першага да апошняга слова».
У меладраме «Кошт здрады» Кацярына зноў згуляла галоўную ролю ў партнёрстве з Сяргеем Мухіным. 14 мая 2017 года на канале «Расія-1» адбылася прэм'ера серыяла сумеснага расейска-польскай вытворчасці «змякчальныя акалічнасці», у якім Кацярына Рабава выканала галоўную ролю піяністкі Юліі.
Асабістае жыццё
У канцы 2000-х гадоў Кацярына Рабава пазнаёмілася са сваім будучым мужам - акцёрам Дзмітрыем пчол, выхадцам Таліна. Знаёмства адбылося нестандартна.
Малады чалавек выпадкова ўбачыў у сеткі выпускны спектакль Тэатральнай Акадэміі Санкт-Пецярбурга, у якім гуляла Кацярына, і звярнуў увагу на дзяўчыну. Дзмітрый вырашыў адшукаць яе ў што б там ні стала. Вконтакте ён знайшоў яе старонку і напісаў Кацярыне.
Некаторы час маладыя людзі перапісваліся, потым сталі сустракацца. У 2014 годзе актрыса канчаткова пераехала ў Маскву, а 30 верасня ў маладых нарадзілася дачка Сафія.
Зараз дачка і муж займаюць ўвесь час асабістым жыцці Кацярыны, бацькам прыходзіцца самім выхоўваць дзіця, так як бабулі яе жывуць далёка. Афіцыйны шлюб артысты зарэгістравалі ў 2017 годзе.
Кацярына Рабава зараз
Вясной 2019-га на расійскім тэлебачанні адбылася прэм'ера фільма «Вер мне». У меладраме актрыса знялася разам з мужам. Гуляць чужых спачатку людзей з блізкім чалавекам, па словах Дзмітрыя Пчолы, складана - «цела не ўмее хлусіць». Што, зрэшты, не перашкодзіла мужам з'явіцца і ў серыяле «Міраж».фільмаграфія
- 2010 - «Тульскі-Токараў»
- 2012 - «Права на праўду»
- 2013 - «Трэцяя спроба»
- 2013 - «Сярэдні род, адзінае лік»
- 2013 - «Аперацыя« Лялькавод »
- 2013 - «Знішчальнікі»
- 2014 - «Такая праца»
- 2014 - «Ленінград 46»
- 2016 - «Ад першага да апошняга слова»
- 2016 - «Кошт здрады»
- 2017 - «змякчальныя акалічнасці»
- 2018 - «Вер мне»
- 2019 - «Міраж»
- 2019 - «Неадкладнае рэагаванне»
- 2019 - «Знікаючыя сляды»