біяграфія
Прыхільнікі і музычныя крытыкі называюць спевака «галоўным інтэлігентам айчыннага шоў-бізнэсу». Пік папулярнасці Валерыя Сюткін прыйшоўся на першую палову 1990-х, калі кумір выходзіў на сцэну з культавай групай «Брава» і збіраў на канцэртах шматтысячныя стадыёны ў Расіі. Але і наступная сольная кар'ера музыкі аказалася не менш паспяховай. Сёння Валерый Миладович лічыцца адным з яркіх прадстаўнікоў рок-н-рольнай і джазавай тусоўкі расійскай эстрады.Дзяцінства і юнацтва
Нарадзіўся Валерый ў сталіцы Расіі вясной 1958 года. Бацька Милад Сюткін - пярмяк, ён узводзіў пад зямлёй абарончыя збудаванні і адзначыўся пры будаўніцтве касмадрома Байканур. Пазней выкладаў у акадэміі, у якой вучыўся. Там жа пазнаёміўся з будучай жонкай. У Браніславы Бржезицкой польска-габрэйскія паходжанне. У акадэміі яна працавала малодшым навуковым супрацоўнікам.
Валерый цешыў бацькоў пяцёркамі да таго часу, пакуль не акунуўся з галавой у рок-н-рол. Ацэнкі «поскромнели», але дома хлопчыка зразумелі. Першыя мелодыі хлопец развучваў на гітары і гуляў на імправізаваных «барабанах» з бляшаных слоікаў у аматарскай рок-гурту. Пазней ён асвоіў гульню на прафесійнай ўстаноўцы і стаў музыкантам школьнага ВІА «Узрушаны рэальнасць». Там жа навучыўся граць на бас-гітары.
Творчая біяграфія Валерыя Сюткін працягнулася пасля атрымання атэстата сталасці. Першы час пасля школы хлопец падпрацоўваў у рэстаране памочнікам кухара, а па вечарах выступаў там перад наведвальнікамі.
Вайсковую службу будучы лідэр «Брава» нёс у Далёкаўсходняй ваеннай акрузе, дзе ў вольны час працягнуў ўдасканальваць музычнае майстэрства. Валерый стаў удзельнікам ваеннага калектыву «Палёт», які «выгадаваў» Аляксея Глызін. Тут упершыню Сюткін праявіў свой вакальны талент.
Пасля дэмабілізацыі ў 1978 годзе музыканту зноў прыйшлося пачынаць з нуля. Валерый працаваў вакзальных грузчыкам, правадніком. Паўтара года Сюткін музікаваў ў вольны ад паездак час і спрабаваў уладкавацца ў адзін са сталічных калектываў. На праслухоўваннях даводзілася выкарыстоўваць легенду пра завочным адукацыі, атрыманым у музычнай вучэльні Кіраўска на аддзяленні харавога дырыжыравання.
музыка
У пачатку 80-х Валерый ужо выступаў у складзе ансамбля «Тэлефон», запісаўшы з калегамі 5 альбомаў. Але з-за перашкод, якія чынілі музыкам чыноўнікі, Сюткін вымушаны быў аб'яднаць свой калектыў з групай «Дойліды». Песні «Аўтобус-86», «Спі, маляня» і «Час кахання», якія раней гучалі на касетах, пачалі «круціць» па радыё і на тэлебачанні, яны патрапілі ў ратацыі. «МК» ўключыла «Дойлід» у топ-5 калектываў СССР.Пералом у кар'еры выканаўцы здарыўся ў 1990 годзе. Сюткін паступіла прапанова ад кіраўніка групы «Брава» Яўгена Хавтана, Валерый пагадзіўся і заняў вакантнае месца, якое вызваліла Жанна Агузарова. За 5 гадоў працы ў рок-н-рольнай групе музыка атрымаў ўсесаюзную вядомасць. Ён змяніў рэпертуар, выканальніцкі стыль і нават знешнасць.
10-гадовы юбілей група адзначыла гучна: канцэрты прайшлі па буйных гарадах Расіі. Сюткін з музыкамі «Брава» запісаў альбомы «Маскоўскі біт» і «Дарога ў аблокі», якія сталі мультыплацінавай. Усяго ў сумеснай дыскаграфіі калектыву і саліста аказалася 5 пласцінак.
У сярэдзіне 1990-х фронтмэн пакінуў калегаў: ён стаміўся ад шчыльнага графіка. Пасля кароткага антракту спявак заснаваў джаз-гурт, даўшы ёй назву «Сюткін і Ко». Калектыў запісаў 5 альбомаў. У 2015 годзе зорка выпусціў з удзельнікамі гурта Light Jazz плыту «Масквіч-2015», праз год з'явілася «алімпійкі».
Артыст і сёння стараецца здзіўляць прыхільнікаў. У 2017 годзе ён стаў удзельнікам акцыі «Музыка ў метро», выступіўшы ў пераходзе сталічнага метрапалітэна. Сюткін стаў аўтарам п'есы «Захапленне», якую прадставіў у ГЦ «На Гарачым», згуляўшы ў ёй галоўную і адзіную ролю.
Асабістае жыццё
Галоўны дэндзі расійскай эстрады яшчэ той сэрцаед. У пашпарце зоркі 3 штампа, якія пацвярджаюць афіцыйныя шлюбы. Першай жонкай Сюткін апынулася дзяўчына, з якой малады музыка пазнаёміўся на світанку 80-х. Яе імя Валерый не называе, не жадаючы засмучаць калісьці каханую жанчыну. Іх саюз доўжыўся 2 гады, і яго «вянком» стала нараджэнне дачкі Алены.
У другі раз Сюткін пайшоў у загс ў канцы 80-х з дзяўчынай, якую «адвёў» у аднаго. Але рамантыка ў адносінах працягвалася нядоўга. Дзеля які нарадзіўся сына Максіма і бачнасці сямейнага дабрабыту жонка закрывала вочы на прыгоды няслушнага мужа.
У пачатку 90-х у асабістым жыцці музыканта адбыліся кардынальныя змены. Яго абранніцай стала 18-гадовая Віёла, якая працавала манекеншчыцай рыжскага Дома мод. Яна прыйшла ў калектыў «Брава» касцюмерка. Паўгода дзяўчына мела зносіны з Валерыем па працоўных пытаннях, але нечаканы пацалунак на гастролях перавярнуў для абодвух свет з ног на галаву. Бо Віёла збіралася замуж, а на безыменным пальцы Сюткін «сядзела» заручальны пярсцёнак.
Праз пару месяцаў пары давялося паразумецца са сваімі палоўкамі, не планаваў растання. Грымнуў скандал, але Валерый і Віёла ўжо не ўяўлялі жыцця паасобку. Другой жонцы Сюткін пакінуў нажытак маёмасць і разам з каханай зняў "аднапакаёўку". У сярэдзіне 1990-х пара ажанілася. Неўзабаве ў сям'і з'явілася дачка, якая была названая ў гонар сваёй маці. Бацька пастараўся даць малодшаму дзіцяці выдатную адукацыю. Віёла Сюткін скончыла Сарбону.
А ў 2020 годзе Валерый зноў стаў бацькам: у музыкі нарадзіўся сын. Хлопчыку далі незвычайнае імя Леа.
Сюткін мае зносіны з дзецьмі ад папярэдніх шлюбаў, удзельнічаючы ў іх жыцці. Дачка Лена падарыла яму чароўную ўнучку Васілісу, а сын Максім цяпер робіць кар'еру ў турыстычным бізнэсе.
Валерый Сюткін зараз
У 2018 годзе Валерый Сюткін адсвяткаваў 60-гадовы юбілей сольным канцэртам «Тое, што трэба» у «Крокус Сіці Холе». Пра гэта ён паведаміў з афіцыйнай старонкі ў «Инстаграме». Павіншаваць імянінніка сабраліся калегі сябры артыста - Валерый Меладзе, Леанід Агуцін, Сяргей Шнураў, Валерыя і Іосіф Прыгожын, музыкі гурта «Маральны кодэкс», біт-квартэта "Сакрэт" і іншыя. У гэты знамянальны для сябе год спявак ганараваўся звання «Ганаровы дзеяч мастацтваў горада Масквы».2019 год прынёс Сюткін ўдзел у новых тэлевізійных праектах. Артыст засвяціўся ў тэлешоў Першага канала «Галоўная роля». У кастрычніку адбыўся дэбют Валерыя у якасці настаўніка ў 8-м сезоне папулярнай перадачы «Голас». Астатнія тры судзейскіх крэслы занялі Сяргей Шнураў, Паліна Гагарына і Канстанцін Меладзэ. Годам пазней, у 2020-м, Валерый зноў прыняў удзел у праекце «Голас». На гэты раз месца настаўнікаў з ім падзялілі Паліна Гагарына, Сяргей Шнураў і рэпер Баста.
Дыскаграфія
Група «Брава»
- 1990 - «Стылягі з Масквы»
- 1992 - «Маскоўскі біт»
- 1994 - «Live in Moscow»
- 1994 - «Дарога ў аблокі»
- 1995 - «Песні розных гадоў»
«Сюткін і КО»
- 1995 - «Тое, што трэба»
- 1996 г. - «Радыё начных дарог»
- 2000 - «004»
«Сюткін Рок-н-Рол Бэнд»
- 2012 - «Целуйтесь павольна»
Сюткін & «LIGHT JAZZ»
- 2015 - «Масквіч 2015»
- 2016 - «алімпійкі»