біяграфія
Аляксандр Юльевіч Іваноў - расійскі рок-спявак, лідэр гурта «Ронда». Па папулярнасці на тэрыторыі былога СССР музычны калектыў параўноўвалі з Rolling Stones, а самога саліста называлі «рускім Родам Сцюартам». Куміры некалькіх пакаленняў, творчасць якіх, на думку амерыканскіх журналістаў, «растапіла лёд на Алясцы», іх песні зала заўсёды спявае хорам.Дзяцінства і юнацтва
Аляксандр нарадзіўся 3 сакавіка 1961 года ў Маскве. З дзяцiнства меў слабым здароўем, таму бацька пачаў рана прывучаць сына да спорту і загартоўвання. Хлопчык захапіўся фізкультурай, бегам, гуляў у футбол, хадзіў на лыжах.
У 2-м класе Саша трапіў у спартыўную секцыю «Юнацтва», дзе пачаў займацца самба. У 12 гадоў перайшоў у секцыю дзюдо і неўзабаве атрымаў чорны пояс. Іваноў рэгулярна станавіўся пераможцам на спаборніцтвах па Маскве і вобласці, таму планаваў стаць спартсменам. Але і творчасць ужо існавала ў жыцці Аляксандра: за кампанію з сябрам ён прайшоў праслухоўванне для ўдзелу ў рок-оперы «Мальчыш-Кібальчыш».
У юнацкім узросце ў Аляксандра з'явілася яшчэ адно захапленне - рок-музыка. На магнітафоне «Юпітэр» Саша рэгулярна праслухоўваў любімыя кампазіцыі замежных гуртоў Led Zeppelin і Deep Purple, пасля чаго вырашыў пачаць самастойна асвойваць гульню на гітары, якая дасталася ад старэйшага брата, які пайшоў у войска.
Скончыўшы школу, Іваноў таксама пайшоў служыць у шэрагі СА. Юнака вызначылі ў танкавыя войскі, размешчаныя ў Германіі ў горадзе Плаўэн. Праз год на базе армейскага аркестра Аляксандр стварыў уласны музычны калектыў, які спецыялізаваўся на выкананні рок-кампазіцый.
У войску музыкант пазнаёміўся з Мікалаем Сафонава, з якім пасля доўга прапрацаваў у групе «Ронда». Салдацкі ансамбль часта гуляў на пабудовах, святах і фестывалях, якія ўладкоўваліся паміж ваеннымі аркестрамі гарнізонаў. У гэты перыяд творчай біяграфіі Аляксандр разумее, што хоча звязаць жыццё толькі з музыкай.
музыка
Пасля дэмабілізацыі Іваноў стаў вакалістам ВІА «Вясёлка», а затым супрацоўнічаў з калектывамі «Алё» і «Аэрапорт». У 1984 году спявак сабраў групу «Кратэр» разам з музыкамі Аляксандрам Рыжовым і Аляксандрам Фірсава. Ансамбль выступаў на зборных канцэртах у сталіцы і гарадах Савецкага Саюза.У 1985 году «Кратэр» удзельнічаў у XII Сусветным фестывалі моладзі. У гэтым жа годзе Аляксандр перайшоў у калектыў Уладзіміра Мігуля «Манітор», які практычна штодня даваў канцэрты для 10-20-тысячнай аўдыторыі. Напружаная канцэртная дзейнасць у маладосці паслужыла Іванову выдатнай сцэнічнай школай, якая спатрэбілася яму ў далейшай кар'еры.
Група «Ронда»
У 1986 годзе Аляксандр Іваноў па рэкамендацыі калегі Яўгена Хавтана стаў удзельнікам гурта «Ронда» джазмэна і саксафаніста Міхаіла Літвіна. Разам з Івановым у каманду Літвіна прыйшоў Яўген Рубанаў. Калектыў быў створаны ў 1984 годзе, але кіраўнік усё яшчэ фармаваў моцны склад.
За 2 гады да гэтага група паспела выпусціць альбом «Турнэпс», у якім зацвердзіўся глэм-рокавы стыль музыкі. На канцэртах выкарыстоўвалася вялікая колькасць яркіх дэкарацый, тэатральных прыёмаў, грыму. Па прызнанні Іванова, даводзілася насіць жаночыя утягивающие калготкі з шчыльнага матэрыялу, а для некаторых выступленняў набыць сапраўдныя японскія кімано.
Упершыню музыкамі групы «Ронда» быў выкарыстаны рытм-кампутар. З яркім калектывам пачаў супрацоўнічаць Стас Намін, дапамагаючы групе выязджаць за мяжу на міжнародныя фестывалі і форумы.
Кліпы «Ронда» з'яўляюцца ў ратацыі тэлеканала MTV, аб савецкіх музыкаў пішуць замежныя выданні «Нью Ёрк таймс» і «Дэйлі ньюс». За 2 гады група паспявае прыняць удзел у рок-панарама Цэнтральнага тэлебачання, выступае ў перадачы «Тэлемост з Амерыкай», запісвае пласцінку «Ронда» у фірме «Мелодыя». Музыкі калектыву афіцыйна становяцца артыстамі Маскоўскай філармоніі.
У 1987 годзе Аляксандр Іваноў з іншымі ўдзельнікамі групы аддзяляецца ад кіраўніка і пачынае працаваць над уласнымі праектамі, пакінуўшы пры гэтым арыгінальнае назва. Міхаіл Літвін, не дабіўшыся былой славы з новым складам гурта, у 1989 году эмігруе ў ЗША.
У 1989 году Іваноў з калегамі адпраўляецца ў Японію на фестываль Armenia Aid, ганарары ад якога пайшлі ў падтрымку пацярпелым ад землятрусу ў Арменіі. Першымі хітамі групы, якія з'явіліся ў 1989 годзе, сталі песня «Таксама з'яўляецца часткай Сусвету» і дуэт Аляксандра Іванова з Уладзімірам Пресняковым-малодшым «Я буду памятаць». У гэтыя гады ствараюцца трэкі «Надзіманы карабель», «баксаў даставай».
У 1991 годзе выйшлі 2 альбома - лірычны «Я буду памятаць» і англамоўны дыск у стылі поп-рок «Убей меня сваёй любоўю», які з'явіўся пад уражаннем ад гастрольнай паездкі ў ЗША. У 1994 годзе пасля наведвання Сінгапура, Тайланда і В'етнама група «Ронда» запісала ў студыі Алы Пугачовай новы альбом «Сардэчна запрашаем у рай». Гучанне песень вытрымана ў жыццярадасным энергічным стылі, нягледзячы на тое, што ў Тайландзе музыкам давялося пабываць у мясцовай турме.
Да 10-гадовага юбілею, які адбыўся ў 1996 годзе, група выпусціла дыск «Лепшыя балады" Ронда "», у які ўвайшло 10 лірычных кампазіцый. Святочны канцэрт з удзелам сяброў «Ронда» - гурта «Парк Горкага» - прайшоў у Маскоўскім палацы моладзі.
сольная кар'ера
У 1997 годзе, пачаўшы сольную кар'еру, Аляксандр Іваноў адразу ж стаў лаўрэатам прэміі «Залаты грамафон» за выкананне хіта «Божа, які дробязь». У гэтым жа годзе музыка выпускае першы сольнік «грэшныя душы смутак» з трэкамі «Ноч» і «Я засцялю табе пад ногі неба», якія атрымалі усерасейскае вядомасць.Усе хіты для новага альбома напісаў Сяргей Трафімаў, з якім былы фронтмэн «Ронда» пазнаёміўся яшчэ ў 1995 годзе. Сольная кружэлка спевака хутка заняла першыя радкі музычных рэйтынгаў і мела касавы поспех. Але паміж аўтарам і выканаўцам паўсталі камерцыйныя рознагалоссі, пасля чаго супрацоўніцтва спынілася.
У 2000 годзе Аляксандр выпусціў альбом «Калі вырастуць крылы», куды трапіў яшчэ адзін хіт Трафімава «Мая неласкавая Русь», песні Міхаіла Шэлега «Мой светлы анёл», «Маскоўская восень», «Дом крыштальны», «Над званіцамі», кавер- версія групы «Лотас» «Шчасце на дваіх».
У 2003 годзе разам з музыкамі гурта «Ронда» Аляксандр запісаў дыск «Кода», які стаў завяршальным для калектыву. У 2005 годзе Іваноў стварыў уласны гуказапісвальны лэйбл A & I. Ужо праз год адбылася прэм'ера дыска «Пасажыр», аўтарам песень для якога стаў Аляксандр Дзюбин. У альбом увайшлі музычныя кампазіцыі «Мары», «Яна бляфуе», «ПМЖ», «Дзень нараджэння», «Пятая авеню». Пласцінка трапіла ў зборнік «Залаты калекцыі» разам з двума DVD-запісамі жывых канцэртаў і відэакліпаў спевака.
У 2008 годзе Іваноў выдаў дыск «Неформат» з трэкамі «Больш не сустрэчу», «Кругі на вадзе», «Масква», «Я веру агню», «Першы снег», «З Калядамі Хрыстовым». У 2011 годзе да свайго 50-годдзя спявак папоўніў дыскаграфію новай працай - альбомам «Гэта быў я», куды ўвайшлі хіты «Дождж», «Былая» і «Горад чакае». Пазней з'яўляюцца зборнікі «Прастора» і Drive. У 2015 годзе адбылася прэм'ера сінгла «У аблоках ў вадаспаду».
У верасні 2016 года адбылася прэм'ера песні Аляксандра Іванова «Забытая», у канцы сакавіка 2017 году - рэліз апошняга сольнага альбома спевака «Гэтай вясной». 30 чэрвеня ў Crocus City Hall прайшла цырымонія ўручэння прэміі «Радиомания-2017», на якой Аляксандр Іваноў прысутнічаў у ліку лаўрэатаў.
На святочным канцэрце, акрамя музыкаў групы «Ронда», выступілі таксама Валерый Меладзе, Валерыя, Міхаіл Шуфутінскій, Валерый Сюткін, Леанід Агуцін.
У 2019 годзе гурт адзначыла 35-годдзе маштабным сольнікам. Гасцямі вечара сталі «А-Студыё», Уладзімір Праснякоў, Леанід Агуцін, Валерый Сюткін, «Горад 312», Эмін. Вядучым запрошаны Дзмітрый Губерніеў.
Акрамя таго, Іваноў папоўніў рэпертуар дуэтнай кампазіцыяй «Вайна», якую выканаў разам з Раманам Архіпава. Гэта не першая песня на Вострасацыяльную тэму: раней музыкі выпусцілі трэкі «На адной зямлі», «А захавальнік парадку», а таксама выканалі хіты Сяргея Трафімава «Масква» і «Я веру агню».
Асабістае жыццё
Аляксандр Іваноў двойчы складаўся ў шлюбе. З першай жонкай Аленай Івановай, харэографам па адукацыі, спявак пазнаёміўся ў пачатку музычнай кар'еры. У 1987 году маладыя людзі згулялі вяселле, праз год у сям'і нарадзілася дачка Карына. У 2004 годзе дзяўчына паступіла на акцёрскі факультэт РАЦІ і стала пераможцай конкурсу прыгажосці «Міс Масква». Цяпер Карына здымаецца ў расійскім кінематографе і працуе за мяжой.
У 2007-м першая сям'я распалася, але праз год Іваноў ажаніўся другі раз на Святлане Федароўскі, якая падарыла мужу дваіх дзяцей: у 2009 годзе нарадзіўся сын Аляксандр, а ў 2015-м - дачка Святлана. Абодва дзіцяці праяўляюць творчыя здольнасці. Саша плануе асвоіць прафесію рэжысёра, а дзяўчынка марыць аб акцёрскай кар'еры.
Па словах спевака, асабістае жыццё ўплывае на яго творчасць, а шчаслівыя адносіны для яго - гэта крыніца натхнення для стварэння новых трэкаў.
Аляксандр Іваноў зараз
Аляксандр Іваноў вядзе ўласны рахунак на «Инстаграме», на якім размяшчае канцэртныя фота і афішы маючых адбыцца выступаў. У 2020 годзе артыст разам з музыкамі даў некалькі онлайн-канцэртаў у сацыяльнай сетцы «Укантакце». Пазней рок-музыка стаў героем праекта Юрыя Грымова «Культурны код».У канцы студзеня 2021 г. Іваноў на персанальным ютьюб-канале выклаў песню «Стралой», якая ўвайшла ў трэк-ліст новага альбома гурта «Ронда», прасякнутага настальгічным настроем. Аўтарам музычнай кампазіцыі стаў Аркадзь Бабаян, з якім Аляксандр Юльевіч пазнаёміўся праз сацыяльныя сеткі.
Група «Ронда» на чале з Аляксандрам Юльевіч не пакідае вялікіх канцэртных пляцовак. У сакавіку 2021 года музычны калектыў выступіў з сольным канцэртам у Crocus City Hall, адзначыўшы 60-гадовы юбілей саліста на сцэне.
Дыскаграфія
- 1997 - «грэшныя душы смутак»
- 2000 - «Калі вырастуць крылы»
- 2006 - «Пасажыр»
- 2008 - «Неформат»
- 2011 - «Гэта быў я»
- 2014 - Drive
- 2017 - «Гэтай вясной»