біяграфія
Павел Яўгенавіч Смяян - савецкі і расійскі музыкант, спявак, акцёр тэатра і кіно, кампазітар, артыст тэатра «Ленком», выканаўца песень да кінафільмаў "Мэры Попінс, да пабачэння», «Ваенна-палявы раман», мужчынскіх вакальных партый у запісе рок- оперы «Юнона і Авось».Дзяцінства і юнацтва
Павел нарадзіўся 23 красавіка 1957 года ў Маскве разам з братам-блізнюком Аляксандрам. Браты, мяркуючы па сямейных фота, раслі абсалютна падобнымі адзін на аднаго. Бацькі хлопчыкаў Яўген Пятровіч і Галіна Аляксандраўна Смяян працавалі ў сферы кінематографа: бацька быў супрацоўнікам «Совэкспортфильма», маці ўдзельнічала ў якасці галоўнага адміністратара на вытворчасці студыі «Масфільм».
Акрамя звычайнай школы Павел атрымаў музычную адукацыю па класе духавых інструментаў. Пасля 9 класа юнак з'ехаў у Ленінград паступаць у мореходное вучэльня, але неўзабаве перадумаў. Вярнуўшыся ў Маскву, стаў студэнтам эстраднага аддзялення музычнага вучылішча імя Гнесіных па класе саксафона. Падчас вучобы Павел асвоіў гульню на флейце, трубе, альце, гітары і клавішных. Захапляўся творчасцю Deep Purple і Led Zeppelin.
Пасля службы ў войску таемна хрысціўся, выконваў усе пасады і рэгулярна наведваў праваслаўныя набажэнствы. У 1977 годзе разам з Аляксандрам прайшоў праслухоўванне ў ВІА «Вікторыя» і стаў вакалістам. Па вядомасці рок-групу параўноўвалі з музычнымі калектывамі «Машына часу» і «высакосныя лета». Праз год гастрольнага жыцця па новым законе рокеры «Вікторыі» аформіліся супрацоўнікамі філармоніі, а затым перайшлі ў «Росконцерт».
музыка
З 1980 года Павел ўдзельнічаў у канцэртнай дзейнасці рок-гуртоў «Уваскрасенне», «Фэст». У гэты ж час па прапанове Крыса кельня, які набіраў склад музычнага калектыву для ўдзелу ў працы тэатра «Ленком», Павел Смяян разам з братам атрымаў месца ў групе «Рок-атэлье». Маладыя музыкі ўдзельнічалі ў пастаноўках Марка Захарава «Тыль» і «Зорка і Смерць Хаакіна Мурьеты».
У канцы 1980 года Аляксандр трагічна загінуў. У 1981 году Павел атрымаў ролю выдумшчыкаў ў пастаноўцы тэатра «Юнона і Авось» на музыку кампазітара Аляксея Рыбнікава. Пасля бліскучай прэм'еры была запісаная Аўдыёверсія спектакля, у якой усе мужчынскія вакальныя партыі выканаў Павел Смяян. Песня «Я цябе ніколі не забуду» атрымала статус хіта пачатку 80-х і сышла ў народ.
У 1980 годзе голас Паўла смяяцца загучаў ў фільме «Трэст, які лопнуў», дзе па рэкамендацыі Мікалая Караченцова спявак выканаў песню Максіма Дунаеўскага. Праз год кампазітар запрасіў музыканта ў праект «Мэры Попінс, да пабачэння», у якім Паўлу дасталася партыя Роберта Робертсона. Музыкант сольна выканаў песні «33 каровы", "Непагадзь» ( «Дрэннае надвор'е»). Разам з Таццянай Варонінай, выканаўцай партыі Мэры Попінс, праспяваў дуэтам хіт «Вецер пераменаў». Карціна стала знакавай для творчай біяграфіі спевака.
Пасля музычнага фільма Леаніда Квініхідзе Павел Смяян атрымаў працу на «Масфільме». Спявак выканаў вакальныя партыі да 20 фільмаў савецкага перыяду, у тым ліку кінастужкам «Цягнік па-за раскладам», «Валянцін і Валянціна", "Яны і мы», «Выпадак у аэрапорце», «Навагодні раманс». Голас музыканта гучаў у музычным суправаджэнні да мультфільмаў «Сабака ў ботах», «Парадоксы ў стылі рок», «Дамавыя або Сон у зімовую ноч» і «32 снежня».
У 1984 году Павел сышоў з «Ленкома» і пачаў музычную кар'еру ў складзе эстраднага аркестра РСФСР пад кіраўніцтвам Максіма Дунаеўскага. Па прапанове Паўла смяяцца ў 1986 годзе арганізаваны ім ансамбль «СВ» увайшоў у склад Дзяржаўнага эстраднага аркестра РСФСР.
У 1990 годзе з групай «Апостал» запісаў сумесны альбом «Апостал № 1». Паўла смяяцца часта запрашалі на тэлебачанне ў музычныя праграмы «Ранішняя пошта", "Шырэй круг!» і «Навагодні агеньчык». У 1987 годзе была пастаўлена рок-опера Лоры Квінт «Джардана», у якой галоўную партыю графа Мачэніга выканаў Павел Смяян. З удзелам музыканта ў 1988 годзе быў запісаны кліп на песню «Замыкаючы круг».
У 1993 годзе на год Павел з'ехаў у Валаамского манастыра паслушнікам, а ўжо ў 1994 годзе аднавіўся ў «Ленкоме». У канцы 90-х Смяян увайшоў у склад музычнага калектыву «Чорны Кава». У 1999 годзе спявак напісаў рок-оперу «Слова і справа» па творы А. Талстога «Князь Сярэбраны», якая пазней выйшла дыскам. Акрамя самога кампазітара, які выканаў партыі аўтара і Васіля Блажэннага, у запісе ўдзельнічалі таксама акцёры Дзмітрый Пяўцоў, Віктар Ракаў, Аляксандр Лазараў, Сяргей Чонишвили.
У 2001 годзе Павел Смяян выпусціў другі сольны альбом пад назвай «Акцёр і песня». У пачатку 2000-х кампазітары Максім Дунаеўскі, Юрый Савульскі, Яўген Дога рэгулярна запрашалі музыканта на аўтарскія канцэрты ў якасці выканаўцы. У 2004 годзе Павел выканаў ролю галоўнага героя ў музычным спектаклі «Воіны духу».
Голасам Паўла смяяцца размаўляюць героі камп'ютэрных гульняў «Medieval 2», «C-12», «Сталёвыя хлопцы» і «Empire Earth». На «Радыё Расеі» спявак агучыў героя цыкла праграм аб рок-музыцы «Мистериус». У 2007 годзе выйшла апошняя рок-опера Глеба Мая і Яўгена Еўтушэнка з удзелам смяяліся «Ідуць белыя снега». У гэтым жа годзе спявак пачаў рыхтаваць да выпуску сольны альбом «Страшныя казкі», для якога паспеў запісаць песні «Авіякатастрофа», «з'едзеным бультэр'ер», «Бацюшка», «Дзяўчынанька».
фільмы
У кіно Павел Смяян гуляў нячаста. У тэлефільме «Юнона і Авось», створаным у 1983 годзе, спявак выканаў ролю галоўнага выдумшчыкаў, якая была замацаваная за ім у спектаклі «Ленкома». У наступны раз Павел з'явіўся на экранах праз 9 гадоў у першых расійскіх кінакарцінах: драме «Ваш выхад, дзяўчынкі» і камедыі «На Дерiбасовской добрае надвор'е, ці На Брайтан-Біч ізноў ідуць дажджы».
У рэмейку тэлеспектакль Марка Захарава «Юнона і Авось" 2004 года Паўлу дасталася роля першага саліста. У 2008 годзе з удзелам смяяцца з'явіўся фільм «Аўтобус», дзе артыст сыграў героя Ложкіна.
Асабістае жыццё
Павел Смяян быў двойчы афіцыйна жанаты. Першай жонкай музыканта стала пачаткоўка спявачка Наталля Ветліцкая, якая дапамагла Паўлу запісаць песню «Непагадзь». Адносіны падоўжыліся тры гады. Пасля разводу Смяян пяць гадоў пражыў у грамадзянскім шлюбе з актрысай лялечнага тэатра Вікторыяй.
У 1996 годзе ў асабістым жыцці Паўла смяяцца зноў наступілі перамены: музыкант ажаніўся на Людміле, былой артыстцы мюзік-хола Санкт-Пецярбурга. Доўгачаканы першынец - сын Макарый - нарадзіўся ў пачатку 2009 года, калі Паўлу ўжо быў 51 год, а яго жонцы - 47 гадоў.
смерць
З канца 2008 года Павел Смяян адчуваў недамаганне, артыст меркаваў, што ў яго пачаўся панкрэатыт. Але, прайшоўшы абследаванне ў сакавіку 2009 года, спявак атрымаў несуцяшальны дыягназ - рак падстраўнікавай залозы. Да траўня з дапамогай сяброў, а таксама пры ўдзеле дабрачыннага фонду Марыі Міронавай і Фонду імя Яўгена Лявонава тэатра «Ленком» была сабрана неабходная сума для аперацыі, якую планавалася правесці ў Германіі.
У Дзюсельдорфе Паўлу зрабілі тры аперацыі, але сэрца смяяцца не вытрымала нагрузкі, што і стала прычынай смерці артыста. Спявак памёр 10 ліпеня, не прыходзячы ў прытомнасць пасля трэцяга хірургічнага ўмяшання. Смерць стала поўнай нечаканасцю для яго жонкі і маці, якія засталіся адны з грудным дзіцем на руках. Музыканта перавезлі ў Маскву, дзе пахавалі на Хаванскага могілках побач з магіламі бацькі і брата.
У памяць пра спевака ў 2011 годзе выйшла тры альбома з хітамі ў выкананні Паўла смяяліся: «Дзве кахання», «Апошні шанц» і «У гарачым тумане дня». У 2017 годзе сябры музыканта выпусцілі яшчэ адзін памятны дыск «Вытрымаць віно», у які ўвайшлі песні Паўла «Усё пачынаецца з кахання", "Каб сустрэць цябе», «Не верце студзеня», а таксама музычныя кампазіцыі з фільма «Мэры Попінс, да пабачэння ».
Дыскаграфія
- «Апостал № 1» - 1991
- «Акцёр і песня» - 2001
- «Дзве кахання» - 2011
- «Апошні шанц» - 2011
- «У гарачым тумане дня» - 2011
- «Вытрымаць віно» - 2017
фільмаграфія
- «Юнона і Авось» - 1983
- «На Дерiбасовской добрае надвор'е, ці На Брайтан-Біч ізноў ідуць дажджы» - 1992
- «Ваш выхад, дзяўчынкі» - 1992
- «Юнона і Авось» - 2004
- «Аўтобус» - 2008