біяграфія
Сёння пра Народнай артыстцы РСФСР Маргарыце Уладзіміраўне Валодзіна рэдка ўспамінаюць, але ў 1960-я гады яна бліскала на экране. За ролю ў драматычнай карціне Самсона Самсонава «Аптымістычная трагедыя» савецкай акторцы апладзіравалі ў Канах. Ды і сёння фільмы з яе ўдзелам «Вогненныя вёрсты», «Тры сястры», «Кожны вечар у адзінаццаць» і «Арэна» глядзяць з задавальненнем.Дзяцінства і юнацтва
Нарадзілася кіназорка 1960-х у Ленінградзе. У біяграфіі Маргарыты Валодзіна белай плямай застаецца год нараджэння. Афіцыйны - 1938-ы. Але ў сваіх мемуарах «Споведзь актрысы», напісаных у Парыжы, Валодзіна прыадчыніла заслону таямніцы. Яна падзялілася, што да пачатку Вялікай Айчыннай вайны ёй споўнілася 9 гадоў. А пасля вайны мама - Леакадзія Мікалаеўна - у метрычнай дакуменце паказала год нараджэння дачкі няправільна, прыкметна паменшаў ўзрост.
Мама Маргарыты па нацыянальнасці полька. Пасля рэвалюцыі яна выкладала на рабфаку. Кім быў бацька Валодзіна - невядома. Маленькая Рыта не паспела яго запомніць, таму што бацькі развяліся неўзабаве пасля яе нараджэння. Дачка была другім дзіцем у сям'і - першынец Валодзін памёр у дзяцінстве. Пасля разводу маме давялося працаваць за дваіх, каб паставіць дачку на ногі. Рытай займалася няня, летам яна адвозіла дзяўчынку адпачываць у вёску да сваіх сваякоў. Так здарылася і ўлетку 1941-га. Маргарыта Валодзіна ўбачыла цудам акрыялую пасля блакады маму праз 4 гады.
Жыццё на акупаванай тэрыторыі Валодзіна апісала ў мемуарах. Дзяўчынка была нахлебніца, нежаданай лішнім ротам. Калі дзеці садзіліся за стол, Рыту ніхто не клікаў. Ёй забаранілі хадзіць у школу і пасадзілі за верацяно: пальцы назаўжды запомнілі грубую льняную нітку, а вочы - падслепаваты лучыну. Дзяўчынка баялася аднагодкаў, якія вырашылі, што чарнявая і каравокая Маргарыта - габрэйка.
Прывёз Маргарыту ў Ленінград айчым-франтавік. Некалькі пасляваенных гадоў Валодзіна вучылася ў школе і наведвала драмгурток пры Доме кіно. Неўзабаве да тэатральнага дадаліся гурткі мастацкага слова і харэаграфіі, дзяўчынка наведвала музычную школу, дзе вучылася гульні на фартэпіяна і вакалу. Рыта марыла стаць актрысай. Але аб занятках і падрыхтоўцы да паступлення ў тэатральную ВНУ прыйшлося на час забыцца: айчым данёс на маму ў органы, і жанчыну пасадзілі ў «Крыжы».
Маргарыту Валодзіна як дачка «ворага народа» выгналі са школы. Дзяўчына працавала прыёмшчыца ламбардзе і перабірала гнілую бульбу ў ленінградскіх падвалах. Пасля смерці Іосіфа Сталіна Леакадзія Мікалаеўну выпусцілі. Рыта атрымала атэстат ў вячэрняй школе і ў 1955 годзе паступіла ў Ленінградскі інстытут культуры. Неўзабаве ў ЛГИК прыбыла выязная камісія з маскоўскай Школы-студыі МХАТ. Маргарыта Валодзіна здала экзамены і пераехала ў сталіцу. Вучылася на курсе Віктара Карловіча Монюкова.
фільмы
Здымацца ў кіно Маргарыта Валодзіна пачатку ў 1957 годзе на перадапошнім курсе школы-студыі. За гэта яе пазбавілі стыпендыі, якая дапамагала выжыць у сталіцы. Але прыгодніцкі фільм «Вогненныя вёрсты», куды пачаткоўцаў артыстку на ролю медсёстры запрасіў рэжысёр Самсон Самсонаў, адкрыў Валодзіна дзверы ў кінематограф.
У 1959-м, атрымаўшы дыплом Школы-студыі, Маргарыта Валодзіна стала артысткай «Сучасніка», адкуль праз год перавандравала на падмосткі тэатра Савецкай арміі. Але на здымачнай пляцоўцы акторка адчувала сябе камфортна, а на сцэне - не ў сваёй талерцы. Таму ў 1961 годзе Валодзіна перайшла ў Тэатр-студыю кінаакцёра. На той момант Маргарыта Валодзіна дадала ў скарбонку яшчэ адзін фільм Самсонава ( «Аднагодак стагоддзя»), драмы «Бяссонная ноч» і «Дзве жыцця». У гэтых карцінах актрыса сыграла галоўных гераінь, яе партнёрамі па здымках былі Юрый Саломін, Мікалай Рыбнікаў і Вячаслаў Ціханаў.
Усесаюзная слава прыйшла да Маргарыты Валодзіна ў 1963 годзе з гістарычнай драмай Самсона Самсонава «Аптымістычная трагедыя». Рэжысёр запрасіў Рыту на ключавую ролю камісара. На той момант Валодзіна была жонкай Самсонава. Калі рэжысёр прывёў акторку да ўдавы Усевалада Вішнеўскага, па чыёй п'есе ставіўся фільм, яна не паверыла, што мілавідная дзяўчына зможа пераўвасобіцца ў суровага камісара. Але, убачыўшы Маргарыту Валодзіна на кінапробах, падтрымала кандыдатуру і абараніла акторку на мастацкай радзе.
Драму здымалі на крэйсеры ў Севастопалі і ва ўкраінскім Прыдняпроўскай гарачым летам. У карціне з'явіліся Вячаслаў Ціханаў, Барыс Андрэеў і Усевалад Санаев. Здымкі апынуліся знясільваючымі, але праца здымачнай групы прынёс плён: карціну выбралі на Канскі кінафэст. «Аптымістычная трагедыя» прынесла савецкаму кінематографу спецыяльны прыз. На прэм'еры ў Канах зала пляскаў у далоні дэлегатам з Савецкага Саюза стоячы, дадому акторка вярнулася зоркай. Праз год чытачы часопіса «Савецкі экран» прызналі Маргарыту Валодзіна лепшай актрысай 1963-га, а праз два яна стала Заслужанай артысткай РСФСР.
У 1964 году Самсонаў даў акторцы роля Машы ў драме «Тры сястры». На здымачнай пляцоўцы экранізацыі чэхаўскай п'есы Маргарыта Валодзіна сустрэлася з Любоўю Сакаловай і Алай Ларыёнавай. Да канца 1960-х акторка прымерыла вобраз шпіёнкі ў прыгодніцкай карціне «Чорны бізнэс», Лелька у гістарычным фільме «Лютасць» і Машы ў драме Самсонава «Арэна». Завяршылася дзесяцігоддзе стужкай «Кожны вечар у адзінаццаць» - апошнім праектам Самсона Самсонава, у які ён запрасіў артыстку. Сцэнар да фільма напісаў Эдвард Радзінскі, у галоўных ролях зняліся Маргарыта Валодзіна, Міхаіл Ножкін і Ала Будніцкая.
Пасля 6-гадовага перапынку артыстка, зараз ужо Народная, знялася ў меладраме Пятра Тадароўскага «Апошняя ахвяра». Ёй, Алегу Стрыжэнава і Міхаілу Глузскому дасталіся галоўныя ролі. Маргарыта Валодзіна здымаецца ўсё радзей, падыходных роляў няма. У 1978-м выходзіць вайсковая карціна «І ты ўбачыш неба», дзе ў Валодзіна роля другога плана. Яна адыграла маму галоўнага героя, якога ўвасобіў Аляксандр Парахаўшчыкоў.
У наступным годзе выйшла меладрама «Апошняя сустрэча», дзе Маргарыта Валодзіна і Аляксей Баталов згулялі шлюбную пару, пачуцці якой даўно астылі. Пра тое, што муж ёй дарог, жанчына зразумела, калі той сабраўся сыходзіць да іншай жанчыны. Апошняя прыкметная роля актрысы - у драме Уладзіміра Басава «Час і сям'я Конвей».
Стужка характэрная тым, што ўзроставыя ролі ў ёй дасталіся вядомым акцёрам Маргарыце Валодзіна, Яўгену Лявонаву, Уладзіміру Басава і Алега Табакова. А іх персанажаў у раннім юнацтве згулялі дзеці артыстаў. Такім чынам, у стужцы з'явілася дачка Валодзіна - Марыя. Перапынілася кар'ера Народнай артысткі РСФСР кароткаметражкай «Таямніца зямлі», якая выйшла на экраны ў 1985 годзе.
Асабістае жыццё
Жонкай і музай рэжысёра Самсона Самсонава Валодзіна была 13 гадоў. Яны пазнаёміліся, калі Маргарыта вучылася ў тэатральным вну, а ў актыве старэйшага на 12 гадоў Самсонава лічыліся карціны «паскакунчык» і «За вітрынай ўнівермага». Дзеля юнай прыгажуні Рыты Самсонаў пакінуў сям'ю, што лічылася нечувана амаральным учынкам у тыя часы. Валодзіна, разбіць сям'ю савецкага рэжысёра, пасля заканчэння школы-студыі не ўзялі ў МХАТ.
Самсонаў і адкрыў свету артыстку Маргарыту Валодзіна, зняўшы яе ў галоўных ролях пяці сваіх фільмаў. Прычына, па якой муж і жонка рассталіся, невядомая. Але пасля разводу Самсонаў адмовіўся дапамагаць Валодзіна і дочкі Машы, які скончыў тэатральную ВНУ.
Яшчэ двойчы Валодзіна выходзіла замуж. Другім мужам стаў прайдзісвет, пракручваюць фінансавыя махінацыі і прыкрываюцца імем народнай артысткі. Пасля 5 гадоў сумеснага жыцця ён трапіў за краты. Трэці муж Маргарыты Валодзіна - лекар, які выратаваў ёй жыццё. Але разам яны пражылі толькі год - муж памёр ад інфаркту.
Маргарыта Валодзіна цяпер
З 1994 года зорка савецкага кінематографа жыве ў Парыжы. У Францыю яна з'ехала, каб быць побач з эмігрыраваўшай дачкой, мастачкай Марыяй Самсонавай. Маша, нарадзіўшы пазашлюбны дачка, з'ехала па гасцёўні візе ў Парыж, сустрэла там сваю любоў і выйшла замуж. Некалькі гадоў Маргарыта Валодзіна жыла ў Маскве з унучкай. Але ў сярэдзіне 1990-х Маша сустрэла маму і дачка ў аэрапорце Орлі.
Сёння былая артыстка жыве непадалёк ад Манмартра ў кватэрцы-студыі. Круг яе інтарэсаў - дачка, унучка (студэнтка прэстыжнага каледжа) і царква. Мае зносіны Маргарыта Валодзіна з сям'ёй акцёра-эмігранта Льва Круглага.
У 2010 годзе на экраны выйшла дакументальная стужка «Уцёкі ад смерці. Маргарыта Валодзіна », знятая Юрыем Рашкін. Рэжысёр адшукаў акторку і распавёў гісторыю забытай зоркі.
фільмаграфія
- 1957 - «Вогненныя вёрсты»
- 1960 - «Бяссонная ноч»
- 1960 - «Аднагодак стагоддзя»
- 1961 - «Два жыцці»
- 1963 - «Аптымістычная трагедыя»
- 1964 - «Тры сястры»
- 1965 - «Чорны бізнэс»
- 1966 - «Лютасць»
- 1967 - «Арэна»
- 1969 - «Кожны вечар у адзінаццаць»
- 1975 - «Апошняя ахвяра»
- 1978 - «І ты ўбачыш неба»
- 1979 г. - «Позняе сустрэча»
- 1984 - «Час і сям'я Конвей»
- 1985 - «Таямніца зямлі»