біяграфія
Сяргей Уладзіміравіч Бодров - савецкі і расійскі сцэнарыст, рэжысёр, прадзюсар. Уладальнік намінацый на прэміі «Залаты глобус» і «Оскар» за фільмы «Каўказскі палонны», «Мангол». Бацька кінарэжысёра і акцёра Сяргея Бодрова-малодшага.
Сяргей Уладзіміравіч нарадзіўся 28 чэрвеня 1948 году ў Хабараўску ў сям'і патомных лекараў. Ранняе дзяцінства хлопчык правёў у Прыморскім краі ў хаце бабулі і дзядулі на рацэ Усуры, так як мама ў гэты час вучылася ў медыцынскім інстытуце. Па нацыянальнасці мама будучага рэжысёра была татаркай, а бабуля па бацькавай лініі - буряткой.
У вёсцы, дзе прайшло дзяцінства Сяргея, усё мужчынскае насельніцтва займалася паляваннем і рыбалкай. Школьны сябар Бодрова быў родам з сям'і тигроловов. Сам Сяргей рыхтаваўся стаць жакеем, вучыўся ездзіць на кані, але высокі рост не дазволіў застацца ў прафесіі. Пасля школы паступіў на факультэт электраабсталявання лятальных апаратаў у Маскоўскі энергетычны інстытут. Захапляўся гульнёй у карты. Пасьля адлічэньня з інстытута за скандал, звязаны з гульнёй на грошы, сабраўся ў дэсантныя войскі, але з-за праблем з сківіцай Сяргей у армію не трапіў.
фільмы
Бодров уладкаваўся асвятляльнікам на «Масфільм». Творчая атмасфера дабратворна паўплывала на юнака, і Сяргей пачаў пісаць апавяданні, якія друкаваліся ў «Літаратурнай газеце» нароўні з прозай Рыгора Грына, Аркадзя Арканова, Леаніда ў Лiхадзеева, Фрыдрыха Гренштейна. Па радзе рэдактараў выдання паступіў на завочнае аддзяленне сцэнарнага факультэта ВДІКа на курс да Кіры Парамонава і Наталлі Фокінай. Падчас вучобы уладкаваўся спецыяльным карэспандэнтам у часопіс «Кракадзіл».
Пасля заканчэння ВНУ ў 1974 годзе пачаў працу сцэнарыстам на Маскоўскай кінастудыі, дэбютаваўшы ў кіначасопісаў «Кнот». Па сцэнары Бодрова ў 1978 годзе Уладзімірам рагавыя быў зняты фільм «Баламут». Галоўныя ролі ў камедыі пра студэнцкае жыццё згулялі Вадзім Андрэеў, Наталля Казначеева і Мікалай Дзянісаў. Праз год на экраны выйшла лірычная меладрама «Мая Анфіса» пра каханне юнака Мікіты, сына інтэлігентных бацькоў, і простай дзяўчыны-маляра Анфісы. У фільме Эдуарда Гаўрылава галоўную ролю выканала Марына Левтова.
У 1981 году па сцэнары Сяргея Бодрова-старэйшага быў зняты фільм «Любімая жанчына механіка Гаўрылава» з Сяргеем Шакурава і Людмілай Гурчанка ў галоўных ролях. У 1983 году выйшаў ваенны фільм «Доўгі млечны шлях», у якім адбылося першае супрацоўніцтва Сяргея Уладзіміравіча з казахскімі калегамі. У 1984 году з'яўляецца дзіцячая карціна «Салодкі сок ўнутры травы», якая стала рэжысёрскім дэбютам Бодрова. Праз год карціна атрымала спецпрыз на Усесаюзным кінафестывалі ў Мінску і сярэбраную ўзнагароду конкурсу дзіцячага кіно на Маскоўскім кінафестывалі.
У 1986 годзе на кінастудыі «Казахфильм» выйшла другая паўнаметражку рэжысёра Сяргея Бодрова «Непрафесіяналы», у якой зняліся Валянціна Талызіна, Амангелиус Есальбаев, Аніс Садыкаў, Ігар Залатавіцкі. Карціна атрымала спецпрыз на кінафестывалі ў Турыне. У гэтым жа годзе на экранах з'яўляецца кінакамедыя па сцэнары Бодрова «Не хадзіце, дзеўкі, замуж». У акцёрскі склад фільма ўвайшлі зоркі савецкага экрана Вячаслаў Нявінны, Ніна Русланова, Святлана Рабава, Таццяна Догілева, Віктар Паўлаў, Яўген Стеблов, Таццяна Агафонава, Наталля Вавілава.
У 1986 годзе Сяргей Бодров-старэйшы зняў меладраму «Я цябе ненавіджу» аб прымірэнні калісьці расталіся мужа і жонкі Міхайлавым. Галоўных герояў карціны згулялі Святлана Кручкова і Юры Кузняцоў. У 1989 годзе адбылася прэм'ера крымінальнай драмы «каталі» з Валерыем Гаркалін і Аленай Сафоновой у галоўных ролях. Карціна прынесла Бодрова ўсесаюзную вядомасць. У канцы 80-х фільмаграфія рэжысёра папоўнілася сацыяльнай драмай «СЭР», якая заваявала тры міжнародныя прэміі - Манрэальскі, брусельскага і берлінскага кінафестываляў.
У пачатку 90-х рэжысёр стварае фільмы «Белы кароль, чырвоная каралева» і «Я хацела пабачыць анёлаў». Нярэдка рэжысёр прыцягвае да працы непрафесійных акцёраў. У 1996 годзе Сяргей Бодров прыступіў да здымак драмы «Каўказскі палонны», якая стала пераломнай для яго творчай біяграфіі. Фільм быў намінаваны на «Оскар», атрымаў галоўны прыз расійскага кінафестывалю «Кінатаўр».
Выканаўцы галоўных роляў Алег Меньшыкаў і Сяргей Бодров-малодшы падзялілі прэмію «Ніка» за лепшую мужчынскую ролю. У стварэнні сцэнарыя Бодрова дапамагаў Барыс Гілер, яго вучань. Сын Сяргей удзельнічаў у падборы акцёраў, менавіта ён знайшоў па фота дзяўчынку Сусанну Мехралиеву на ролю Дзіны. У расійскім пракаце карціна сабрала $ 100 тыс.
У 90-я гады Сяргей Бодров-старэйшы перабраўся ў ЗША, дзе спачатку пісаў сцэнары. Першым фільмам, створаным у суаўтарстве з рэжысёрам Аляксандрам Рокуэла, стала драма «Той, хто закаханы». У 1999 годзе па сцэнары Бодрова-старэйшага рэжысёр Режис Варна зняў карціну «Усход-Захад» пра вяртанне белай эміграцыі ў СССР пасля заканчэння Другой сусветнай вайны.
У 2001 годзе адбылася прэм'ера драмы Бодрова-старэйшага «Давай зробім гэта па-хуткаму», а праз год - «Мядзведжы пацалунак». Абодва фільмы ствараліся сумеснымі намаганнямі кінематаграфістаў еўрапейскіх краін. У 2006 годзе рэжысёр зняў на кінастудыі Казахстана ваенную драму «качэўнікі». Праз год выйшаў блокбастар Бодрова «Мангол», у якім распавядалася пра жыццё Чынгісхана. Здымкі фільма, які ў 2007 годзе атрымаў намінацыю на «Оскар», зацягнуліся на некалькі гадоў. Расійскі пракат прынёс стваральнікам карціны $ 6,5 млн.
У 2010 годзе Сяргей Бодров разам з Гульшад Амарава (выканаўцам галоўнай ролі ў дэбютным фільме рэжысёра «Салодкі сок ўнутры травы») зняў кінакамедыі «Дачка якудзы». У стварэнні фільма прымалі ўдзел японскія кінематаграфісты. У 2014 годзе на экраны выйшаў блокбастар Бодрова «Сёмы сын», праца над якім вялася на галівудскай кінастудыі Warner Bros. Галоўных герояў згулялі зоркі амерыканскага кіно Джэф Брыджэс, Джуліанна Мур і Бэн Барнс. У 2015 годзе Сяргей Бодров сыграў эпізадычную ролю ў меладраме Тэрэнса Маліка «Рыцар кубкаў».
Асабістае жыццё
Прыехаўшы ў Маскву, Сяргей Бодров пазнаёміўся са студэнткай мастацтвазнаўчага факультэта Валянцінай Мікалаеўнай, на якой неўзабаве ажаніўся. У 1971 годзе ў пары нарадзіўся сын Сяргей. У 1977 годзе бацька сышоў з сям'і, потым зноў вярнуўся. Бодров-старэйшы канчаткова аформіў развод з жонкай у 1984 годзе.
Ад другой жонкі, казахскай мастачкі і ўладальніцы галерэі Айжанай Беккуловой, у Бодрова-старэйшага нарадзілася дачка Ася. У пачатку 90-х Сяргей пазнаёміўся з амерыканкай Каралін кавалеры, з якой спачатку жыў у Маскве, а потым пераехаў у ЗША. Трэцяя жонка часта выступала сааўтарам Сяргея Уладзіміравіча ў напісанні сцэнарыяў да яго фільмаў. Але і з Каралін асабістае жыццё рэжысёра не зладзілася, і неўзабаве муж і жонка расталіся.
Дзеці Сяргея Бодрова старэйшага сябравалі паміж сабой, і калі ў 2002 годзе Сяргей Бодров-малодшы загінуў, Ася моцна перажывала.
Сяргей Бодров-старэйшы цяпер
Цяпер Сяргей Уладзіміравіч жыве ва ўласным асабняку ў Лос-Анджэлесе. Перажыць асабістую трагедыю, страту сына, рэжысёру дапамагла праца.У канцы 2016 года Сяргей Бодров-старэйшы ўпершыню за 14 гадоў падняў гэтую тэму ў перадачы «Сам-насам з усімі», якая транслюецца ў Расіі па Першым канале.
фільмаграфія
- «Салодкі сок ўнутры травы» - 1984
- «Непрафесіяналы» - 1985
- «Я цябе ненавіджу» - 1986
- «Каталі» - 1989
- «СЭР» - 1989
- «Белы кароль, чырвоная каралева» - 1992
- «Я хацела пабачыць анёлаў» - 1992
- «Каўказскі палонны» - 1996
- «Беглы свабодным» - 1999
- «Давай зробім гэта па хуткім» - 2001
- «Мядзведжы пацалунак» - 2002
- «Качэўнікі» - 2005
- «Мангол» - 2007
- «Дачка якудзы» - 2010
- «Сёмы сын» - 2014