біяграфія
Канадскі геній кінаіндустрыі Ксавье Долан дэбютаваў на вялікіх экранах, калі яму ледзь споўнілася 4 гады. Першы сцэнар гуру вострасацыяльных сюжэтаў напісаў у 16 гадоў, пачаў здымаць фільмы ў 19 гадоў, а «Пальмавую галіну» атрымаў у 20 гадоў.
Зараз фільмаграфія рэжысёра налічвае 7 поўнаметражных карцін, прэм'еры якіх дзякуючы нетрівіальності асвятляных ў іх тым нязменна праходзілі з аншлагам. Зачараваныя рэжысёрскім стылем і майстэрствам падачы матэрыялу крытыкі ў адзін голас заяўляюць, што ў 28 гадоў Долан ужо ўнёс надмерна вялікі ўклад у сусветны кінематограф.
Дзяцінства і юнацтва
20 сакавіка 1989 году квэбэкскай акцёра і спевака Мануэля Тадроса і яго жонкі Жэнеўевы Долан нарадзіўся сын, якога назвалі Ксавье. Сямейства пражывала ў найбуйнейшым канадскім горадзе правінцыі Квебек - Манрэалі.
Акцёрская кар'ера Ксавье пачалася з серыі реклам аптэчнай кампаніі «Jean Coutu». Затым былі ролі ў серыялах і фільмах для дзяцей: «Арол або рэшка», «Тайная крэпасць» і «Омерта 2». У 16 гадоў, быўшы апантаным кіно, Долан кінуў каледж, каб цэлымі днямі глядзець кінафільмы. Пад уражаннем ад прагляду 4000 работ ён напісаў свой першы сцэнар.
фільмы
Долан дэбютаваў на экране ў якасці акцёра ў 2007 годзе. У кароткаметражнай стужцы Эцьена Дэразье «У люстэрку лета» Ксавье сыграў падлетка, які сутыкнуўся з пытаннем выбару уласных сэксуальных пераваг. У 2008 годзе Долан з'явіўся ў эпізадычнай ролі хорару Паскаля Ложье «пакутніцы». У чэрвені 2009-га на вялікія экраны выйшла рэжысёрскае адкрыцьцё Долана - напаўаўтабіяграфічную дэбютны фільм «Я забіў сваю маму», у якім Ксавье выканаў галоўную ролю. Карціна знайшла водгук у сэрцах гледачоў усяго свету.
Крытыкі адзначалі прадуманы, не перагружаны залішнімі дэталямі сюжэт і фенаменальнае спалучэнне аператарскай працы і акцёрскай гульні. Варта адзначыць і тое, што, нягледзячы на ярка выражаны аўтарскі стыль, у карціне «Я забіў сваю маму» прасочвалася «неапрацаванае» пад сябе ўплыў мэтраў кінаіндустрыі. Рэжысёрскія прыёмы Трюффо, Гадара, Бунюэля, Антаніёні і Ван Сэнта выкарыстаны ў фільме вельмі ўмела, што ўжо тады казала пра неверагоднае патэнцыяле канадца.
У 2010 годзе Ксавье замацаваў за сабой статус рэжысёра інтэлектуальнага кіно, явіўшы свету драму «Уяўная каханне». Долан з уласцівай яму экспрэсіўнасць ператварыў гісторыю заганнага любоўнага трыкутніка ў ахінальны аптымістычны фарс, афарбаваўшы глабальную праблему скажонага разумення любові ў пастэльныя тоны. Карціна не падобная на галівудскае «мыла» ні малюначкам, ні дыялогамі, ні дынамікай сюжэту. У гэтай стужцы Долан прадастаўляе гледачу магчымасць убачыць нябачны для вока працэс падмены сапраўдных пачуццяў надуманымі інфантыльнымі эмоцыямі.
Прэм'ера трэцяга фільма «І ўсё ж Лоранс» адбылася ў 2011 годзе. На гэты раз Долан звярнуўся да тэмы транссексуализма, якая, у адрозненне ад гомасэксуалізму, у кіно практычна не асвятлялася. У кінастужцы Ксавье заключыў паняцце кахання ў форму гендэрнай самавызначэння. Кожная хвіліна хронаметражу гэтай карціны прасякнута пачуццём татальнага непераадольнага адзіноты. У трохгадзінным творы распавядаецца гісторыя пра чалавека, які дзеля ілюзорнай ўнутранай гармоніі змяняе сябе знешне. На думку Долана, тэма трансгендэраў актуальная і ў нашы дні, так як сучаснае грамадства адкрытае ўціскае тых, хто адрозніваецца ад большасці.
У 2013 годзе канадскі геній экранізаваў тэатральную п'есу Мішэля Марка Бушар. У трылеры «Том на ферме» экзыстэнцыйная бездань пачынаецца з першых кадраў. Долан і колерам, і лініямі, і музыкай адразу апускае гледача ў выдатны ад папярэдніх фільмаў свет, дзе разгуляецца новая гомасексуальная драма. Галоўны герой Том (Ксавье Долан) прыязджае на пахаванне свайго каханага Гіём (Калеб Лендрэў Джонс), знаёміцца з яго маці Агаты (Ліз Рой) і братам Франсіс (П'ер-Іў Кардынал).
Для маці нябожчык сын з'яўляўся радасцю. Жанчына не ведала пра нетрадыцыйнай сексуальнай арыентацыі сына. Брат жа быў у курсе ўсяго, але расчароўваць маці не хацеў. На фоне сямейнай драмы паміж Томам і садыстам Франсіс завязваюцца не паддаюцца тлумачэнню адносіны. Адначасова з гэтым Том распавядае маці, што спачылы хацеў у бліжэйшы час жаніцца і быў дабрэннага чалавекам. У гэтай кінастужцы Ксавье атрымалася выдатна абыграць міміку душы людзей, аб'яднаных агульным горам.
У 2014 годзе на вялікія экраны выйшла драма «Матуля». У карціне Долан зноў даследуе зыбкія нормы сучаснага грамадства, прычым робіць гэта ўжо ў меркаваным будучыні, дзе дазволена здаваць дзяцей з нестабільнай псіхікай ў спецыялізаваныя бальніцы. Дзеянне ў будучыні, хай і бліжэйшай, дазваляе Долану ісці на стылістычныя эксперыменты як у моўным (гаворка і «слоўцы» герояў), так і ў бытавым (ад ўладкавання дома да адзення) планах. Гэтая кінастужка была ўдастоена прэміі «Сезар» у намінацыі «Лепшы фільм на замежнай мове», а таксама «Прыза журы» Канскага фестывалю.
У 2016 годзе на вялікія экраны выйшаў фільм «Гэта ўсяго толькі канец святла». Кінастужка з'яўлялася экранізацыяй аднайменнай п'есы драматурга Жана-Люка Лагарса. Галоўны герой Луі, даведаўшыся пра сваю смяротнай хваробы, ўпотай пакінуў бацькоўскі дом. Праз 12 гадоў ён вярнуўся ў родны край, каб распавесці блізкім пра прычыну сваіх уцёкаў. Гэты фільм, як і ўсе папярэднія працы Ксавье, аб немагчымасці любові, але гэты раз ўнутры сям'і. Долану ў чарговы раз удалося намацаць баланс, які дазволіў не ператварыць карціну ў меладраму і перавесці фільм у вобласць глыбокага перажывання адзіноты як натуральнага стану чалавечай істоты.
Асабістае жыццё
Ксавье - адкрыты гей. Пра сваю нетрадыцыйнай арыентацыі рэжысёр пачаў здагадвацца яшчэ ў школьныя гады. Першым каханнем Долан называе Леанарда Ды Капрыа. Мужчына не раз распавядаў прэсе, як, будучы маленькім хлопчыкам, пісаў знакамітаму акцёру любоўныя лісты.
Нягледзячы на тое, што Ксавье не хавае гомасэксуальных прыхільнасцяў, інфармацыі пра асабістае жыццё рэжысёра няма. Даведацца імя яго хлопца не атрымалася ні аднаму друкаванаму выданню Еўропы.
Ксавье Долан зараз
У 2017 годзе Ксавье пагружаны ў здымкі англамоўнай драмы «Смерць і жыццё Джона Ф. Донован», выхад якой запланаваны на пачатак 2018 года. Вядома, што ў фільме з'явяцца такія вядомыя асобы, як Наталі Портман, Кіт Харингтон, Тэйлар Кіч, Сьюзен Сарандон, Кэці Бэйтс, Нікалас Холт і Тэнди Ньютан.
Нягледзячы на шчыльны працоўны графік, рэжысёр нястомна цешыць прыхільнікаў, выкладае ў «Инстаграм» фатаграфіі са здымак і відэа з адпачынку. Таксама з дапамогай дадзенай сацыяльнай сеткі фанаты адсочваюць з'яўленне новых татуіровак на целе іх любімца. Так, у чэрвені 2017 года рэжысёр кліпа Адэль «Hallo» працягнуў серыю тэматычных тату і набіў сабе на галёнкі малюнак персанажа сагі «Гары Потэр» - Салазара Слізэрына.
Варта нагадаць, што на левай руцэ Долана ужо на працягу пары месяцаў красуецца партрэт Альбуса Дамблдора і яго цытата з кнігі «Гары Потэр і Дарункі Смерці», а на правай - «чорная метка» (змея і чэрап), сімвал пажыральнікаў смерці.
фільмаграфія
- «Арол або рэшка» (1997 год);
- «Тайная крэпасць" (2001 г.);
- "Золата" (тэлесерыял, 2001 год);
- «Пакутніцы» (2008 год);
- «Сьюзэн» (2009 г.);
- «Я забіў сваю маму» (2009 г.);
- «Уяўная каханне» (2010 год);
- «Добрыя суседзі» (2010 год);
- «І ўсё ж Лоранс» (2012);
- «Том на ферме» (2013 г.);
- «Цуд» (2014);
- «Песьня слана» (2014).