Паліна Дашкова - біяграфія, асабістае жыццё, фота, навіны, кнігі, «Крыніца шчасця» 2021

Anonim

біяграфія

Паліна Дашкова - расійская пісьменніца, чытачы якой сустракаюцца ў самых розных частках сьвету. Ня кахаючая свецкія вечарынкі і тэлевізійныя шоу, Таццяна (сапраўднае імя аўтара) можа па некалькі гадоў займацца толькі адным раманам. Тым каштоўней для яе прыхільнікаў кожная якая выйшла кніга.

Дзяцінства і юнацтва

Будучая пісьменніца нарадзілася 14 ліпеня 1960 гады ў Маскве ў інтэлігентнай сям'і. Неўзабаве бацькі дзяўчынкі развяліся. Пасля чаго маці Таццяна Леанідаўна, тэлерэжысёр па прафесіі, выйшла замуж за матэматыка Віктара Уладзіміравіча Поляченко, які ўдачарыў Таццяну. Айчым займаў высокую пасаду - працаваў загадчыкам лабараторыі ВЦ АН СССР.

У дзяцінстве, акрамя асноўнай школы, дзяўчынка наведвала яшчэ і балетную студыю, але ў танцах не засталася. Пасля атрымання сярэдняй адукацыі ў 1979 годзе дзяўчына паступіла ў Літаратурны інстытут імя Максіма Горкага на курс да Льву Ашаніна, знакамітаму савецкаму паэту, лаўрэату Сталінскай прэміі.

Будучы студэнткай пятага курса, Таццяна ўладкавалася літаратурным кансультантам у часопіс "Сельская моладзь», там жа дзяўчына пачала друкаваць паэтычныя творы. Затым вершы Поляченко з'явіліся ў шэрагу літаратурных выданняў - часопісах «Юнацтва», «Вытокі», «Маладыя галасы». Праз пяць гадоў Таццяна атрымала месца загадчыцы аддзела літаратуры ў «Рускім кур'еры».

Літаратура і грамадская дзейнасць

У сярэдзіне 90-х гадоў Поляченко стала пісаць дэтэктыўныя раманы. Першая кніга Таццяны «Кроў ненароджаных» прынесла пісьменніцы усерасейскае вядомасць. У першым рамане аўтар пабудавала сюжэт вакол новага для 90-х гадоў крывавага бізнэсу - гандлю чалавечымі эмбрыёнамі. Перад чытачамі аўтар паўстала пад творчым псеўданімам Паліна Дашкова, які яна пераўтварыла з імя малодшай дачкі і ўласнага прозвішча.

У 1998 годзе Таццяна выпусціла раман «Ніхто не заплача», праз год падрыхтавала да выдання дзве наступных кнігі - «Месца пад сонцам» і «Залаты пясок». У 2000 годзе пісьменніца парадавала прыхільнікаў адразу пяццю працамі: «Эфірны час», «Чачэнская марыянетка, ці Прадажныя пачвары», «Гадавальнік», «Вобраз ворага», «Лёгкія крокі вар'яцтва». У традыцыйную канву дэтэктыва пісьменніца ўмела ўплятаюць гістарычныя сведчанні, факты, пацверджаныя дакументальна. Акрамя Расіі, Паліна Дашкова пачала друкавацца за мяжой. Яе раманы атрымалі папулярнасць у Германіі, Францыі, Кітаі, Даніі, Іспаніі, Польшчы і Венгрыі.

У 2002 годзе свет пабачыў двухтомнік Паліны Дашковой «Пачуццё рэальнасці» аб заказным забойстве грамадзяніна ЗША на тэрыторыі Расійскай Федэрацыі. У кнізе пісьменніца злучыла шпіёнскі матыў з любоўнай тэмай, лёгка перамяшчаючы апавяданне з рэалій расійскай глыбінкі ў кулуары паўночнаамерыканскага разведвальнага ўпраўлення. Адсутнасць галоўных герояў дазволіла аўтару падрабязна раскрыць псіхалогію і ўнутраны свет кожнага персанажа. У 2003 годзе з'явіліся падобны з ​​папярэднім крымінальны раман «Херувім» і зборнік апавяданняў «Арэлі».

Праз год рэжысёр Алі Хамраев атрымаў ад Паліны Дашковой правы на экранізацыю трэцяга дэтэктыва пісьменніцы «Месца пад сонцам». Па сцэнары малады балерыне давялося сутыкнуцца з забойствам мужа, якое ёй даводзіцца расследаваць самой. Пад падазрэнне трапіла адразу некалькі знаёмых: прыхільнік танцоркі, партнёр мужа па бізнесе, яго палюбоўніца. Галоўных герояў васьмісерыйнага фільма згулялі Анастасія Волочкова, Сяргей Горобченко, Аксана Сташэнка і Максім Аверын. Нягледзячы на ​​зорны склад серыяла, водгукі крытыкаў і самой пісьменніцы насілі негатыўны характар.

У 2005 годзе з'явіўся другі з двух фільмаў па кнігах Дашковой - дэтэктыў «Херувім» рэжысёра Мікалая Гейко, галоўныя ролі ў якім выканалі Ірына Купченко, Аляксандр Яфімаў і Марыя Парошына. У 2004 годзе з-пад пяра Таццяны выйшаў трылер «Прыз», у якім распавядалася пра цёмным мінулым аднаго паспяховага прадпрымальніка і пра дзяўчыну, можа пра гэта ведаць таямніцу. Праз два гады аўтар выпусціла чарговы зборнік вострасюжэтных апавяданняў «Гульня ць думкі» і дэтэктыўны раман "Вечная ноч» пра злачынствы маньяка-філосафа.

У 2007-2009 гадах Паліна Дашкова стварыла чарговы шэдэўр - трохтомнік «Крыніца шчасця», сюжэт якога пераносіць чытачоў у эпоху пачатку XX стагоддзя. Загадкавыя падзеі, медыцынскія адкрыцця, сямейныя таямніцы - усе кампаненты майстэрску пераплецены ў дэтэктыўным рамане, напісаным лёгкім, даступнай мовай. Пошукі зніклага прафесара Свешнікава, а дакладней яго лекі, дорачы вечную маладосць, прымушаюць мільярдэра Пятра Кольта пачаць вывучэнне біяграфіі медыка і яго архіваў. Кніга не пазбаўленая дакладнасці ў апісанні гістарычных фактаў пры ладнай вольнасці ў трактоўцы падзей мінулага.

У 2010 годзе выйшаў зборнік "Кропка невяртаньня", у якім прысутнічалі апавяданні «Лёшанька», «Яе вялікасць затор», «Балет», «Як я здымалася ў кіно», «Штаны паннаў» і дакументальна-прыгодніцкая аповесць "Кропка невяртаньня". У апошнім творы зборніка з'явіўся галоўны герой з папярэдняга рамана - доктар Агапкин.

У 2012 годзе з-пад пяра Паліны Дашковой выйшаў раман пра прадваенным часу «Пакт». Машына вайны запушчана, і ніхто не стане спыніць механізм, але ў чалавечых сілах выратаваць хоць бы адно жыццё. Праз два гады выйшаў чарговы палітычны раман Дашковой «Суадносіны сіл» аб адначасовай распрацоўцы атамнай зброі ў Трэцім рэйху і СССР.

У пачатку 2017 года Паліна Дашкова нароўні з літаратарамі і кінематаграфістамі Уладзімірам Вішнеўскага, Дзмітрыя Воденниковым, Ігарам Волгін, Барыс Грачэўскі, Марка Разоўскага ўвайшла ў Вялікае журы конкурсу нацыянальных літаратурных узнагарод "Паэт года» і «Пісьменнік года». У спаборніцтве прынялі ўдзел пісьменнікі і паэты, якія друкуюцца на парталах «Стихи.ру» і «Проза.ру».

Праца па выбары фіналістаў спаборніцтва доўжылася год, пасля чаго вызначыліся пераможцы: Ала Шарапава (паэт года), Аляксандр Шимловский (пісьменнік года), Аляксандр Дзямідаў (лірыка), Андрэй Васільеў (песні), Ірына Ракша (мемуары), Сяргей Бушов (фантастыка) і Спік Рэйн (дзіцячая літаратура). Уручэнне прэмій адбылося ў Вялікім канферэнц-зале ўрада Масквы 21 сакавіка, у дзень паэзіі.

Асабістае жыццё

У пачатку 80-х гадоў Таццяна пазнаёмілася з будучым мужам Аляксеем Вітальевіч Шышоў, студэнтам ВДІКа, рэжысёрам-дакументалістам і сцэнарыстам. Свайго будучага мужа дзяўчына прадставіла педагогу літаратурнага інстытута Льву Іванавічу, які ўхваліў выбар студэнткі. У 1986 годзе ў мужа і жонкі нарадзілася дачка Ганна, праз 6 гадоў - Дар'я.

Аляксей Шышоў пачаў творчую дзейнасць у сярэдзіне 90-х, зняўшы дакументальную стужку «Прагулкі з Бродскім». У 2000-х рушылі ўслед фільмы пра жыццё пісьменнікаў Юрыя Нагібіна, Аляксандра Вампилова, Сяргея Даўлатава. Апошнімі працамі Шышова сталі кінастужкі пра Васіля Аксёнава і Віктара Някрасаве. У 2010 годзе рэжысёр сканаў.

Старэйшая дачка скончыла дзве ВНУ - МДУ па спецыяльнасці гісторык і ВГІК, майстэрню неігравога кіно. У 2014 годзе на фестывалі «АРТДОКФЕСТ» адбылася прэм'ера фільма Ганны Шышоў «На краю», які атрымаў адразу некалькі прэмій. Малодшая сястра Дар'я таксама стала студэнткай ВДІКа, але дзяўчына абрала спецыяльнасць мультыплікатара.

Паліна Дашкова зараз

Паліна Дашкова нячаста радуе прыхільнікаў навінкамі. Праз працяглы час (творчы перапынак доўжыўся 5 гадоў) яна апублікавала доўгачаканы раман «Горлов тупік». У інтэрв'ю аўтар падзялілася, што ў аснову сюжэту творы ляглі рэальныя падзеі - вядомае ў СССР «справа лекараў» пра палітычныя рэпрэсіі ў дачыненні да медыцынскіх работнікаў.

Пандэмію пісьменніца перажыла, перапісваючы другую частку рамана. Цяпер яна працягвае працу над творамі.

бібліяграфія

- 1996 г. - «Кроў ненароджаных»

- 1999 - «Месца пад сонцам»

- 1998 года - «Ніхто не заплача»

- 2000 - «Лёгкія крокі вар'яцтва»

- 2000 - «Гадавальнік»

- 2002 - «Пачуццё рэальнасці»

- 2003 - «Херувім»

- 2004 г. - «Прыз»

- 2006 - «Вечная ноч»

- 2007 - «Крыніца шчасця»

- 2010 - «Кропка невяртаньня"

- 2012 - «Пакт»

- 2014 - «Суадносіны сіл»

- 2019 - «гарлавы тупік»

Чытаць далей