біяграфія
Дыніяр Білялетдзінаў - уладальнік прэміі «Першая пяцёрка» 2004 года, заслужаны майстар спорту Расіі, які пачынаў прафесійную кар'еру ў маскоўскім ФК «Лакаматыў». Футбаліст, які бараніў у розны час колеры «Эвертана», «Спартака», «Тарпеда» і «Рубіна», зараз гуляе на пазіцыі паўабаронцы ў літоўскім «Таркан».Дзяцінства і юнацтва
Будучы знакаміты футбаліст нарадзіўся 27 лютага 1985 года, у горадзе вялікіх магчымасцяў - Маскве. Бацька спартсмена Рынат Білялетдзінаў - заслужаны трэнер Расіі, гуляў на пазіцыі паўабаронцы за кастрамскай «Спартак», маскоўскі «Лакаматыў», яраслаўскі "Шыннік" і чэшскі «УНЕКС».
Маці Адэлі Абдулахатовна працавала акушэрам-гінеколагам. У юнацтве займалася мастацкай гімнастыкай і гуляла ў настольны тэніс. У сям'і, акрамя Дыніяр, расло яшчэ двое дзяцей - старэйшы сын Марат і малодшы Данілаў.
Дзяцінства экс-паўабаронцы «Рубіна» прайшло на пылінка, так мясцовая дзятва называла пустка, на якім хлапчукі з наваколля кожны дзень штурхалі мяч. Па заяве спартсмена, месцы далі такую назву, таму што падчас гульні, з-за адсутнасці травянога покрыва, у паветры пастаянна стаяла шчыльнае воблака пылу.
Акрамя футбола, Дыніяр цікавіла музыка. Пад час яго маладосці велізарнай папулярнасцю карыстаўся які прыйшоў з захаду гангста-рэп. Шапка «Райдерс», каляровыя бомберы, вялікія кеды і расклёшаныя штаны не раз станавіліся прычынай, па якой мясцовыя хуліганы даймалі Білялетдзінава. У моманты «сутыкнення інтарэсаў» футбаліст неаднаразова адстойваў сваю пазіцыю пры дапамозе фізічнай сілы.
Апроч іншага, у юнацкія гады Дыніяр калекцыянаваў кавалачкі футбольных шалікаў каманд, да якіх у яго была ярка выяўленая непрыязнасць. Знаходлівы хлопец выкарыстаў атрыбутыку не задзірлівых сімпатыю клубаў у якасці ануч для пылу і мыцця падлогі. З біяграфіі паўабаронцы вядома, што акрамя сярэдняга, за плячыма ў прызёра чэмпіянату Еўропы 2008 года ёсць і вышэйшую адукацыю.
У студзені 2008 года Білялетдзінаў, паспяхова здаўшы дзяржаўныя іспыты і абараніўшы дыпломную працу на тэму «Грузавы аўтамабіль тыпу 404, грузападымальнасцю 2500 кілаграм з распрацоўкай раздатачнай скрынкі, счаплення, тэхнічнага абслугоўвання і рамонту», атрымаў на рукі дыплом Маскоўскага дзяржаўнага індустрыяльнага універсітэта.
футбол
Дыніяр ў футбольную секцыю адвяла мама ў 1990 годзе. У сувязі з частымі пераездамі сям'і будучы паўабаронца займаўся ў розных футбольных школах пры клубах, дзе ў маладосці гуляў яго бацька. Вядома, што падчас пражывання ў Чэхіі ён трэніраваўся ў постаці ФК «УНЕКС». Па вяртанні на радзіму Дыніяр на працягу пары месяцаў выступаў за СДЮШАР МІФІ, а ў 15 гадоў стаў юніёрам футбольнай школы «Лакаматыў», у якой у той перыяд галоўным трэнерам быў яго бацька.
30 чэрвеня 2002 году ў гасцявым матчы супраць «Анжы» Дыніяр у складзе моладзевай каманды «Лакаматыў» упершыню выйшаў на поле. Дэбют ў дарослай камандзе адбыўся ў 2004 годзе. У першым сезоне ў складзе маскоўскага «Лакаматыва» Білялетдзінаў стаў чэмпіёнам Расіі і за сваю пышную гульню быў ўдастоены звання «Лепшы малады гулец лігі». У 2006 годзе футбаліст папоўніў шэрагі зборнай Расіі, у складзе якой ён правёў 46 матчаў і забіў 6 галоў.
У 2007 годзе Дыніяр стаў капітанам «Лакаматыва». У апошнія гады гульні ў складзе маскоўскага «Локо» Дыніяр цікавіліся селекцыянеры многіх расійскіх клубаў, але сам Білялетдзінаў хацеў гуляць за мяжой і таму не разглядаў іх прапаноў. 25 жніўня 2009-га добра зарэкамендаваў сябе паўабаронцы за £ 9 млн. Фунтаў купіў англійская ФК «Эвертан», заключыўшы з ім кантракт на пяць гадоў.
Дэбют за «Эвертан» адбыўся 30 жніўня 2009 года ў матчы супраць клуба «Уіган». Білялетдзінаў выйшаў на замену на 89 хвіліне матчу, але галявымі момантамі ня вызначыўся. У матчах Кубка Еўропы Дыніяр забіў 5 галоў у вароты грэцкага «АЕКа». Гуляючы ў англійскай прэм'ер-лізе, першы гол забіў у вароты «Вулверхэмптона», другі - у вароты клуба «Астан Віл», а трэці - у вароты «Бірмінгем Сіці».
Дзейсная гульня зрабіла Білялетдзінава улюбёнцам ангельскіх заўзятараў. Па выніках апытання, праведзенага афіцыйным сайтам клуба «Эвертан» сярод карыстальнікаў, ён стаў лепшым паўабаронцам каманды.
Сезон 2010-2011 пачаўся для Дыніяр не самым лепшым чынам. Гульнявых матчаў стала менш, забітых галоў, адпаведна, таксама. Трэнер перамясціў перастаўшага паказваць вынік футбаліста са стартавага складу на лаўку запасных. Толькі сыход Стывена Пінар ў студзені з каманды вярнуў расійскага паўабаронцы на полі.
23 студзеня 2012 года Дыніяр вярнуўся ў Расію. Маскоўскі «Спартак» ўрэгуляваў пытання трансферу з англійскім клубам «Эвертан», і Дыніяр перайшоў у яго табар. У выніку кіраўніцтву «Спартака» прыйшлося выкласці за спартоўца € 6,5 млн. Кантракт маскоўскага «Спартака» і Білялетдзінава афіцыйна быў падпісаны 29 студзеня 2012 года. З1 студзеня на прэс-канферэнцыі ён быў прадстаўлены як гулец пад нумарам 25. Свой першы гол у складзе «Спартака» спартсмен забіў у маі 2012-га ў вароты «Зеніта».
У ліпені 2015 года футбаліст падпісаў кантракт з казанскім «Рубінам». Ён сыграў свой першы матч за клуб 30 ліпеня сёлета ж года ў 3-м адборачным раўндзе Лігі Еўропы супраць «Штурму». Улетку Білялетдзінаў атрымаў сур'ёзную траўму і выбыў са строю. Пасля аднаўлення стала вядома, што трэнер казанцев Хаві Грас не разлічвае на гульца. У сезоне 2016-2017 Дыніяр ні разу не выйшаў на поле, а пасля яго заканчэння пакінуў каманду ў статусе вольнага агента.
Асабістае жыццё
У чэрвені 2011 года знакаміты футбаліст развітаўся з халасты жыццём. Яго жонкай стала былая ўдзельніца гурта падтрымкі баскетбольнага клуба «ЦСКА», танцорка і мадэль Марыя Пазнякова. Муж і жонка пазнаёміліся ў 2006 годзе на свяце ў агульных знаёмых. Выбранніца спартсмена па адукацыі PR-агент.
Дзеля сям'і паненка засунула свае амбіцыі ў далёкую скрыню, аддаўшы ўсю сябе выхаванню якія нарадзіліся ў сакавіку 2012 і ў верасні 2013 года сыноў Цімура і Марсэлю. Вядома, што да таго, як уступіць у шлюб, Білялетдзінаў непрацяглы час сустракаўся з адной з самых вядомых «анёлаў» «Victoria's Secret», бразільскай мадэллю Ізабель Гулар.
Дыніяр Білялетдзінаў зараз
У пачатку 2017-га ў Сеціве з'явіўся слых аб тым, што Дыніяр можа папоўніць шэрагі сталічнага ФК «Арарат», аднак пазней гэта інфармацыя была абвергнута самім футбалістам. У верасні літоўскі ФК «Трокі» абвясціў аб падпісанні кантракту з былым паўабаронцам «Рубіна». У той жа дзень Білялетдзінаў ў якасці другога форварда дэбютаваў у складзе каманды ў гульні супраць «Лиетавы».
На пасляматчавай канферэнцыі заслужаны майстар спорту Расіі распавёў прадстаўнікам СМІ пра прычыны выбару табара менавіта гэтага клуба і тое, як праходзіць падрыхтоўка да дэрбі з «Жальгірысам», якое адбудзецца ў кастрычніку гэтага года. Нягледзячы на сталыя трэніроўкі, Дыніяр не забывае і пра фанатах.
Свой «Истаграм» ён рэгулярна папаўняе фотаздымкамі з асабістага архіва і відэанарэзка з адпачынку. Таксама ў сацыяльнай сетцы «Укантакце» прыхільнікі знакамітага спартоўца стварылі супольнасць, у якім публікуюць апошнія навіны з жыцця іх любімца. У групе, акрамя раскладаў гульняў, выкладваюцца інтэрв'ю, якія перыядычна з'яўляюцца на старонках разнастайных інтэрнэт-рэсурсаў.
дасягненні
- 2004 г. - чэмпіён Расіі (у складзе «Лакаматыва»)
- 2004 г. - лепшы малады футбаліст чэмпіянату Расіі (лаўрэат прэміі «Першая пяцёрка»)
- 2005 - бронзавы прызёр чэмпіянату Расіі (у складзе «Лакаматыва»)
- 2005 - уладальнік Суперкубка Расіі (у складзе «Лакаматыва»)
- 2005 - уладальнік Кубка Садружнасці (у складзе «Лакаматыва»)
- 2006 - гулец года ў «Лакаматыве»
- 2006 - бронзавы прызёр чэмпіянату Расіі (у складзе «Лакаматыва»)
- 2006-2007 - уладальнік Кубка Расіі (у складзе «Лакаматыва»)
- 2007 - трапіць у спіс 33 лепшых футбалістаў чэмпіянату Расеі
- 2008 - трапіць у спіс 33 лепшых футбалістаў чэмпіянату Расеі
- 2008 - бронзавы прызёр чэмпіянату Еўропы (у складзе зборнай Расіі)
- 2009 г. - лепшы гулец месяцы ў "Эвертан»
- 2012 - сярэбраны прызёр чэмпіянату Расіі - 2012 (у складзе «Спартака»)