біяграфія
Аляксандр Феліксавіч Скляр - расійскі музыка, акцёр, радыёвядучы. Стваральнік і нязменны лідэр рок-гурту «Ва-БанкЪ». У 2015 годзе атрымаў званне Заслужанага артыста Расіі. Яго смела можна называць «легендай рок-музыкі», ён уваходзіць у лік тых людзей, якія паўплывалі на масавую культуру 90-х гадоў.Дзяцінства і юнацтва
Аляксандр Скляр нарадзіўся ў Маскве 7 сакавіка 1958 года. Выхоўваўся ў сям'і інтэлігентаў: бацька Фелікс Сідаровіч - навуковец-фізік, маці Ірына Віктараўна - журналістка. Ён быў адзіным дзіцем у сям'і. Вучыўся ў школе імя Л.І. Мильграма. У юнацтве захапляўся спортам - гуляў у футбол, валейбол, займаўся каратэ, атрымаў першы разрад па плаванні. Шмат часу прысвяціў горных лыжах, але, атрымаўшы траўму на трэніроўцы і праляжаўшы з паламанай нагой два месяцы, вырашыў пакінуць спорт.
Любоў да музыкі хлопчык праявіў яшчэ ў 7 гадоў, таму бацькі вырашылі дапамагчы ў развіцці таленту сына і аддалі яго ў музычную школу.
Сярэднюю школу ён скончыў з адзнакай, таму вырашыў паступаць у МДІМА на міжнародныя эканамічныя адносіны. Ён з лёгкасцю пераадолеў прахадны бал, а ў 1979 годзе скончыў інстытут і адправіўся ў КНДР у якасці дыпламата. Цэлых пяць гадоў будучы рок-музыка працаваў дыпламатам, спачатку на пасадзе сакратара-рэферэнта, а пасля ў горадзе Чондин працаваў аташэ.
Увесь вольны час ён прысвячаў музыцы, у студэнцкія гады гуляў на гітары, неўзабаве пачаў пісаць вершы і складаць для іх музыку.
Доўгі час бацька Скляр быў у крыўдзе на сына за тое, што ён абраў прафесію музыканта. Ён 16 гадоў не прыходзіў на яго канцэрты. І толькі ў 2002 годзе наведаў выступ свайго адзінага сына. Дарэчы, Аляксандр Скляр заўсёды ставіць паміж сваім прозвішчам і імем літару «Ф» - гэта ў гонар яго бацькі Фелікса Скляр.
музыка
Па вяртанні з КНДР Аляксандр Скляр уладкаваўся на пасаду мастацкага кіраўніка ў Дом культуры пры Інстытуце ім. Курчатава. Да сваёй працы ён падышоў з вялікім энтузіязмам, ён часта арганізоўваў канцэрты з удзелам вядомых на той момант рок-гуртоў: «Кіно», «Брава», «Цэнтр», «Аліса».
Яшчэ да ад'езду ў Паўночную Карэю ён і Васіль шумоў арганізавалі рок-гурт «777», якая пазней атрымала назву «Цэнтр», але адбылося гэта ўжо тады, калі Скляр пакінуў Маскву. Таму, арганізоўваючы рок-канцэрты, у тым ліку і для групы «Цэнтр», Аляксандр сам марыў спяваць на сцэне і купацца ў апладысментах гледачоў.
4 сакавіка 1986 года Скляр сабраў першы склад ўласнай групы, якой даў назву «Ва-БанкЪ». Класічны склад групы быў сфармаваны улетку 1986 года: Аляксандр Скляр, Аляксей Нікіцін, Ігар «Ягор» Ніканаў, Роберт «Дзед» Редникин, Аляксандр Малікаў і Дзядзька Вова Родзянко.
«Ва-БанкЪ» стала першай групай, якой удалося выехаць за мяжу на фестываль «Роб рэгі" у Варшаве. А ў 1988 годзе яны запісалі альбом у Фінляндыі, што таксама было ў навіну для айчынных рок-гуртоў.
У сярэдзіне 90-х гадоў Скляр вырашыў заняцца сольнай кар'ерай. Адной з значных работ Скляра стаў сумесны праект з Гарыкам Сукачовым «Боцман і Валацуга». Альбом выйшаў у свет у 1995 годзе, а пазней рок-музыкі здымаюць кліп на самую папулярную песню ў альбоме - «Я мілага пазнаю па хадзе».
У 1997 годзе выходзіць зборнік народных і савецкіх песень «На моры танкі грукаталі» - у альбом уваходзіць песня Скляра «Малады марак». У 2008 годзе Аляксандр Ф. Скляр паведаміў пра спыненне творчасці гурту «Ва-БанкЪ», правы на назва засталася за ім. Адной з апошніх работ музыканта стаў запіс сумеснага трэка «Сансара» з страйкоўцаў, Дыянай Арбенінай, Сяргеем Бобунцом, «Sunsay», са Скриптонитом і Антом.
Апроч музыкі, Аляксандр займаецца пісьменніцкай дзейнасцю. У 2014 годзе ён выдаў ўласную кнігу «У пошуках Эльдарада». У яе ўвайшлі яго вершы, некалькі празаічных «кавалкаў», урыўкі з яго асабістых мемуараў. Дарэчы, гэты твор нельга назваць дэбютным, так як у далёкім 1991 годзе ў суаўтарстве з Раманам Канушкиным яны напісалі кнігу дзіцячых казак. У выніку з-пад іх агульнай пяра выйшла пяць кніг пра прыгоды Пятровіча і Патапума, наклад перавысіў адзін мільён дзвесце тысяч асобнікаў.
У пачатку 90-х гадоў музыкант паводзіць аўтарскую радыёпраграм «Вучымся плаваць» на радыё «Максімум». Гэта была адзіная на той момант перадача, прысвечаная альтэрнатыўнай і цяжкай музыцы. Таксама ён зняўся ў некалькіх фільмах. Адной з найбольш значных роляў у кіно стала роля псіхатэрапеўта Дворнікава ў карціне «Зачыненыя прасторы".
Да ўсяго іншага, музыкант агучвае аўдыёкнігі. У лік работ Аляксандра Скляр ўваходзіць пераклад у аўдыёфармаце кніг Віктара Пялевіна «Чапаеў і Пустэча» і «Шлем жаху». Па версіі часопіса «ОМ», Аляксандр Скляр увайшоў у лік пяцідзесяці людзей, якія аказалі ўплыў на культуру 90-х. У гэтым спісе з музыкам «суседнічаюць» Гарбачоў, Міхалкоў і Канчалоўскі.
Асабістае жыццё
Аляксандр Скляр жанаты. Праўда, ён старанна хавае каханую жанчыну ад СМІ. Вядома, што клічуць яе Лена, у іх агульны сын Пётр. Дарэчы, нарадзіўся ён у дзень стварэння групы «Ва-БанкЪ» - 4 сакавіка 1986 года. Пётр скончыў факультэт журналістыкі МДУ.
У 2016 годзе малады чалавек прадставіў альбом «Словоgraphica», але, як ні дзіўна, не музычны, а мастацкі. Пётр візуалізуе прыказкі і прымаўкі. У гэтым творчасці яго можна назваць наватарам, да яго гэтага яшчэ не рабіў ніхто. Малады чалавек праявіў сябе як таленавіты мастак. Рыхтуецца да выдання другі кнігі.
Аляксандр Скляр зараз
У 2015 годзе Уладзімірам Пуціным быў падпісаны ўказ, згодна з якім Аляксандра Скляр ганаравалі званні Заслужанага артыста Расійскай Федэрацыі.
Аляксандр Ф. Скляр мае актыўную пазіцыю ў дачыненні да сітуацыі на Данбасе. Яго новая песня «Мільёны» літаральна разарвала Інтэрнэт. Таму ён проста не змог ні прыехаць у Луганск і ня праспяваць для апалчэнцаў і жыхароў горада. Разам з пісьменнікам Захар Прылепін суправаджаў гуманітарныя грузы.
Таксама ён прыязджаў у Крым за два дні да Рэферэндуму, даваў канцэрт у Севастопалі, а ў 2016 годзе зноў вярнуўся і выступіў у гонар Дня вызвалення ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Восенню 2016 года Аляксандр Скляр разам з Уладзімірам Захарчанка дагадзіў пад абстрэл. Гэта адбылося паміж Ясиноватой і Авдеевка, недалёка ад Данецка. На шчасце, ніхто пры гэтым абстрэле не пацярпеў.
Тройчы ўдзельнічаў у тэлепраекце «Форт Боярд». У 2006 годзе гуляў разам са сваім сынам Пятром.
У 2017 годзе тэлеканал «RT» паказаў новае відэа з серыі «Рэвалюцыя 360» - «Ленін і Сталін на канспіратыўнай кватэры». Аляксандр Скляр выканаў ролю рэвалюцыянера Сяргея Алілуева. Па сюжэце яны разам з жонкай вырашаюць, якім чынам змяніць знешнасць Леніна, каб яму ўдалося бесперашкодна выехаць з Петраграда.
Спявак не мае старонкі ў "Инстаграм", але зарэгістраваны ў іншых сацыяльных сетках. Таксама да 2014 года на сайце «Эхо Москвы» ён вёў асабісты блог.
Дыскаграфія
- 1995 - «Боцман і Валацуга» (сумесна з Гарыкам Сукачова)
- 1997 - «Цыганскі рок-н-рол» (сумесна з «братамі Жамчужны»)
- 1998 года - «Па накіраванні да танга»
- 2000 - «Бразільскі крэйсер. Дзіўныя песні А. Н. Вярцінскага »(сумесна з Ірынай Багушэўскай)
- 2002 - «Ведьмы і сцервы»
- 2004 г. - «ДендиДиана»
- 2007 - «Горад Х»
- 2008 - «Песні маракоў»
- 2010 - «Песні маракоў. Частка 2 »
- 2011 - «Вася-Сумленне»
- 2012 - «Русское сонца» (кампазіцыі Аляксандра Вярцінскага)
- 2013 - «Слова і справа. Любімыя песні Васі-Сумленне »
- 2015 - «Гады і песні. лепшае »
- 2016 - «Ястраб»