біяграфія
Аляксандра Марыніна - «літаратурная мама» аднаго з самых якія думаюць і інтэлігентных сышчыкаў - Насці Каменскай. Ад іншых пісьменнікаў-детективщиков яе раманы адрознівае псіхалагізм, погляд з боку, адсутнасць ідэальных герояў. У кнігах Марынінай злоў злачынца - не галоўная мэта: чытач пагружаецца ў адносіны і ўзаемасувязі паміж людзьмі. Творы Аляксандры Марынінай перакладзены на 28 моў у 40 краінах свету.Дзяцінства і юнацтва
Аляксандра Марыніна - гэта творчы псеўданім, якім пісьменніца падпісала першае апублікаванае твор. Марына Анатольеўна Аляксеева нарадзілася ў Львове ў чэрвені 1957-га. Біяграфія каралевы дэтэктываў цесна звязана са службай у органах правапарадку: там працаваў яшчэ дзед, бацька быў супрацоўнікам крымінальнага вышуку, спецыялізаваўся на раскрыцці кватэрных і музейных крадзяжоў, мама выкладала юрыдычныя дысцыпліны. Дзяцінства Марыны прайшло ў Ленінградзе, затым бацькі перавялі на працу ў ГУУС Масквы.
Акрамя ангельскай спецшколы, дзяўчынка скончыла музычную, марыла стаць кіназнаўца, але юрыдычная атачэнне адыграла сваю ролю: у 1979 году Марына скончыла юрфак Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта. Па размеркаванні працавала ў Акадэміі МУС і прайшла шлях ад лабаранта да старэйшага навуковага супрацоўніка, абараніла кандыдацкую дысертацыю.
З 1994 па 1998 гады Марыніна працавала ў Маскоўскім юрыдычным інстытуце (цяпер-універсітэце) МУС Расеі на пасадзе намесніка начальніка і галоўнага рэдактара. У 1998-м выйшла ў адстаўку. Марыніна даслужылася да падпалкоўніка міліцыі, але не «ў палях», а займаючыся крыміналогіі, прагназаваннем і аналізам, вывучаючы асобы злачынцаў.
літаратура
Аляксандра Марыніна - першы расійскі пісьменнік, які зарабіў літаратурнай працай за 1 млн даляраў. Пісаць Марыніна, па ўласным прызнанні, пачала ў 1991-м, знаходзячыся ў адпачынку. Аповесць «шасьцікрылыя Серафім» апублікаваны ў часопісе "Міліцыя", што выдаецца Мiнiстэрствам унутраных спраў. У рамане «Збег абставінаў» падпалкоўнік міліцыі выклала сваё бачанне праваахоўнай сістэмы і шляхі далейшага развіцця.
Наступную працу - «Скрадзены сон» - часопіс публікаваць адмовіўся, спасылаючыся на тое, што перавышаны аб'ём. Але, на шчасце, асобнік часопіса з папярэднімі творамі Аляксандры трапіў у рукі рэдактара буйнога выдавецтва. І тады ўжо выдавецтва прапанавала Марынінай выдаваць складанні ў выглядзе кніг. Былы начальнік Аляксандры перакваліфікаваўся ў яе літаратурнага агента, з яго ж падачы пісьменніца завяла уласны сайт у Інтэрнэце.
У сваіх творах Аляксандра не апісвае выпадкі з практыкі, не карыстаецца спецыфічнай службовай інфармацыяй, і ёй ліслівіць, калі калегі, суддзі або пракуроры адзначаюць дакладнасць і прафесіяналізм дзеянняў герояў. На рэальнай гісторыі, прачытанай у газеце, заснаваны толькі дэтэктыў «Ілюзія граху». А вось тая самая Каменская - на 90% ўвасабленне аўтара.
Гераіня большасці раманаў Марынінай палюбілася мільёнам чытачоў, на тэлеэкране яе ўвасобіла народная артыстка Расіі Алена Якаўлева. Упершыню Каменская з'явілася ў «збегам абставінаў». Затым былі экранізаваны «Забойца нехаця», «Чорны спіс», «Не мяшайце кату», «Рэквіем». Серыя папаўнялася некалькімі раманамі і адпаведнымі тэлефільмамі у год. Тэкст «Забойцы нехаця» выкарыстаны ў навуковых пошуках філолагаў на прадмет асаблівасцяў сучаснай рускай прозы. За дэтэктыў «Смерць дзеля смерці» аб таямнічых забойствах у НДІ Марыніна ўдастоена прэміі МУС Расіі.
У пачатку 2000-х гісторыі з Каменскай выходзілі радзей (па словах аўтара, ёй стала сумна), з'явіўся новы герой - участковы Дорошин, новая серыя кніг - «Злачынствы правільнай жыцця». У рамках новага цыклу надрукаваныя раманы «Пачуццё лёду» і «Усё не так», першы з іх увайшоў у лонг-ліст нацыянальнай літаратурнай прэміі «Вялікая кніга». Дарэчы, з-за кнігі «Замена аб'екта» у Марынінай адбыўся канфлікт з Упраўленнем унутраных спраў па горадзе Маскве, так як яно ўгледзела ў дзеяннях галоўнага героя Дорошина апраўданне службовых парушэнняў.
«Пачуццё лёду» - гісторыя пра двух братоў, якія спрабуюць выгарадзіць адзін аднаго ў забойстве. Крытыкі адзначылі, што гэтым раманам Марыніна паспрабавала не проста распавесці пра забойства, але і выказаць асабістую пазіцыю аб стэрэатыпах мыслення.
У 2009-2010-м Марыніна апублікавала цыкл «Погляд з вечнасці», які ўключае тры рамана і адрозны ад традыцыйных крымінальных гісторый. Заключная частка трылогіі - «Пекла» - атрымала першую айчынную прэмію ў галіне электронных кніг «Электронная літара» як лепшае празаічны твор.
Дылогія «Асабістыя матывы» удастоена другой прэміі «Электронная літара» як лепшы дэтэктыў і бэстсэлер 2011 года, а Аляксандра Марыніна прызнана лепшым аўтарам па аб'ёме продажаў.
У рамане «Жыццё пасля жыцця» Аляксандра адправіла падпалкоўніка Каменскую на пенсію. Як сказала сама пісьменніца, гэта раман не столькі пра новы справе шпіка - пенсіянеркі, а пра тое, як чалавеку ў сталым узросце, які атрымаў адносную свабоду ад службовы руціны, знайсці сябе на новым жыццёвым этапе.
У 2012 годзе стаў бэстсэлерам внецикловый дэтэктыў «Бой тыграў ў даліне». Праз год выйшаў асобны раман «Апошні світанак», па водгуках чытачоў - вытанчанай спалучэнне інтрыгі і філасофскіх разважанняў. У кнізе зноў з'явіўся аператыўнік Антон Сташис.
У 2014-м, пасля перапынку ў некалькі гадоў, пісьменніца вярнулася да гісторыі з Каменскай ў дэтэктывах «Анёлы на лёдзе не выжываюць» і «Пакаранне смерцю без злога намеру». Гераіня раманаў ужо выйшла ў адстаўку і працуе прыватным шпіком.
Трохтомнік «Зваротная сіла», які выйшаў у 2016 годзе, ахоплівае некалькі пакаленняў адной сям'і. Псіхалагічная сага выклікала неадназначныя водгукі: ад Марынінай прывыклі чакаць дэтэктыва, а ў гэты раз чытачы атрымалі разважанні пра каштоўнасці жыцця, апісанне гісторыі, сямейных разборак. Некаторыя чытачы абвінавацілі Аляксандру ў непатрыятычна, безаблічнасці персанажаў. Хоць сама пісьменніца лічыць, што зрабіла спробу адысці ад дэтэктыўнага жанру яшчэ ў 2001-м, калі напісала сямейную сагу "Той, хто ведае».
Мала хто ведае, што, акрамя дэтэктываў і сямейных саг, Аляксандра Марыніна напісала дзве п'есы - «Ну, хлопцы, вы патрапілі» і «Кінутая лялька з адарванымі нагамі». Сама пісьменніца ад гэтых твораў не ў захапленні, паколькі не валодае майстэрствам напісання тэатральных п'ес.
Асабістае жыццё
Пра першы мужу-шпіку інфармацыі няма, з цяперашнім Аляксандра Марыніна пазнаёмілася ў трамваі. Сяргей заточном, як у песні спяваецца, сапраўдны палкоўнік, таксама ў адстаўцы, дацэнт Акадэміі МУС Расіі. На момант знаёмства ў Сяргея была сям'я. Ажаніўся ён на Аляксандры, толькі калі сыну споўнілася 18 гадоў. Дома ў Марынінай жывуць два сенбернара і персідская котка. Сумеснымі дзецьмі жонкі так і не абзавяліся.
Аляксандра калекцыянуе званочкі. Сябруе з калегамі-пісьменніцамі Дар'яй Донцовой і Таццянай Усцінавай, а чытаць аддае перавагу дэтэктывы Ю Несбё і Камілы Лэкберг, творы Хенінг Манкелля.
Аляксандра Марыніна зараз
У 2017 годзе пабачыў свет двухтомнік Аляксандры Марынінай пад назвай «Кошт пытання». У рамане новы герой - генерал Валерый Шаркоў, куратар спецыяльнай Праграмы, якая павінна змяніць праваахоўную сістэму.бібліяграфія
- 1998 года - «Не мяшайце кату»
- 2000 - «Шасцёркі паміраюць першымі»
- 2004 г. - «вісклівы сабакі адзіноты»
- 2006 - «За ўсё трэба плаціць»
- 2007 - «Калі багі смяюцца»
- 2009 г. - «Добрыя намеры»
- 2012 - «Абарваныя ніткі»
- 2013 - «Апошні світанак»
- 2014 - «Анёлы на лёдзе не выжываюць»
- 2015 - «Пакаранне смерцю без злога намеру»
- 2016 - «Зваротная сіла»
- 2017 - «Кошт пытання»