біяграфія
Не апошнюю ролю ў поспеху экранізаваць мастацкага твора гуляе правільна падабраны акампанемент. Кампазітар Генадзь Гладкоў, які напісаў музыку да «джэнтльменам поспеху», «Брэменскім музыкам», «12 крэслаў», стаў сапраўднай знаходкай для расійскага кінематографа. Яго музыку жыхары постсавецкай прасторы даведаюцца з двух нот, як і фільм, дзе яна прагучала.Дзяцінства і юнацтва
Генадзь Ігаравіч Гладкоў вырас у сям'і музыкаў. Яго дзядуля гуляў на разнавіднасці рускай гармонікі са званочкамі, пад якую выконвала народныя песні знакамітая савецкая спявачка Лідзія Андрэеўна Русланова. Бацька быў сябрам джазавым ансамблі Аляксандра Навумовіча Цфасмана, дзе гуляў на баяне.
18 лютага 1935 года неўзабаве пасля вяселля Ігара Іванавіча Гладкова і Алены Сцяпанаўны, у іх нарадзіўся першынец Генадзь. Дом, дзе жылі Гладкова, знаходзіўся побач з Мастацкім тэатрам, і маленькі Генадзь не раз перагледзеў ўвесь яго рэпертуар.
Натхніўшыся выступам акцёраў на сцэне, хлопчык стаў даваць ўласныя канцэрты з акардэонам на сямейных святах і дваровых мерапрыемствах перад суседзямі. Паралельна з сярэдняй школай хлопчык вучыўся ў музычнай школе пры Маскоўскай кансерваторыі ім. П. І. Чайкоўскага.
Але, улічваючы, што Генадзь стаў старэйшым сынам у сям'і Гладкова, а пасляваенныя гады апынуліся эканамічна і сацыяльна цяжкімі для савецкага народа, часу ўсур'ёз развіваць музычныя здольнасці ў юнака не было.
Скончыўшы 7 клас школы, Генадзь адправіўся асвойваць спецыяльнасць хіміка ў тэхнікум, а затым уладкаваўся на працу ў Навукова-даследчы інстытут арганічных полупродуктов і фарбавальнікаў. Але і там вечарамі пасля працы ён гуляў для калегаў, удзельнічаў у музычных конкурсах і вечарах самадзейнасці.
Усвядоміўшы патрэба ў самавыяўленні пасродкам музычнага мастацтва, Генадзь паступіў у кансерваторыю, дзе вучыўся на кампазітара. Кіраўніком маладога чалавека стаў Уладзімір Георгіевіч Фере. Скончыўшы кансерваторыю і аспірантуру пры ёй, Генадзь звязаў сваё жыццё з выкладаннем: спачатку ў харавой вучылішча ім. А. В. Свешнікава, затым у Расійскай акадэміі музыкі ім. Гнесіных.
музыка
Уладкаваўшыся працаваць выкладчыкам, Генадзь адначасова пісаў музыку да тэатральных пастановак. Першай яго кампазіцыяй стала музыка, якая гучала ў спектаклі «Сябар дзяцінства». З развіццём у Савецкім Саюзе кінематографа Гладкоў стаў запатрабаваны ў Цэнтральнай студыі навукова-папулярных і навучальных фільмаў, дзе пісаў мелодыі для дакументальнага кіно «Таямніцы мінулага».
Паўнавартасная кар'ера кампазітара ў кінаіндустрыі пачалася з супрацоўніцтва з акцёрам і сцэнарыстам Васілём Барысавічам Ліванава. Заканчваючы Тэатральны інстытут імя Барыса Шчукіна, Ліванаў рыхтаваў дыпломны спектакль «Тры таўстуна», музыку для якога напісаў якраз Гладкоў. Неўзабаве Васіль Барысавіч звярнуўся да Генадзя з просьбай напісаць музычнае суправаджэнне да яго мультфільму «Самы, самы, самы, самы».
Галоўнай працай у біяграфіі Гладкова стала музыка, якая гучыць у «Брэменскіх музыкаў». Песні, знаёмыя з дзяцінства ўсім жыхарам постсавецкай прасторы, сталі гэтак запамінальнымі дзякуючы таленту Гладкова і паэта Юрыя Энціна. А рок-н-рольныя ноткі ў мелодыях надалі мультфільму дынамічнасці.
Дарэчы, Генадзь Ігаравіч стаў і кампазітарам, і выканаўцам, хоць у тытрах не паказаны. Менавіта Гладкоў агучваў караля ў песеньцы каралеўскай аховы, больш вядомай пад назвай «Ох, рана ўстае ахова!».
Знаёмства з Маркам Захаравым паклала пачатак працы Генадзя Ігаравіча над тэатральнымі пастаноўкамі. П'есы «Дульсинея Тобосская», «Жорсткія гульні» праходзілі нязменна ў суправаджэнні музычных кампазіцый ад Гладкова. Перыядычна ён нават уваходзіў у склад аркестра асабіста.
У 1983 году масквічы пачулі са сцэны тэатра першую оперу, лібрэта да якой напісаў Гладкоў - «Старэйшы сын». У 80-я гады ХХ стагоддзя Гладкоў пісаў музыку для балетаў ( «Вій», «12 крэслаў»), аперэт ( «Сабака на сене») і мюзіклаў ( «Дон Жуан»). А сучасныя мюзіклы кампазітар называе «техниклами» за лішак дэкарацый і тэхнічных наваротаў і дэфіцыт мастацтва і душэўнасці.
На мяжы 70-х - 80-х гг. ХХ стагоддзя Гладкоў і Захараў працавалі над фільмамі «Звычайны цуд», «Формула кахання», «Джэнтльмены поспеху» і іншымі. У некаторых кінастужках Гладкоў выступіў не толькі кампазітарам, але і выканаў свае песні.
У 2002 годзе Генадзь Ігаравіч за выдатныя заслугі ў галіне музыкі атрымаў званне Народнага артыста Расійскай Федэрацыі. А праз 10 гадоў, у 2012 годзе, на экраны выйшаў фільм рэжысёра Таццяны Малаў «Звычайны чараўнік», прысвечаны біяграфіі кампазітара.
Мала хто з прыхільнікаў Генадзя Ігаравіча ведае, што ён піша не толькі музыку, але і вершы: тэкст практычна народнага шлягера «Уно моменто» з кінастужкі «Формула кахання» належыць пяру Гладкова. У 2005 годзе ён планаваў выпусціць зборнік вершаў, але інкогніта - пад псеўданімам, таму што сам сябе паэтам не лічыць, але з уласным фота на вокладцы.
У адным з інтэрв'ю Генадзь Ігаравіч Гладкоў раскрыў журналістам сакрэт поспеху сваёй творчасці - у кожную мелодыю кампазітар ўкладвае гумар і любоў. Асаблівай аўдыторыяй Генадзь Ігаравіч лічыць дзяцей: гэты глядач заўсёды больш патрабавальны, па словах кампазітара. А ўлічваючы, што ён 9 гадоў (з 1992 года) пісаў музычнае суправаджэнне для дзіцячых навагодніх святаў, якія праходзілі ў Крамлі, кампазітару атрымалася беспамылкова знайсці падыход да дзіцячых сэрцаў.
Асабістае жыццё
Пра асабістае жыццё Генадзь Ігаравіч казаць не любіць. Вядома толькі, што кампазітар жанаты на Святлане Мікалаеўне Гладковай, ў шлюбе ў іх нарадзіўся сын Андрэй.
Андрэй Генадзевіч па слядах бацькі не пайшоў і стаў дызайнерам. Кампазітар выхоўваў сына не на сваёй творчасці. Андрэй вырас на песнях The Beatles, а вось унукі Мікіта і Каця з радасцю слухаюць песні з «Брэменскіх музыкаў» і «Песню пра чараўнікоў» з кінафільма "Навагоднія прыгоды Машы і Віці".
Генадзь Гладкоў зараз
Генадзь Ігаравіч, які гаварыў раней, што планаваў дажыць хаця б да 2000, нядаўна адзначыў сваё 80-годдзе і працягвае тварыць. У лютым 2018 года на сцэнах Палаца культуры прафсаюзаў і Палаца культуры ветэранаў пройдуць мюзіклы «Блакітны шчанюк» і «Сабака на сене», музыку для якіх напісаў Гладкоў.
Акрамя музычнай кар'еры, Генадзь Гладкоў стаў кіраўніком упраўлення моўнай падрыхтоўкі і Балонскага працэсу МГІМО. На гэтай пасадзе кампазітар кажа пра важнасць вывучэння кітайскай мовы, які мае ўсе шанцы заняць пануючае месца ў іерархіі міжнародных моў.
Нягледзячы на ўзрост, кампазітар наведвае міжнародныя фестывалі. Так, у верасні 2017 года Гладкоў пабываў у Каліфорніі, а таксама заязджаў у Сан-Дыега, дзе хацеў адведаць ў бальніцы Уладзіміра Якаўлевіча Шаінскага.
Дыскаграфія
- 1976 - «Маша і Віця супраць« Дзікіх гітар »
- 1995 - «Блакітны шчанюк»
- 1995 - «Брэменскія музыкі»
- 1996 г. - «Чараўнік Смарагдавага горада»
- 1996 г. - «Чалавек з бульвара Капуцынаў»
- 1996 г. - «Сабака на сене»
- 1996 г. - «Звычайны цуд»
- 1998 года - «На бойкім месцы»
- 2001 года - «Новыя брэменскія»
- 2010 - «Звычайны чараўнік»
- 2011 - «З спектакляў»
- 2011 - «Людзі і страсці: Юбілейны канцэрт»