біяграфія
Расійскі лыжнік Андрэй Ларкоў пабіў спартыўны свет працавітасцю, кемлівасцю і упартасцю на Зімовых Алімпійскіх гульнях у Пхенчхане, якія адбыліся ў лютым 2018 года. Малады спартсмен прывёз два медалі, але менавіта бронзавую ўзнагароду аматары спорту называюць неверагоднай - Ларькову атрымалася абагнаць сусветных мастадонтаў лыжні, прадэманстраваўшы ў поўнай меры усе грані таленту.Дзяцінства і юнацтва
Андрэй Ларкоў нарадзіўся 25 лістапада 1989 гады ў горадзе Зеленадольск (Рэспубліка Татарстан). Стаў на лыжы досыць позна - у 14 гадоў прыйшоў у дзіцяча-юнацкую спартыўную школу №4. Трэнерамі будучага алімпійскага медаліста сталі Генадзь Ражкоў і Уладзімір Махале.
Талент юнага спартсмена не застаўся незаўважаным, Андрэй паступіў у Поволжского дзяржаўную акадэмію фізічнай культуры, спорту і турызму па запрашэнні галоўнага трэнера лыжнай зборнай гэтай навучальнай установы Леаніда Савосина. Шапікаў паспяваў вучыцца, будаваць спартовую кар'еру і служыць у паліцыі ў званні малодшага лейтэнанта. У шэрагі вартавы парадку малады чалавек ўліўся на пасадзе інспектара патрульна-паставой службы паліцыі ў УМВД Расіі па Ніжнякамск раёну Рэспублікі Татарстан.
лыжны спорт
Калі юнак вучыўся ў 10 класе, Леанід Савосин стаў прыцягваць яго ў склад юніёрскай зборнай Татарстана. Як прызнаўся трэнер, панавалі няпростыя часы для расійскага спорту, сродкаў на паўнавартасныя зборы катастрафічна не хапала, даводзілася збіраць з міру па нітцы.
Здольнага Ларькова заўважыў Марат Барыеў, міністр спорту рэспублікі і ў мінулым лыжнік, і стаў дапамагаць на шляху да поспеху. Да таго ж Андрэй быў на добрым рахунку ў гарадскога спорткамітэта і спортклуба «Нафтахімік». Дзякуючы такой магутнай падтрымцы малады чалавек здзейсніў, нарэшце, рывок у кар'еры.
Першымі сур'ёзнымі спаборніцтвамі, дзе выступіў Андрэй Ларкоў, стаў Кубак Усходняй Еўропы ў 2008 годзе, але, на жаль, тады не ўдалося падняцца вышэй 45 месцы. Зрэшты, і праз год спартовец здолеў заняць усяго толькі 5, 7 і 14 месцы на першынстве Расіі сярод моладзі. Затое ў 2010 годзе доўгачаканая медаль, хай пакуль і з бронзы, апынулася ў Андрэя пасля спаборніцтваў па скиатлону ў Сыктыўкары.
Дэбют на Кубку свету па лыжных гонках адбыўся ў 2011 годзе ў Рыбінску, дзе спартовец у эстафеце прыйшоў сёмым. Але затое гэты вынік дазволіў юнаку ўдзельнічаць на чэмпіянаце свету сярод моладзі ў Отеп (Эстонія) і паказаць выдатныя вынікі ў скиатлоне.
У поўны голас аб лыжнік загаварылі ў 2015 годзе, калі Андрэй Ларкоў узяў тры залатыя медалі ў зімовай Універсіядзе, якая праходзіць у Славакі. Мужчына паказаў свае здольнасці ў спрынтарскай гонцы вольным стылем, гонцы на 30 км і ў складзе эстафетнай каманды. Тады Андрэя адзначылі падзякай ад прэзідэнта РФ.
Неўзабаве спартыўную біяграфію ўпрыгожыла яшчэ адзін сярэбраны медаль, выдраная расійскай зборнай у супернікаў на чэмпіянаце свету ў Фінляндыі, які праходзіў у 2017 годзе, а таксама золата на чэмпіянаце Расіі. Праз год Андрэй адправіўся на Алімпіяду-2018 у Пхенчхан, дзе дасягнуў галавакружнага выніку, ды яшчэ і ў квадраце.
Шапікаў папоўніў расійскую скарбонку ўзнагарод разам з Аляксандрам Большуновым - хлопцы выйгралі ў мас-старце на 50 км бронзу і срэбра адпаведна. Трэцяе месца далося лыжніку з Татарстана нялёгка, яму ўдалося на фінішы пазмагацца адразу з некалькімі прэтэндэнтамі за месца на п'едэстале.
Прыхільнікі расчараваліся тым, што расійскі спартсмен, дайшоўшы да фіналу, не выявіў бурных эмоцый. Але, як пазней пракаментаваў Ларкоў, гэты забег так яго выматаў, што было не да весялосці.
«Я пакінуў усе сілы на трасе», - сказаў Андрэй журналістам.Другую алімпійскі медаль, ужо сярэбраны, лыжнік узяў у эстафеце. Перамогу спартсмен патлумачыў "сваёй надвор'ем» - было цёпла.
Мама Андрэя Ларькова, Святлана Генадзьеўна, не смотрела трансляцыю Гульняў - хвалявалася, ды і ў гэты час працавала. Назіраў за поспехамі сына бацька алімпійскага прызёра, тут жа павіншаваўшы жонку па тэлефоне. Святлана Ларькова у інтэрв'ю мясцовай прэсе распавяла, што з мужам вельмі спадзяваліся на такі вынік і былі ўпэўненыя, што ў гэтых Алімпійскіх гульнях сын возьме асабістую медаль. Адзінае, чаго не чакалі, дык гэта двух перамог.
Асабістае жыццё
Любыя спробы журналістаў даведацца пра асабістае жыццё лыжніка церпяць фіяска - сціплы Ларкоў трохі адкрыўся пасля «срэбнай» эстафеты ў 2017 годзе, але затым зноў сышоў у цень. У інтэрв'ю Андрэй нешматслоўны і ігнаруе пытанні ўзаемаадносінаў з процілеглым падлогай.
Прыхільнікі жартуюць, што ў 28 гадоў пара б ужо падумаць пра жонку і дзецях, але, падобна, сэрца маладога і віднага (рост Андрэя складае 178 см, а вага 72 кг) спартоўца да гэтага часу свабодна. Старонка ў «Инстаграме» таксама не дае ніякіх зачэпак - размешчана ўсяго пяць фота, і амаль усе на кар'ерную тэматыку. Рахунак пакуль не верыфікаваць, але колькасць падпісчыкаў пераваліла ўжо за некалькі тысяч.
Андрэй Ларкоў зараз
Зараз на расійскіх спаборніцтвах Андрэй Ларкоў ўяўляе спартыўны клуб «Дынама», па ранейшаму працуе ў паліцыі і працягвае адточваць майстэрства лыжніка. Пасля вяртання на радзіму з Алімпійскіх гульняў на сустрэчы з прэсай і прыхільнікамі ў аэрапорце завіў, што застаецца без выходных - будзе рыхтавацца да этапу Кубка свету ў фінскім Лахці. Зрэшты, з сакавіцкіх спаборніцтваў малады чалавек не прывёз перамог.
У 2018 году, акрамя зорнага дэбюту на Гульнях, здарылася яшчэ адна важная падзея ў жыцці Ларькова - Андрэю прысвоілі званне заслужанага майстра спорту Расіі міжнароднага класа. А заадно ўручылі медаль ордэна «За заслугі перад Айчынай» I ступені.
ўзнагароды
- 2010 г. - бронза на спаборніцтвах у Сыктыўкары.
- 2013 - срэбра на Кубку Усходняй Еўропы.
- 2013 - сярэбраны медаль на чэмпіянаце Расеі.
- 2014 - два залатыя медалі на чэмпіянаце Расіі.
- 2015 - тры залатыя медалі на Зімовай Універсіядзе.
- 2017 - перамога на чэмпіянаце Расіі.
- 2018 - сярэбраны і бронзавы медалі на Алімпійскіх гульнях.