біяграфія
Расійскі гурт «Ота Дыкс» названая ў гонар нямецкага мастака-авангардыста, палотнамі якога натхняліся стваральнікі музычнага калектыву. Група называе стыль сваіх кампазіцый электронным авангардам, крытыкі адносяць Otto Dix да кірунку дарквэйв. Змрочная гатычная музыка спалучаецца з выразнымі тэкстамі песень, напісанымі на рускай мове - для саліста групы важна данесці да слухача сэнс вершаў, а не толькі настрой і рытм.склад
У далёкім 2004 годзе Міхаэль Драу і Мары Сліп пад агульнай назвай Otto Dix ўпершыню разам выйшлі на сцэну ў родным Хабараўску з песнямі «Белы Попел» і «Пакаянне». Гэты канцэрт прынята лічыць нараджэннем групы. На пачатковым этапе пошуку свайго твару ў музыцы заснавальнікі працавалі разам з гітарыстам, які неўзабаве сышоў. У канцы таго ж года складваецца садружнасць з моладзевым тэатрам «Парадыгма часоў» - гурт надае шмат часу пастаноўцы сцэнічнага шоу.
Першыя тры альбомы запісаныя дуэтам Michael Draw і Marie Slip. У 2007 годзе да каманды далучыўся скрыпач Пётр Воранаў і адправіўся ў канцэртны тур-прэзентацыю альбома «Атамная зіма». Супрацоўніцтва доўжылася да 2013 года. Ударнік Paul Kristofferson пачаў выступаць на канцэртах з 2012 года. Пазней да каманды далучыўся гітарыст Ігар Sydius.
Тварам, голасам, аўтарам тэкстаў песень і пастаноўшчыкам сцэнічных шоў з моманту заснавання «Ота Дыкс" быў і застаецца Міхаэль Драу. У жыцці за межамі сцэны Драу носіць імя Міхаіл Рувимович Сяргееў. Будучы музыка нарадзіўся 7 лютага 1981 года ў Хабараўску, па адукацыі лінгвіст. Акрамя вершаў, піша фантастычную прозу.
Вакалам Драу заняўся ў 22 гады, калі зразумеў, што высокі голас ужо не зменіцца на больш мужны, і ўсвядоміў яго ўнікальнасць. Контратенор - самы высокі з мужчынскіх галасоў, адпавядае жаночаму кантральта. У эпоху барока дзеля магчымасці браць высокія ноты оперныя спевакі вырашаліся на кастрацыю, але Міхаэль атрымаў гэты дар ад прыроды і абыйшоўся без ахвяр.
Спалучэнне контратенора, андрагін знешнасці саліста і арыгінальных сцэнічных вобразаў стала візітнай карткай групы. Музыку да тэкстаў Драу піша другі нязменны ўдзельнік групы - кампазітар, аранжыроўшчык і клавішнік Мары Сліп. Ён жа выконвае ролю прадзюсара.
Сяргей Сяргеевіч Слабодчыкаў (Marie Slip) нарадзіўся 26 снежня 1980 года ў Хабараўскам краі. Скончыў музычную школу па класе фартэпіяна. Распрацоўвае камп'ютэрныя гульні і піша для іх музыку. Складае апавяданні і малюе. Пад уласным лэйблам Dizzaster выдае музыку і кнігі.
Аранжыроўкай кампазіцый Otto Dix ў акадэмічным стылі займаўся Пётр Воранаў. Скрыпач і кампазітар Воранаў нарадзіўся 17 чэрвеня 1979 гады ў Ленінградзе. Скончыў з чырвоным дыпломам Санкт-Пецярбургскую кансерваторыю, у 1994 годзе захапіўся электроннай музыкай, эксперыментамі ў галіне сучаснага гучання скрыпкі. У 2013 годзе выпусціў сольны альбом з кампазіцыямі ўласнага сачынення. Захапляецца фатаграфіяй.
Канцэртны бубнач гурта Павал Красніцкі (Paul Kristofferson) нарадзіўся 17 верасня 1983 года ў Омску. Скончыў Омскае музычнае вучылішча імя Шебалина па класе ўдарных інструментаў у 2005 годзе. З 2003 па 2009 гады працаваў па спецыяльнасці ў аркестры Омскага акадэмічнага музычнага тэатра.
Таксама ў склад групы ўваходзіць гітарыст Ігар Покатилов, вядомы пад псеўданімам Sydius. Ураджэнец Санкт-Пецярбурга скончыў псіхолага-педагагічны факультэт РГПУ імя Герцэна, вучыцца ў музвучылішча імя Мусаргскага ў класе электрагітары. Запісаў сольныя альбомы «Сидиус» і The Duck.
музыка
У музыцы выкарыстоўваюцца рэзкія, надрыўныя мелодыі, выкананыя ў мінорных танах. Каманда пастаянна эксперыментуе, не спрабуючы змясціць сваю творчасць у строгія жанравыя рамкі. Кампазіцыі гурта «Ота Дыкс» адносяць да авангарду, пост-индастриалу, дарк-эмбіенту, індастрыял-року, ЕВМ і готык-року. Прафесіяналізм музыкаў расце, гукарад кожнага новага альбома становіцца складаней і цікавей папярэдняга.
Цікава, што некаторыя знаходкі музыкаў немагчыма паўтарыць на канцэрце: так, у песні «Хто як Бог» з альбома Mortem Міхаэль выкарыстоўваў тэхніку гарлавых спеваў, дзякуючы чаму яго голас загучаў ніжэй звыклага дыяпазону. Але спяваць у такой тэхніцы можна толькі ціха.
Тэмы песень традыцыйна для гатовы нагнятаюць жах: гэта і страх перад богам ( «Агонь нябесны», «Жалезны прут», «Узрост Хрыста»), і перад катастрофамі будучыні ( «Атамная зіма», «Горад», «Зона теней»), і перад паўстаньнем машын.
Не адмаўляецца аўтар тэкстаў і пафіласофстваваць на тэмы маралі і БДСМ ( «Любімы немец», «распрануцца», «Раб», «Звер»).
Натхняюцца аўтары і гісторыяй нашага свету, і творчасцю. Мастаку Ота Дыкс прысвечана песня «Экспрэсіянізм», «Вечнасць» і «Казачнік» - Хансу Крысціяну Андэрсану. Вобраз Хрыста супрацьстаіць д'ябал, спакушае слухача багаццем ( «Дай мне вады»). Міфы і літаратурныя персанажы сплятаюцца ў творчасці Otto Dix ў адзінае твор мастацтва. Музыка і тэкст дапаўняюцца танцам і акцёрскай гульнёй.
Выкананне кожнай песні на канцэрце - гэта асобны монаспектакль. Відэашэраг кліпаў распавядае гісторыю кожнай песні нанова. У кліпе «Вечнасць» Пасталелыя Кай і Герда аказваюцца то ў зачараваным прасторы, то на вуліцы сучаснага горада. Над вобразамі персанажаў працуюць мастакі і стылісты. Па якая склалася традыцыі відэакліпы на песні Otto Dix здымаюцца на грошы фанатаў і пры іх актыўным удзеле.
«Ота Дыкс» цяпер
У студзені 2018 года Otto Dix правялі прэзентацыі новага альбома «Левіяфан» ў Санкт-Пецярбургу і Маскве ў выглядзе канцэртаў і аўтограф-сесій. Фота з мерапрыемстваў выкладзеныя на афіцыйных старонках гурта ў «Инстаграме» і «Фэйсбуку». У красавіку група адправіцца ў канцэртны тур па Сібіры, з 4 па 15 красавіка, музыкі сустрэнуцца з прыхільнікамі ў Цюмені, Омску, Барнавуле, Кемерава, Абакане, Новасібірску і Краснаярску.«Левіяфан» можна спампаваць у Інтэрнэце, а лэйбл Gravitator Records выпусціць яго на CD у кастрычніку 2018. 12 сакавіка песня «Мора не перапаўняецца», якая ўвайшла ў гэты альбом, заняла трэцяе месца ў рок-чарце «Рускі Рок Battles», за тыдзень падняўшыся з 39 (перадапошняга) месцы ў тройку лідэраў. Зараз Otto Dix сумесна з фанатамі працуе над кліпам на песню «Цёмныя хвалі».
Дыскаграфія
- 2005 - «Эга»
- 2007 - «Горад»
- 2007 - «Атамная зіма»
- 2007 - «Эга» (Перавыданне)
- 2009 г. - «Зона Ценяў»
- 2010 - «Чудные дні»
- 2011 - «Эга» (Перавыданне № 2)
- 2012 - «Ўтопія» (сінгл)
- 2012 - «Mortem»
- 2014 - «Аніма»
- 2015 - «Анимус»
- 2017 - «Левіяфан»
- 2019 - XV
кліпы
- 2005 - «Эга»
- 2006 - «Белы попел»
- 2008 - «Стомленасць металу»
- 2009 г. - «Мара аб вясне»
- 2011 - «Звер»
- 2014 - «Аніма»
- 2014 - «Старыя гадзіннік»
- 2015 - «Уроды»
- 2015 - "Дай мне вады»
- 2016 - «Гліна»
- 2016 - «Арфей»
- 2017 - «Вечнасць»