біяграфія
Агент Кей, Князь цемры, Доктар Васьміног, чароўны кот Сняжок - гэтых герояў ведаюць ва ўсім свеце. Для расійскага гледача ў іх ўдыхнуў жыццё, а дакладней, голас народны артыст Расіі Сяргей Паршын. Прызнанага майстра сцэны любяць прыхільнікі Александрынскім тэатра, яго фота на сайце размешчана ў раздзеле вядучых артыстаў.Дзяцінства і юнацтва
Нарадзіўся Сяргей у сям'і, у якой ніхто не меў дачынення да мастацтва. Мама Соф'я Пятроўна родам са Смаленска, бацька Іван Дзмітрыевіч - з Арлоўскай вобласці, служыў у марской авіяцыі. У 1948-м, калі ў Эстоніі выявілі сланцевые радовішча, моладзь з усяго Саюза паехала працаваць у шахтах. Бацькі пазнаёміліся ў горадзе Кохтла-Ярве, у 1952-м нарадзіўся Сяргей, а праз 6 гадоў - брат Аляксандр.
Па ўспамінах акцёра, бацькі шмат працавалі - абодва спускаліся ў шахту, і клопаты па хаце ляглі на плечы Сяргея. Акрамя гэтага, будучы акцёр шмат чытаў, займаўся спортам - футболам, боксам, баскетболам, хадзіў на лыжах, стаяў у хакейных браме.
Акцёрскую біяграфію прадвызначыў выпадак. Па заданні выкладчыка рускай мовы і літаратуры Паршын вывучыў верш, наступнае чытанне якога ўвяла ў шок настаўнікі і клас. На наступны ўрок класны кіраўнік запрасіла педагога з тэатральнай студыі, якую Сяргей Іванавіч параўноўваў з Марлен Дзітрых. Жанчына літаральна «за каўнер» прывяла юнака ў студыю.
Пасля заканчэння школы Сяргей абраў Ленінградскі інстытут тэатра, музыкі і кінематаграфіі. Конкурс на акцёрскі факультэт быў вялікі - 250 чалавек на месца. Студэнту невымоўна пашанцавала - ён прайшоў усе выпрабаванні і трапіў на курс да вялікіх Васілю Меркурьева і Ірыне Мейерхольд. Пазней майстар па-бацькоўску ставіўся да Паршын і нават стаў сведкам на яго вяселлі з аднакурсніц Таццянай.
тэатр
Адразу пасля заканчэння вучобы Паршына запрасілі ў трупу Акадэмічнага тэатра драмы імя Аляксандра Пушкіна. Адным з удалых стаў вобраз Труффальдино ў пастаноўцы па казцы Карла Гоцы «Зялёная птушачка». У ёй у поўнай меры раскрыўся камедыйны талент маладога артыста.За ролю Гараднічага ў «Рэвізору» у пастаноўцы Валерыя Фокіна Сяргей Паршын ганараваны "Залатога сафітаў» і Дзяржаўнай прэміі Расіі. За ўвасабленне персанажа таксіста Мікалая ў спектаклі «Ізотаў» паводле п'есы Міхаіла Дурненкова акцёр атрымаў другі «сафіты».
фільмы
Фільмаграфія ў Сяргея Паршына не менш запамінальная, чым тэатральныя работы, на незапатрабаванасць акцёр не скардзіўся. Адну з вядучых роляў - святлейшага князя Аляксандра Меншыкава - Сяргей Іванавіч сыграў ў папулярным тэлесерыяле «Расея маладая» пра часы будаўніцтва Пятром Першым расійскага флоту.
У ўпадабанай мільёнам меладраме аб жаночай лёсе «Зімовая вішня» артыст выступіў у вобразе вясёлага і грубаватага сужыцеля адной з галоўных гераінь ў выкананні Ларысы Удавічэнка. Па словах Сяргея, было знята шмат матэрыялу з яго героем Сашкой, але пасля прыйшлося выразаць шэраг сцэн, у якіх персанаж ўжываў спіртныя напоі - у краіне быў абвешчаны сухі закон.
Гледачам запомніўся настаўнік хіміі з серыяла «Чыстая проба», пра які Паршын адгукаўся як пра «сімпатычнай гніда». Артыст ніколі не хаваў, што зладзеяў і непрыемных асоб яму гуляць цікавей.
Дзеля тэатра Сяргей Іванавіч заўсёды гатовы адмовіцца ад здымак у кіно. Паводле яго слоў, у адрозненне ад моладзі, у яго няма імкнення зарабіць пабольш.
У меладраме «Лабірынты» пра жанчыну, якая марыць абзавесціся дзіцем, і яе мужа, ужо які мае спадчынніка ад палюбоўніцы, Сяргей Паршын сыграў высокапастаўленага чыноўніка, бацькі галоўнай гераіні Марыі.
У сакавіку 2018 га адбылася прэм'ера сямейнай сагі «Адно жыццё на дваіх» з удзелам Сяргея Іванавіча. За аснову сюжэту узяты раман Ганны і Сяргея Літвінавых «Чорна-белы танец». Апавяданне ахоплівае жыццё некалькіх пакаленняў дзвюх сем'яў ад Вялікай Айчыннай вайны да 80-х. Сяргей выканаў галоўную ролю Ягора Капітонава ва ўзросце.
Асабістае жыццё
Першай жонкай Сяргея Паршына стала аднакурсніца Таццяна Астратьева, але адносіны маладых людзей склаліся не адразу. Дзяўчына была на 2 гады старэйшы за юнакі, таму скептычна паставілася да яго заляцанні. Толькі пасля няшчаснага выпадку, які адбыўся з Сяргеем, Таццяна зразумела, што ён стаў самым дарагім чалавекам для яе. Вяселле згулялі на 2-м курсе.Дзеля мужа жонка ахвяравала кар'ерай і прысвяціла жыццё сям'і і выхаванні сыноў Івана і Аляксандра. Трохі папрацавала мастацтвазнаўцам ў Доме мадэляў адзення і разам з Сяргеем выкладала ў тэатральным інстытуце. Адзінай сумеснай працай мужа і жонкі стаў фільм «Сем гадзін да гібелі». Таццяне было няпроста змірыцца з адсутнасцю рэалізацыі ў прафесіі, таму ў сям'і нярэдка адбываліся канфлікты.
У пачатку 2000-х жонцы акцёра паставілі страшны дыягназ - трэцяя стадыя анкалогіі. Пасля аперацыі стан жанчыны палепшылася, але толькі на 2,5 года, пасля чаго пачаліся метастазы. Для таго каб сабраць грошы на лячэнне каханай, Сяргей пагадзіўся зняцца ў рэкламе піва і сродкі для мужчынскай патэнцыі. Але хвароба не адступала. Апошні месяц жонкі правялі разам - Паршын папрасіў у тэатры вызваляць яго ад рэпетыцый, ён удзельнічаў толькі ў спектаклях, астатні час заставаўся з жонкай у палаце.
Таццяна памерла ад раку ў 2006-м, а перад смерцю папрасіла мужа застацца аднаму. У свае 54 гады акцёр і ня думаў пра адносіны з процілеглым падлогай. Ён планаваў дажываць свой век адзін у асяроддзі дзяцей і ўнукаў.
Аднак праз 2 гады ў асабістым жыцці Сяргея Іванавіча адбыліся перамены. Ён ажаніўся на акторцы Тэатра на Васільеўскім Наталлі Кутасава. Артысты і раней чулі адзін пра аднаго, віталіся пры сустрэчы, а зблізіліся на здымках фільма «Каханне пад наглядам», у якім згулялі бацькоў Наталлі Шаминой, якая выканала галоўную ролю.
Сын Паршына Аляксандр жыве за мяжой, працуе ў сферы камп'ютэрных тэхналогій. Іван Паршын пайшоў па слядах бацькоў, цяпер ён зорка серыяла «Марскія д'яблы». Дзеці ад яго першага шлюбу Яўгенія і Коля жывуць з мамай у Германіі, у другой сям'і ў Івана нарадзіўся сын Андрэй.
Сяргей Паршын зараз
Цяпер Сяргей Іванавіч задзейнічаны ў дэтэктыўным серыяле «Тры ў адным». У 2018 годзе ён зняўся ў 3-м і 4-м сезонах праекта, у 2019 годзе з'явіўся ў 5-й частцы. Яшчэ адзін тэлефільм, у якім прыняў удзел Паршын, - дэтэктыў «Рэалізацыя».
Тут артыст паўстаў у вобразе генерала. У бліжэйшай будучыні рэпертуар мужчыны папоўніцца ролямі ў фільмах «Таямніцы следства - XIX стагоддзе» і «Іншая кроў».
фільмаграфія
- 1980 - «Расея маладая»
- 1985 - «Зімовая вішня»
- 1987 - «Люстэрка для героя»
- 1992 - "22 чэрвеня, роўна ў 4 гадзіны»
- 1993 - «Макараў»
- 1997 - «Вуліцы разбітых ліхтароў»
- 2004 г. - «Згуба імперыі»
- 2005 - «Бой с тенью»
- 2013 - «Мама будзе супраць»
- 2017 - «Лабірынты»
- 2018 - «Адно жыццё на дваіх»
- 2018 - «Рэалізацыя»
- 2019 - «Крык цішыні»