біяграфія
У 90-я гады ў Расіі самым папулярным музычным напрамкам быў рок. У той час з'явіліся дзесяткі новых музычных калектываў, у тым ліку і група «Чыж і Ко». Сяргей Чагракоў стаў фронтмэнам калектыву.склад
Сяргей «Чыж» нарадзіўся 6 лютага 1961 года ў Дзяржынску Ніжагародскай вобласці. Яшчэ ў школе ён пачаў выступаць на падмене ў розных музычных калектывах разам са сваім старэйшым братам. Сяргей скончыў музычную школу, пасля якой паступіў у музычную вучэльню.
Першым «дарослым» калектывам стаў гурт «ГПД» ( «Група падоўжанага дня»). Дзеля працы ў групе Сяргей пераехаў у Харкаў, але калектыў у хуткім часе распаўся на дзве паловы. Чыж далучыўся да палове, якая вырашыла стварыць новую групу - «Розныя людзі».
Гурт паспеў запісаць некалькі альбомаў, адзін з якіх ( «Бугі-Харкаў») цалкам напісаны Сяргеем Чиграковым. Пласцінка ў момант выпуску не стала папулярнай, а праз шэсць гадоў знайшла сваіх слухачоў. Тады Чыж напісаў першыя хіты: «Любая» і «Хачу чаю».
У 1993 годзе Сяргей адважыўся на запіс сольнага альбома. Маральна яму ў гэтым дапамог Барыс Грабеншчыкоў, а натхнілі музыканта на гэты крок Андрэй Бурлак і Ігар Беразавец. Альбом выйшаў проста пад імем «Чыж». Для запісу пласцінкі запрасілі музыкаў з іншых расійскіх рок-гуртоў - Н. Корзинина, А. Броўка, М. Чарнова і іншых.
Праз год Чагракоў адважыўся выступаць у пецярбургскіх клубах. Для гэтага ён запрасіў з сабой Аляксея Раманюка і Аляксандра Кондрашкина. Яны і сталі ўдзельнікамі будучай папулярнай рок-групы «Чыж і Ко». Мужчын на стварэнне ўласнай групы натхніў поспех у пецярбургскай публікі.
У першым складзе групы былі: вакаліст і гітарыст Сяргей Чагракоў, бас-гітарыст Аляксей Раманюк, бубнач Уладзімір Ханутин і гітарыст Міхаіл Уладзіміраў. У 1994 годзе яны запісалі свой дэбютны канцэртны альбом «Live», а пазней выпусцілі пласцінку «Перакрыжаванне».
У 1998 годзе, пасля замежных гастроляў, гурт пакінуў барабаншчык Уладзімір Ханутин, ён пайшоў у групу «НОМ». На яго месца прыйшоў Ігар Фёдараў, які раней гуляў у калектывах «НЭП» і «Тэлевізар».
Восенню 2003 года калектыў групы вырашыў змяніць дырэктара. Замест Аляксандра Гардзеева яны прынялі на працу аднакласніка і даўняга сябра саліста - палкоўніка Андрэя Асанова.
У 2010 годзе «Чыж і Ко» пакінуў бубнач Ігар Фёдараў. На яго месца Сяргей Чагракоў тут жа запрасіў Ігара Дацэнка - удзельніка гурту "ДДТ". У інтэрв'ю Юрый Шаўчук казаў, што Ігар - любімы бубнач Чыжа. Пасля таго як Дацэнка памёр, яго месца за ўдарнай устаноўкай заняў Уладзімір Назімаў.
музыка
У 1995 годзе гурт запісаў свой наступны альбом - «Пра каханне». Яго асаблівасцю стала тое, што большасць песень на ім - каверы на песні іншых выканаўцаў. Апроч іх, музыканты запісалі народную песню «Вось куля прасвістала». У гэтым жа годзе «Чыж і Ко» запісалі альбом, куды ўвайшлі іх лепшыя хіты. Альбом быў запісаны на канцэрце, які праходзіў у Піцеры.
У наступным годзе гурт запісаў два альбомы: «Эрагенныя зона» і «Паланэз». Акрамя таго, яны запісалі кліп на хіт «Паланэз». Відэашэраг спадабаўся расейцам, бо частка была знятая ў Амерыцы, і яны змаглі ўбачыць замежжы. У гэтым жа годзе група папоўнілася яшчэ адным удзельнікам - клавішнікам Яўгенам Барынава.
Усе музыкі гурта свабодна ўдзельнічалі ў старонніх праектах, запісвалі сольныя альбомы і выступалі ў складзе іншых калектываў. Напрыклад, гітарыст Уладзіміраў запісаў сольную кружэлку «На яве і ў сне».
У 1997 годзе гурт вырашыў прысвяціць сваю творчасць бацькам. Яны запісалі альбом, куды ўвайшлі кавер-версіі савецкіх хітоў. «Чыж і Ко» знялі два кліпы на песні «Пад зоркамі Балканскімі» і «Бамбавікі». У гэты ж альбом увайшоў іх хіт «На поле танкі грукаталі ...»
Вясной 1998 года калектыў адправіўся з канцэртам у Ізраіль. Там яны запісалі яшчэ адзін альбом - «Новы Ерусалім». У яго ўвайшлі хіты «На дваіх», «Russo matroso», «Фантом» і многія іншыя. Таксама ў гэтым годзе калектыў запісаў новы зборнік песняў «Лепшыя блюзы і балады»
Увосень «Чыж і Ко» адправілася ў Амерыку, каб выступіць у клубе «Асторыя» для сваіх амерыканскіх прыхільнікаў. Пасля яны далі акустычны канцэрт адмыслова для шоў на радыё BBC. Пазней гэты запіс была выпушчаная як канцэртны альбом «У 20:00 паводле Грынвіча».
Увесь наступны год калектыў правёў, гастралюючы па краіне. Яны двойчы выязджалі за мяжу. Першы раз у ЗША, дзе выступілі на фестывалі з такімі мэтрамі рок-эстрады, як «Крэматорый», «Аліса», «Чайф» і многімі іншымі. Другі раз - у жніўні. Яны адправіліся ў Латвію на рок-фэст, дзе зноў сустрэліся са сваімі калегамі па сцэне.
У 2000 годзе калектыў таксама шмат гастраляваў, яны зноў лёталі ў ЗША, потым Ізраіль. Музыкі развівалі свае сольныя праекты, Сяргей запісаў сумесны альбом з Аляксандрам Чарнецкі.
2001 год было шчаслівым для прыхільнікаў Чыжа, бо Чагракоў, нарэшце-то, запісаў сольны альбом «Гайднам буду!». Альбом унікальны, таму што артыст сам выконваў усе музычныя партыі, сам спяваў. Ён не прыцягваў да працы ні іншых музыкаў, ні прадзюсараў.
Група працягвае гастраляваць па краіне. Кожнае іх выступленне збірае аншлаг. Хлопцы выступаюць як на вялікіх пляцоўках, так і даюць канцэрты ў клубах, дзе маюць зносіны з фанатамі пасля выступленняў, робяць фота і раздаюць аўтографы.
У 2002 годзе «Чыж і Ко» здзівілі сваіх прыхільнікаў і прыцягнулі ўвагу да калектыву, адправіўшыся на гастролі ў Запаляр'е. Мясцовасць ўразіла музыкаў. Пасля паездкі Сяргей запісаў новую кампазыцыю «Блюз на палях».
Восенню калектыў зноў адправіўся ў Амерыку, там яны правялі пару месяцаў, выступаючы па ўсім паўднёвым узбярэжжы. Варта адзначыць, што на іх канцэрты прыходзілі не толькі суайчыннікі, якія пражываюць там, але і звычайныя амерыканцы, тыя, хто любіць рускі рок.
Праз год група пашырыла сваю геаграфію гастроляў і накіравалася заваёўваць Канаду. Усім вядома, што ў Канадзе жыве адна з найбуйнейшых рускіх дыяспар, таму калектыў быў прыняты выдатна, нягледзячы на тое, што гурт выступаў не ў поўным складзе. Частка музыкаў атрымалі адмову ў візе.
2004 год гурт абвясціла годам акустычнай музыкі. Яны адправіліся ў тур без электрагітар, выконваючы ўсё песні на канцэртах выключна ў акустычным стылі. Музыкі шмат гастралявалі па ўсім свеце. Саліст групы запісаў некалькі кампазіцый у жанры блюз з цемнаскурымі амерыканцамі ў ЗША. Калектыў упершыню адправіўся на Усход, даўшы канцэрт у Сінгапуры.
У гэтым жа годзе група адзначала свой першы юбілей - калектыву споўнілася дзесяць гадоў. З гэтай нагоды яны далі два вялікія канцэрты ў Маскве і Піцеры. Са сцэны гучалі любімыя хіты і кампазіцыі сяброў групы, якія прыехалі павіншаваць «Чыж і Ко».
На працягу некалькіх гадоў удзельнікі калектыву запісвалі сольныя альбомы, прымалі ўдзел у запісе альбомаў іншых груп. Кожны займаўся творчасцю, але разам музыкі не збіраліся.
«Чыж і Ко» цяпер
Апошні студыйны альбом гурта выйшаў у 1999 годзе, але фанаты не губляюць надзеі, што музыкі запішуць яшчэ хаця б адзін. Удзельнікі «Чыж і Ко» працуюць над сольнымі праектамі, зрэдку збіраючыся разам, каб выступіць на фестывалях.
Група не абвяшчала пра распад, але калектыў не кажа ў інтэрв'ю аб працягу сумеснай працы, не распавядае пра будучых альбомах ці кліпах. У лютым 2018 года Сяргей Чагракоў напісаў музыку да песні «Каханне стомлена па сакрэце».
кліпы
- 1994 - "Вечная маладосць»
- 1994 - «Перакрыжаванне»
- 1994 - «Hoochie Coochie Man»
- 1995 - «Вось куля прасвістала»
- 1996 г. - «Паланэз»
- 1997 - «Бамбавікі»
- 1997 - «Пад зоркамі балканскімі»
- 1999 - «Пароль»
- 1999 - «Еду, еду ...»
Дыскаграфія
- 1994 - «Перакрыжаванне»
- 1995 - «Пра каханне»
- 1996 г. - «Эрагенныя зона»
- 1996 г. - «Паланэз»
- 1997 - «Бамбавікі»
- 1999 - «Няма чаго губляць»
- 2001 года - «Пастараль»