біяграфія
Джанлуіджы Буфона футбольны свет называе ласкава Джыджы і ўпэўнены, што мужчына - лепшы галкіпер сучаснасці. На світанку кар'еры італьянец не збіраўся ўставаць на варце брамы, проста захапіўся гульнямі, але з часам зразумеў, што не любіць шмат бегаць. Так нарадзіўся таленавіты брамнік, пра які ўжо сёння ходзяць легенды.Дзяцінства і юнацтва
Спорт акружаў Джанлуіджы з самага нараджэння. Пад адным дахам сабраліся запар спартсмены. Мама Марыя Стэла Мазокко - штурхач ядра, насіла званне чэмпіёнкі Італіі па кіданні дыска. Бацька таксама рабіў кар'еру штурхача ядра, а дзве сястры ўваходзілі ў каманду па гульнях у воднае пола.
Хлопчыка ж з дзяцінства прыцягваў футбол, прычым у родзе футбалісты таксама меліся - брат дзядулі Ларэнца Буфон абараняў вароты італьянскай зборнай. Джанлуіджы знікаў на матчах, выбраўшы кумірам клуб «Джэноа». А калі падрос, і сам адправіўся спасцігаць асновы гульні з мячом, стаўшы вучнем футбольнай школы ў мястэчку Спецыя. Пазней ужо ў родным горадзе Каррара, размешчаным на поўначы Італіі, гуляў разам з футбалістамі-аматарамі ў двух клубах у ролі паўабаронцы.
Таленавітага юнака прыкмеціў клуб «Парма» і ў 1991 годзе купіў яго. Прэтэндавалі на куплю яшчэ дзве спартыўныя арганізацыі, але прайгралі «аўкцыён». Нават «Парме» Буфон абышоўся дорага, давялося доўг выплачваць два гады. У 14 гадоў Джанлуіджы ўжо займаў пасаду асноўнага брамніка моладзевай каманды.
Дзеля спартыўнага захапленні юны футбаліст кінуў вучобу ў сярэдняй школе, не атрымаўшы пасведчання аб адукацыі. У будучыні запоўніць гэты прабел вырашыў купляй дыплома юрыста ў «Даследчым цэнтры Антоніа Маньери». У 2004 годзе падман адкрыўся, знакамітаму галкіперу свяцілаў турэмны тэрмін.
футбол
Дзверы ў вялікі футбол для Джанлуіджы Буфона расчыніліся ў 1995 годзе. Маладога чалавека вызначылі ў галоўную каманду «Пармы». Заўзятары і спартсмены захапляліся талентам 17-гадовага юнака - настолькі віртуозна і якасна гуляў пачатковец брамнік. Навыкі параўноўвалі з вопытам ветэранаў еўрапейскага футбола, а кошт кантрактаў імкліва расла.
Усяго ў складзе «Пармы» Буфон згуляў 168 матчаў, склаўшы ў асабістае скарбонку Кубак і Суперкубак Італіі і адну ўзнагароду УЕФА. Праз шэсць гадоў, у 2001 годзе, брамніка перакупіў «Ювентус». Даведаўшыся выдаткаваную суму, спартыўны свет ахнуў - € 52 млн, столькі плацілі няма за усякага рэйтынгавага паўабаронцы або нападніка.
На новым месцы футбаліст паказаў сябе яшчэ лепш. «Ювентус» з Джанлуіджы здолеў чатыры разы заняць п'едэстал чэмпіёна роднай краіны, а сам Буфон заваяваў трэці Суперкубак. Зрэшты, у 2006 годзе выліўся страшны карупцыйны скандал, падчас якога ў клуба адабралі два чэмпіёнскіх тытула і перавялі яго ў найнізкую лігу.
Да таго ж «Ювентус» пазбавіўся шэрагу топавых гульцоў. Але Буфон застаўся верны клубу, хоць з'яўлялася магчымасць выдатна ўладкавацца ў «Манчэстар Сіці» - англічане ў 2008 годзе прапаноўвалі галкіперу € 15 млн. Такая сума ўзняла б брамніка на першае месца ў спісе самых высокааплатных футбалістаў.
Скандал закрануў брамніка асабіста. Джанлуіджы абвінавацілі ў тым, што ён рабіў стаўкі ў матчах, спартсмен з цяжкасцю апраўдаўся. У 2012 годзе Буфон дапамог роднаму клубу зноў заняць месца ў вышэйшай лізе.
За кар'еру брамнік здолеў ўсталяваць два рэкорды па «сухім» матчаў ў 2014 і 2016 гадах: не дазваляў суперніку забіць у вароты мяч спачатку 745 хвілін, затым гэты час працягнуў на адну хвіліну. Буфон атрымалася далучыцца да славутым калегам па цэху: аргенцінцу Хаўеру Санетти, землякам Паола Мальдини і Франчэска Тоці па колькасці гульняў у серыі А - у 2016 годзе прайшоў з яго удзелам 600-ы матч.
Бліскаў талентам Буфон і за межамі футбольных клубаў. У складзе нацыянальнай зборнай малады чалавек з'явіўся ў 1997 годзе. Упершыню на міжнароднай арэне змагаўся з расійскай камандай за магчымасць абараняць краіну на чэмпіянаце свету. Гульня скончылася нічыёй, але ў матчы ў адказ італьянцы перамаглі, на чэмпіянат Джанлуіджы адправіўся трэцім запасным брамнікам.
На першынстве свету ў 2006-м італьянскі футбаліст вырваў чэмпіёнства, а заадно атрымаў прэмію Яшына як лепшы галкіпер. Аднак праз два гады тытулаваны брамнік, якога паставілі на чале каманды, ня здолеў выратаваць зборную, хоць і абараняў вароты віртуозна. Камандзе давялося пакінуць чвэрцьфінал. Пацягнулася чарада няўдач. Толькі на Еўра-2012 зборная дайшла да фіналу і займела бронзу на Кубку канфедэрацый-2013.
Не абышлося ў спартыўнай лёсе Джанлуіджы Буфона і без траўмаў. Галкіперу даводзілася некалькі разоў ненадоўга сыходзіць «на супакой», аднойчы нават не змог паехаць на еўрапейскае першынство.
Асабістае жыццё
Джанлуіджы Буфон - прыгажун-мужчына з ідэальнай спартыўнай фігурай (яго рост складае 1,91 м, а вага 92 кг). Нядзіўна, што прыхільніц у галкіпера заўсёды было шмат, а ў асабістай біяграфіі - два сур'ёзных рамана, пра якія вядома прэсе, і трое дзяцей.
Джанлуіджы амаль чатыры гады сустракаўся з чэшкай, прафесійнай мадэллю Аленай Шередовой. У 2006 годзе маладыя людзі заключылі заклад, што калі Буфон выйграе чэмпіянат свету, то дзяўчына прыме прапанову стаць жонкай. Італьянец прывёз перамогу і адсвяткаваў вяселле. У першай сям'і з розніцай у пару гадоў нарадзіліся два сыны. Да выбару імя першынца бацькі падышлі сур'ёзна, спадчыннік названы ў гонар камерунскага галкіпера Томаса Н'Коно, куміра італьянскага брамніка.
Вясной 2014 года сямейная пара падала на развод, у гэты час Буфон ўжо сустракаўся з тэлевядучай Иларией Д'Аміка. У гэтым саюзе на свет з'явіўся трэці сын футбаліста Леапольда Матэі.
Джанлуіджы зарабляе не толькі футболам. Мужчына валодае гатэлем і купальны, дзеліць з бацькамі бізнэс у сферы гарналыжнага турызму. Даход ідзе ад некалькіх аўтастаянак, рэстарана і крамы. У яго багаты спіс нерухомасці: 25 кватэр, віла і два асабняка.
Буфон - актыўны карыстальнік соцсетей, у футбаліста ёсць старонкі ў «Инстаграме» і «Твітэры», якія мільгаюць фотаздымкаў на спартыўную тэматыку. Здымкамі з асабістага жыцця італьянец дзеліцца вельмі рэдка.
Джанлуіджы Буфон зараз
У 2017 годзе футбаліст напалохаў прыхільнікаў, што хутка завершыць кар'еру на міжнародным узроўні. Такую заяву Джанлуіджы зрабіў пасля таго, як яго каманда не ўвайшла ў спіс удзельнікаў чэмпіянату свету 2018. Але ўсё ж спартсмен працягнуў выступаць.
У красавіку 2018 года разгарнуліся неабыякі запал на гульнях Лігі чэмпіёнаў. «Ювентус» прайграў у чвэрцьфінале камандзе «Рэал». У канцы матчу ў адказ суддзя Майкл Олівер прызначыў пенальці ў італьянскія вароты, падчас спрэчкі Буфон накрычаў на Олівера, за што атрымаў чырвоную картку. Фанаты футбаліста абураліся, сцвярджаючы, што нельга было выдаляць Джанлуіджы з поля, бо гэта быў апошні шанец выйграць Лігу чэмпіёнаў - недасяжная мара брамніка «Ювентуса».
ўзнагароды
- 1997 - срэбра на Міжземнаморскіх гульнях
- 1998/99 - уладальнік Кубка УЕФА
- 1999 - уладальнік Суперкубка Італіі
- 2006 - золата на чэмпіянаце свету
- 2012 - срэбра на чэмпіянаце Еўропы
- 2013 - бронза на «Кубку канфедэрацый»
- 2015, 2016, 2017 - уладальнік кубка Італіі
- чэмпіён Італіі
- Чэмпіён серыі У
- Віцэ-чэмпіён Еўропы
- Чэмпіён Еўропы сярод моладзі