біяграфія
«Чайф» - савецкая і расійская рок-гурт з Екацярынбурга, заснаваная Уладзімір Шахрын, Уладзімірам Бегунова і Алегам Рашэтнікава ў сярэдзіне 1980-х. Прызнаная легенда русского рока радуе мільёны прыхільнікаў і сёння, выпускаючы новыя студыйныя альбомы.Гісторыя стварэння
За назву «Чайф» прыхільнікі групы павінны дзякаваць Вадзіма Кукушкіна, паэта і музыканта з першага складу, які прыдумаў неалагізм. Зязюлін, успомніўшы, як пэўная катэгорыя жыхароў Поўначы адпачывае з дапамогай заварвання моцнага гарбаты-чэфір, злучыў ў адзінае слова «чай» і «кайф».
Традыцыя піць духмяны чорны напой прыжылася і ў калектыве, таму назва стала родным для музыкаў, а потым і для мільёнаў фанатаў групы-легенды. Лагатып «Чайфа» прыдумаў мастак Ільдар Зиганшин ў канцы 1980-х, калі ствараў вокладку альбома «Не бяда».
А ў 1994-м, калі музыкі падарылі меламанам СССР першы акустычны альбом «Оранжевое настрой», колер стаў «фірмовым». Фанаты «Чайфа» надзелі аранжавыя футболкі, у гэтых фарбах афармляліся канцэрты і рэклама.
Пра папулярнасць музычнага калектыву кажа тое акалічнасць, што на яго назва пасягаў нядобрасумленныя вытворцы. Вясной 2002 года "Распатэнт» адабраў у кампаніі «Караван» таварны знак «Чайф», бо на момант рэгістрацыі знака легендарны калектыў ужо 15 гадоў як цешыў меламанаў.
Перадгісторыя нараджэння калектыву бярэ пачатак у сярэдзіне 1970-х, калі чацвёра старшакласнікаў 36-й свярдлоўскай школы сабраліся ў музычную групу, даўшы ёй назву «Плямы».
Да Уладзімір Шахрын, Сяргею Дзянісаву, Андрэю Халтурына і Аляксандру Лисконогу далучыўся Уладзімір Бягуноў, чыя сям'я пераехала ў Свярдлоўск з крымскага пасёлка Гвардзейскай. Юныя музыканты ўпершыню выступілі на школьных, а затым і гарадскіх дыскатэках. Спачатку рэпертуар «плям» складаўся з заходніх хітоў «Ролінг Стоўнз» і «Ці рэкс».
Пасля выпускнога вечара музыканты ўсім дружным ансамблем адправіліся вучыцца ў мясцовы будаўнічы тэхнікум, а адтуль - на службу ў войска. Выступы «плям» засталіся ў мінулым. У 1983 году адбылося знаёмства Уладзімір Шахрын, які вярнуўся з вайсковых шэрагаў і які працаваў на будоўлі, з Вадзімам Кукушкін і Алегам Рашэтнікава.
Уладзімір, захоплены творчасцю піцерскіх «Акварыума» і «заапарк», ўгаварыў Вадзіма і Алега сабрацца ў рок-гурт. Неўзабаве да іх далучыўся дэмабілізаваны Бягуноў: хлопцы сустрэліся на канцэрце Віктара Цоя і Майка Навуменкі. У 1984-м меламаны атрымалі магнітны альбом, але з-за дрэннага якасці запісу ён не прынёс музыкам поспеху. Неўзабаве да рок-групе далучыліся астатнія свердловчане з «плям».
У 1985 году калектыў падарыў прыхільнікам 2 акустычных альбома, якія неўзабаве зліліся ў адзін, названы «Жыццё ў ружовым дыме». У тым жа годзе, 25 верасня, у завадскім Доме культуры гурт выступіў пад назвай, якое знаёма мільёнам яе фанатаў. Гэты дзень і год лічацца днём нараджэння легендарнага «Чайфа».
музыка
На першы канцэрт гурта трапіў журналіст і пісьменнік Андрэй Мацвееў, захапляецца рокам. Ўражанні, атрыманыя на канцэрце ў завадскім ДК, апынуліся феерычнымі. Мацвееў назваў саліста Шахрын Уральскай Бобам Дзіланам.
У 1986-м «Чайф» з'явіўся на першым фестывалі Свярдлоўскага рок-клуба, атрымаўшы прызнанне публікі і калегаў. Група набыла папулярнасць і, дзякуючы бас-гітарысту Антону Нифантьеву, электрычнае гучанне. Увосень таго ж года хлопцы запісалі другі студыйны альбом, які прынёс «Чайф» вядомасць за межамі роднага горада.
У 1987 году рок-ансамбль упершыню выязджае з Свярдлоўска для выступаў у іншых гарадах СССР і блізкага замежжа. Першымі «Чайф» пачулі ужывую на рыжскім музычным фестывалі, дзе калектыў атрымаў узнагароду ад гледачоў. У тым жа годзе хлопцы запісалі 2 альбомы, якія прынеслі «Чайф» ўсесаюзную папулярнасць і галоўную прэмію на конкурсе, праведзеным часопісам «Аўрора». Група адправілася на гастролі.
У 1988-м дзякуючы далучыўся Ігару Злобіна (барабаншчык) і Паўлу Устюгова (гітарыст), якія перайшлі ў «Чайф» з хард-рок-гурта, гучанне песень стала «цяжэй». Пераканацца ў гэтым можна, праслухаўшы альбом пад назвай «Лепшы горад Еўропы».
У 1990-е выйшлі 7 студыйных і 3 акустычных альбома «Чайфа». Група знаходзіцца сярод лідэраў рок-музыкі ў Савецкім Саюзе, у яе мільёны фанатаў па краіне, калектыў удзельнічаў у «Роке супраць тэрору» - фестывалі, арганізаваным мэнэджментам «Тэлекампаніі выгляд».
У 1992-м «Чайф» стаў галоўным на фестывалі «Рок чыстай вады» і выступіў у «Лужніках» на канцэрце памяці загінулага ў 1990-м Віктара Цоя. У тым жа годзе выйшаў альбом «Давай вернемся» з хітом «З вайны». Неўзабаве з'явілася і візітная картка калектыву - песня «Ніхто не пачуе» ( «Ой-йо»)
Пачатак новага стагоддзя музыканты адзначылі, запісаўшы на екацярынбургскай студыі альбом «Сімпатыі», куды ўключылі аўтарскія аранжыроўкі папулярных кампазіцый савецкіх бардаў і рок-музыкаў. У альбом увайшоў хіт «Не спі, Сярога!».
У 2000-м паслухаць «Чайф» і павіншаваць любімы гурт з 15-годдзем на СК «Алімпійскі» сабралася 20 тысяч прыхільнікаў, а ў наступным годзе выйшаў альбом «Час ня чакае». На 2 папулярныя кампазіцыі з'явіліся кліпы. У 2003-м музыкі запрасілі для запісу альбома «48» струнная група і дзесяць калег з іншых груп. Эксперымент з гукам апынуўся паспяховым.
У 2005 годзе «Чайф» адзначыў 20-гадовы юбілей зборнікам, запісаным разам з ансамблем "Ізумруд". Альбом атрымаў адпаведную назву: «Ізумрудны хіты». Юбілей музыкі адзначылі на «Алімпійскім», сабраўшы на канцэрце пад назвай "Не са мной» поўны стадыён фанатаў.
У наступным годзе «Чайф» падарыў прыхільнікам зборнік, названы «Ад сябе», а ў 2009-м прэзентаваў 2-й альбом аранжыровак «Свой / Чужы». У 2013 годзе музыкі парадавалі меламанаў пласцінкай «Кіно, віно і даміно» і хітом. А ў 2014-м «Чайф» прыпыніў гастролі і канцэрты, каб падрыхтавацца да юбілею: у 2015 годзе гурт адзначыў 30-ы дзень нараджэння.
Музыкі не забываюць роднай Свярдлоўск, цяпер Екацярынбург. У лістападзе 2016 го выступілі на Дні горада, выканаўшы кампазыцыю «Жывая вада». Песню на вершы літаратурнага крытыка і паэта Іллі Кормильцева, які пісаў вершы для групы «Наўтылус Помпилиус», прысвяцілі аўтару.
«Чайф» працягвае радаваць фанатаў, шматлікім з якіх ужо 40-50 гадоў, новымі песнямі з выдатнымі і асэнсаванымі тэкстамі. Сярод іх кампазіцыі «Шанхай блюз», «Дом ўверх дном», «Нябесны дыджэй».
склад
Склад калектыву за больш чым 30-гадовае існаванне мяняўся. Нязменнымі засталіся саліст Уладзімір Шахрын, гітарыст Уладзімір Бягуноў і бубнач Валерый Севярын. У пачатку 1996 года да «Чайф» далучыўся бас-гітарыст і аранжыроўшчык Вячаслаў Двинин, які застаецца ў групе і сёння.
Вадзім Кукушкін - вакаліст і гітарыст - пакінуў калектыў пасля прызыву ў войска. Дэмабілізаваўшыся, сабраў сваю групу, назваўшы яе «Кукушкін Аркестр», а ў 1990-х стварыў праект «Гарэза на Месяцы», для якога саліст «Чайфа» Шахрын праспяваў кампазіцыю «Зіма была лютай».
Бубнач і ксилофонист Алег Рашэтнікаў, які пачынаў з «Чайф», пакінуў калектыў у 1987-м, а бас-гітарыст Антон Нифантьев канчаткова сышоў з групы ў сярэдзіне 1990-х, засяродзіўшыся на працы ў праектах «Инсаров» і «Ліліт».
Бубнач Уладзімір Назімаў, які далучыўся да ансамбля ў 1987-м, сышоў да Вячаслава Бутусову ў «Наўтылус». На змену яму ў «Чайф» прыйшоў Ігар Злобін.
«Чайф» цяпер
У 2018 годзе легендарны калектыў анансаваў выхад новага альбома. Радасную навіну паведаміў адданым фанатам Уладзімір Шахрын. Да канца вясны музыкі абяцалі завяршыць працу над новымі кампазіцыямі, а ўвосень ці ўзімку прэзентаваць альбом, назва якога трымаюць у сакрэце.
«Чайф» працягвае радаваць прыхільнікаў, гастралюючы па гарадах Расіі і постсавецкай прасторы. У студзені 2018 га калектыў выступіў у родным Екацярынбургу. Па якая склалася традыцыі гурт даў акустычныя канцэрты ў 3 гарадах краіны.
У чэрвені 2018 го «Чайф» парадуе меламанаў Масквы, затым адправіцца ў Санкт-Пецярбург і Тэль-Авіў.
Дыскаграфія
- 1985 - «Жыццё ў ружовым дыме»
- 1986 - «Суботнім вечарам у Свярдлоўску»
- 1987 - «Дерьмонтин»
- 1987 - «Дуля з макам»
- 1990 - «Не бяда»
- 1990 - «Давай вернемся»
- 1991 г. - «Чацвёрты стул»
- 1993 - «Дзеці гор»
- 1995 - «Хай усё будзе так, як ты захочаш»
- 1996 г. - «Рэальны свет»
- 1999 - «Шекогали»
- 2000 - «Сімпатыі»
- 2001 года - «Час ня чакае»
- 2003 - «48»
- 2006 - «Ад сябе»
- 2009 г. - «Свой / Чужы»
- 2013 - «Кіно, віно і даміно»
- 2017 - «Тэорыя струн»
кліпы
- 1988 г. - «Рэлігія»
- 1993 - «Не сьпяшайся»
- 1993 - «Не дай мне падставу»
- 1993 - «Горад мой»
- 1994 - «17 гадоў»
- 1994 - «Ніхто не пачуе (Ой-йо)»
- 1995 - "Не са мной»
- 1995 - «Кто-то хітры»
- 1996 г. - «Рок-н-рол гэтай ночы»
- 1997 - «Паплач пра яго»
- 1998 года - «Матаны»
- 1998 года - «У яе вачах»
- 1999 - «Завяжы мне вочы»
- 1999 - «Аргенціна - Ямайка 5: 0»
- 2001 года - "Не даводзячы да мяжы»
- 2004 г. - «Дастукацца да нябёсаў»
- 2006 - «Белая Птушка»
- 2014 - «Сабакі з гарадскіх ускраін»
- 2016 - «Жывая вада»