біяграфія
Slipknot - амерыканскі гурт, якая уласны стыль гульні вызначае як «нью-метал». Альбомы гэтага калектыву неаднаразова станавіліся плацінавымі і ў родных Злучаных Штатах, і ў іншых краінах, а кампазіцыі «Duality», «Wait and Bleed», «Psychosocial», «Snuff» напявалі нават тыя, хто не ведаў ангельскую мову. І хоць пік папулярнасці гурта застаўся ззаду, не выключана, што гарачыя амерыканскія хлопцы яшчэ паспеюць вярнуцца на вяршыні хіт-парадаў з новымі песнямі.склад
Усё пачалося ў 1992 годзе, калі два сябра - Шон Крейен і Андэрс Колсефни - абмяркоўвалі музычныя прыхільнасці і ў выніку вырашылі стварыць уласную групу. Галоўнае, як здавалася маладым людзям на той момант, - гэта багацце перкусіі ў музыцы. Сам Шон выдатна валодаў ўдарнымі, Андэрс ўзяў ролю вакаліста і перкусіяніста.
Бас-гітарыст таксама хутка знайшоўся сярод сяброў - музыканта клікалі Пол Грэй. Гэты «папярэдняя» склад будучай папулярнай групы абраў назоў «Heads On The Wall». Музыкі нават правялі некалькі рэпетыцый, аднак неўзабаве ў Шона Крейена паўсталі некаторыя складанасці, і музыка адышла на далёкі план.
У 1995 годзе сябры ўспомнілі мары пра славу і прыхільніках і паспрабавалі адрадзіць гурт. На гэты раз да калектыву далучыліся яшчэ некалькі музыкаў: бубнач Джоўі Джордзісан, сола-гітарыст Доні Стилли і рытм-гітарыст па імя Кан Нонг. Годам пазней двое апошніх пакідаюць групу. Іх месца занялі Крэйг Джонс і Джош Брейнард. Таксама да каманды далучыўся Мік Томсан. У такім складзе музыкі пачалі працу над першай пласцінкай.
Прыкладна ў той жа час з'явілася і сённяшняе назву групы - «Slipknot», што на рускую мову перакладаецца як «пятля» або «пятля». Таксама музыкі прыдумалі уласны унікальны стыль - удзельнікі каманды выступалі ў страшэнных масках, а Андэрс Колсефни і зусім першы час заматывал твар ізастужкай. Годам пазьней да калектыву далучыўся Коры Тэйлар, які заваяваў удзельнікаў чыстым вакалам, а таксама Крыс Фен і дыджэй Сід Уілсан, які маскам аддаваў перавагу звычайны процігаз.
музыка
Першы альбом гурта «Slipknot», які атрымаў назву «Mate.Feed.Kill.Repeat.», Выйшаў у 1996 годзе. Каманда, верная свайму вобразу, прадставіла кружэлку 31 кастрычніка, на Дзень усіх Святых. Першы тыраж альбома - толькі 1000 дыскаў, ды і тыя апынуліся распрададзеныя не цалкам: асноўную частку музыкі проста раздарылі сябрам і знаёмым. Стала відавочна, што без тлумачальнага прадзюсара прабіцца на сцэну вельмі складана.
Такім прадзюсарам для «Slipknot» стаў Рос Робінсан, пасля першага ж праслухоўвання якая разгледзела ў музыках сур'ёзны патэнцыял. Годам пазней, у 1998-м, група (з новым гітарыстам Джэймсам Рутом) падпісала запаветны кантракт са студыяй гуказапісу.
У 1999 годзе абноўлены калектыў выдаў другую кружэлку, якую так і назвалі - «Slipknot». Гэты альбом стаў, па вялікім рахунку, знаёмствам з публікай. Намаганні прадзюсара апынуліся не марнымі, і кружэлка разыйшлася велізарным тыражом за кароткі час.
Адразу пасля выхаду альбома «Slipknot» пачалі даваць канцэрты. Да таго моманту музыканты перагледзелі імідж групы: маскі сталі больш якаснымі і застрашвалымі. Акрамя таго, каманда пачала выступаць у камбінезонах аднолькавага крою, але розных колераў.
Усе разам глядзелася сапраўды ўражліва, а разам з якаснай музыкай стварала эфект сапраўднага прафесійнага шоў. Нядзіўна, што колькасць прыхільнікаў «Slipknot» павялічвалася з кожным выступам.
Пачатак 2000-х стала для ўдзельнікаў не толькі часам трыумфу, але і перыядам першых канфліктаў. Звалілася слава патрабавала сталых канцэртаў і выступаў. Трэба было запісваць наступны альбом і пастаянна рэпеціраваць. Музыкі, якія не гатовыя да падобных нагрузак, пачалі сварыцца: стомленасць давала аб сабе ведаць.
На шчасце, гэта першае выпрабаванне група «Slipknot» пераадолела без страт, а неўзабаве выйшаў альбом «Iowa», які запамятаўся кампазіцыямі «The Heretic Anthem», «Left Behind», «My Plague». Апошняя песня нават стала саўндтрэкам да фільма рэжысёра Пола Андэрсана «Прыстанак зла» з Міла Ёвавіч, Мішэль Радрыгес, Эрыкам Мабіус.
Пасля выхаду альбома «Slipknot» адправілася ў гастрольны тур, а затым на некаторы час знікла з выгляду журналістаў і прыхільнікаў. У прэсе нават з'явіліся чуткі пра распад калектыва. Гэтыя здагадкі падаграваліся выказваньнямі саліста Коры Тэйлара пра тое, што ён шкадуе пра той дзень, калі пазнаёміўся з астатнімі ўдзельнікамі групы. Аднак на самай справе музыканты проста ўзялі тайм-аўт, каб адпачыць адзін ад аднаго, а таксама заняцца ўласнымі праектамі.
У 2004 годзе доўгачаканы альбом усё ж выйшаў, і адразу стала зразумела, што адпачынак пайшоў камандзе толькі на карысць. Гэтая кружэлка стала сапраўдным зорным часам «Slipknot», а кампазіцыі «Vermilion», «Duality» і «Before I Forget» сталі ўжо класікай сусветнай "металічнай" музыкі. За апошнюю кампазіцыю каманда ганаравалася прэміі «Грэмі» за лепшае выкананне песні ў гэтым жанры.
Наступны альбом выйшаў праз чатыры гады - у 2008-м. Пласцінка атрымала назву «All Hope Is Gone» - «Надзеі няма». Гэты альбом маментальна узляцеў на вяршыні усіх чарт-лістоў і рэйтынгаў па колькасці продажаў. А традыцыйны гастрольны тур, арганізаваны адразу пасля рэлізу кружэлкі, доўжыўся на працягу года і да гэтага часу застаецца самым доўгачасовым турнэ ў гісторыі гурта «Slipknot».
Вясной 2010 года прыхільнікаў калектыву шакавала навіна пра смерць басіста гурта Пола Грэючы. Як высветлілася пазней, музыкант памёр з-за перадазіроўкі наркотыкамі. А ў 2013-м склад «Slipknot» зноў паменшыўся.
На гэты раз групу пакінуў бубнач Джоі Джордзісан. Сыход Джордзісан спарадзіў мноства чутак, самі ж музыкі доўга трымалі ў таямніцы яго прычыны. Толькі праз некаторы час высьветлілася, што Джоі быў вымушаны пакінуць музыку з-за цяжкай хваробы - папярочнага миелита.
Нягледзячы на гэтак нярадасныя падзеі, група працягнула збіраць матэрыял для чарговай кружэлкі, і ў 2014 годзе альбом «.5: The Gray Chapter» быў прадстаўлены на суд слухачоў. Гэты альбом быў запісаны ўжо з новымі членамі каманды - бас-гітарыстам Алесандра Вентуреллой і бубнача Джэем Вайнберг.
Выхад новых песень суправаджаўся і прэм'ерай кліпа на кампазіцыю «The Negative One», якая ў далейшым ганаравалася намінацыі на прэмію «Грэмі». Праўда, на гэты раз запаветная ўзнагарода гурту не дасталася.
Традыцыйны «послеальбомный» тур скончыўся ўжо звыклым заявай музыкаў пра сыход у творчы адпачынак да 2017 года.
«Slipknot» цяпер
Абяцанні, дадзеныя ў 2015 годзе, групе не ўдалося стрымаць. Спачатку ў Сеткі з'явіліся паведамленні пра тое, што выпуск новага альбома пераносіцца на 2018 год. А нядаўна ў інтэрв'ю Коры Тэйлар, саліст групы, заявіў, што не варта чакаць новую кружэлку раней 2019-га. Таксама Коры намякнуў, што песні гэтага альбома будуць «цёмныя, сапраўды цёмныя» і шмат у чым аўтабіяграфічныя.
Тым не менш, праца над пласцінкай ўжо распачатая, і зараз музыканты паступова запісваюць новы матэрыял. Прыхільнікам ж пакуль застаецца сачыць за навінамі пра жыццё калектыву «Slipknot» у «Инстаграме» і іншых сацыяльных сетках, дзе фанаты перыядычна выкладваюць новыя фота і нататкі пра куміраў.
Дыскаграфія
- 1996 г. - «Mate.Feed.Kill.Repeat.»
- 1997 - «Crowz»
- 1999 - «Slipknot»
- 2001 года - «Iowa»
- 2004 г. - «Vol. 3 »
- 2008 - «All Hope Is Gone»
- 2014 - «.5: The Gray Chapter»
кліпы
- «Vermillion Pt. 2 »
- «Psychosocial»
- «Duality»
- «Before I Forget»
- «My Plague»
- «Dead Memories»
- «Wait and Bleed»
- «The Devil In»
- «The Negative One»