біяграфія
Мар'яна Цой ўвайшла ў гісторыю расійскага шоу-бізнесу як жонка Віктара Цоя, маці адзінага сына музыканта і прадзюсар гурта «Кіно». Кажуць, менавіта гэтай жанчыне легендарны рок-спявак прысвяціў кампазіцыі «Музыка хваляў» і «Калі твая дзяўчына хворая».Дзяцінства і юнацтва
Мар'яна (Мар'яна) нарадзілася ў горадзе на Няве 5 сакавіка 1959 гады. Насіла прозвішча бацькі Ігара Кавалёва, па чутках, у яго жылах цякла скандынаўская кроў. Маму звалі Іна Голубева.
Аб ранніх гадах жыцця жончыны мала што вядома. Пасля школы Мар'яна сур'ёзна захапілася жывапісам, грошы ж зарабляла ў цырку.
У інтэрв'ю журналістам на пачатку 90-х гадоў дзяўчына расказвала, што службовую лесвіцу асвойвала імкліва, да 20 гадоў ужо загадвала цэхамі пастановачнай часткі, а наперадзе свяціла месца замзавпоста. У колах аднагодкаў лічылася багачка - атрымлівала больш за 150 рублёў у месяц. Мела салідны гардэроб з сукенак і касцюмаў, у якіх хоць цяпер на прыём да высокапастаўленай персоны, жартавала жанчына.
Асабістае жыццё
Мар'яна двойчы пабывала ў ЗАГСе. Першы раз выйшла замуж рана, у 19 гадоў, за Уладзіміра Родованского. Зрэшты, шлюб неўзабаве распаўся. У інтэрв'ю жанчына распавядала, што давялося пайсці пад вянец ва ўгоду грамадскаму думку - у той час было не прынята жыць сумесна.Лёсавызначальнае знаёмства з будучай легендай русского рока здарылася ў 23-ы дзень нараджэння Мар'яны, які супадаў з імянінамі агульнага знаёмага Сашы. 5 сакавіка 1982 года малады чалавек зладзіў маладзёжную тусоўку ў сваёй кватэры, куды па запрашэнні і зьявіўся Віктар Цой.
Віктар не спадабаўся будучай жонцы, занадта сціплы, малодшай на тры гады, да таго ж бедны музыка яшчэ нікому не вядомага рок-гурту. І ўсё ж Цой рызыкнуў папрасіць нумар тэлефона, на што дзяўчына нагрубіяніць - прама на твары залётніка напісала губной памадай нумар тэлефона. Спявак неяк ўмудрыўся захаваць запаветныя лічбы і неўзабаве ўжо названьваюць ўпадабанай даме.
Пачаліся рамантычныя сустрэчы, але, як сцвярджала Мар'яна, на першым часе спаткання насілі чыста платанічныя характар. Пара намотвала кіламетры па горадзе, таму як сустракацца было папросту няма дзе. Зрэдку наведваліся ў кватэру Майка Навуменкі, ездзілі за горад з сям'ёй Барыса Грабеншчыкова, а гэтым жа летам адправіліся з намётамі ў Крым.
Першым здымным жыллём закаханых стала пакой у камунальнай кватэры. Мар'яна ўспамінала дзікую беднасць сумеснага жыцця, сілкаваліся чым прыйдзецца. У лютым 1984 года пара вырашыла ўзаконіць адносіны, але грошай хапіла на вельмі сціплую вяселле. Беласнежнае сукенка дзяўчыне замянілі пінжак і спадніца светлых тонаў. У інтэрнэце мноства фота Цоя з Кавалёвай, у тым ліку і вясельных.
Праз год у маладой сям'і з'явіўся спадчыннік. Імя выбіралі паўтара месяца - у Віктара ніяк не атрымлівалася спыніцца на адным. Мар'яна хацела назваць сына Аляксандрам, але прапанова жонкі музыкант адпрэчваў. У выніку жонка перамагла, прыстрашыўшы, што калі сёння ж малы не атрымае імя, то паедзе ў ЗАГС і запіша яго Хрыстафорам.
Саюз Віктара і Мар'яны пратрымаўся да 1987 года. Адносіны разбурыліся пасля маскоўскай здымкі фільма «Асса», дзе ўдзельнічаў Цой. Там лідэр гурта «Кіно» пазнаёміўся з актрысай Наталляй Разлоговой, і неўзабаве паміж зоркамі успыхнуў раман. Спявак не стаў хавацца, шчыра прызнаўся жонцы і сышоў з сям'і.
Праз два гады афіцыйна прадставіў новую пасію, прычым незвычайным спосабам - замовіў столік у рэстаране, куды запрасіў да Мар'яна. У гутарках з прэсай ўжо пасля смерці Цоя жанчына казала:
«Ён не разумеў, наколькі мне было балюча ў той момант».Пара не жыла разам, але так і не развялася - Мар'яна і Віктар засталіся да самай смерці афіцыйнымі мужам і жонкай. Па словах жанчыны, вырашылі не скасоўваць шлюб дзеля сына Сашы.
Трэцім мужам, але ўжо грамадзянскіх, стаў выканаўца рок-музыкі, пецябруржац Аляксандр Аксёнаў, вядомы меламанам пад псеўданімам Рыкашэт. Мужчына перажыў жонку на два гады, памёр у 2007-м.
кар'ера
Пасля знаёмства з Віктарам Цоем працоўная біяграфія дзяўчыны цесна пераплялося з шоу-бізнесам. Папулярнасць гурта «Кіно» набірала абароты, і неўзабаве Мар'яна выконвала абавязкі адміністратара і прадзюсара музычнага калектыву. У 90-х гадах яна прызнавалася - шкада патрачанага часу на рок-музыку, бо хацелася займацца самаразвіццём. Толькі ў 40 гадоў жанчына ажыццявіла мару, скончыўшы факультэт усходазнаўства Санкт-Пецярбургскага універсітэта.
Пасля смерці Цоя Мар'яна атрымала 50% аўтарскіх правоў на творчую спадчыну мужа і, як сцвярджае прэса, таму да канца дзён жыла ў дастатку. Жанчына таксама пісала карціны, перакладала замежныя тэксты.
Мар'яна Цой ўнесла вялікі ўклад у папулярызацыю творчасці загінулага мужа. Напісала аповесць аб музыку "Кропка адліку», а ў 1997 годзе разам з драматургам Аляксандрам Житинским выдала кнігу «Віктар Цой. Вершы, дакументы, успаміны ».
Ёй нават прапаноўвалі прымерыць ролю рэжысёра мастацкага фільма пра расійскага рок-спевака, але яна адмовіла, палічыўшы, што кожны павінен займацца тым, што ўмее. Мар'яна стала госцяй двух дакументальных фільмаў: «Апошні герой» (1992) і «Апошні герой: 20 гадоў праз" (2009).
Дзякуючы жанчыне прыхільнікі Цоя атрымалі шэраг зборнікаў, прысвечаных музыканту. Яна зноў ператваралася ў прадзюсара, уладкоўваючы канцэрты памяці лідэра калектыву. Пасля кожнага выступу дзівілася, што ільвіную долю квіткоў раскупляюць падлеткі.
У пачатку 2000 гадоў Мар'яна Цой выдала трыб'ют-кружэлкі «кінапроб», у якіх сінглы мужа праспявалі папулярныя рок-музыкі.
На схіле жыцця Мар'яна Цой прадзюсавала грамадзянскага мужа, музыкі Аляксандра Аксёнава, а таксама рокераў Сяргея Елгазина і Аляксандра Заслаўскага.
смерць
На долю жанчыны выпала страшная смерць - ад анкалогіі, з якой змагалася на працягу сямі гадоў. Спачатку ў Мар'яны выявілі рак грудзей. Пасля хірургічнага ўмяшання хвароба быццам бы адступіла, але з часам ўдарыла з новай сілай. Жанчыне паставілі дыягназ «пухліна мозгу», супраць якога лекары ўжо былі нямоглыя.Медыкі адвялі ўдаве Віктара Цоя ўсяго месяц жыцця, але яна пратрымалася тры з паловай. Сваякі адмовіліся ад шпіталізацыі, гэты час жанчына правяла дома, дзе забяспечвалі сыход дарослы сын і грамадзянскі муж. За два дні да скону Мар'яна наступіла кома, памерла 27 чэрвеня 2005 года ў Санкт-Пецярбургу.
Пахаванне прайшло два дні праз, 29 чэрвеня, арганізацыю пахавання ўзяў на сябе Ленінградскі рок-клуб. Развітацца з Мар'янай прыйшлі не толькі сваякі, на Багаслоўскім могілках у той дзень былі заўважаныя былыя музыкі гурта «Кіно», члены калектываў «Акварыум» і «Tequilajazzz», Юрый Шаўчук з калегамі з «ДДТ». Пахавана жанчына непадалёк ад магілы Віктара Цоя.
бібліяграфія
- "Кропка адліку»
- «Віктар Цой. Вершы, дакументы, успаміны »
фільмаграфія
- 1992 - «Апошні герой»
- 2009 г. - «Апошні герой: 20гадоў праз»
Дыскаграфія
- 1992 - «Невядомыя песні» (выдадзены як сольнік Цоя)
- 2000 - «кінапроб» (двайны трыб'ют-альбом)
- 2002 - «Дзень нараджэння Віктара Цоя» (канцэрт-трыб'ют)