біяграфія
Леанід Целеш - спявак, кампазітар, прадзюсер, але аматары шансона ведаюць яго і як блізкага сябра Міхаіла Круга, і як чалавека, які вывеў на сцэну яго ўдаву Ірыну, стаў натхняльнікам і арганізатарам фестывалю рускага шансона, які носіць імя загінулага шансанье.Дзяцінства і юнацтва
У біяграфіі Леаніда Міхайлавіча былі цяжкія моманты, спявак нікому не жадае такога жыцця, якая выпала яму і шасцярым братам і сёстрам, «але, калі ты наогул нічога яшчэ не перажыў, як ты прымусіш сваю душу працаваць». Вялікая сям'я прышчапіла адказнасць за іншых, а акрамя таго, і любоў да добрай песні, хоць з музыкай ніхто не быў звязаны.
Музыкант нарадзіўся ў студзені 1962 года ў сталіцы Рэспублікі Бурація - горадзе Улан-Удэ. Клопаты па змесце шматдзетнай сям'і ляглі на плечы маці, якая працавала бухгалтарам. У падгадаваным веку Целяшовым перавезлі ў Саратаў, дзе ён пражыў да 15 гадоў. Пасля смерці мамы старэйшы брат забраў Леаніда да сябе ў Цвер.
Падлетак вучыўся ў школе, займаўся адзінаборствамі і боксам, адначасова падпрацоўваў на «Горпищекомбинате», асвоіў не адну прафесію. У адных крыніцах сцвярджаецца, што музычнай адукацыі ў кампазітара і выканаўцы няма, у іншых - што Целеш ўсё ж скончыў вучэльню культуры.
Службу ў войску Леанід прайшоў на Далёкім Усходзе, там пачаў пісаць першыя песні, па вяртанні адвучыўся ў аўташколе ДТСААФ і працаваў вадзіцелем. Захапленне аўтамабілямі прывяло выканаўцы ў крэсла кіраўніка Цвярскога аддзялення Усерасійскага таварыства аўтамабілістаў. З перабудоўным зменамі ў эканоміцы Целеш сышоў у бізнэс, па ўласным прызнанні, займаўся шмат чым, «аж да таго, што варыў джынсы».
У 1992-м бізнэсмэн Целеш аказаў фінансавую дапамогу Міхаілу круга, з якім жыў па суседстве, у запісе першага афіцыйнага альбома «Жыган-цытрына», пасля якога Круг, што гаворыцца, прачнуўся знакамітым. Пра тое, каб спяваць для гледачоў, Леанід не задумваўся: на той момант кіраваў уласнай фірмай, і каб стаць пісьменным кіраўніком, вывучыўся на юрыста.
У сучаснай Расеі Леанід выступаў перад вайскоўцамі федэральных войскаў, якія ўдзельнічалі ў дазволе канфліктаў ў Чачэнскай Рэспубліцы, за што атрымаў медаль. У інтэрв'ю музыка казаў, што, калі б паклікалі ў Сірыю, абавязкова б паехаў, бо кожны загінуўшы на той вайне - трагедыя не толькі для блізкіх, гэта бяда для ўсёй краіны. Целеш планаваў напісаць песню для сям'і лейтэнанта Аляксандра Прахарэнка, які выклікаў агонь на сябе ў баі пад сірыйскім Хомсе.
музыка
Так склалася, што да жанру шансона захоўваецца грэблівае стаўленне. Хоць, як кажа Леанід, шансон - песня добрая, у ёй добрыя і пачатак, і фінал. Гэта далёка не другагатунковы від мастацтва, а іншы, своеасаблівы, у якой выказана надзея.
Імя Леаніда Целяшовым прагучала сярод тых нешматлікіх, якіх Ірына Круг назвала сапраўднымі сябрамі, разам з мужам Вікі Цыгановай - Вадзімам і кіраўніцтвам радыёстанцыі «Шансон». Пасля гібелі Міхаіла перад жанчынай ўсталі пытанні - як жыць далей, на што ўтрымліваць сям'ю. Пачала патроху спяваць, а Леанід запрасіў у сваю студыю ў Цверы.
З Ірынай яны запісалі песню «Дарога ад душы да душы», якая трапіла ў ратацыі і стала хітом, а на выканаўцаў пасыпаліся запрашэнні. І як кажа Целеш, калі раней з нагоды сцэны ён не затлумляўся і спяваў у асноўным для сяброў, у кампаніях, дык і пазьней "неяк сам сабой запісаўся першы альбом».
Пласцінка «Я ішоў да цябе» выпушчаная ў 2006 годзе. Слухачы адразу ж адзначылі асаблівы, Целяшэўскі стыль, аўтар хутка стаў вядомым. Леанід Міхайлавіч адзначыў, што не ведае, адкуль узяўся такі каларыт, напэўна, таму, што песні пішуцца ад душы. У гэтым жа годзе ў выдавецтве Artur Music выйшаў альбом «Уладзімірскі цэнтрал 2».
Сярод двух дзясяткаў песень у ім прагучалі «Сярэбраныя струны» у выкананні Целяшовым, Ірыны Круг і Вікі Цыгановай. Целеш стаў пастаянным удзельнікам канцэртаў «Шансон года», жанравых фестываляў у Мінску і Санкт-Пецярбургу, віцебскага «Славянскага базару».
У інтэрв'ю Цвярскім выданню «Караван + Я» Леанід сказаў, што большасць яго гледачоў - альбо дамы, альбо салідныя мужчыны. Лірычныя вершаваныя пасланні, адрасаваныя абагульненаму вобразу любімай, спявак сабраў у альбоме "Паміж мной і табой», які ўбачыў свет у 2008 годзе.
У 2014-м беларускі лэйбл «Вігма» выпусціў альбом «Дзяўчынка на белым мерседэсе». На гэты раз у трэк-лісце большасць склалі кампазіцыі, аўтарства якіх належыць сябрам Леаніда. Так, «Споведзь ваўка» і «Палоўкі» напісаў Вадзім Доморощин, якi прыдумаў саўндтрэк да серыяла «Адна цень на дваіх».
Словы і музыка «Абразы» належаць Лявону Варданяну, які працаваў з «Дюной», «ліцэя», Славай Медяником. Песні «Летні дождж" і "Дачны сезон» Целяшовым прэзентаваў новасібірскі шансанье Ігар Малінін, які ў 90-я праславіўся забіяцкія прыпеўкі пад музыку ў стылі тэхна.
У 2016 годзе выйшаў зборнік «дуэтныя гісторыя», у які ўвайшлі «Тверь - Масква», «Масты», «Пагаворым, мой сябар». Частка кампазіцый запісаная з Ірынай Круг, а таксама з Аляксеем Глызін, Любамір, Сяргеем Славянскім і групай «Госпада добрыя». У кліпе на песню «Не забывай» знялася Вольга Кабо.
Перад гэтым, па словах Леаніда Міхайлавіча, ён па стане здароўя ўзяў невялікі творчы адпачынак - адбілася пастаяннае напружанне, спадарожнае канцэртам і гастрольным пераездам. І хоць для артыста быць запатрабаваным, несумненна, прыемна, але давялося спыніцца на час. А паколькі сядзець без справы Целеш не ўмее і не жадае, перапынак правёў з карысцю - напісаў новыя песні.
Асабістае жыццё
З жонкай Аленай музыкант пазнаёміўся на дыскатэцы, на якія, па ўласным прызнанні, хадзіў доўга, нават калі пераваліла за ўзрост Хрыста. Жонка падарыла Леаніду трох сыноў - Івана, Аляксея і Міхаіла. Малодшы атрымаў імя ў гонар дзеда, духоўнага настаўніка Целяшовым - бацюшкі Міхаіла і, вядома ж, у памяць аб лепшым сябру Крузе.
Алена суправаджае мужа на гастролях і, па словах спевака, стала першым слухачом і галоўным суддзёй. Пры гэтым прымушае Леаніда паказваць не накіды песень, а ўжо гатовыя кампазіцыі, і такі падыход сам аўтар лічыць правільным. Жонка - правая рука Целяшовым ў арганізацыі фестываляў і канцэртаў, прысвечаных шансону, а таксама ў рабоце фонду творчай спадчыны Міхаіла Круга.
Усе дзеці Леаніда скончылі сувораўскае вучылішча, спявак лічыць гэта нармальным: дзед і бацька ваявалі, і ўсе мужчыны ў сям'і аддалі доўг Радзіме, «вышэйшая форма патрыятызму - служэнне Радзіме не толькі па прысягі, але і па закліку душы».
Целеш не крыўдзіцца, што сыны абралі ваенную кар'еру, а не пайшлі ў музыку. Разумеючы, як складана быць артыстам, не даваў такіх саветаў, але мяркуе, што жыццё сапраўднага афіцэра не лягчэй - перш чым назавуць такім, шмат чаго трэба дамагчыся.
На вольным часе Леанід слухае песні з рэпертуару Юрыя Антонава і Мікалая Наскова, «Сіняй птушкі» і Трафіма. Само сабой, не абыходзіцца і без твораў Міхаіла Круга. У кожным інтэрв'ю музыкі распытваюць пра сяброўства з папулярным выканаўцам, і Целеш з задавальненнем распавядае пра вядомага суседзе. З калегамі па сцэне шансанье падтрымлівае таварыскія адносіны, з Вікай Цыгановай і зусім кумы, паколькі сталі хроснымі бацькамі малодшага сына Круга - Аляксандра.
Леанід Міхайлавіч марыць аб адным: сабраць сям'ю, разбіць палатку на беразе ракі, развесці вогнішча і пажыць так хаця б некалькі дзён. Простае чалавечае шчасце ў тым і заключаецца, калі можна абняць дзяцей, зірнуць у вочы каханай жанчыне, гаварыць з блізкімі на разнастайныя тэмы, шанаваць навакольнае прыгажосць.
«І, магчыма, у гэты момант, народзіцца якая-небудзь песня».Калі Леанід ўзяўся апекаваць Ірыну Круг, пасыпаліся абвінавачванні прыхільнікаў яе мужа і простых абывацеляў у тым, што ў Целяшовым з ўдавой не проста сяброўскія адносіны. Але на ўсе інсінуацыі спявак адказвае, што яму глыбокага абыякава, хто і што гаворыць.
«Перад мной заўсёды вочы Міхаіла. І я зраблю ўсё, каб дапамагчы яго сям'і. Галоўнае, каб Іра і яе дзеці жылі дастойна ».З часам шляху Целяшовым і Ірыны Круг разышліся, але Леанід Міхайлавіч сцвярджае, што заўсёды адкрыты для зносін. Калі жанчыне спатрэбіцца дапамога - прыйдзе не раздумваючы. Сумленне музыканта чыстая: ён зрабіў усё магчымае, каб ўдава аднаго стала спявачкай, а тое, што яна цяпер настолькі папулярная - вынік працы самой Ірыны.
У 2013-м на экраны выйшаў фільм пра Міхаіла Крузе. Апавяданне ў ім вялося ад імя Леаніда Целяшовым, ролю якога выканаў Аляксандр Домогаров. Па прызнанні прататыпа, у карціне залішне шмат крыміналу, што не адпавядае рэчаіснасці, а сам спявак выглядае злачынным аўтарытэтам. «Легенды аб Крузе» - усё ж мастацкая стужка і спадабаецца тым, хто блізка не ведаў Міхаіла, але галоўнае - пра яго будуць казаць і памятаць.
Леанід Целеш зараз
Шансанье, на жаль, не радуе прыхільнікаў вялікай колькасцю канцэртаў. Паводле інфармацыі ў сацыяльных сетках, апошні адбыўся ў студзені 2018 гадоў ў Маскве. Тады Леанід выступіў на адной сцэне з Барысам Шварцманом, аўтарам песень і гумарыстычных тэкстаў.Дыскаграфія
- 2006 - «Я ішоў да цябе»
- 2008 - «Паміж мной і табой»
- 2014 - «Дзяўчынка на белым мерседэсе»