біяграфія
Наўрад ці прыхільнікі савецкага кінематографа маглі выказаць здагадку, што выканаўца галоўнай ролі ў казцы «Варвара-краса, доўгая каса» Таццяна Клюева стане не актрысай, а прадаўшчыцай на рынку. Шматспадзеўная выпускніца ГІТІСа, якая дэбютавала ў кіно ўжо ў 14 гадоў, адмовілася ад кар'еры дзеля мужа. Выйшаўшы замуж за аднакласніка, які стаў мараком далёкага плавання, Таццяна пераехала ў Севастопаль і практычна перастала здымацца. Па гэты дзень самая прыгожая царэўна савецкіх казак жыве на беразе Чорнага мора ў асяроддзі сям'і.Дзяцінства і юнацтва
Цяпер закаханая ў Севастопаль Таццяна Клюева - ураджэнка Масквы. Яна з'явілася на свет у адным са сталічных радзільняў 25 жніўня 1951 гады. Расла актыўнай дзяўчынкай, з задавальненнем удзельнічала ў школьных пастаноўках. Родныя падтрымалі дзяўчынку, калі тая вырашыла паспрабаваць сябе ў кіно, хоць на той момант Тані было ўсяго 14 гадоў.
У 1965 годзе на экраны выйшла першая стужка з яе ўдзелам. У кінааповесці «Тэлефануюць, адчыніце дзверы» Аляксандра Міт па сцэнары драматурга Аляксандра Валодзіна яна згуляла эпізадычную ролю дзяўчынкі, якую героі сустракаюць у актавай зале. Фільм вядомы тым, што стаў дэбютнай карцінай для 12-гадовай выканаўцы галоўнай ролі Алены Проклова. А для Клюеў гэты вопыт, здавалася, прадвызначыў далейшы жыццёвы шлях. Дзяўчынка вырашыла паступаць у Дзяржаўны інстытут тэатральнага мастацтва.
фільмы
Яшчэ да паступлення Таццяна з'явілася ў іншым фільме 1965 гады - дзіцячым дэтэктыве «Аквалангі на дне», знятым Яўгенам Шерстобитовым па ўласным рамане. Дзяўчынка згуляла Аксану - знаёмую галоўнага героя, які вядзе расследаванне дзіўнага з'яўлення незнаёмца на беразе мора ў памежным пасёлку.
Таццяна спрабавалася на адну з роляў у казцы «Агонь, вада і медныя трубы», але Аляксандр Роу спыніў выбар на іншы акторцы. Засмучанай Тані знакаміты рэжысёр-казачнік паабяцаў створаную адмыслова для яе ролю ў наступным фільме. Абяцанне Роу выканаў: 30 снежня 1970 года адбылася прэм'ера казкі «Варвара-краса, доўгая каса». Гераіня Клюеў зачаравала гледачоў: Варвару ў яе выкананні пачалі называць самай прыгожай царыцай савецкіх казачных фільмаў.
На Клюеў абрынулася папулярнасць. У інтэрв'ю «Аргументы і факты» акторка распавяла, што лісты прыходзілі мяшкамі. Ёй, юнай, неиспытанной славай дзяўчыне, якая лічыла, што павінна адказаць абавязкова ўсім, спраўляцца было цяжка. Але ні тады, ні цяпер Таццяна Клюева не лічыла сябе зоркай.
Незадоўга да выпуску ў 1974 годзе, а таксама пасля яго артыстка знялася ў двух фільмах Алега Мікалаеўскага, які працаваў на Свярдлоўскай кінастудыі. Ролі ў казцы «Самы моцны» і ў камедыі «сустракаемся каля фантана» былі прыкметнымі, але ранейшую славу не паўтарылі. Далейшыя кінапрацы Таццяны Клюеў сталі яшчэ больш сціплымі - дзяўчына вырашыла прысвяціць жыццё сям'і, а не кар'еры, і пакінула Маскву.
Асабістае жыццё
Выбраннікам Таццяны апынуўся аднакласнік Дзмітрый Гагін. Пакуль Клюева атрымлівала акцёрскую адукацыю, ён скончыў ваенна-марское вучылішча, стаўшы мараком далёкага плавання. Клюева павінна была згуляць у фільме «Афіцэры», але Зміцер забраў яе прама са здымачнай пляцоўкі падчас перапынку.
«Пагутарыць са мной, падышоў да рэжысёру, а потым кажа:« Слухай, пойдзем адсюль! », - распавядае Клюева у інтэрв'ю« Кар ». - І я пайшла за ім. Скажы ён мне тады: «Хадзем скакаць з дзевятага паверха!», Усё роўна пайшла б! ».Закаханыя пажаніліся і пераехалі ў Севастопаль - да месца працы Дзмітрыя. Таццяна прызнаецца журналістам, што ведала аб які мае быць павароце падзей задоўга да яго, але не ўспрымала сур'езна. Замужжа і пераезд у Крым ёй «прадказаў» Яўген Шапавалаў.
Фільм «Аквалангі на дне» ён здымаў у Судаку, і калі здымкі скончыліся, дзеці-акцёры былі засмучаныя маючым адбыцца ад'ездам. Імкнучыся адцягнуць іх, рэжысёр зладзіў сеанс жартоўнага варажбы. Дзіўна, але прадказанае Таццяне ў дакладнасці спраўдзілася.
Усе рэчы змясціліся ў пару валізак. Каб наладзіць побыт, прыйшлося шмат працаваць. Некаторы час Таццяна ездзіла на здымкі, але неабходнасць клапаціцца пра сына Яне прымусіла яе адмовіцца ад камандзіровак.
У інтэрв'ю «суразмоўца» акторка паведаміла, што дзеля заробку ўладкавалася прадаваць абутак на рынку. Праз нейкі час удалося пачаць уласную справу. Таццяна развіла бізнэс да кіравання шасцю гандлёвымі кропкамі. Быў перыяд, калі падзарабляла мэнэджэрам у агенцтве знаёмстваў. Муж - капітан першага рангу - вялікую частку часу знаходзіўся ў моры.
Нягледзячы на тугу па творчасці і складанае матэрыяльнае становішча ў першыя гады пасля пераезду, Таццяна Клюева прызнаецца, што не шкадуе аб пакінутай кар'еры. У шлюбе з Дзмітрыем яны складаюцца ўжо 42 гады, іх сыну Яну - 41 год. Ён жанаты, у пары расце дачка Аня, унучка Таццяны Мікалаеўны.
Таццяна Клюева зараз
Крайняй роляй у кар'еры Клюеў стала Варвара Карпаўна Сухобриева, персанаж другога плана са скандальнага ўкраінскага кінацыкла «Востраў кахання». Таццяна з'явілася ў восьмы серыі эратычнага серыяла, знятага ў сярэдзіне 90-х.
Яна сыграла маці каханай галоўнага героя ў навэле «Заручыны» па творы пісьменніка і драматурга Уладзіміра Винниченко. На гэтым фільмаграфія Клюеў прыпынілася. Пра вяртанне да працы ў кіно Таццяна не задумваецца, хоць лісты ад прыхільнікаў прыходзяць да гэтага часу.
Артыстка па-ранейшаму жыве з мужам у Севастопалі, сям'я размяшчае кватэрай і хаткай ля мора. У Таццяны часта гасцююць сябры, чыя дзейнасць звязана з кінематографам. Сярод іх - стваральнік «Ералаша» Барыс Грачэўскі і актрыса Наталля Варлей.
Наталлю Таццяна называе не інакш як сястрой: былыя калегі сябруюць звыш 30 гадоў. Актрысы часта сазваніваюцца па скайпе, штогод зорка «Каўказскай палонніцы» прыязджае пагасціць у Севастопаль.
Таццяна Клюева не чужая грамадскага жыцця. Актрыса ўваходзіць у Саюз жанчын Расіі і ў Саюз кінематаграфістаў. Прывітала правядзенне рэферэндуму ў Крыме і ўваходжанне паўвострава ў склад Расійскай Федэрацыі.
фільмаграфія
- 1965 - «Тэлефануюць, адчыніце дзверы»
- 1965 - «Аквалангі на дне»
- 1967 - «Шостае лета»
- 1969 - «Варвара-краса, доўгая каса»
- 1973 - «Самы моцны»
- 1976 - «сустракаемся каля фантана»
- 1981 - «Час чырвоных яблыкаў»
- 1981 - «Яблык на далоні»
- 1988 г. - «За кім замужам спявачка»
- 1994 - «Царэўна»
- 1995 - «Востраў кахання»