біяграфія
Дзмітрыя Язэпавага многія аматары кіно даведаюцца як Бураціна з каханага дзіцячага фільма. Часта бывае, што гэтак яркі персанаж, сыграны пачаткоўцам ліцадзеямі, так і застаецца адзінай роляй акцёра. Аднак Дзмітрый адыграў і мноства іншых, не менш яркіх роляў, акрамя таго, праявіў талент і як рэжысёр ўласных карцін.Дзяцінства і юнацтва
Будучы акцёр нарадзіўся 22 кастрычніка 1965 года ў Мінску. Сям'я Дзмітрыя не мела адносін да свету кінамастацтва: бацька працаваў інжынерам-канструктарам, мама - кандыдат біялагічных навук. Маленькі Дзіма рос з двума братамі - старэйшым Андрэем і малодшым Мікалаем. Абодва брата Язэпавага абралі іншы шлях у жыцці і сталі праграмістамі.
Магчыма, Дзмітрый таксама мог стаць праграмістам, фігурыстам ці нават фатографам (хлопчык сур'ёзна захапляўся фатаграфіяй і займаўся ў секцыі фігурнага катання), аднак лёс распарадзіўся па-іншаму.
Аднойчы, падчас чарговай трэніроўкі на лёдзе, на хлопчыка звярнуў увагу супрацоўнік студыі «Беларусьфільм». Дзмітрыя запрасілі на прагляд - патрэбныя былі акцёры для экранізацыі казкі пра Бураціна.
Як успамінаў пазней сам акцёр, першае ўражанне ад студыі аказалася негатыўным. Хлопчык нават схлусіў бабулі, якая прывяла яго на кастынг, што ў яго забалеў жывот. Падман атрымаўся, аднак праз некаторы час Дзмітрыя зноў прывялі на «Беларусьфільм» і нават зацвердзілі на ролю Арлекіна.
Кастынг працягваўся, але рэжысёру Леаніду Нячаеву ніяк не ўдавалася падабраць акцёраў на ролі Мальвіны і Бураціна. І тады Дзмітрыю Язэпаваму аддалі вобраз галоўнага героя. Акцёр любіць успамінаць у інтэрв'ю, што ці ледзь не самым складаным было падабраць «нос» правільнай даўжыні і памеру - рэквізіт ўвесь час мяняўся, спрабавалі розныя варыянты.
Праз пару месяцаў хлопчык нецярпліва пацікавіўся, калі ж пачнуць здымаць фільм. Здымачная група і рэжысёр зарагаталі - высветлілася, што здымкі ўжо даўно ў самым разгары.
фільмы
Так для Дзмітрыя Язэпавага адкрыўся новы свет - свет кіно. Гэтая першая карціна - «Прыгоды Бураціна» - знаёмая, мабыць, кожнаму дзіцяці, і ўжо новыя пакаленні дзяцей суперажываюць няўрымслівым, але шчырага драўляным чалавечку.
Акцёрскі склад фільма атрымаўся па-сапраўднаму зорным, і маленькаму Дзмітрыю пашчасціла папрацаваць з Уладзімірам Этуш, якія згулялі Карабаса-Барабаса, непараўнальным Раланам Быкавым ў вобразе ката Базіліо, Аленай Санаева, якая выканала ролю лісы Алісы. Таксама ў карціне згулялі Рына Зялёная, Мікалай Грынько, Таццяна Працэнка.
Нельга сказаць, што першая роля далася маленькаму Дзіму з лёгкасцю. Хлопчык часам стамляўся і капрызіў, аднак побач заўсёды была бабуля, гатовая супакоіць ўнука, а таксама рэжысёр і члены здымачнай групы, якія падтрымліваюць Дзмітрыя. Так, паступова, звычайны дзіця ператварыўся ў сапраўднага артыста і ўжо да канца здымачнага працэсу дэманстраваў прафесіяналізм.
Таленавітага хлопчыка заўважылі і пачалі запрашаць і ў іншыя фільмы. Так, у 1977 годзе Дзмітрый Язэпаў з'явіўся ў вобразе Ваўчанём ў фільме-казцы «Пра Чырвоны Каптурок», а яшчэ двума гадамі пазней згуляў хулігана Сцяпана Камарова у двухсерыйнай стужцы Мікалая Лук'янава і Паўла Лунгіна «Капітан суч-галава».
Праз некалькі гадоў перад пасталеўшым Дзмітрыем Язэпавым паўстала пытанне аб выбары будучай прафесіі. Спачатку юнак збіраўся пайсці па шляху бацькі і падаць дакументы ў мясцовы палітэх. Але да экзаменаў заставалася некалькі месяцаў, і тады малады чалавек адправіўся ў Маскву, каб паспрабаваць шчасця на ўступных іспытах у ВГIК.
Спачатку Язэпаў не ўразіў прыёмную камісію, але рэжысёр «Прыгод Бураціна» Леанід Нячаеў ўзяў Зміцера на парукі, запэўніўшы выкладчыцкі склад, што юнак абавязкова раскрые талент пазней.
Так і атрымалася: пад чулым кіраўніцтвам Аляксея Баталава, які стаў настаўнікам групы, у якой вучыўся Язэпаў, пачатковец акцёр стаў сапраўдным майстрам сваёй справы. Адразу пасля ВДІКа Зміцер стаў запатрабаваным, маладога мужчыну пастаянна запрашалі на здымкі, прапаноўваючы і другарадныя ролі, і вобразы галоўных герояў.
Часцей за ўсё ў той час акцёру даводзілася гуляць у дэтэктыўных серыялах і карцінах. Сам Язэпаў лічыць фільм Аляксандра Рагожкіна «Гвалт» лепшым ва ўласнай фільмаграфіі таго часу. Гэтая драма, сюжэт якой заснаваны на рэальна у сувязі з трагедыяй, не пакінула гледачоў абыякавымі. Тут Дзмітрый Язэпаў сыграў разам з Аляксеем Палуянам, Аляксеем Булдакова, Тарасам Дзенісенка.
Паступова роляў стала менш, і ў творчай біяграфіі Дзмітрыя Язэпавага адкрылася новая, рэжысёрская, старонка. Пачаў ён з рэкламных ролікаў, паступова асвойваючы новую дзейнасць. Затым стаў атрымліваць запрашэння і ў больш сур'ёзныя праекты.
Сярод рэжысёрскіх тварэнняў Дзмітрыя Язэпавага - кароткаметражка «Николенька», некалькі эпізодаў культавай «Забойнай сілы», «Лета ваўкоў», «Якая сыходзіць натура» і іншыя карціны.
Аднак самай моцнай працай Язэпавага-рэжысёра прынята лічыць гістарычны серыял «Кацярына. Ўзлёт », у цэнтры якога лёс вялікай імператрыцы і вялікай жанчыны. У гэтай шматсерыйнай стужцы зняліся акцёры Марына Аляксандрава, Аляксандр Яцэнка, Уладзімір Меньшов, Аляксандра Урсуляк і іншыя знакамітыя акцёры. Праект выклікаў захопленыя водгукі і гледачоў, і кинообозревателей.
Асабістае жыццё
Асабістае жыццё Дзмітрыя Язэпавага склалася шчасліва. Муж і жонка пазнаёміліся, яшчэ калі Дзмітрый вучыўся ў Вгiке. Праз некаторы час дзяўчына зацяжарыла, і маладыя людзі адразу ж пажаніліся. Жонка акцёра Наталля падарыла мужу траіх дзяцей - Андрэя, Антона і Арцёма.
Як і муж, Наталля працуе ў свеце мастацтва: жанчына - мастак па касцюмах. Старэйшы сын таксама звязаны з кіно - ён аператар. А вось малодшыя дзеці акцёра пакуль не вызначыліся з будучай прафесіяй.
Дзмітрый Язэпаў зараз
У 2018 годзе Дзмітрый Язэпаў зноў з'явіўся ў кадрах мастацкага серыяла. Гаворка ідзе пра шматсерыйным праекце «Аперацыя« Мухаббат ». У гэтым драматычным серыяле перапляліся падзеі афганскай вайны і шчырая любоў, шпіёнскія авантуры і моцнае сяброўства.
Тут Дзмітрыю дасталася другарадная роля доктара Гарэлава, а асноўных герояў згулялі акцёры Ілля Малако, Аглая Тарасава, Сяргей Пускепалис, Сяргей Стрэльнікаў.
фільмаграфія
- 1975 - "Прыгоды Бураціна"
- 1977 - "Пра Чырвоны Каптурок"
- 1979 г. - "Капітан суч-галава"
- 1981 - "Прададзены смех"
- 1983 - "Як я быў вундэркіндам"
- 1986 - "Летнія ўражанні аб планеце Z"
- 1988 г. - "Выпадак у аэрапорце"
- 1989 г. - "Варта"
- 1994 - "Агністы стралок"
- 2009 г. - "Блудныя дзеці"
- 2010 г. - "Громозека"
- 2018 - "Аперацыя" Мухаббат "