біяграфія
На піку папулярнасці група «Маленькі прынц» давала на гастролях да 10 канцэртаў у дзень. Паўтарыгадзінны выступ змянялася кароткім перапынкам, падчас якога зала запаўнялі новыя жадаючыя праспяваць ва ўнісон з салістам Аляксандрам баваўнянага, што «жыццё - гэта вечны вялікі карнавал».
Спалучэнне лірычнасцю тэкстаў пра каханне з энергічнай музыкай дыска, а таксама непаўторны вобраз вакаліста імкліва заваявалі сімпатыю прыхільнікаў па ўсім Саюзе. Аднак надыходзіць эпоха пераменаў прымусіла музыкаў пакінуць сцэну. Да выступах «Маленькі прынц» вярнуўся толькі ў «нулявых» - на хвалі якая расце папулярнасці рэтра.
склад
Для большасці прыхільнікаў калектыву «Маленькі прынц» - гэта перш за ўсё нязменны вакаліст Аляксандр воплескамі. Артыст з дзяцінства захапляўся музыкай, скончыў музычную школу па класе гітары і фартэпіяна і планаваў звязаць жыццё з мастацтвам. Пасля заканчэння агульнаадукацыйнай школы гуляў у аматарскіх калектывах.
Паваротным момантам у яго лёсе стаў удзел у канцэртах гастрольнага гурта «Трамвай« Жаданне ». Некалькі шоў калектыў адыграў сумесна з групай «Міраж». Падчас аднаго з іх таленавітага 20-гадовага клавішніка заўважыў заснавальнік культавага калектыву, прадзюсер і кампазітар Андрэй Литягин. У канцы вясны 1988 года воплескамі стаў удзельнікам «Міраж».
За клавішамі воплескамі заставаўся нядоўга. У жніўні таго ж года «Міраж» гастраляваў у Крыме. Знакавы для гісторыі "Маленькага прынца» канцэрт завяршаўся сумесным выкананнем песні «Замыкаючы круг». Разам з дзяўчатамі-салісткамі да мікрафону выйшаў і воплескамі. Яго голас і манера спеваў зрабілі ўражаньне на Литягина, і той вырашыў: вакансія клавішніка «Міраж» зноў адкрыта, а воплескамі пацягне уласны праект.
Аўтарам музыкі для ўсіх песень першага і адзінага альбома "Маленькага прынца» стаў сам Андрэй Литягин. Тэксты пісала Алена Сцяпанава. Да запісу кампазіцый прыцягнулі гітарыста Аляксея Горбашова, у той час які гуляў у групе «Міраж».
Да супрацоўніцтва з калектывамі Литягина музыка граў у гурце «Альфа», а таксама ўдзельнічаў у запісе першых пласцінак Дзмітрыя Малікава і «Любэ». Выданне «МК» ў 1988 годзе прыгадала Горбашова у ліку лепшых гітарыстаў Савецкага Саюза.
На канцэртах жа разам з Аляксандрам Баваўняныя выступалі гітарысты Валерый Старых і Мікалай Ракушев. На ўдарных гуляў Кірыл Кузняцоў, а месца клавішніка заняў Сяргей Крылоў - цёзка шоўмена і спевака Сяргея Крылова. Насуперак распаўсюджанай практыцы таго часу склад «Маленькага прынца» абмінулі цякучка і скандальныя сыходы. Некаторыя музыкі ўдзельнічаюць у выступах калектыву на рэтра-праектах і зараз.
музыка
Гісторыя «Маленькага прынца» пачынаецца з запісу музычнага матэрыялу, створанага Литягиным і Сцяпанавай. Першая кампазіцыя - «Я не ведаю, навошта мне ты» - запісваецца яшчэ да з'яўлення афіцыйнай назвы групы.
Ўжо ў ёй прасочваюцца стылістычныя рысы будучыні музычнага праекта: агульнае меланхалічнае настрой, гарачыня выканання, супярэчлівасць лірычнага героя. У канцы года на студыі ў сталіцы Эстоніі запісваюцца астатнія 7 кампазіцый дэбютнага альбома «Мы сустрэнемся зноў", названага па адной з песень.
Імя групы Баваўняныя падказвае яго знаёмы, аматар твораў французскага пісьменніка. Литягин згаджаецца на «Маленькага прынца». Каб праверыць рэакцыю публікі, дэбютантаў дапускаюць да выступу на разагрэве ў «Міраж». У жніўні 1989-га, праз год з памятнага выканання песні «Замыкаючы круг», Аляксандр воплескамі выходзіць на сцэну ў сольным праекце.
Адабрэнне гледачоў сцвярджае Андрэя Литягина ў вырашэнні прадзюсаваць праект, і ў тым жа годзе ён арганізоўвае сольны канцэрт «Маленькага прынца» у спорткомплексе «Алімпійскі». Выдаецца запісаны раней альбом. Група адпраўляецца на гастролі. Як згадваецца ў праграме «Прывітанне, Андрэй!», Якая выйшла на тэлеканале «Расія 1» 2 мая 2018 года, у дзень каманда адыгрывае да 10 канцэртаў у адным горадзе.
Стыль вакаліст прадумвае сам, дзесьці капіюючы заходніх зорак, дзе-то рэалізуючы ўласныя знаходкі. Знакамітая Скуранка з махрамі - сумесны «праект» з суседкай, якая працавала ў Доме моды Вячаслава Зайцава. Шырокі пояс з заклёпваннямі, дэкараваны металічнымі зорачкамі, - аксэсуар, набыты на гастролях у Прыбалтыцы. А вось чырвоныя штаны з зоркамі, прызнаецца воплескамі у адным з інтэрв'ю, скапіяваныя з ўбору Фрэдзі Мэрк'юры.
Папулярнасць "Маленькага прынца» расце, нягледзячы на адсутнасць новага музычнага матэрыялу і кліпаў у поўным сэнсе гэтага слова. Відэа, якія выпускае каманда, ўяўляюць сабой нарэзкі кадраў з канцэртных выступаў. Падобны відэашэраг суправаджае кліпы на песні «Ты ці не», «Бывай», «Я не ведаю, навошта мне ты», «Мы сустрэнемся зноў".
У 1994 годзе, незадоўга да сыходу са сцэны, «Маленькі прынц» перавыдае дэбютны альбом, дапаўняючы яго трыма кампазіцыямі. Гэта «Мокры асфальт» і «Восень» аўтарства Ігара Нікалаева, а таксама «Ты здрадзіла каханне», напісаная Сяргеем Трафімава.
У тым жа годзе Аляксандр воплескамі пакідае кар'еру музыкі дзеля бізнесу. Каб паправіць матэрыяльнае становішча, ён адкрывае крама моднага адзення, але справа не становіцца прыбытковым. У 1998 годзе «Маленькі прынц» адпраўляецца гастраляваць у Нямеччыну разам з «Міраж». Вакаліст знаёміцца з будучай жонкай Палінай. Завязалі раман прымушае яго задумацца пра месца жыхарства. Неўзабаве пара распісваецца ў Маскве і вяртаецца ў Нямеччыну. Воплескаў застаецца жыць у Бадэн-Вюртэмберг.
Тут яму ўдаецца вярнуцца да музычнай дзейнасці, але ўжо ў якасці прадзюсара. Сумесна з жонкай воплескамі стварае канцэртнае агенцтва «Алексіс Entertainment». Пара удочеряет дачка Аляксандра Яну ад першага шлюбу, а неўзабаве нараджаецца іх агульнае дзіця - дзяўчынку называюць Вітай. На гэтым біяграфію "Маленькага прынца» можна было б лічыць завершанай, калі б не хваля настальгіі па хітам пачатку 90-х.
Першае буйное вяртанне на сцэну адбылося ў 2004 годзе. На 18-годдзе гурта «Міраж» Андрэй Литягин сабраў у адным канцэрце ўсіх удзельнікаў легендарнага калектыву. Выступіў і «Маленькі прынц». У 2006 годзе з-за цяжкага матэрыяльнага становішча Литягин прадаў аўтарскія правы на творы, якія выконваліся групай, нязменнаму салісту "Маленькага прынца». Воплескаў такім чынам атрымаў поўную свабоду ў выкарыстанні усё яшчэ любімых публікай хітоў. Пазней Литягин спрабаваў дамагчыся праз суд прызнання здзелкі незаконнай, але прайграў.
«Маленькі прынц» цяпер
Аляксандр воплескамі разам з сям'ёй па-ранейшаму жыве за мяжой. Старэйшая дачка Яна працуе бортправадніца, Віта яшчэ вучыцца. Артыст здымаецца ў перадачах, прысвечаных зоркам мінулага стагоддзя, часам да Аляксандра далучаецца Віта. У эфіры праграмы «Першага канала» «Мужчынскае / Жаночае» дзяўчынка неяк прызналася, што дала паслухаць татавы запісы сяброўкам ў Нямеччыне, і тыя назвалі яго «рускім Дытэр хворы».
Воплескаў прыязджае не толькі дзеля эфіру на тэлебачанні. «Маленькі прынц» - пастаянны ўдзельнік рэтра-дыскатэк, якія праводзяць вядомыя радыёстанцыі. Акрамя таго, каманда падтрымлівае праект Сяргея Васюта «Дыскатэка СССР», калі на сумесныя гастролі адпраўляюцца некалькі выканаўцаў ці гуртоў, якія заваявалі сэрцы слухачоў у далёкіх 90-х.
Аляксандр воплескамі не зарэгістраваны ў «Инстаграме», затое вядзе рахунак ва «Укантакце». Тут зарэгістравана і афіцыйнае супольнасць, прысвечанае «Маленькага прынца». Выкладваюцца навіны удзельнікаў групы, настальгічныя фота і відэа, а таксама афіша выступаў.
кліпы
- 1989 - «Я не ведаю, навошта мне ты»
- 1990 - «Бывай»
- 1990 - «Мы сустрэнемся зноў"
Дыскаграфія
- 1989 - «Мы сустрэнемся зноў"
- 1994 - «Маленькі прынц» (дапоўненае перавыданне першага альбома)