біяграфія
Вlack Sabbath - частка «вялікай тройкі хард-рока» (разам з Led Zeppelin і Deep Purple), любімае дзецішча «Прынца цемры» Озі Осбарна. На патрыярхаў рок-сцэны амаль паўстагоддзя маліліся паслядоўнікі хэві-метал. Нягледзячы на замагільны антураж і каларыт саміх музыкаў, песні «Чорнага шабашу» заўсёды будуць гучаць молада і жыццесцвярджальна, такая іх гарманічная прырода, адзначаў РБК.склад
Брытанскі рок-гурт Black Sabbath ўтворана чатырма сябрамі з Бірмінгема. Будучы саліст Джон Майкл Осбарн вучыўся ў розных класах, але ў адной школе з «бацькам цяжкага металу» Фрэнкам Энтані Аёмі (ён жа Тоні Аёмі) і басістам Тэрэнс Майклам Джозэфам Батлерам, якога для сцісласці клікалі Гизером. Бубнач Уільям (Біл) Томас Уорд гуляў у адной групе з Тоні, ў Озі і Батлера быў свой калектыў.
Хлопцы першы час тасаваць назвы і жанры музычных твораў. Новае аб'яднанне спачатку асацыявалася з маркай жаночай пудры The Polka Tulk Blues Band, затым назва скарацілі да двух першых слоў, а потым і зусім памянялі на Earth. Каб не ўступаць у канфлікт з аднайменнай ўжо існуючым калектывам, група, да таго моманту ўжо якая напісала песню «Black Sabbath», спынілася на гэтым словазлучэнні.
«Вялікага і жудаснага» Осбарна выгналі з групы ў канцы 70-х. Па словах гітарыста Тоні Аёмі, музыканты «прымалі наркату, какаін, наогул шмат усяго, але Озі яшчэ бесперапынна піў». Сольная кар'ера саліста склалася больш чым удала, але ў інтэрв'ю Billboard Озі заявіў, што гатовы вярнуцца ў Black Sabbath па першым клічы. А тады менеджэр прывёў на яго месца Роні Джэймса Дыа.
Пазней сыходзіў і зноў вяртаўся Гизер. Уорд, цяжка перажываў смерць бацькоў і пастаянна прабывалы ў алкагольным угаре, у 1980-м быў звольнены. Яго ненадоўга замяніў Віні Эпис. Бубнач пакідаў групу яшчэ 4 разы.
У шэрагах Black Sabbath пабывалі Ян Гілан і Тоні Марцін, Глен Хьюз і Браян Мэй, Роб Хэлфард і бічаваўшы Бивэн. У 2011-м ўдзельнікі залатога складу Озі Осбарн, Тоні Аёмі, Гизер Батлер і Біл Уорд абвясцілі пра ўз'яднанне групы і прыступілі да сумесных рэпетыцый.
Джэф Нікалс, гітарыст, клавішнік і аўтар песень, які аддаў Black Sabbath 25 гадоў жыцця, у студзеня 2017-га памёр ад раку лёгкіх.
музыка
Паводле легенды, ідэя апяваць тыя светы, вар'яцкія бачання і ўсякую нечысць прыйшла Аёмі. Тоні палічыў, што калі людзям падабаюцца фільмы жахаў, то варта паспрабаваць «жахі» спяваць. Дарэчы прыйшліся захапленні Батлера рэлігіяй, філасофіяй і фантастыкай, знаходзяць выйсце ў вершах.
Першы сінгл «Evil Woman" не прыцягнуў увагі. Які выйшаў праз месяц альбом пад назвай «Black Sabbath» адразу патрапіў у разнастайныя чарты. Група адправілася з канцэртамі па Еўропе. Сабранага на гастролях матэрыялу хапіла, каб за тыдзень запісаць пласцінку «Paranoid».
Паступова стаў складацца шакавальны непривыкших гледачоў імідж удзельнікаў (чаго каштаваў вадаправодны кран у якасці караляў на шыі ў Осбарна) і вядомы саббатовский стыль: нават выконваючы балады, музыканты пазбягалі любоўнай лірыкі і выразы іншых ўзнёслых і далікатных пачуццяў.
Сярэдзіна 70-х - перыяд піку папулярнасці Black Sabbath. Група радуе новым дыскам кожны год, і альбомы б'юць усе рэкорды продажаў. Аднак гонка за прызнаннем і камерцыйным поспехам адбіваецца на здароўе выканаўцаў: усё, акрамя Озі, трапляюць на бальнічны ложак. Музыкі ўпершыню ўзялі перапынак.
У 1972-м выйшаў «Black Sabbath Vol. 4 ", у падтрымку якога гурт даў серыю канцэртаў па Амерыцы і Аўстраліі. Наступны «Sabbath Bloody Sabbath», нарэшце-то, атрымаў станоўчыя водгукі ў прафесійнай асяроддзі. Як ні дзіўна, да гэтага меркаванне музычных крытыкаў пра творчасць рокераў было прама процілеглым пазіцыі фанацкага супольнасці.
У траўні 1978 гады выйшаў студыйнік «Never Say Die!», Апошні з удзелам Озі Осбарна перад тым, як саліста надоўга адлучылі ад групы. Ракіроўкі удзельнікаў працягваліся да 1997-га. У гэты год гурт паспеў запісаць пару канцэртаў, песні з якіх ляглі ў аснову зборніка «Reunion».
Нягледзячы на ўсе гэтыя сыходы і камбэк ўдзельнікаў і іх сольныя праекты, ад імя Black Sabbath выпушчаны з дзясятак альбомаў, студыйных і канцэртных. У 2006 годзе гурт ўведзена ў Залу славы рок-н-ролу, годам раней - у Брытанскі Music Hall Of Fame. У прэсе з'яўляліся паведамленні, у якіх ўздымалася пытанне аб адраджэнні калектыву, але музыкі іх кожны раз аспрэчвалі. Адзін час Тоні нават заставаўся адзіным «арыгінальным» удзельнікам Black Sabbath.
У канцы 2011 для прыхільнікаў хэві-металу з'явілася сапраўды добрая вестка. Black Sabbath дала прэс-канферэнцыю ў лос-анджэлеская клубе Whisky A Go Go, на сцэне якога музыкі ўпершыню выступілі ў далёкім 1970 годзе. Група абвясціў пра ўз'яднанне.
Сесійныя ўдзельнікі групы, якія суправаджалі легенду рока на канцэртах і годившиеся «саббатистам» у сыны, дзівіліся іх працаздольнасці і ўменню трымаць рытм на працягу некалькіх гадзін. Бубнач Томі Клайфетос заўважыў, што «сакрэт маладосці гэтых слаўных людзей крыецца ў жаданні дарыць творчасць людзям».
На травень 2013 года быў запланаваў канцэрт у маскоўскім Алімпійскім ў рамках развітальнага сусветнага турнэ. Але выступ не адбыўся па прычыне хваробы Тоні, у таго дыягнаставалі рак лімфатычнай сістэмы. Пасля рэмісіі ў Аёмі музыканты працягнулі тур у падтрымку студыйнага альбома пад назвай «13».
Пласцінка стала каштоўным прадметам калекцый меламанаў толькі таму, што сталася першая за апошнія 35 гадоў існавання Вlack Sabbath. У інтэрв'ю Toronto Sun Осбарн пацешыўся таму, што памыляўся, лічачы «Never Say Die!» апошнім альбомам:
«Цяпер ужо я ніколі не стану казаць" ніколі "і я ніколькі не супраць новага дыска, калі мяне пытаюцца аб працягу" 13 ". Калі мы не Расцягніце падрыхтоўку да запісу новай пласцінкі яшчэ на пару сотняў гадоў, то я зноў паўтару - я ў справе з вамі, хлопцы, і не супраць новага альбома Black Sabbath ».Гэты альбом, як і канцэрты ў падтрымку, адбыліся без удзелу бубнача Біла Уорд. Озі Осбарн заявіў, што ў калегі залішняя вага:
«Барабаншчык павінен быць у форме. У яго ўжо было два сардэчных прыступу. Я не хачу адказваць за яго жыццё ».Развітальны канцэрт у Расеі ўсё ж адбыўся летам 2016 года. Па расказах прысутных, гледачы знаходзіліся на нябёсах ад шчасця. Плэй-ліст склалі песні, напісаныя ў першыя 20 гадоў біяграфіі Black Sabbath. Адкрывала выступ кампазіцыя імя групы, а ў фінале прагучала не менш культавая, чым самі выканаўцы, «Paranoid».
З каверам гэтай песні іншая легенда рока - гурт Megadeth - спрабавала атрымаць "Грэмі". Перапяваць хіт глэм-рокеры з Mötley Crüe і нямецкая пауэр-метал-гурт Mystic Prophecy, заснавальнікі жанру готык-металу Type O Negative і англійскае трыо The Meteors.
На развітанне Black Sabbath прэзентавала альбом з красамоўнай назвай «The End". У плей-ліст увайшлі не якія выдаваліся раней кампазіцыі, а таксама канцэртныя запісы песень з альбомаў «13» і «Vol.4».
Каб адданыя фанаты былі ў курсе, дзе адбудуцца заключныя канцэрты The End Tour іх улюбёнцаў, графік выступаў і дадатковая інфармацыя публікаваліся на афіцыйным сайце. Там жа выкладваліся відэа і навіны пра гурт.
Фінальнае шоу прайшло ў родным для музыкаў Бірмінгеме на NEC Arena. Black Sabbath згулялі 15 песень, у тым ліку якія сталі класікай «Children of the Grave», «Iron Man» і «War Pigs».
Black Sabbath зараз
Вядомы брытанскі таблоід New Musical Express ў сакавіку 2017 года апублікаваў своеасаблівы некралог з выявай фіялетавага лагатыпа «Black Sabbath 1968 - 2017», што стала лішнім пацвярджэннем навіны аб канчатковым распадзе групы.
Аднак там жа часопіс прывёў словы Тоні, што гастраляваць ён ужо не хоча, але
«Мы можам што-небудзь зрабіць. Мы не гаварылі пра гэта. Мы не казалі ні пра што, на самай справе, але я ўпэўнены, што нешта можа адбыцца дзе-то ».У 2017-м лэйбл BMG выпусціў бокс-сэт «The Ten Year War» з песнямі Black Sabbath, кнігай пра гурт і флэшкай ў выглядзе крыжа. У 2018-м кампанія вырашыла паўтарыць вопыт і абвясціла аб выхадзе ў чэрвені вінілавага бокс-сэта з рэдкімі запісамі сінглаў.
кліпы
- «The Wizard»
- «Loner»
- «Paranoid»
- «Black Sabbath»
- «IronMan»
- «Cross Purposes Live»
Дыскаграфія
- 1970 г. - «Black Sabbath»
- 1970 г. - «Black Sabbath»
- 1971 - «Master of Reality»
- 1972 - «Black Sabbath Vol. 4 »
- 1973 - «Sabbath Bloody Sabbath»
- 1975 - «Sabotage»
- 1976 - «We Sold Our Soul for Rock 'n' Roll»
- 1976 - «Technical Ecstasy»
- 1978 - «Never Say Die!»
- 1980 - «Heaven and Hell»
- 1983 - «Born Again»
- 1987 - «The Eternal Idol»
- 1994 - «Cross Purposes»
- 1997 - «Reunion»
- 2002 - «Past Lives»
- 2013 - «13»
- 2016 - «The End»