біяграфія
Паўабаронца «Краснадара» Юры Газинский лічыцца адным з самых перспектыўных расійскіх футбалістаў. Спартсмена ўключылі ў пашыраны склад зборнай пасля года гульні за кубанскую каманду ў нацыянальнай лізе, а ў 2016-м ён дэбютаваў у таварыскім матчы з Турцыяй. Нягледзячы на якое расце ўвага з боку айчынных і замежных клубаў, заяўляе пра намер застацца ў Краснадары - як у горадзе, так і ў клубе.Дзяцінства і юнацтва
Наўрад ці хто-небудзь з сяброў дзяцінства Юры Газинского мог выказаць здагадку, што аднойчы ён будзе абараняць гонар нацыянальнай зборнай. Хлопчык нарадзіўся 20 ліпеня 1989 гады ў Камсамольску-на-Амуры. Акрамя яго, у сям'і ўжо выхоўвалася старэйшая дачка. Неўзабаве пасля з'яўлення Юры на свет бацька кінуў дзяцей і жонку, і клапаціцца пра дачку і сына жанчыне прыйшлося ў адзіночку.
Жылі на настаўніцкую зарплату мамы, яна выкладала ў школе біялогію і геаграфію, ніколькі не перашкаджала захапленням сына. Больш за тое, менавіта яна прывяла 6-гадовага сына ў футбольную секцыю, а калі трэнер Тагір Галіеў запярэчыў, што ў яго займаюцца толькі 8-9-гадовыя юнакі, пераканала настаўніка зрабіць для Юры выключэнне.
Акрамя гульні, у жыцці будучай зоркі «Краснадара» прысутнічалі бокс і плаванне, але паступова футбол заняў увесь вольны час. Ўмовы для трэніровак былі спартанскімі: узімку - зала, летам - поле, пакрытае жвірам. Пабітым каленках не было канца.
У інтэрв'ю «Спорт-Экспрэс» Юры распавёў, што разыгрываў з сябрамі па двары імправізаваныя фіналы сусветных чэмпіянатаў. Хлапчукі размалёўвалі асобы ў колеры нацыянальных сцягоў, хтосьці выносіў калонкі, гучалі гімны, і гульня двор на двор (у іх уяўленні - зборная на зборную) пачыналася.
Скончыўшы школу, Газинский паступіў у педагагічны каледж, пасля яго - у філіял аднаго з ВНУ Камсамольска-на-Амуры на спецыяльнасць «фізічная культура». Перад 2-м курсам падаў дакументы на пераклад ва Уладзівасток і з'ехаў з роднага горада. У далейшым вышэйшую адукацыю дапоўніў магістратурай.
футбол
Яшчэ старшакласнікам Юрый трапіў у дубль нядаўна адроджанага гарадскога футбольнага клуба. Тады ж атрымаў першую зарплату, якую аддаў маці. На новую каманду з сімвалічнай назвай «Змена» ўскладаліся вялікія надзеі. Неўзабаве да асноўнага складу далучыўся і Газинский. Дэбютнай гульнёй за «Змену» стаў матч Другога дывізіёна. У тым сезоне каманда Газинского ўпершыню ў сваёй гісторыі заняла 4-е месца ў турніры, а годам пазней палепшыла вынік, дайшоўшы да срэбра.У 2010 годзе па дамоўленасці клубаў Газинский перайшоў у «Прамень-Энергію», што абумовіла яго пераезд ва Уладзівасток. Ганарары спартсмена дазволілі яму пераканаць маці пакінуць працу - ўтрыманне сям'і юнак узяў на сябе. Аднак надзеі на развіццё не апраўдаліся, каманда пакінула Першую лігу. Не бачачы сэнсу ізноў гуляць у Другой лізе, Газинский скарыстаўся сталічным прапановай і ў 2012 годзе перайшоў у «Тарпеда».
За маскоўскі клуб хаўбек адыграў 31 матч, усё - у рамках сезона 2012/2013. Марай Газинского было трапленне ў склад «Кубані». Футбаліст правёў з гэтай камандай адзін збор, але далей справа не пайшла. Адміністрацыя клуба настойвала на яшчэ адным зборы, Газинский ж хацеў хутчэй ўладкавацца ў каманду, каб згуляць у які стартаваў Першым дывізіёне. У выніку кантракт ён падпісаў не з "Кубанню».
У 2013 годзе адбыўся трансфер Юрыя Газинского з «Тарпеда» у «Краснадар». Трэнерам паўднёва-расійскага клуба тады быў Алег Конанаў. Па звестках партала Soccer.ru, набыццё абыйшлося камандзе ў € 250 тыс. Здзелка апынулася выгоднай для абодвух бакоў. «Краснадар» атрымаў захопленага, таленавітага і разам з тым лаяльнага гульца. Газинский ж змог удасканаліць навыкі настолькі, што пасля года гульні за клуб трапіў у пашыраны склад нацыянальнай каманды.
Тады трэнерскі штаб узначальваў Фабіа Капэла. З-за траўмы Ігара Дзянісава на зборы ў 2014 годзе паехаў Газинский. Па словах спартсмена, Капэла рабіў стаўку на тактыку і дысцыпліну. Больш за ўсё пачаткоўца зборнай здзівіла правіла: пасля абеду і вячэры каманда выходзіць з сталовай разам.
Нажаль, у Бразілію Газинского не выклікалі. Дэбют за нацыянальную каманду адбыўся толькі 2 гады праз у таварыскім матчы супраць зборнай Турцыі, калі расейцаў трэніраваў ўжо Станіслаў Черчесов. Увосень 2016 году Юры выходзіў на поле яшчэ ў трох сустрэчах, а затым зноў наступіла зацішша. Пазней быў уключаны ў пашыраны спіс складу зборнай Расіі на ЧС-2018. Таксама ў ім апынуўся іншы гулец «Краснадара» Фёдар смала.
Футбаліст працягвае выступаць за «Краснадар», яго нумар у камандзе - 8, як і ў нацыянальнай зборнай. У інтэрв'ю «Спорт-Экспрэс» ён паведаміў, што кантракт з клубам заключаны да 2020 года, і калі кіраўніцтва не надумае скасаваць пагадненне, то Газинский будзе рады гуляць у камандзе да завяршэння кар'еры.
Газинский аднавіўся пасля траўмы, атрыманай у гульні з «Зенітам» ў 2016 годзе. Хаўбек пецябруржцаў Хаві Гарсія зачын Юрыя локцем па твары, зламаўшы суперніку нос. Парушальніка дыскваліфікавалі, а Газинскому прыйшлося трэніравацца ў масцы.
14 чэрвеня 2018 года адбыўся матч-адкрыццё чэмпіянату свету па футболе паміж Расіяй і Саудаўскай Аравіяй. Юрый Газинский стаў аўтарам першага гала не толькі ў матчы, але і на ўсёй ЧС-2018. На 12-й хвіліне паўабаронца Газинский нанёс удар галавой пасля перадачы Аляксандра Галавіна. У гэты дзень РФ разграміла гасцей з лікам 5: 0. Гэтая гульня стала яркай старонкай у спартовай біяграфіі Юрыя.
Далей рушылі ўслед групавыя матчы з камандамі Егіпта і Уругвая, у першым з якіх Расія здолела атрымаць перамогу з лікам 3: 1, а ў другім прайграла. Напружаная гульня чакала расейцаў са зборнай Іспаніі ў 1/8 фіналу, але каманда пад кіраўніцтвам Станіслава Черчесова трымалася годна, дабіўшыся нічыёй. Лёс Расіі вырашылася ў серыі пенальці - гаспадары першынства атрымалі перамогу над іспанцамі.
У чвэрцьфінале супернікам зборнай стала каманда з Харватыі. На матчы Юрыю Газинскому давялося прысутнічаць на лаўцы запасных. Супраць расейцаў выступілі гульцы Лука Модрич, Іван Ракіціч, Марыё Манджукіч і Даніэл Субашич. Кошт аказаўся роўным - 2: 2. Вырашыць пытанне аб тым, хто стане прэтэндэнтам на паўфінал, дапамагло дадатковы час. Серыя пенальці скончылася для расійскай зборнай паразай.
Асабістае жыццё
Юрый Газинский ўжо вызначыўся ў асабістым жыцці. Ён шчасліва жанаты. У 2015 годзе яго абранніцай стала Аляксандра Іванова, пазаштатны стыліст праекта «Модны прысуд». Вясельная ўрачыстасць прайшло ў рэстаране на беразе Хімкінскага вадасховішча. Жонка Газинского працягнула працаваць і пасля замужжа.
Муж і жонка не сталі зацягваць са з'яўленнем у сям'і дзяцей. У снежні 2016 года ў пары нарадзілася дачка. Футбаліст дзеліцца яе фота ў сваім «Инстаграме», але заўсёды закрывае твар эматыконам. Таксама ў Інтэрнэце не знайсці імя дзіцяці.
Родныя Газинского па-ранейшаму жывуць на Далёкім Усходзе. Калі раней футбаліст кожны год лётаў дадому, то пасля нараджэння дачкі адмовіўся ад гэтага. Цяпер ужо мама і сястра самі наведваюць Юрыя ў Краснадары, дзе ён жыве разам з сям'ёй. Спартсмен прызнаецца, што і рытм жыцця, і клімат гэтага горада ладзяць яго больш, чым сталічныя.
Рост Юрыя Газинского -184 см, вага - 75 кг. Як прызнаўся ў інтэрв'ю «Спорт-Экспрэс», мянушка ў камандзе - газік. Гэтак жа часам называюць вядомага трэнера Валерыя Газаева.
У канцы лета 2018 года голас Газинского быў выбраны ў якасці шостага варыянту ў дадатку «Яндэкс. Навігатар ». Раней стваральнікі праграмы выкарыстоўвалі галасы іншых зорак расійскага футбола - Арцёма Дзюбы, Алана Дзагоева, Дзяніса Глушакова, Кірылы Панчанкі і Сяргея Паршивлюка. Георгій Джикия, капітан маскоўскага «Спартака», прызнаўся, што праслухоўвае паведамлення менавіта ў выкананні калегі з Краснадара.
Юрый Газинский зараз
Зараз Юрый Газинский паспяхова будуе кар'еру ў родным клубе і зборнай Расіі. У абедзвюх камандах ён выступае ў якасці віцэ-капітана, але да гэтага ў лістападзе 2018 гадоў ў гульні супраць Германіі прымерыў на сябе ролю капітана нацыянальнай зборнай. За сезон 2018/2019 футбаліст правёў 41 гульню за «Краснадар» з вынікам 3 галы.У 2019 годзе ён паўдзельнічаў у адборачным матчы ЧЭ-2020 супраць зборнай Казахстана. Планавалася з'яўленне паўабаронцы ў гульнях супраць Сан-Марына і Кіпра, але падчас сустрэчы зборнай і гульцоў ФНЛ «Чертаново» Газинский атрымаў траўму плечавага сустава.
Ужо праз некалькі дзён была праведзена аперацыя. Фота з лякарні спартсмен размясціў у персанальным профілі ў «Инстаграме». У каментары да кадра Газинский супакоіў сваіх заўзятараў і пажадаў калегам лёгкіх перамог.
Дасягненні і ўзнагароды
- 2008 - сярэбраны прызёр зоны «Усход» Другога дывізіёна
- 2014 - фіналіст Кубка Расіі
- 2015, 2019 - бронзавы прызёр чэмпіянату Расіі
- 2018 - ганаровая грамата Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі