біяграфія
Група «Электроклуб» стваралася для таго, каб зарабіць грошы. Нягледзячы на гэтак прымітыўную мэта, праекту ўдалося пазбегнуць лёсу «аднадзёнкі» і ўмацавацца на верхавіне музычнага Алімпу. Да гэтага часу расейцы памятаюць завадныя хіты «Цёмная конік», «Коні ў яблыках», «Цацка», а таксама далікатную кампазіцыю «Чыстыя сажалкі». Кожны год калектыў мяняў склад - салісты былі настолькі харызматычнымі, што адчувалі сябе цесна ў рамках групы і так і не здолелі змірыцца з другімі ролямі.склад
Біяграфія легендарнага гурта пачалася ў 1986 годзе. Праект стварыў у якасці эксперыменту кампазітар Давід Тухманов, аўтар знакамітых песень «Дзень Перамогі», «Гэтыя вочы насупраць», «Як выдатны гэты свет». Музыкант любіў гуляць з жанрамі, пісаць для выканаўцаў розных масцяў, паспеў папрацаваць з Мікалаем Наскова і рок-калектывам «Масква».
Аднойчы Давід Фёдаравіч пазнаёміўся з творчасцю салісткі Ірыны Аллегровой, якая спявала ў «агнях Москвы», і вырашыў скласці для дзяўчыны рэпертуар. Атрымаўся цікавы музычны мікс, у якім адгадваліся элементы эстрады, танцавальнай музыкі, тэхна і нават рамансаў. Праект задумваўся як камерцыйны, які спадабаўся б шырокаму колу меламанаў.
За адміністраванне групы ўзяўся Уладзімір Дубавіцкага, а Тухманов стаў мастацкім кіраўніком. Акрамя Аллегровой, склад папоўнілі Ігар Тальков і Раіса Саед-Шах. Група здабыла гучнае, моднае на той момант назва - «Электроклуб».
Тальков доўга ў калектыве не затрымаўся, сышоў будаваць сольную кар'еру. У «Электроклуб» ўліліся адразу два экс-удзельніка гурту «Форум» - Віктар Салтыкоў і Аляксандр Назараў, а таксама былы гітарыст калектыву «Містэрыя-буф» Уладзімір Кулакоўскі.
Некаторы час у праекце працаваў спявак Уладзімір Самошин. Малады чалавек выступіў аўтарам і выканаўцам кампазіцыі «Я ўцякаю ад цябе».
музыка
Паспяховым для калектыву стаў першы ж год працы. Група ў 1987 годзе запісала дэбютную пласцінку, уключыўшы восем кампазіцый. Увесну на ўсесаюзным маладзёжным конкурсе «Залаты камертон» ёй прысудзілі другое месца за выкананне сінгла «Тры лісты», аўтарам музыкі і вершаў якога выступіў Тальков. У лік журы ўваходзілі Ілля Рэзнік, Уладзімір Мацецкі, Вячаслаў Дабрынін і іншыя знакамітыя музыканты.
За прызнаннем таленту салістаў «Электроклуба» у колах мэтраў эстрады паслухала і любоў звычайных слухачоў. Шэрагі арміі прыхільнікаў папоўніліся з выхадам песні «Чыстыя сажалкі», якая стала візітнай карткай Ігара Талькова. Але ўсё ж калектыву не ўдавалася заваяваць прызнанне ў маштабах краіны, толькі з прыходам Салтыкова сітуацыя раптам рэзка змянілася.
Пасля сыходу Талькова Тухманов вырашыў, што рэпертуар досыць сумны, і дадаў у яго песні, якія сталі хітамі, - «Коні ў яблыках», «Цёмная конік», «Ты замуж за яго не хадзі». Гэтыя трэкі даручылі выконваць Салтыкову. Зрэшты, Віктар перацягнуў у спіс песень і кампазіцыі, якія спяваў у складзе «Форуму». На канцэртах «Электроклуба» гучалі «Астравок» і «Белая ноч».
З з'яўленнем Салтыкова і Назарава група пачала ствараць музыку ў стылі электра-поп. Пацягнулася бясконцая чарада гастроляў па неабсяжнай краіне Саветаў. Хлопцы збіралі поўныя залы і нават стадыёны. Папулярнасць імкліва расла з нараджэннем новых песень. Да канца 80-х група ўжо мела чатыры магнитоальбома.
Калектыў часта запрашалі на тэлеперадачы. «Электроклуб» засвяціўся на «феерверк», «Сустрэчы сяброў» і «Калядных сустрэчах», якія вяла Ала Пугачова. На фэсце «Песня года» кампазіцыя Віктара Салтыкова «Ты замуж за яго не выходзь» атрымала «золата». А Ірыну Алеграву, якая таксама бліскала на мерапрыемстве з песняй «Цёмная конік», чытачы «Комсомольской правды» прызналі лепшай спявачкай года.
У будучыні яшчэ россып песень заваявала прызнанне слухачоў, сталі з'яўляцца відэа, якія прэтэндуюць на званне кліпаў. Ўся краіна, напрыклад, спявала «Мой ласкавы і пяшчотны звер» у выкананні Аллегровой і Салтыкоўскай «Сынкі дачку». Але ў 1990 годзе «Электроклуб» пазбавіўся гэтых салістаў.
Ірына пакінула праект, таму што Тухманов не захацеў ўключаць у рэпертуар песні Ігара Нікалаева, з якім артыстка наладзіла супрацоўніцтва. Аллегровой хацелася дадаць у сваю творчасць лірыкі, аднак пачынанні разбіліся аб неразуменне худрука. Далейшае развіццё падзей паказала, што яна зрабіў правільна - кампазіцыі «Цацка» і «Вандроўнік мой», напісаныя Мікалаевым, сталі паспяховым пачаткам сольнай кар'еры.
Салтыкова ж уцячы з калектыву ўгаварыла жонка Ірына. Дзяўчына пераконвала мужа, што ў адзіночку таму будзе прасцей і багацей. Віктару, зрэшты, пашанцавала менш, чым Аллегровой - папулярнасць спевака пайшла на спад.
У 1991 годзе «Электроклуб» пазбавіўся Тухманава і з лёгкай рукі Аляксандра Назарава перажыў рэарганізацыю. Вакалістамі сталі Васіль Саўчанка, які адказвае раней за клавішы, і Аляксандр Пиманов. У такім складзе хлопцы запісалі альбом «Сынкі-дачка».
Крытыкі і меламаны адзначылі непрыемныя стылістычныя змены: калі раней група імкнуліся да электра-попу, то зараз стукнулася ледзь не ў шансон. На гэтым праект на час спыніў існаванне. Назараў сышоў будаваць сольную кар'еру.
Аднак праз два гады прыхільнікі «Электроклуба» атрымалі чарговую, якая стала апошняй, плыту «Белая пантэра». У канцы 90-х Аляксандр Назараў і Віктар Салтыкоў вырашылі ўспомніць маладосць, поностальгировать, запісаўшы трэк «Жыццё-Дарога». Затым група нагадала ў чарговы раз пра сябе толькі ў 2007-м - дыск «Цёмная конік» сабраў лепшыя кампазіцыі творчасці Давіда Тухманава і калектыву «Электроклуб».
«Электроклуб» цяпер
Многія ўдзельнікі «Электроклуба» зрабілі нядрэнную сольную кар'еру. Ірына Аллегрова дагэтуль - жаданая госця канцэртаў, шмат гастралюе з сольнікам па Расіі і за мяжой. Улетку 2018 года абяцае з'явіцца ў Віцебску, а восенню праедзецца па Ўрале, завітае ў Екацярынбург і Чэлябінск.
Кар'еру на эстрадзе працягвае і Віктар Салтыкоў, у канцы 2017 года адбыўся юбілейны канцэрт спевака. Часам ён выступае ў пары з іншымі выканаўцамі. Напрыклад, гастраляваў у дуэце з Кацярынай Галіцын. З навінамі пра дзейнасць артыста знаёміць яго афіцыйны сайт.
Раіса Саед-Шах таксама не пакідае сцэну, выступае з сольнымі канцэртамі і творчымі вечарамі. Жанчына часам мільгае ў тэлешоў. Вясной 2017-га распавяла ад творчым шляху гледачам аўтарскай праграмы «Вячэрні госць з Паўлам Казловым».
Давід Тухманов ад'язджаў у Германію, але ў канцы 90-х вярнуўся ў Расію. Сёння жыве і працуе ў Ізраілі. У 2016 годзе мужчына прыняў удзел у перадачы «Першага канала» «Здабытак рэспублікі», дзе распавёў цікаўныя гісторыі аб стварэнні папулярных песень пад сваім аўтарствам, ацаніў выкананне створаных кампазіцый сучаснымі артыстамі.
Аляксандр Назараў доўгі час прадзюсаваў музыкаў, а аднойчы заўважыў пеўчы талент ва ўласнай дачкі Сашы воратавы. Адкрыццё натхніла мужчыну, ён прыдумаў для спадчынніцы праект «Кроха», напісаў музыку і словы для песень. Прэзентаваў тварэнне Наталлі Гулькіна, якая пахваліла працу. На старонцы ва «Укантакце» маладая спявачка заяўляе, што стала пераможцай некалькіх музычных конкурсаў.
Дыскаграфія
- 1986 - «Дзень нараджэння»
- 1987 - «Электроклуб»
- 1987 - «Фота на памяць»
- 1989 - «Электроклуб-2»
- 1990 - «Цацка»
- 1991 г. - «Сынкі-дачка»
- 1993 - «Белая пантэра»