біяграфія
Песні гурта «Самацветы» адрозніваюцца прастатой і меладычнасцю. Савецкія рамантыкі дагэтуль каханыя слухачамі, нягледзячы на тое, што рэпертуар калектыву нязменны ўжо больш за 40 гадоў. Знаёмыя і родныя «Мы жадаем шчасця вам», «Усё жыццё наперадзе» па-ранейшаму гучаць у эфірах радыё і тэлебачання, падымаюць настрой і выклікаюць аптымізм.Гісторыя і склад
Заснавальнікам, ідэйным натхняльнікам і кіраўніком групы на працягу доўгіх гадоў існавання застаецца Юрый Малікаў. З ўзнік у маладога чалавека гарачага жадання арганізаваць музычны калектыў і пачаўся ансамбль «Самацветы».
Малады выпускнік кансерваторыі па класе басэтлі Юрый Малікаў апынуўся ў спісе ўдзельнікаў выставы «Экспа-70» ў Японіі. Нягледзячы на тое, што ў мужчыны за месяц да гэтага з'явіўся першынец - сын Дзіма, музыкант адправіўся ў васьмімесячнага замежную камандзіроўку ў Краіну ўзыходзячага сонца.
Там кантрабасіст пазнаёміўся з эстраднай еўрапейскай музыкай, якую ў краіне Саветаў пачуць было складана. Асабліва прывабнай стала тэхнічны бок канцэртаў.
Малады музыка загарэўся ідэяй стварэння цалкам новага і нетыповага для СССР музычнага калектыву з яркім салістам, падобным на Тома Джонса. За восем месяцаў, праведзеных у Японіі, Юрый скупіў велізарная колькасць апаратуры, неабходнай для запісу і працы музычнай групы.
Па ўспамінах Малікава, жонка расплакалася, калі ўбачыла, што зароблены ганарар муж выдаткаваў на 15 скрынь тэхнікі. І гэта ў перыяд татальнага дэфіцыту ў краіне.
Не марнуючы часу дарма, прадпрымальны Малікаў адразу заняўся арганізацыяй ансамбля. Шматлікія праслухоўвання і прагляды спевакоў і музыкаў завяршыліся нараджэннем групы, якая спачатку не мела імя і называлася папросту ВІА пад кіраўніцтвам Юрыя Малікава.
8 жніўня 1971 года адбыўся дэбют калектыву ў эфіры папулярнай радыёперадачы «З добрай раніцай!». Маладым музыкам прысвяцілі поўны выпуск, слухачы змаглі ацаніць першыя песні калектыву, у тым ліку «Павязу цябе я ў тундру». Аматарам музыкі прапанавалі прыдумаць назву групе. Сярод тысяч варыянтаў Юрый Малікаў абраў «Самацветы». Як тлумачыў кіраўнік калектыву, удзельнікі па-свойму зіхацяць на сцэне, нібы каштоўнасці.
Першы склад калектыву шматкроць мяняўся, але саліст заставаўся яркім і прывабным. Па прызнанні Малікава, ідэал у асобе Тома Джонса з'яўляўся арыенцірам. У рэшце рэшт, сфармаваўся пастаянны склад, з якім запісаныя хіты групы: Ірына Шачнева, Эдуард Трус, Сяргей Бярэзін, Генадзь Жаркоў, Валянцін Дыяканаў, Мікалай Рапапорт.
Зрэшты, не ўсё гладка складалася ў жыцці ВІА «Самацветы». У 1975 годзе, на вяршыні творчага поспеху, частка калектыву сыходзіць са складу ансамбля і арганізуе ўласнае ВІА «Полымя».
Тады Малікаў здзейсніў немагчымае - у самыя кароткія тэрміны абраў новых музыкаў, перапісаў з імі рэпертуар групы, адначасова напалову абнавіўшы яго. Акрамя таго, з новымі ўдзельнікамі арганізаваны і праведзены вялікі сольны канцэрт.
У склад увайшлі ўжо вопытныя прафесійныя зоркі, такія як Алена і Уладзімір Пресняковы, якія прыйшлі з калектыву «Пра што спяваюць гітары». Група стала неймаверна папулярнай, актыўная гастрольная праца вялася ў гарадах Саюза. Удзельнічаў калектыў ў замежных канцэртах і фестывалях.
Многія зоркі эстрады пачыналі ў «Самацветы». У розны час у гурце выступалі Аляксей Глызін, Уладзімір Кузьмін, Аляксандр Барыкіна, Вячаслаў Дабрынін. Некаторых музыкаў, якія прыходзілі на праслухоўванне, Малікаў не браў у калектыў, таму што лічыў, што ім неабходна займацца сольнай кар'ерай. У гэтым ліку апынуліся Аляксандр Сяроў, Аляксандр Малінін. Як паказаў час, кіраўнік ВІА не памыліўся з парадамі.
Пасля Алімпійскіх гульняў 1980 года поп-культура адыходзіць на другі план, а на першым з'яўляюцца рок-групы. Колькасць выступленняў падае, як і папулярнасць ВІА «Самацветы». Музыкі паступова ствараюць сем'і, канцэрты адцягваюць ад выхавання дзяцей і спакойнай хатняй жыцця.
У 1992 Юрый Малікаў вымушаны спыніць працу калектыву. Аднак ужо ў 1996 годзе ў перадачы «Залаты шлягер» выйшаў выпуск, прысвечаны легендарнаму ВІА. На сцэне сабраліся 30 былых удзельнікаў. Песні выклікалі настолькі станоўчы водгук эмоцый і ўспамінаў у тэлегледачоў, што група аднавіла працу і выступленні.
музыка
Для Савецкага Саюза 70-х гадоў рэпертуар «Самоцветов» стаў па-новаму жывым, блізкім сэрцу кожнага слухача. Тэксты простыя, мелодыі рамантычныя. Шлягерамі неадкладна станавіліся кампазіцыі гурта «Там, дзе клён шуміць», «Льецца музыка», «Лісце жоўтыя над горадам кружацца», «Людзі сустракаюцца». Песні даносіліся са стадыёнаў і канцэртных залаў, дзе з аншлагам праходзілі канцэрты.Упершыню прагучаў у эфіры «З добрай раніцай!», Песні «Самоцветов» трапляюць у праграмы «Маяк», «Добры дзень, таварыш» і іншыя. Кампазіцыя «Мой адрас - Савецкі Саюз» стала візітнай карткай калектыву, з яе пачыналіся канцэрты групы.
Упершыню жыўцом публіка ўбачыла улюбёнцаў на выступе ў летнім тэатры саду Эрмітаж у Маскве. Праграма калектыву адрознівалася ад выступаў іншых ансамбляў. Юрый Малікаў адмовіўся ад канферансье, сумных сухіх звязкаў паміж песнямі. Саліст і музыканты самастойна каментавалі, мелі зносіны з публікай.
Упершыню ў праграме задзейнічаны гумарысты. Уладзімір Вінакур дэбютаваў на сцэне з «Самацветы». Рэжысёрскія знаходкі вядзення канцэрта, пісьменная праца з асвятленнем дазвалялі зрабіць выхад артыстаў на сцэну арыгінальным і займальным. Нядзіўна, што залы і стадыёны нязменна перапаўняліся прыхільнікамі калектыву.
"Самацветы" запісалі чатыры пласцінкі з песнямі ў савецкі перыяд. Пасля вяртання на сцэну, а менавіта з 1995 года, выйшла яшчэ каля дзесяці альбомаў, якія ўключаюць у сябе папуры са старых песень, упадабаныя кампазіцыі ў новай аранжыроўцы, а таксама некалькі свежых твораў.
«Самацветы» цяпер
Пасля гучнага вяртання на сцэну гурт працягвае выступаць і даваць канцэрты і ў 2018 годзе. На фота асноўнага складу калектыву ўсмешлівыя, пазітыўныя, нязменна маладыя душой музыканты дзеючага складу - Алена Праснякова, Аляксандр Няфёдаў, Алег Сляпцоў, Георгій Уласенка.
Юрый Малікаў прызнаецца, што канцэртаў не так шмат, але яны стабільна прысутнічаюць у жыцці групы. Рэгулярна арганізуюцца вялікія сольныя выступы, куды з задавальненнем прыходзяць былыя ўдзельнікі.
Кіраўнік ансамбля аднойчы прапанаваў дачкі Іне МАЛІКАВА, якая, як і бацька, выступала на сцэне, працягнуць працу над музычным стварэннем і удыхнуць у яго новае жыццё. Так з'явіўся калектыў «Новыя самацветы», першы выступ якога адбылося на юбілейным канцэрце, прысвечаным 35-годдзю легендарнага гурта.
Новае пакаленне ансамбля выконвае песні, любімыя і знаёмыя прыхільнікам ВІА Юрыя Малікава, выпушчана і запісана некалькі кампазіцый непасрэдна для новага складу «Самоцветов», на якія зняты кліпы.
Дыскаграфія
- 1973 - «Мой адрас - Савецкі Саюз»
- 1973 - «Самацветы»
- 1975 - «У нас, маладых»
- 1980 - «Шлях да сэрца»
- 1983 - «Прагноз надвор'я»
- 1995 - «Там за аблокамі"
- 1996 г. - «Усё, што ў жыцці ёсць у мяне»
- 1996 г. - «Дваццаць гадоў праз»
- 1997 - «Мы сталі іншымі»
- 2000 - «Самае лепшае»
- 2001 года - «Бульвар зорак»
- 2001 года - «Запісы 70х, 80х»
- 2003 - «званічак»
- 2003 - «Першае каханне»
- 2006 - «Новае любоўнае настрой»
- 2009 г. - «Grand Collection»
- 2009 г. - «NEW Самацветы»
- 2010 - «Залатыя хіты»
- 2010 - «У нас, маладых»