біяграфія
Раберта Марцінес не можа пахваліцца бліскучай кар'ерай футбаліста, але знаўцы кажуць, што як трэнер ён выгадаваў ў Бельгіі залатое пакаленне гульцоў. Сам настаўнік упэўнены, што каманда яшчэ не раз дасць радзіме падстава ганарыцца сабой.Дзяцінства і юнацтва
Раберта Марцінес Монтолиу нарадзіўся ў каталонскім горадзе Балагере ў ліпені 1973 года. Галава сям'і, таксама Раберта, па прафесіі футбольны мэнэджэр. Настрой дамачадцаў залежала ад таго, як згуляла яго каманда - спачатку «Балагер», потым «Лерыда». Калі перамагла, то ўік-энд складваўся весела. Калі прайгравала, то ўсе хадзілі змрочней хмары.
У сям'і глядзелі, казалі, дыхалі футболам. Таму сын з ранняга ўзросту ведаў выварат гэтай гульні: трэніровачныя заняткі і медыцынскія справаздачы, скаўцкія ацэнкі і сустрэчы з моладдзю, абавязацельствы ў дачыненні да прэсы і перамовы па кантракце.
спорт
Кар'еру гульца на пазіцыі паўабаронцы Раберта пачаў у мясцовым «Балагере». У 16 гадоў пакінуў родны дом дзеля клуба Прыклады «Рэал Сарагоса», потым вярнуўся назад, а ў 1995 годзе адправіўся ў Англію выступаць за «Уіган Атлетык» ў трэцім дывізіёне чэмпіянату краіны.
На працягу 6 гадоў Марцінес забіў 17 галоў, атрымаў Football League Trophy і званне гульца года. Іспанскае трыо, у якое, акрамя Раберта, увайшлі Исидро Дыяс і Хесус Себа, стала улюбёнцам ангельскай публікі, паколькі тады легіянеры ў камандах Туманнага Альбіёна былі рэдкасцю.
У 2001-м футбаліст на правах вольнага агента перабраўся ў шатландскі «Мазеруэлл», але не змог прабіцца ў асноўны склад. Палову наступнага сезона правёў у «Уолсолле», пагуляў у аналагу Чемпионшипа - Д1, а затым далучыўся да клубу «Суёнсі Сіці». Надзеўшы капітанскую павязку, Раберта вывеў каманду з Другі ў Першую лігу, у 2006 годзе зарабіў яшчэ адзін трафей Футбольнай Лігі.
Гульнявая кар'ера Мартынэса завяршылася ў «Чэстэр Сіці». У 2007-м адкрылася новая старонка ў біяграфіі - валійцы паклікалі былога гульца на пасаду галоўнага трэнера. У наступным сезоне «Суёнсі» атрымаў перамогу ў Лізе 1 і ўпершыню за чвэрць стагоддзя атрымаў пуцёўку ў Чемпионшип. На паспяховага трэнера звярнуў увагу шатландскі «Селтык», але іспанец аддаў перавагу яшчэ аднаму былому свайму клубу - «Уигану».
Трэнер прывёў «латиксов» да сенсацыйнай перамогі над «Манчэстэр Сіці» у сезоне 2012/2013 і заваёвы Кубка Англіі. Але ў ахвяру прыйшлося прынесці месца ў Прэм'ер-лізе. Пры Марцінес «Уіган» практычна пастаянна балансаваў паміж дывізіёнамі, аднак асабісты рэйтынг сярод мэнэджараў АПЛ ў Раберта захоўваўся высокі.
Бо ён выбіў ў чвэрцьфінале Кубка Англіі «Эвертан» і пазбавіў таго шанцу на выхад у лігу Еўропы. Нядзіўна, што найбуйнейшы акцыянер «ірысак» Біл Кенрайт бачыў на пасадзе галоўнага трэнера ліверпульцаў толькі Мартынэса і заплаціў «Уигану» £ 1,5 млн адчэпных.
Дэбютны сезон у «Эвертан» для Мартынэса склаўся ўдала - каманда заняла пятае месца ў чэмпіянаце і вярнулася ў еўракубкі пасля 4-гадовага адсутнасці. Раберта спрыяў з'яўленню такіх гульцоў, як Ромелу Лукаку і Жэрар Деулофеу, роўна як аказаў уплыў на развіццё пышнага выхаванца клуба Роса Барклая.
Калі з «Астан Вілай» і «Ліверпулем» іспанскі настаўнік не прыйшоў да згоды таму, што прасіў занадта шмат паўнамоцтваў, то дзякуючы асабістаму размяшчэнню Кенрайта ў «Эвертан» Марцінес карыстаўся усёй поўнасцю ўлады, прымудраўся атрымліваць добрых гульцоў за сціплыя грошы.
Кантракт, разлічаны да 2019 года, датэрмінова скасаваны ў траўні 2016 га - мэнэджару не даравалі два сезону ўнізе турнірнай табліцы. У якасці кампенсацыі «Ірыска» выплацілі іспанцу £ 10 млн. Калі аб звальненні настаўніка казалі яшчэ на ўзроўні чутак, Раберта заўважыў, што ані не перажывае з гэтай нагоды, і дрэнны той трэнер, які думае пра сябе.
Сыход Мартынэса звязвалі з надыходам «новай эры» для «Эвертана», абумоўленай з'яўленнем новага ўладальніка - іранскага мільярдэра Фархад Мошири, партнёра Алішэра Усманава. Мошири планаваў буйныя інвестыцыі ў інфраструктуру клуба, у тым ліку - пабудову новага хатняга стадыёна. І страта «мерсісайдцаў» высокіх вынікаў расцэненая як удар па іміджы, што ў свеце бізнесу зусім не вітаецца.
Месяц пасля кіраўніцтва «Эвертана» без папярэджання пазбылася ад паўабаронцы Леона Асмана, які аддаў камандзе 16 гадоў, і абаронцы Тоні Хибберта, які правёў у клубе 25 гадоў.
Наступным месцам працы Мартынэса мог стаць «Андэрлехт», і, як меркавала прэса, перашкодзілі б прызначэнні толькі яго фінансавыя запыты. Daily Mirror паведамляў, што з былым настаўнікам «Эвертана» хацеў бачыць у сваіх шэрагах «Халл Сіці». Аднак пасля правалу зборнай Бельгіі на чэмпіянаце Еўропы 2016 года Раберта змяніў Марка Вилмотса на пасадзе галоўнага трэнера «чырвоных д'яблаў».
Асабістае жыццё
З жонкай Бэт Томпсан Раберта пазнаёміўся ў 2001 годзе ў Шатландыі, калі гуляў за мясцовы «Мотеруэлл». Дзяўчына працавала каардынатарам ў Гандлёвай палаце Заходняга Уэльса. Шлюб пара зарэгістравала толькі праз 8 гадоў, футбаліст не надаваў значэння фармальнасці. Муж і жонка выхоўваюць дачку Луэлле.
Бэт ўжо прызвычаілася глядзець футбол, хоць муж імкнецца, каб любімая жанчына не паўтарыла лёс яго маці, якую сямейства проста зводзіла з розуму сваёй запалам да гэтай гульні. У выніку сеньёра Марцінес кіравалася прынцыпам:
«Калі не можаш змяніць сітуацыю, змяні сваё стаўленне да яе».У Раберта няма афіцыйных старонак у «Инстаграме» і «Фэйсбуку».
Раберта Марцінес зараз
На чэмпіянаце свету 2018. Раберта Марцінес, як і любы амбіцыйны трэнер, марыў займець кубак пераможцы. Тады іспанскі спецыяліст стаў бы першым трэнерам-замежнікам, які выйграў мундыяль. Але зборная Бельгіі саступіла ў паўфінальнай сустрэчы суседзям з Францыі.
Марцінес аддаў належнае абароне французскай зборнай, паскардзіўся на «недахоп сантыметраў і канцэнтрацыі» для перамогі і павіншаваў сапернікаў з выхадам у фінал. Акрамя гэтага, трэнер заявіў, што не стане грэбаваць выніковым трэцім месцам.
Федэрацыя футбола Іспаніі разглядала суайчынніка ў ліку кандыдатаў на пасаду настаўніка нацыянальнай зборнай разам з Хаві, Луісам Энрыке, Мічэл, Пака Хемесом.
Bombardir.ru выказаў здагадку, што з наяўнасцю такіх гульцоў, як Эдэн Азар, Ромелу Лукаку, Кевін Дэ Брюйне і Тібо Куртуа, да 2020 года бельгійская зборная абавязкова выйграе які-небудзь буйны турнір.
ўзнагароды
- 1994 - уладальнік Кубка Іспаніі (у якасці гульца)
- Двухразовы ўладальнік Football League Trophy (Англія)
- 2013 - уладальнік Кубка Англіі (у якасці трэнера)