біяграфія
Цяжка ўявіць, але свет музыкі мог бы апынуцца без Рода Сцюарта. Спявак у дзяцінстве хацеў стаць футбалістам, прычым для гэтага валодаў усімі задаткамі і магчымасцямі. Аднак лёс распарадзіўся інакш, на шчасце меламанаў. Музыкант віртуозна звяртаецца з рознымі жанрамі, у яго песнях знайшлося месца блюзу, року, попу і рытм-энд-блюзу. Род змяніў масу музычных калектываў, а праславіўся як сольны выканаўца. Англійская часопіс «Q» уключыў мужчыну ў спіс ста вялікіх спевакоў.Дзяцінства і юнацтва
Радэрык (Род) Дэвід Сцюарт з'явіўся на свет у сталіцы Вялікабрытаніі, куды сям'я пераехала з Шатландыі незадоўга да яго нараджэння. Бацькі ўжо выхоўвалі чацвярых дзяцей, маленькі Радзільню стаў усеагульным улюбёнцам. Хлопчык добра вучыўся ў школе, з прадметаў асабліва вылучаў гісторыю. Захапляўся мадэлямі чыгункі, а ў 11 гадоў упершыню ўзяў у рукі гітару.
Бацька і браты былі фанатамі футбола, будучы музыка таксама далучыўся да гэтага віду спорту і нават марыў пабудаваць кар'еру гульца. Некалькі гадоў ганяў мяч у складзе юнацкай каманды клуба «Брентфорд». Бацькі былі ўпэўненыя, што расце зорка гульні на траве, але музыка перамагла.
Юнакоў падпрацоўваў на могілках магільшчыкам, а па вечарах асвойваў гітару. Аднойчы канчаткова зразумеў, што музычная сьцежка - справа ўсяго жыцця. Кінуў працу і разам з сябрам, фолк-выканаўцам Уиззом Джонсам, паехаў калясіць па свеце. Хлопцы планавалі аб'ехаць Еўропу, але падарожжа абарвалася на Іспаніі. Краіна выправадзіла маладых людзей, прыняўшы іх за валацугаў.
музыка
Першых прыхільнікаў Род Сцюарт знаходзіў у начных клубах, піўных кабаках, іграў і спяваў нават на вуліцах. У свае шэрагі юнака прымалі розныя групы, а сам ён горача марыў калі-небудзь стварыць уласны музычны калектыў. І жаданне ажыцьцявіў, пазбіваўшы ў 1962 годзе «The Ray Davies Quartet», якая ў далейшым перайменавалі ў «The Kinks».
Аднак слава прыйшла пазней, калі музыкант ўліўся ў шэрагі каманды «The Jeff Beck Group», арганізаванай Джэфам Бекам. Хлопцы аб'ездзілі Англію і падарылі прыхільнікам пару плацінавых пласцінак. Дэбютны альбом «Truth» адразу ператварыўся ў хіт. Але да канца 60-х гурт распаўся, і Род пачаў выступаць з калектывам «The Faces».
Паралельна артыст спрабаваў рабіць сольную кар'еру, атрымаўшы прапанову ад гуказапісвальнай кампаніі аб выпуску «асабістай" кружэлкі. «Old Raincoat Will not Ever Let You Down» атрымалася незвычайнай, у альбоме нязвыкла перамяшаліся фолк, кантры і рок.
Прарыў у творчай біяграфіі здарыўся з выхадам кружэлкі «Every Picture Tells a Story». З кожнага дома гучала кранальная і вясёлая кампазіцыя «Maggie May», у якой юнак пазбаўляецца некранутасці.
У аснову сінгла ляглі рэальныя факты з жыцця спевака. З гэтага часу музыка ў кожным альбоме, якія выходзілі адзін за адным, цешыў песнямі, абавязкова становіцеся хітамі. Род знайшоў спонсара і ўпершыню адправіўся ў тур па свеце, зазірнуў нават у Аўстралію.
Пасля распаду «The Faces» Сцюарт канчаткова адправіўся ў сольнае плаваньне. Неўзабаве змяніў месца жыхарства, апынуўшыся ў Амерыцы - пераехаў у іншую краіну, каб ухіліцца ад брытанскіх падаткаў. На новым кантыненце артыста сустрэлі цяпло, а той аддзячыў фанатаў бліскучымі пенями - «Sailing», «Tonight's The Night» і «The Killing Of Geogie».
Да пачатку 80-х спявак знаходзіўся на піку папулярнасці, але затым на шэсць гадоў сутыкнуўся з творчым крызісам. Не атрымлівалася стварыць нешта свежае, цікавае. Вярнуць былую любоў ўдалося толькі ў 1988 годзе. Сінглы з кружэлкі «Out Of Order» зноў сталі трапляць у чарты радыёстанцый. Род Сцюарт пачаў рабіць яркія светлавыя шоу, з якімі з'яўляўся ў розных кутках свету.
Род складаў незабыўныя дуэты з вядомымі калегамі. Спяваў, напрыклад, з Цінай Тэрнэр, а ў фільме «Тры мушкецёры» гучыць кампазіцыя, выкананая з Браянам Адамсам і Стынгам. У запісе тэлешоў «MTV Unplugged» кампанію брытанцу склаў даўні знаёмы Рон Вуд.
Папулярнасць нагадвала істэрыю бітламанам. У гісторыю ўвайшло выступ музыканта на пляжы Копакабана, куды ўціснуліся за 3,5 млн меламанаў. У 1994-м спявак ганараваўся таго, каб яго імя з'явілася ў Зале славы рок-н-ролу.
У 2002 годзе Род Сцюарт парадаваў фанатаў новымі ідэямі ў творчасці. Музыкант прадставіў на суд публікі альбом «It Had To Be You», у якім падзяліўся ўласным бачаннем джазавых стандартаў 30-60-х гадоў. Пласцінка стала першай з чатырох дыскаў, якія разам склалі серыю «The Great American Songbook». Яна мела велізарны поспех.
Пасля такой напружанай працы артыст прыцішыў запал, да 2015 года выйшлі ўсяго тры альбома. У апошнім - «Another Country» - прыхільнікам асабліва спадабалася песня «Love Is», на якую да таго ж стварылі кліп. У 2016-м спявак "падараваў" вакальныя партыі Фрэнку Мілеру. Англійская спявак уключыў сінглы ў свой альбом.
Асабістае жыццё
Сцюарт прызнаецца журналістам, што вельмі шчаслівы ў сямейным жыцці. У 2007 годзе Род ў трэці раз адправіўся пад вянок. Абранніцай стала фотамадэль Пені Ланкастэр, з якой музыка перад ЗАГСам жыў пад адным дахам восем гадоў. У інтэрв'ю спявак прызнае:
«Пені - мой анёл. Яна была маім натхненнем і маёй абаронай, маёй Берлінскай сцяной. Калі б мы не сустрэліся, я б не стаў тым чалавекам, якім з'яўляюся цяпер ».Муж і жонка пазнаёміліся на каляднай вечарыне, першы крок зрабіла жанчына - папрасіла аўтограф у знакамітасьці. Парачка з гадамі здолела захаваць цёплыя адносіны, на шпацырах мадэль і музыкант абавязкова трымаюцца за рукі.
Род - шматдзетны бацька. Ўпершыню адчуў радасць бацькоўства ў 18 гадоў, пазашлюбны дачка Сару выхоўвалі прыёмныя бацькі. У саюзе з актрысай Аланіі Гамільтан на свет з'явіліся дачка Кімберлі і сын Шон. Яшчэ адна жонка Рашель Хантэр нарадзіла дзяўчынку Рэнэ і хлопчыка Ліама. А пра адносіны з мадэллю Кэлі Эмберг нагадвае дачка Рабі. У цяперашнім шлюбе нарадзіліся нашчадкі Элистэр і Эйден.
У 2000 годзе музыка сутыкнуўся са страшнай хваробай. Лекары выявілі рак шчытападобнай залозы, аперацыя дала шанец на жыццё.
Род Сцюарт зараз
Фізічнай і музычнай форме артыста застаецца толькі зайздросціць. У 2018 годзе Род адзначыў 73-й дзень нараджэння, аднак і не думае сыходзіць на супакой. Ужо пракаціўся з канцэртамі па Канадзе, нават пабываў у расійскай сталіцы, адзначыўшыся на прэміі BraVo. Бліскаў на джазавым фестывалі, які ладзіў Новы Арлеан.
І характар музыканта захаваўся - такі ж забіяка і баламут, які любіць наважваць порцыі крыўднай крытыкі на адрас калегаў. У свой час ад Рода даставалася Стынгу, Мадоне, Лэдзі Гаге. Вясной 2018 го накінуўся з крытыкай на Элтана Джона.
Сэр Элтан анансаваў апошні ў жыцці тур, вырашыўшы паставіць кропку ў кар'еры, якая доўжыцца ўжо 50 гадоў. Музыкант сабраўся развітвацца з прыхільнікамі тры гады запар.
Сцюарт ж высмеяў саму ідэю развітальных гастроляў, па сутнасці, абвінаваціўшы Джона ў камерцыйным падыходзе да музыкі. Род заявіў:
«Калі артысты кажуць пра развітальных турах у гонар выхаду на пенсію, яны проста хочуць стварыць ажыятаж і прадаць больш білетаў».Таксама адзначыў, што звычайна зоркі і не думаюць сыходзіць, потым вяртаюцца і зарабляюць нават больш, чым раней. Яскравы прыклад таму - гурт «Scorpions», на рахунку якой тры развітальных тура. Зрэшты, Элтан Джон не стаў парыраваць, праігнараваўшы выпад калегі.
Дыскаграфія
- 1970 г. - «An Old Raincoat Will not Ever Let You Down»
- 1971 - «Every Picture Tells A Story»
- 1972 - «Never A Dull Moment»
- 1974 - «Smiler»
- 1978 - Blondes Have More Fun »
- 1983 - Body Wishes »
- 1988 г. - «Out Of Order»
- 1995 - «A Spanner In The Works»
- 1998 года - «When We Were The New Boys»
- 2006 - «Still The Same ... Great Rock Classics Of Our Time»
- 2013 - «Time»
- 2015 - «Another Country»