біяграфія
Група, які запусціў па свеце вецер перамен. Немцы, запевшие на англійскай лірычныя рок-балады пад мудрагелістыя рыфы бас-гітар. У пачатку 1970-х гадоў пра іх скептычна пісалі ангельскія знатакі рока, а ў 2017-м Scorpions ўваходзіць у залу гісторыі хэві-металу і працягвае збіраць стадыёны.Гісторыя стварэння і склад
У 1965 годзе ў Гановеры юны нямецкі таленавіты гітарыст Рудольф Шэнкер заснаваў сваю першую групу Nameless, запрасіўшы ў склад малодшага брата Міхаэля. Неўзабаве калектыў быў перайменаваны ў Scorpions.
Малодшы Шенкер валодаў буяным норавам, але дзіўным музычным талентам, як і яго старэйшы брат, упершыню які ўзяў у рукі акустычную гітару ва ўзросце 5 гадоў. Міхаэль, не затрымліваючыся ў групе Рудольфа, неўзабаве перайшоў у склад Copernicus, дзе вакалістам быў Клаўс Майне.
Заснавальнік "Скарпоу", разумеючы, што не выцягвае адначасова працу на сцэне ў ролі гітарыста і вакаліста, прыступіў да пошукаў выканаўцы песень. У 1969 году старэйшаму брату ўдалося вярнуць у калектыў Міхаэля, а разам з ім да групы далучыўся і Клаўс, стаўшы з тых часоў аўтарам і выканаўцам практычна ўсіх хітоў рок-групы.
Вакаліст успамінаў, што маладыя музыканты аддавалі ўсе наяўныя сілы і сродкі на развіццё групы і на барацьбу за месца на музычным Алімпе. Заробленыя грошы да апошняга цэнта траціліся на патрэбы калектыву. Шэнкер нават ўгаворваў Майне кінуць паліць, каб зэканоміць пабольш. На першыя зберажэнні хлопцы набылі Mеrcedes, на якім калясілі па гастролях.
У 1972 годзе музыкі ўпершыню заявілі пра сябе на хард-рок сцэне, выпусціўшы дэбютны альбом Lonesome Crow. Практычна адначасова з гэтым пачалася насычаная гастрольная жыццё калектыву. Ангельская прэса і музычныя знаўцы ў штыкі прынялі немцаў, якія спяваюць на англійскай, назваўшы такое ўварванне на міжнародную рок-пляцоўку бліцкрыг.
Нягледзячы на тое, што падобнае стаўленне кранала музыкаў, яны не спынілі імкненне да мэты і працягнулі ўзыходжанне па лесвіцы да папулярнасці. У 1973 годзе «Скарпоу» суправаджалі ў туры любімых немцамі лонданскіх рокераў UFO. Англічане высока ацанілі майстэрства Міхаэля Шенкера, прапанаваўшы гітарысту увайсці ў склад іх калектыву, на што той адказаў згодай.
Міхаэль папрасіў заняць вакантнае месца гітарыста Улі Рота, які гуляў у той час у групе Dawn Road. Выступленне атрымалася ўдалым, і музыканта запрасілі ў Scorpions на пастаяннай аснове, аднак Рот адказаў адмовай. Тады Рудольф сам ўліваецца ў калектыў Рота, крыху пазней перацягнуўшы туды ж Клаўса Майне.
У канчатковым выніку музыканты прымаюць рашэнне ўзяць найменне Scorpions як ужо вядомае аматарам року. У новым складзе калектыў запісвае чарговы альбом Fly to the Rainbow. У тым жа годзе ударнікам групы становіцца Рудзі Леннерс замест які пакінуў калектыў Юргена Розэнталя.
Папулярнасць «Скарпоу» у Еўропе і Азіі расла ў геаметрычнай прагрэсіі. Музыкі запісалі яшчэ два альбомы і праводзілі ўвесь час у гастрольных турах, нарошчваючы колькасць адыграных канцэртаў. Нерэалізаванай мэтай заставалася краіна мрояў - ЗША.
У 1977 годзе малодшы брат патэлефанаваў Шэнкерам са Штатаў, паведаміўшы, што назірае за тым, як папулярная амерыканская група Van Halen гуляе кампазіцыі Scorpions на адным з канцэртаў. На пытанне Міхаэля, чаму ж брат з калегамі да гэтага часу не ў Амерыцы, Рудольф адказаў, што яны неадкладна вылятаюць.
Да гэтага часу рокеры запісалі Taken by Force і змянілі ўдарніка на Германа Раребелла. Пасля канцэртнага тура ў падтрымку пласцінкі Улі Рот пакінуў групу па прычыне творчых рознагалоссяў і жадання гуляць іншы стыль музыкі. У 1978 году кастынг гітарыстаў выйграў Маціяс Ябс, але прыступіць да працы калектыву ён змог толькі годам пазней. Міхаэль Шэнкер, пасварыўшыся з UFO, вярнуўся да «Скарпоу», запісаў з братам і кампаніяй тры песні.
Музыкі, ўзаемадзейнічаць з Міхаэлем, які валодаў бясспрэчным талентам, заўважалі, што працаваць з гітарыстам складана. Акрамя няпростага характару, ён адрозніваўся праблемамі з алкаголем і наркотыкамі. Нярэдка Шэнкер даводзіў сябе да несвядомага стану. У Scorpions непастаянны гітарыст не затрымаўся, заснаваўшы уласны рок калектыў. З 1979 года нязменным сола-гітарыстам гурта стаў Маціяс Ябс.
З 80-мі гадамі да групы прыходзіць ашаламляльны і доўгачаканы сусветнай поспех. Скарылася, нарэшце, і недасяжная, але жаданая Амерыка. 1980-1981 гады, па ўспамінах музыкаў, нагадвалі бясконцую вечарыну з канцэртамі, фанатамі і запісамі новых песень. Характэрна, што пры гэтым рокерам атрымалася абмінуць праблем з наркотыкамі, якімі пакутавалі большасць зорак таго часу. Зрэшты, музыкам не атрымалася пазбегнуць і некаторага ўшчамлення з боку калег па сцэне.
Так, у 1983 году тыя самыя амерыканцы Van Halen, якія выступаюць у ролі лідэра на фестывалі ў Каліфорніі, забаранілі гуляцьмуць перад імі «Скарпоу» выкарыстоўваць светлавыя эфекты на сцэне. З бляскам выйшаўшы са становішча, немцы нанялі 5 знішчальнікаў, кружыцца над аўдыторыяй.
У канцы 80-х, дабіўшыся папулярнасці ў свеце, рокеры атрымалі магчымасць узяць перадышку і наладзілі сабе непрацяглы адпачынак. А ўжо ў 1989 немцы прынялі ўдзел у Маскоўскім міжнародным фестывалі свету, аднымі з нямногіх сярод заходніх зорак пабываўшы ў Савецкім Саюзе.
У 1992 годзе ў складзе з'яўляецца новы, які стаў пастаянным, бас гітарыст Ральф Рикерманн, а ў 1996 - ударнік Джэймс Коттак. У канцы 90-х калектыў наганяе творчы крызіс, які прывёў немцаў да запісу эксперыментальнага для іх музыкі альбома, які прайшоў незаўважаным у Еўропе і Амерыцы. Па прызнанні лідэраў калектыву, група была знясілены пасля дзесяцігоддзяў поспеху і знаходзілася на мяжы распаду.
Нечаканая ўдача наганяе кружэлку ў Азіі, праходзіць чарговае сусветнае турнэ, а калектыў атрымлівае запрашэнне ад караля поп-музыкі Майкла Джэксана на ўдзел у дабрачынным канцэрце ў Мюнхене. У 2004 годзе ў групе адбываецца чарговае абнаўленне ў асобе польскага бас-гітарыста Паўла Мончиводы.
У новым тысячагоддзі немцы неаднаразова наведваюць Расію і краіны СНД, не спыняючы канцэртную дзейнасць у Еўропе і Амерыцы У 2006 годзе ў гонар 41-годдзя калектыву «Скарпоу» выступілі на фестывалі Wacken Open Air. У канцэрце прынялі ўдзел і былыя музыкі залатых складаў легендарнага гурта.
У 2012 годзе нямецкія рокеры запэўнілі фанатаў, што не збіраюцца сыходзіць са сцэны, а плянуюць толькі скараціць гастрольную дзейнасць. Па словах музыкаў, яны ўбачылі зацікаўленасць ва ўласнай творчасці ў тым ліку з боку моладзі, што дало ім неверагодны штуршок і натхненне. У 2016 годзе гурт пакідае Джэймс Коттак, чыё месца займае ударнік Mottorhead Мікі Дзі.
музыка
Заснавальнікі калектыву з самага пачатку рабілі стаўку на міжнародную сцэну, не жадаючы абмяжоўвацца нямецкай эксперыментальнай рок-музыкай, якую ў асноўным гулялі калектывы ў Германіі ў пачатку 70-х. У першым жа альбоме вызначыўся музычны жанр групы, які адрозніваецца віртуознымі гітарнымі пройгрышаў і лірычным вакалам.Рок-баляды стануць адметнай рысай групы, якая прынесла любоў фанатаў. Прарывам нямецкіх хард-рокераў, якія прынеслі міжнародную славу, стаў альбом Lovedrive. Дзякуючы пласцінцы аб Scorpions загаварылі і ў Амерыцы.
У 1980 годзе саліст і аўтар песень Клаўс Майне сутыкнуўся з запаленнем галасавых звязкаў. Голас «Скарпоу» рызыкаваў прорву. Музыка перанёс дзве аперацыі, і пасля аднаўленчага перыяду вакал Майне нечакана палепшыўся, дыяпазон гучання пашырыўся. Альбомы гурта займаюць верхнія радкі чартаў і ўваходзяць у топ-спісы сусветнай прэсы.
Пасля выступу ў СССР натхнёныя канцэртам і краінай рокеры запісваюць Wind of Change, які стаў гімнам перабудовы. Кліп, зняты на кампазіцыю, таксама нагадвае аб будучых зменах не толькі ў асобнай краіне, але і ва ўсім свеце, у тым ліку да іх ставіцца падзенне Берлінскай сцяны. «Вецер пераменаў» увайшоў у сталы самым паспяховым за гісторыю гурта альбом Crazy World.
У новым тысячагоддзі невычэрпнай ідэі легендарных немцаў сканчаюцца творчым саюзам з Берлінскім філарманічным аркестрам і сумесным альбомам.
Пасля памятнага канцэрту на Маскоўскім фестывалі калектыў не раз вяртаўся ў ўпадабаную Расію. У 2000-х музыканты правялі канцэртны тур па гарадах краіны.
Scorpions цяпер
Нягледзячы на значны ўзрост музыкаў, група працягвае радаваць прыхільнікаў новымі канцэртамі, паражальнымі відовішчнасцю і энергетыкай.
У 2017 годзе калектыў уключаны ў залу гісторыі хэві-металу. Удзельнікі з дзеючага і мінулых складаў па праву неаднаразова прызнаваліся лепшымі ў сваім жанры.
У 2018 група не плануе зніжаць абароты, працуе над перазапісам старых кампазіцый і рэгулярна ездзіць з сусветнымі гастролямі.
Дыскаграфія
- 1972 - "Lonesome Crow"
- 1974 - "Fly to the Rainbow"
- 1975 - "In Trance"
- 1976 - "Virgin Killer"
- 1977 - "Taken by Force"
- 1979 г. - "Lovedrive"
- 1980 - "Animal Magnetism"
- 1982 - "Blackout"
- 1984 - "Love at First Sting"
- 1988 г. - "Savage Amusement"
- 1990 - "Crazy World"
- 1993 - "Face the Heat"
- 1996 г. - "Pure Instinct"
- 1999 - "Eye II Eye"
- 2004 г. - "Unbreakable"
- 2007 - "Humanity: Hour I"
- 2010 г. - "Sting In The Tail"
- 2015 - "Return To Forever"
кліпы
- Still Loving You
- Wind of Change
- Rhythm of Love
- You and I
- Big City Nights
- Tainted Love
- Send me an Angel
- Children of the Revolution