біяграфія
Сваю каронную фразу-прадстаўленне «Рускі голас Формулы 1», спартыўны каментатар Аляксей Папоў, прыдумаў зусім не для таго, каб даць зразумець, што гэта менавіта ён, і ніхто іншы. Прыкладам стаў ужо забыты амерыканскі канал, вядучы якога пачынаў праграму падобным чынам, імкнучыся вылучыцца з плыні рэкламнай інфармацыі, якая папярэднічала пачатку трансляцыі. Расейцу гэта спадабалася. І вось ужо больш за чвэрць стагоддзя Аляксея інакш і не называюць: прамаўляючы «Формула 1», разумееш «Папоў», і наадварот.Дзяцінства і юнацтва
Аляксей Папоў нарадзіўся ў Маскве ў ліпені 1974 года. Бацькі - внузскія выкладчыкі: бацька - хімік, а мама - філосаф. Падлеткам з сябрамі слухалі Metallica і Manowar, нават паспелі стварыць уласную групу, але пасля першага канцэрту ўсё скончылася, паколькі дырэктар школы разабралася, пра што спяваюць яе вучні - «усё круцілася вакол смерці і вікінгаў».
У 1991 годзе юнак адправіўся за вышэйшай адукацыяй на факультэт сацыялогіі Маскоўскага педагагічнага інстытута. Калі да пачатку заняткаў застаўся месяц, Аляксей выпадкова купіў газету «Спорт-экспрэс» з артыкулам пра гонкі «Формулы-1». Яму спадабалася выданне ў цэлым, а артыкул - не, не адлюстроўвала сутнасці падзей. А Папоў да таго часу пра Ф-1 ведаў досыць шмат: паспеў не раз пабываць за мяжой у дзядулі, які працаваў у гандпрадстве.
Пра недахопы нататкі набраўся, па ўласным прызнанні каментатара, нахабства хлопец сказаў аўтару Уладзіміру Гескину, які апынуўся першым намеснікам галоўнага рэдактара. Ён даручыў Аляксею напісаць артыкул пра Гран-пры Бельгіі і на наступны дзень узяў юнага журналіста ў штат. У інстытуце Папоў правучыўся паўгода.
кар'ера
У 1992-м Аляксей перайшоў на РТР, у спартыўную рэдакцыю «Арэна». На Алімпіядзе ў Альбервилле кіраўніцтва тэлеканала пазнаёмілася з кіраўніком монакской кампаніі «Самипа», якой гаспадар «Формулы-1» Берні Экклстоун даверыў заваяваць медыяпрастора былога СССР. Калі Расія атрымала правы на трансляцыю гонак, пытанне, хто будзе каментаваць, ужо не стаяў. Пасля Папоў пераехаў у Манака, каб свабодна ездзіць па свеце і весці рэпартажы непасрэдна з месцаў правядзення спаборніцтваў.
У 2001 годзе Аляксею прысвоены тытул лепшага спартыўнага каментатара. У 2005-м журналіст пачаў выпускаць аўтарскую праграму «Гран-пры з Аляксеем Паповым», спачатку на «Расеі-2» (былы «Спорт»), затым на РЕН-ТВ. Праз 2 гады вярнуўся на канал «Расія-2», дзе па просьбе генеральнага дырэктара Васіля Кікнадзе дапамагаў Зьмітру Губерниеву весці перадачу «Тыдзень спорту». Калі ў 2015 годзе тэлеканал спыніў сваё існаванне, Папоў падпісаў кантракт з ізноў адукаваным «Матч ТВ».
«Формула 1» ў прадстаўленні Аляксея - гэта адзіны арганізм, у яго ёсць карані, мінулае і будучыню. На працягу 10 гадоў, праведзеных у Манака, Папоў не займаўся нічым, акрамя аўтаспорту. Аляксей выпускаў штотыднёвае агляд «хрон» для расійскіх тэлегледачоў, працаваў галоўным рэдактарам французскіх і італьянскіх праграм.
Аднак з дзяцінства любіў біятлон і быў фанатам хакея. Як вядома, у Францыі і Манака хакей «ніякай», так што яго ролю выконваў рэгбі. Да таго ж гэта «спорт сапраўдных мужыкоў, як і гонкі, толькі« Формула »спалучаная са смерцю». Таму і ўзяўся Папоў каментаваць спаборніцтвы страляючых лыжнікаў і гульню з авальным мячом.
Дарэчы, гэта па ініцыятыве Аляксея на расійскім ТБ транслявалі матчы Кубка свету па рэгбі. Фінальны турнір, на якім прысутнічаў каментатар, выклікаў нашмат больш эмоцый, чым біятлонныя гонкі на Алімпіядзе ў Ванкуверы. Папоў параўнаў яго з першымі хвалююча днямі на трасах «Формулы», калі маладому журналісту даверылі браць інтэрв'ю ў Алена Простая, Жана Алези і Айртона Сенны.
У эфір з каментарамі таго, што адбываецца на Ф-1, а таксама на трасах ДТМ, GP2, GP3 і World Series by Renault Аляксей выходзіў у кампаніі Наталлі Фабричновой. Дзяўчына ненадоўга пакідала калегу, але расстацца назусім з светам матораў не атрымалася.
У 2012 годзе Аляксей Папоў стаў голасам не толькі сусветнай серыі Гран-пры, але і гонак «Формула Расія».
Асабістае жыццё
Пра асабістае жыццё папулярнага каментатара вядома няшмат. У 2011 годзе Аляксей развёўся з другой жонкай Таццянай. У першым шлюбе з францужанкай нарадзіліся двое дзяцей, у другім - яшчэ адно дзіця, усё - сыны.
Аляксей завёў акаўнты ў «Инстаграме», «Фэйсбуку» і «Твітэры». Дарэчы, старонку ў апошняй соцсеть Папову падарыў яго фанат - зарэгістраваўся пад дадзенымі журналіста і наладзіў для выбранай групы. Калі колькасць фолавераў перавысіла 10 тыс. Чалавек, перадаў патэнцыйнаму ўладальніку пароль ад ўліковага запісу. Каментатар прызнаўся, калі б не гэты прыхільнік, ніколі не стаў бы затлумляцца ні з якімі блогамі.
Хоць «Твітэр», па словах Аляксея, у 21 стагоддзі ці ледзь не адзіны спосаб мець зносіны з пілотамі Ф-1, у якіх практычна няма вольнага часу. Самі гоншчыкі пасты, вядома, не пішуць, але ў камандах ёсць спецыяльна нанятыя людзі. Першапраходцамі ў гэтым плане сталі Марк Уэбер і Рубенс Барыкела, а Себасцьян Феттель апынуўся моцным арэшкам і не бачыць у соцсетях цікавасці.
Будучы «чалавекам з тэлевізара», Папоў «скрыню» не глядзіць, за выключэннем спартыўных каналаў. Яшчэ журналісту падабаецца якаснае афармленне «Расеі 24», і, апроч прыгожай карцінкі, там хуткая падача інфармацыі. Акрамя гэтага, Аляксей схіляецца перад высокім узроўнем здымак шоу Тоp Gear, а яго былы вядучы Джэрэмі Кларксон
«Рэальна мог сказаць больш, чым наогул у сучасным свеце можна дазволіць. Пад маскай гэткага дурылку ён казаў рэальна жорсткія і непаліткарэктную рэчы - і гэта каціліся. Гэта крута".Аляксей Папоў зараз
Увесну 2018 гады спартовы каментатар прадставіў другі літаратурная праца - кнігу «Формула-1. Расійскі голас ». Першы пад назвай «Формула-1. З першых вуснаў. Сезон-1999 »Папоў напісаў у пары з калегам Сяргеем Ческидовым.
З першых радкоў Аляксей растлумачыў, што не прэтэндуе на лаўры сур'ёзнага пісьменніка, паколькі гэта нават і ня кніга, а перакладанне дыктафоны запісаў гутарак з сябрам-журналістам. Па змесце выйшла сумесь фактаў біяграфіі з успамінамі аб пілотам, гонках, падарожжах, сустрэчах з людзьмі, у той ці іншай ступені маюць дачыненне да небяспечнага і зачароўвае ўвазе спорту.
Рэакцыя на кнігу Папова апынулася супярэчлівай. Чытачам, не знаёмым з закуліснага жыццём «автоконюшен», было цікава даведацца Жыля Вільнёва або Рыкарда Патрезе з раней невядомай боку, убачыць, як аварыя Дэймана Хіла дазволіла Міхаэлю Шумахеру выйграць чарговы тытул чэмпіёна свету, акунуцца ў тэхнічныя дэталі падрыхтоўкі балідаў.
Аднак прафесіяналы і проста людзі, захопленыя «Формула-1», адшукалі масу ляпаў і нестыковак. І гаворка не толькі аб промахах выдавецкай рэдактуры, але і ў скажэнні фактаў. Да прыкладу, падрабязны "разбор палётаў» з указаннем месцаў, дзе Аляксей дапусціў памылку, прыводзіць партал Sports.ru.