біяграфія
Назва групы Linkin Park знаёма нават тым, хто нічога не ведае пра амерыканскую рок-музыцы. Іх альбомы атрымлівалі статусы залатых і плацінавых, а кожная пласцінка была эксперыментам з новымі жанрамі і стылямі. Смерць саліста ня абарвала творчасць Linkin Park, па меншай меры, тыя, што засталіся ўдзельнікі сцвярджаюць, што на групе рана ставіць крыж.Гісторыя стварэння і склад
Пачаткам творчага шляху калектыву прынята паказваць 1996 год, але ўсё пачалося нашмат раней. Заснавальнікі групы Брэд Дэлсон і Майк Шынода ў дзяцінстве вучыліся ў адным класе (яны да гэтага часу блізкія сябры). Хлопцы разам запісвалі песні ў пакоі Майкла, дзяліліся ідэямі кампазіцый і складалі вершы.
Першы «сур'ёзны» склад групы яны набралі як раз у 1996 годзе. Да іх далучыліся яшчэ трое прыяцеляў. Грошай у маладой каманды не было, і спальня саліста па-ранейшаму служыла ім студыяй. Група ўзяла сабе назву SuperXero, потым частка Super вырашылі прыбраць.
Ранняя творчасць правобразу Linkin Park лічыцца «не асоба удалым», а кажучы шчыра - правальным. За тры гады яны атрымалі дзясяткі адмоваў ад гуказапісвальных лэйблаў. Альбомы, прадзюсары і спонсары на гарызонце так і не з'явіліся. Група пачала распадацца - аб сыходзе абвясціў вакаліст Майк Уэкфилд.
Белая паласа ў гісторыі калектыву пачалася толькі тады, калі да іх вырашыў далучыцца Чэстэр Бэнінгтан. Просты хлопец, падзарабляе ў «Бургер Кінга», адкрыў у сабе яркі музычны талент і здольнасці арганізатара. Раскошны вакал новага ўдзельніка узбагаціў гучанне песень і заахвоціў іншых працаваць над новымі кампазіцыямі і аранжыроўкамі.
Да новых дэмазапісу гуказапісвальныя кампаніі паставіліся з нечаканым захапленнем. Неўзабаве група, якая ўзяла іншая назва - Hybrid Theory, перабралася ў Лос-Анджэлес. «Залаты склад», які ўтварыўся ў той час, захоўваўся нязменным да 2017 года: аўтары і вакалісты Чэстэр Бэнінгтан і Майк Шынода, бубнач Роб Бурдон, дыджэй Джозэф Хан, гітарысты Дэйв Фарэл і Брэд Делсон.
музыка
У 1999 годзе лэйбл Warner Bros. Records прапанаваў калектыву заключыць кантракт. Тады яны стварылі дэбютны альбом у духу рэп-металу, назва якога супала з імем калектыву. Выпуск першай пласцінкі павярнуўся трыумфам: копіі працягваюць прадавацца дагэтуль (сукупны наклад перавысіў 30 млн), а песня Crawlling прынесла музыкам першую прэмію «Грэмі».
Па словах саліста, у ёй адбілася яго барацьба з наркотыкамі і алкаголем - тады Чэстэр Бэнінгтан адчайна спрабаваў пераадолець залежнасці і выказаў гэта ў песні так шчыра, што фанаты былі кранутыя.
«Мы стараемся пісаць аб універсальных эмоцыях, напрыклад, калі адчуваеш сябе незначащим, аптымістычным або пабітым», - казаў Шынода.Пасля выпуску першага альбома назву давялося зноў мяняць, прычым тэрмінова - у той час у Брытаніі ўжо існаваў калектыў Hybrid. Яго музыкі абвінавацілі «выскачак» з падобным імем у плагіяце і прыгразілі судовым разглядам. Чэстэр прапанаваў калегам назву «Лінкольн Парк», але ў планах групы было стварэнне інтэрнэт-сайта, і аднайменны дамен быў ужо заняты. Прыйшлося ўзяць злёгку зменены варыянт Linkin Park.
Наступны альбом Meteora, які выйшаў у 2003 годзе, не саступіў першаму па папулярнасці. Верхнія радкі рэйтынгаў MTV і Billboard, актыўная ратацыя на радыё і ТБ, захапленне публікі на канцэртах даказалі, што поспех дэбютнай плыты не быў выпадковым і музыканты здольныя ствараць па-сапраўднаму арыгінальныя кампазіцыі.
Многія творчыя людзі адзначаюць, што выпуск трэцяй па ліку працы часта становіцца крызісным часам: нельга прапанаваць прыхільнікам нешта прынцыпова новае, таму што ранейшы стыль ім ужо палюбіўся, але і працяг у старым духу выкліча абвінавачванні ў паўтаранасці і зацыкленасці. Не абышлі гэтыя праблемы і Linkin Park.
Іх наступны альбом Minutes to Midnight здзівіў прыхільнікаў, нечакана адхіліўшыся ад фірмовага гібрыднага стылю ў бок альтэрнатыўнага року. Большасць прыхільнікаў адобрылі вынікі эксперыменту. У гэты раз кампазіцыі групы не толькі ўзначалілі хіт-парады, але і прагучалі ў якасці саўндтрэкаў ў «Тэрмінатары», «Трансформеры», «Змярканнi», «Празе хуткасці».
У 2009 годзе выйшаў сінгл з песняй New Divide, якую пазней назвалі лепшай за ўсю гісторыю калектыву. У далейшых альбомах музыканты працягнулі эксперыментаваць: Thousand Suns набыў меланхалічныя электроннае гучанне, Living Things пераключыўся на асабістыя тэмы і увабраў у сябе элементы фолк- і кантры-музыкі, а The Hunting Party азнаменаваў вяртанне да ранняга стылю групы з яе доўгімі гітарнымі сола, нотамі нью -метала і элементамі рэпу.
Нягледзячы на яркі сцэнічны імідж, у жыцці музыканты Linkin Park паводзілі сябе спакойна і адэкватна - не патрабавалі падаваць алкаголь за кулісы, не ўладкоўвалі буяных вечарынак і пасля кожнага канцэрту абавязкова надавалі ўвагу сваім прыхільнікам, раздаючы аўтографы. У 2002 годзе група правяла асобны канцэрт толькі для падлеткаў 11-15 гадоў. За квіток бралі ўсяго $ 8, а атрыманыя грошы перавялі на дабрачыннасць.
Эмблему групы ведаюць ва ўсім свеце. За час існавання яна змянялася 20 разоў, але галоўная ідэя застаецца ранейшай: першыя літары слоў з назвы скампанаваныя ў выглядзе трыкутніка і абведзеныя акружнасцю. Расійскія прыхільнікі заўважылі, што лагатып Linkin Park вельмі падобны з эмблемай Курганскага Аўтобуснага завода, павернутай па гадзінны стрэлцы. Аб запазычанні, вядома, тут гаворка не ідзе, хутчэй, гэта цікавае супадзенне.
Асобна варта сказаць пра кліпах групы, якія былі не менш бліскучымі, чым песні. Лік іх праглядаў на YouTube вылічалася мільёнамі. 5 з іх атрымалі прэміі MTV.
Апошні творчы эксперымент калектыву адбыўся ў 2017 годзе. Крытыкі і прыхільнікі амаль аднагалосна вырашылі, што на гэты раз цяга да новага падвяла Linkin Park. Пласцінка One More Light атрымала званне горшай у дыскаграфіі гурта за папсовы стыль музыкі, дзіўна спалучаецца з манерай выканання саліста і агульным іміджам калектыву.
20 ліпеня 2017 года членаў групы і прыхільнікаў патрэсла навіна пра самагубства Чэстару Бэнінгтана. Двума месяцамі раней павесіўся яго сябар Крыс Корнэл з групы Soundgarden. Чэстэр цяжка перажываў тое, што здарылася, але ніхто і не здагадваўся, што ён таксама неўзабаве добраахвотна сыдзе з жыцця такім жа спосабам. Ніякай запіскі Бэнінгтан не пакінуў. Музыканту быў усяго 41 год, у яго засталася жонка і шасцёра дзяцей.
Сяброў па групе навіна шакавала ня менш, чым фанатаў. Па іх словах, нічога не прадвяшчала бяды: у гэты дзень яны збіраліся на фотасесію, а праз тыдзень планавалі з'ехаць у чарговы тур.
«Твоё адсутнасць пакідае пустэчу, яе нічым не запоўніць, - напісалі музыкі ў звароце да загінуламу Чэстэр, апублікаваным на афіцыйным сайце. - Дэманы, якія забралі цябе ў нас, заўсёды былі часткай здзелкі ... Мы дакладна ведаем, што ты зрабіў лепш кожную з нашых жыццяў. Дзякуй за гэты дар ».У канцы лета 2017 года Linkin Park абвясціў, што хоча зладзіць канцэрт у гонар загінулага саліста. Хіты групы праспявалі Blink-182, Bring Me the Horizon, Kiiara і іншыя папулярныя на амерыканскай эстрадзе выканаўцы.
Пасля гэтага Linkin Park выпусціла архіўнае відэа і канцэртны альбом з запісамі, якія адносяцца да часу, калі Бэнінгтан быў яшчэ жывы. Пласцінкі сталі апошнім у біяграфіі музыкі падарункам, які ён пакінуў фанатам.
Linkin Park зараз
У 2018 годзе Майкл Шынода, перапісваючы з фанатамі ў «Твітэры», паведаміў, што група зараз не плануе распадацца і ў яе ёсць «планы на перабудову», але пакуль не ўдакладніў, якія менавіта. У памяць Бэнінгтана музыканты заснавалі дабрачынны фонд One More Light.Дыскаграфія
- 2000 - Hybrid Theory
- 2003 г. - Meteora
- 2007 - Minutes to Midnight
- 2010 г. - A Thousand Suns
- 2012 - Living Things
- 2014 - The Hunting Party
- 2017 - One More Light
кліпы
- 2017 - One More Light
- 2015 - Darker Than Blood
- 2014 - Final Masquerade
- 2014 - Until It's Gone
- 2013 - A light that never comes
- 2012 - Lost in the Echo
- 2012 - Castle Of Glass
- 2012 - Burn It Down
- 2011 - Burning In The Skies
- 2011 - Iridescent
- 2010 г. - Waiting for the End
- 2010 г. - The Catalyst
- 2010 г. - One Step Closer
- 2009 г. - New Divide
- 2007 - Leave Out All the Rest
- 2007 - What I've Done
- 2007 - In The End
- 2003 г. - Somewhere I Belong
- 2003 г. - Breaking the Habit
- 2003 г. - Numb
- 2003 г. - Faint
- 2001 года - Crawling
- 2000 - Papercut